Summarize this content to 400 words in Persian Lang
نکات برجسته
One Million Checkboxes یک صفحه وب با یک میلیون چک باکس است که توسط Nolen Royalty ایجاد شده است، که در آن کاربران می توانند کادرها را علامت بزنند یا علامت آن را بردارید. تقریباً همین است.
این سایت محبوبیت پیدا کرده است و بچه‌های اسکریپت را به خود جذب کرده است که ربات‌هایی را برای خودکارسازی فرآیند ایجاد کرده‌اند، و بحثی را در مورد اینکه آیا استفاده از اسکریپت‌ها جنبه تعاملی انسانی را کاهش می‌دهد یا خیر، برانگیخت.
اگر منصف باشیم، Royalty استفاده از اسکریپت‌ها را تشویق می‌کند، اما برخی از کاربران (از جمله من) استدلال می‌کنند که این کار لذت و ارزش یک کار ساده و بی‌اهمیت را از بین میبرد و سؤالاتی را در مورد قدردانی از کارهای کوچک و تأثیر اتوماسیون بر تعامل انسانی ایجاد می‌کند.
یک میلیون چک باکس از نظر فنی یک بازی است. من فکر می کنم؟ در واقع، این فقط یک صفحه وب است که همانطور که تبلیغ می شود یک میلیون چک باکس دارد. این سایت که توسط Nolen Royalty ایجاد شده است، که به عنوان eieio نیز شناخته می شود، نسبتاً کم است: یک شمارنده در گوشه بالا سمت راست وجود دارد که به شما می گوید چند جعبه علامت زده شده است، و دیگری در زیر که به شما می گوید که شخصاً چه تعداد را علامت زده اید.
هدف یک میلیون چک باکس این است که تمام کادرها را علامت بزنید. هر بار که علامت کادری را علامت بزنید یا علامت آن را بردارید، این تغییر برای تک تک افراد صفحه وب منعکس می شود. خیلی پیچیده نیست. تعداد انگشت شماری چک باکس رنگی وجود دارد که به طور جداگانه در شمارش چک شما علامت گذاری شده اند، اما به همان اندازه پیچیده است.
با توجه به بخش “معامله من چیست” در وب سایت eieio، علاقه رویالتی به “ساخت بازی در مکان های شگفت انگیز” و “کمک به افراد غریبه در تعامل از طریق اینترنت” است. کاملاً واضح است که هدف یک میلیون چک باکس چیست – این یک تلاش گروهی بین افراد غریبه است که همه در جهت یک هدف کار می کنند. با این تفاوت که واقعاً دو تیم وجود دارد، چکرزها و چکرزها، و این تضاد منافع است که سر و صدای زیادی ایجاد کرده است.
جهنم مقدس، این تعداد زیادی جعبه است!
با نگاهی اجمالی به صفحه توییتر رویالتی، افراد زیادی این بازی را انجام داده‌اند که رویالتی مجبور شده چندین سرور برای صفحه راه‌اندازی کند و سایت را چندین بار پایین بیاورد تا کد آن را تغییر دهد تا ثروت کمی برای هزینه‌های پهنای باند خرج نکند. . توییت دیگری گفته بود که سایت به طور میانگین در هر دقیقه حدود 45000 باکس علامت زده یا علامت زده شده است. با این حال، یکی دیگر گفت که، در روز جمعه، حدود 60 میلیون جعبه چک یا لغو شده است. این فقط در عرض 20 ساعت از راه اندازی سایت بود.
واضح است که یک میلیون چک باکس برای بسیاری از مردم طنین انداز است، اگرچه من احتمالا عمیق تر از یک فرد معمولی به آن فکر می کنم. به‌عنوان کسی که عاشق کارهای کوچک و حذف کردن فهرست کارها است، به خوبی می‌دانم که با کلیک کردن روی جعبه‌ها لذت زیادی به دست می‌آید. ایده اینکه بتوانم دریای عظیم و ناگسستنی از آیکون های چک آبی ایجاد کنم، در مغزم خارش ایجاد می کند، همانطور که مطمئن هستم برای بسیاری از مردم این کار را می کند. اما این فقط ایده آلی است که مردم برای رسیدن به آن تلاش می کنند.
