مدل OSI از Scratch – Community Dev

OSI (اتصال سیستم های باز) مدل مجموعه ای از قوانین است که نحوه برقراری ارتباط سیستم های رایانه ای مختلف از طریق یک شبکه را توضیح می دهد. در سال 1984 منتشر شد

• رایانه متصل به شبکه LAN با استفاده از کابل RJ45 و NIC با آدرس MAC (کنترل دسترسی رسانه ای). اما دو رایانه با سیستمهای مختلف عملیاتی مانند MACOS و Window می توانند با یکدیگر صحبت کنند ، بله ما برای آنها به قانون احتیاج داریم ، OSI در حال تعقیب است!

• در کل 7 لایه دارد که نمایانگر پروتکل است که باعث می شود کاربرد یا خدمات به درستی در یک شبکه کار کنند

7. برنامه

• لایه برنامه که توسط برنامه های شبکه اجرا می شود ، برخی از برنامه هایی که مانند Google ، Firefox ، ایمیل ، …
• برخی از خدمات و پروتکل مربوط به:

1. انتقال پرونده: FTP
2. مرورگر وب: http/s
3. ایمیل: SMTP
4. ترمینال مجازی: Telnet

6.

• داده های دریافت شده از Application به شکل شخصیت و تعداد ، این لایه برای درک دستگاه باید آن را به تعداد باینری تبدیل کند
• توابع لایه ارائه

1. ترجمه: به عنوان مثال ، ASCII به EBCDIC.
2. رمزگذاری/ رمزگشایی: رمزگذاری داده ها داده ها را به فرم یا کد دیگری ترجمه می کند. داده های رمزگذاری شده به عنوان رمزگذاری شناخته می شوند و داده های رمزگشایی شده به عنوان متن ساده شناخته می شوند. یک مقدار کلیدی برای رمزگذاری و همچنین رمزگشایی داده ها استفاده می شود.
3. تراکم: تعداد بیت هایی را که باید در شبکه منتقل شوند ، کاهش می دهد.

5 جلسه

• مسئول برقراری ارتباطات ، مدیریت اتصالات ، خاتمه جلسات بین دو دستگاه. همچنین احراز هویت و امنیت را فراهم می کند. پروتکل های مورد استفاده در لایه جلسه NetBios ، PPTP هستند.
• توابع لایه جلسه

1. ایجاد جلسه ، نگهداری و خاتمه : لایه به دو فرآیند اجازه می دهد تا اتصال را ایجاد ، استفاده و خاتمه دهند.
2. همگام سازی: این لایه به یک فرآیند اجازه می دهد تا پاسگاه هایی را اضافه کند که نقاط همگام سازی در داده ها در نظر گرفته می شوند. این نقاط هماهنگ سازی به شناسایی خطا کمک می کند تا داده ها به درستی همگام شوند و انتهای پیام ها به صورت زودرس قطع نشوند و از از دست دادن داده ها جلوگیری شود.
3. کنترل کننده گفتگو: لایه جلسه به دو سیستم اجازه می دهد تا با یکدیگر در نیمه دوپلکس یا دوبلکس کامل ارتباط برقرار کنند.

4. حمل و نقل

• داده های موجود در لایه حمل و نقل به بخش ها گفته می شود. این مسئول تحویل پایان به پایان پیام کامل است. لایه حمل و نقل همچنین تأیید انتقال داده های موفق را فراهم می کند و در صورت یافتن خطایی ، داده ها را دوباره انتقال می دهد.
• توابع لایه حمل و نقل

1. تقسیم و مجدداً: این لایه پیام را از لایه (جلسه) می پذیرد و پیام را به واحدهای کوچکتر می شکند. هر یک از بخش های تولید شده دارای یک هدر مرتبط با آن است. لایه حمل و نقل در ایستگاه مقصد پیام را مجدداً جمع می کند.
2. کنترل جریان و خطا: تغییر نرخ انتقال (باند) برای ارسال داده ها ، هیچ داده ای از بین نمی رود. درخواست تکرار خودکار برای ارسال مجدد داده های فاسد شده با استفاده از CheckSum برای بررسی بخش بروزرسانی

• پروتکل های مورد استفاده در لایه حمل و نقل TCP هستند (انتقال محور اتصال – ایجاد جلسه 3 طرفه ایجاد شده – تحویل داده ها را تضمین می کند اگر بسته نتواند آن را ارسال کند ، آن را مجدداً ارسال کند ، UDP (این پروتکل ها به سادگی اجازه می دهند بدون هیچ گونه پیوندی در بین فرآیندها منتقل شوند. برخی از بسته های داده نیز ممکن است در طول انتقال از بین بروند) ، NetBios ، PPTP.