در عمل، یک میلیون چک باکس نوعی میدان جنگ است. به طور قابل پیش بینی، برای هر فرد گاو نر که صدها باکس را در روز در تلاش برای پر کردن صفحه با تیک کلیک می کند، کسی وجود دارد که سعی می کند علامت هر کادر را بردارید تا هرگز به هدف نرسید. این همان جایی است که علاقه نهفته است – آنچه که می توانست یک تمرین ساده در همکاری باشد، اکنون به یک PvP تبدیل شده است، چکرزها در برابر غیرچکرها مبارزه می کنند. این نکته این است که این رفتار اجتماعی وابستگی، به طور ارگانیک با بازی با طبیعت انسان پرورش می یابد. خوش می گذرد.
اینجا The Existential Meltdown است
از آنجایی که One Million Checkboxes یک اسباب بازی وب ساده و قدیمی است که به راحتی با جاوا اسکریپت دستکاری می شود، این دقیقاً همان کاری است که مردم شروع به انجام آن کردند. این به خودی خود یک مشکل نیست – در واقع، من تا آنجا پیش می روم که می گویم سلطنتی با قضاوت از توییت های آنها آن را تشویق می کند. باتینگ و اسکریپت یکی از ویژگی های اینترنت اولیه است و بسیاری از برنامه نویسان وب اسباب بازی هایی مانند این را عملاً التماس می کنند که در آنها دخالت شود. خیلی جالب است که مردم بدون هیچ دلیل دیگری به جز این که می توانند با آن سر و صدا می کنند، و این راهی برای شرکت در بازی است.
اما این ربات نیز به نظر من نوعی ضد اجتماعی است. من یک کدنویس نیستم، بنابراین غریزه طبیعی برای دخالت در صفحات وب یا تصور اینکه این اولین غریزه دیگران خواهد بود، ندارم. بنابراین وقتی برای اولین بار صفحه را باز کردم، برخی از کادرها را علامت زدم، و دیدم که بلافاصله علامت آنها برداشته می شود، اولین فکرم این بود که این یک حریف است. ناگهان تبدیل شد سرگرم کننده. هدف من این بود که جعبه‌هایی را که انتخاب کرده بودم چک نگه دارم. من هدفی داشتم – شکست دادن این دشمن ناخواسته. من آن را بسیار جدی‌تر از آن چیزی که یک بزرگسال شاغل با قبض‌هایی باید پرداخت می‌کرد، جدی گرفتم. هم‌اکنون شریکم وارد اتاق ما شد و مرا پیدا کرد که خمیده‌ام پشت کامپیوترم، با عصبانیت روی جعبه‌های کوچک کلیک می‌کردم و با نگرانی واقعی از من پرسید که آیا حالم خوب است.
مربوط مرگ بر ربات Wordle من از Wordle Bot استفاده کردم و این باعث شد که احساس بدی نسبت به درست بودن داشته باشم. بد است.
پس فهمیدن این که صفحه با ربات هایی که به طور خاص برای از بین بردن پیشرفت من ساخته شده است غرق شده است، هدف را از بین برد. وقتی فکر می‌کردم در یک زمین بازی یکنواخت هستم، برای کلیک بر علیه افراد دیگر، انسان علیه انسان، اما انسان در برابر ربات، سرگرم‌کننده بود؟ این عادلانه نیست، و اگر عادلانه نباشد، سرگرم کننده نیست.
سپس به دومین نبرد کوچک، این بار در رسانه های اجتماعی تبدیل شد. برخی از مردم فکر می کنند که نوشتن اسکریپت برای این وب بازی ساده با از بین بردن تأثیر تعامل انسان و تبدیل آن به جنگ فیلمنامه، هدف آن را کاهش می دهد. طرف مقابل می‌گوید که اسکریپت‌ها روش‌های کاملاً معتبری برای خودکارسازی کارهای مشغله هستند، و این همان چیزی است که One Million Boxes در هسته‌اش است – مشغله.
بسیاری، از هر دو طرف، آن را با r/Place مقایسه کرده‌اند، پروژه مشترک مشترکی که توسط Reddit میزبانی می‌شود، در ابتدا به عنوان بیانی از همکاری انسانی ایجاد شد، که سپس تقریباً به طور کامل توسط ربات‌ها پیشی گرفت.
هر دو طرف فکر می کنم درست هستند. این صفحه ای پر از چک باکس است و چندان جدی نیست. اما من هنوز احساس ناامیدی عمیقی می کنم که نمی توانم کاملاً ریشه آن را پیدا کنم. آیا این واقعیت است که شیوه بازی یک نفر با اسباب‌بازی – یعنی فیلمنامه‌نویس – آن را برای کسی که نمی‌خواهد به همان شیوه بازی کند غیرقابل استفاده می‌کند؟ آیا اسکریپت نویسان این کار را نمی کنند؟ اهميت دادن که ربات کردن لذت را خراب می کند؟ آیا ایده کار کم ارزش، مشغله کاری، آنقدر برای مردم ارزش کمی دارد که بلافاصله خودکار می شود؟ چرا مردم دیگر قدر لذت های کوچک کارهای کوچک و بی اهمیت را نمی دانند؟ آیا این بازتابی از فرهنگ فناوری است که در آن همه چیز باید برای کارایی کلید خورده باشد، که اغلب به معنای حذف کامل انسان ها از معادله است؟ چرا من را اینقدر عصبانی می کند؟ اوه خدای من، آیا من یک لودیت مخفی هستم؟
به هر حال آن روز من بود. من همین الان این کادرها را چک کردم و به جنون فرو رفتم. مال تو چطور بود عزیزم؟ آیا روز کاری خوبی داشتید؟ آیا گربه ها خوشحال به نظر می رسند؟ عالیه.
مربوط The Console War Already has a Winner: The PC با انحصار کنسول روی طناب، جنگ کنسول با یک پیروز غیر منتظره به پایان می رسد.
نکات برجسته
- One Million Checkboxes یک صفحه وب با یک میلیون چک باکس است که توسط Nolen Royalty ایجاد شده است، که در آن کاربران می توانند کادرها را علامت بزنند یا علامت آن را بردارید. تقریباً همین است.
- این سایت محبوبیت پیدا کرده است و بچه‌های اسکریپت را به خود جذب کرده است که ربات‌هایی را برای خودکارسازی فرآیند ایجاد کرده‌اند، و بحثی را در مورد اینکه آیا استفاده از اسکریپت‌ها جنبه تعاملی انسانی را کاهش می‌دهد یا خیر، برانگیخت.
- اگر منصف باشیم، Royalty استفاده از اسکریپت‌ها را تشویق می‌کند، اما برخی از کاربران (از جمله من) استدلال می‌کنند که این کار لذت و ارزش یک کار ساده و بی‌اهمیت را از بین میبرد و سؤالاتی را در مورد قدردانی از کارهای کوچک و تأثیر اتوماسیون بر تعامل انسانی ایجاد می‌کند.
یک میلیون چک باکس از نظر فنی یک بازی است. من فکر می کنم؟ در واقع، این فقط یک صفحه وب است که همانطور که تبلیغ می شود یک میلیون چک باکس دارد. این سایت که توسط Nolen Royalty ایجاد شده است، که به عنوان eieio نیز شناخته می شود، نسبتاً کم است: یک شمارنده در گوشه بالا سمت راست وجود دارد که به شما می گوید چند جعبه علامت زده شده است، و دیگری در زیر که به شما می گوید که شخصاً چه تعداد را علامت زده اید.
هدف یک میلیون چک باکس این است که تمام کادرها را علامت بزنید. هر بار که علامت کادری را علامت بزنید یا علامت آن را بردارید، این تغییر برای تک تک افراد صفحه وب منعکس می شود. خیلی پیچیده نیست. تعداد انگشت شماری چک باکس رنگی وجود دارد که به طور جداگانه در شمارش چک شما علامت گذاری شده اند، اما به همان اندازه پیچیده است.