شبکه 3

• دریافت شده segment از لایه حمل و نقل ، واحد داده در لایه شبکه به نام بسته
• توابع لایه شبکه

1. مسیریابی: پروتکل های لایه شبکه تعیین می کنند که کدام مسیر از منبع به مقصد مناسب است. این عملکرد از لایه شبکه به عنوان مسیریابی شناخته می شود.
2. آدرس دهی منطقی: به هر دستگاه را شناسایی کنید بین شبکه منحصر به فرد ، لایه شبکه یک طرح آدرس دهی را تعریف می کند. آدرس IP فرستنده و گیرنده توسط لایه شبکه در هدر قرار می گیرد. چنین آدرس هر دستگاه را به صورت منحصر به فرد و جهانی متمایز می کند.

2. لایه پیوند داده (DLL)

• هنگامی که یک بسته وارد یک شبکه می شود ، وظیفه DLL است که با استفاده از آدرس MAC خود ، آن را به میزبان منتقل کند. بسته در لایه پیوند داده به عنوان قاب گفته می شود
• توابع لایه پیوند داده

1. قاب بندی: قاب بندی تابعی از لایه پیوند داده است. این راهی را برای فرستنده فراهم می کند تا مجموعه ای از بیت ها را که برای گیرنده معنی دار است ، منتقل کند. این کار را می توان با اتصال الگوهای بیت ویژه به آغاز و انتهای قاب انجام داد.
2. خطاب فیزیکی: پس از ایجاد فریم ، لایه پیوند داده آدرس های فیزیکی (آدرس های MAC) فرستنده و/یا گیرنده را در هدر هر فریم اضافه می کند.
3. کنترل خطا: لایه پیوند داده مکانیسم کنترل خطا را که در آن تشخیص و انتقال قاب های آسیب دیده یا گمشده را فراهم می کند ، فراهم می کند.
4. کنترل جریان: نرخ داده ها باید در هر دو طرف ثابت باشد و در غیر این صورت ممکن است داده ها خراب شوند ، بنابراین کنترل جریان میزان داده هایی را که می توانند قبل از دریافت تأیید ارسال کنند ، هماهنگ می کند.
5. کنترل دسترسی: هنگامی که یک کانال ارتباطی واحد توسط چندین دستگاه به اشتراک گذاشته می شود ، زیر لایه MAC لایه پیوند داده کمک می کند تا مشخص شود که کدام دستگاه در یک زمان معین کنترل کانال را دارد.

1. لایه فیزیکی

• این مسئول ارتباط فیزیکی واقعی بین دستگاه ها است. لایه فیزیکی حاوی اطلاعات به صورت بیت است
• توابع لایه فیزیکی

1. همگام سازی: لایه فیزیکی با تهیه یک ساعت هماهنگ سازی بیت ها را فراهم می کند. این ساعت هم فرستنده و هم گیرنده را کنترل می کند و در نتیجه همگام سازی را در سطح بیت فراهم می کند.

2کنترل نرخ بیت: لایه فیزیکی همچنین میزان انتقال یعنی تعداد بیت های ارسال شده در ثانیه را تعریف می کند.

1. توپولوژی های جسمی: لایه فیزیکی نحوه چیدمان دستگاه ها/گره ها در شبکه IE IE توپولوژی اتوبوس ، توپولوژی ستاره یا توپولوژی مش را مشخص می کند.
2. حالت انتقال: لایه فیزیکی همچنین چگونگی جریان داده ها بین دو دستگاه متصل را مشخص می کند. حالت های مختلف انتقال ممکن Simplex ، نیمه دوبلکس و دوبلکس کامل است.

منبع:
https://www.youtube.com/watch؟v=uwod5ysgacg
https://www.youtube.com/watch؟v=vv4y_uonec0&t=644s
https://www.geeksforgeeks.org/open-systems-interconnection-model-osi/