با توجه به بخش “معامله من چیست” در وب سایت eieio، علاقه رویالتی به “ساخت بازی در مکان های شگفت انگیز” و “کمک به افراد غریبه در تعامل از طریق اینترنت” است. کاملاً واضح است که هدف یک میلیون چک باکس چیست – این یک تلاش گروهی بین افراد غریبه است که همه در جهت یک هدف کار می کنند. با این تفاوت که واقعاً دو تیم وجود دارد، چکرزها و چکرزها، و این تضاد منافع است که سر و صدای زیادی ایجاد کرده است.
جهنم مقدس، این تعداد زیادی جعبه است!
با نگاهی اجمالی به صفحه توییتر رویالتی، افراد زیادی این بازی را انجام داده‌اند که رویالتی مجبور شده چندین سرور برای صفحه راه‌اندازی کند و سایت را چندین بار پایین بیاورد تا کد آن را تغییر دهد تا ثروت کمی برای هزینه‌های پهنای باند خرج نکند. . توییت دیگری گفته بود که سایت به طور میانگین در هر دقیقه حدود 45000 باکس علامت زده یا علامت زده شده است. با این حال، یکی دیگر گفت که، در روز جمعه، حدود 60 میلیون جعبه چک یا لغو شده است. این فقط در عرض 20 ساعت از راه اندازی سایت بود.
واضح است که یک میلیون چک باکس برای بسیاری از مردم طنین انداز است، اگرچه من احتمالا عمیق تر از یک فرد معمولی به آن فکر می کنم. به‌عنوان کسی که عاشق کارهای کوچک و حذف کردن فهرست کارها است، به خوبی می‌دانم که با کلیک کردن روی جعبه‌ها لذت زیادی به دست می‌آید. ایده اینکه بتوانم دریای عظیم و ناگسستنی از آیکون های چک آبی ایجاد کنم، در مغزم خارش ایجاد می کند، همانطور که مطمئن هستم برای بسیاری از مردم این کار را می کند. اما این فقط ایده آلی است که مردم برای رسیدن به آن تلاش می کنند.
در عمل، یک میلیون چک باکس نوعی میدان جنگ است. به طور قابل پیش بینی، برای هر فرد گاو نر که صدها باکس را در روز در تلاش برای پر کردن صفحه با تیک کلیک می کند، کسی وجود دارد که سعی می کند علامت هر کادر را بردارید تا هرگز به هدف نرسید. این همان جایی است که علاقه نهفته است – آنچه که می توانست یک تمرین ساده در همکاری باشد، اکنون به یک PvP تبدیل شده است، چکرزها در برابر غیرچکرها مبارزه می کنند. این نکته این است که این رفتار اجتماعی وابستگی، به طور ارگانیک با بازی با طبیعت انسان پرورش می یابد. خوش می گذرد.
اینجا The Existential Meltdown است
از آنجایی که One Million Checkboxes یک اسباب بازی وب ساده و قدیمی است که به راحتی با جاوا اسکریپت دستکاری می شود، این دقیقاً همان کاری است که مردم شروع به انجام آن کردند. این به خودی خود یک مشکل نیست – در واقع، من تا آنجا پیش می روم که می گویم سلطنتی با قضاوت از توییت های آنها آن را تشویق می کند. باتینگ و اسکریپت یکی از ویژگی های اینترنت اولیه است و بسیاری از برنامه نویسان وب اسباب بازی هایی مانند این را عملاً التماس می کنند که در آنها دخالت شود. خیلی جالب است که مردم بدون هیچ دلیل دیگری به جز این که می توانند با آن سر و صدا می کنند، و این راهی برای شرکت در بازی است.
اما این ربات نیز به نظر من نوعی ضد اجتماعی است. من یک کدنویس نیستم، بنابراین غریزه طبیعی برای دخالت در صفحات وب یا تصور اینکه این اولین غریزه دیگران خواهد بود، ندارم. بنابراین وقتی برای اولین بار صفحه را باز کردم، برخی از کادرها را علامت زدم، و دیدم که بلافاصله علامت آنها برداشته می شود، اولین فکرم این بود که این یک حریف است. ناگهان تبدیل شد سرگرم کننده. هدف من این بود که جعبه‌هایی را که انتخاب کرده بودم چک نگه دارم. من هدفی داشتم – شکست دادن این دشمن ناخواسته. من آن را بسیار جدی‌تر از آن چیزی که یک بزرگسال شاغل با قبض‌هایی باید پرداخت می‌کرد، جدی گرفتم. هم‌اکنون شریکم وارد اتاق ما شد و مرا پیدا کرد که خمیده‌ام پشت کامپیوترم، با عصبانیت روی جعبه‌های کوچک کلیک می‌کردم و با نگرانی واقعی از من پرسید که آیا حالم خوب است.
مربوط
مرگ بر ربات Wordle
من از Wordle Bot استفاده کردم و این باعث شد که احساس بدی نسبت به درست بودن داشته باشم. بد است.
پس فهمیدن این که صفحه با ربات هایی که به طور خاص برای از بین بردن پیشرفت من ساخته شده است غرق شده است، هدف را از بین برد. وقتی فکر می‌کردم در یک زمین بازی یکنواخت هستم، برای کلیک بر علیه افراد دیگر، انسان علیه انسان، اما انسان در برابر ربات، سرگرم‌کننده بود؟ این عادلانه نیست، و اگر عادلانه نباشد، سرگرم کننده نیست.
سپس به دومین نبرد کوچک، این بار در رسانه های اجتماعی تبدیل شد. برخی از مردم فکر می کنند که نوشتن اسکریپت برای این وب بازی ساده با از بین بردن تأثیر تعامل انسان و تبدیل آن به جنگ فیلمنامه، هدف آن را کاهش می دهد. طرف مقابل می‌گوید که اسکریپت‌ها روش‌های کاملاً معتبری برای خودکارسازی کارهای مشغله هستند، و این همان چیزی است که One Million Boxes در هسته‌اش است – مشغله.
بسیاری، از هر دو طرف، آن را با r/Place مقایسه کرده‌اند، پروژه مشترک مشترکی که توسط Reddit میزبانی می‌شود، در ابتدا به عنوان بیانی از همکاری انسانی ایجاد شد، که سپس تقریباً به طور کامل توسط ربات‌ها پیشی گرفت.
هر دو طرف فکر می کنم درست هستند. این صفحه ای پر از چک باکس است و چندان جدی نیست. اما من هنوز احساس ناامیدی عمیقی می کنم که نمی توانم کاملاً ریشه آن را پیدا کنم. آیا این واقعیت است که شیوه بازی یک نفر با اسباب‌بازی – یعنی فیلمنامه‌نویس – آن را برای کسی که نمی‌خواهد به همان شیوه بازی کند غیرقابل استفاده می‌کند؟ آیا اسکریپت نویسان این کار را نمی کنند؟ اهميت دادن که ربات کردن لذت را خراب می کند؟ آیا ایده کار کم ارزش، مشغله کاری، آنقدر برای مردم ارزش کمی دارد که بلافاصله خودکار می شود؟ چرا مردم دیگر قدر لذت های کوچک کارهای کوچک و بی اهمیت را نمی دانند؟ آیا این بازتابی از فرهنگ فناوری است که در آن همه چیز باید برای کارایی کلید خورده باشد، که اغلب به معنای حذف کامل انسان ها از معادله است؟ چرا من را اینقدر عصبانی می کند؟ اوه خدای من، آیا من یک لودیت مخفی هستم؟
به هر حال آن روز من بود. من همین الان این کادرها را چک کردم و به جنون فرو رفتم. مال تو چطور بود عزیزم؟ آیا روز کاری خوبی داشتید؟ آیا گربه ها خوشحال به نظر می رسند؟ عالیه.
مربوط
The Console War Already has a Winner: The PC
با انحصار کنسول روی طناب، جنگ کنسول با یک پیروز غیر منتظره به پایان می رسد.
