خلاصه
-
Magic: The Gathering روندی برای معرفی نسخه های کودک از موجودات نمادین دارد که اغلب از والدین خود برتری دارند.
-
Scythecat Cub به خوبی با عرشه های زمینی هم افزایی می کند، در حالی که Displacer Kitten و Owlbear Cub دارای اثرات قدرتمندی هستند.
-
روند موجودات بچه در Magic به عنوان راهی برای اصلاح و بهبود کارت های اصلی عمل می کند و امکانات جدیدی برای گیم پلی ایجاد می کند.
Magic: The Gathering یک بازی است که در آن می توانید به بزرگترین و پست ترین موجودات چندجهانی فرمان دهید. شاید این یک Greatwurm غیرقابل نفوذ از Ravnica، یا Arixmethes، جزیره خوابیده Theros باشد. این می تواند گروهی از گابلین ها یا یک الدرازی از ابدیت های کور باشد، و هیچ چیز نمی تواند در راه شما بایستد.
یا، ممکن است یک بچه گربه چرکی باشد. این احتمالاً یک گربه ی گربه ی گربه ی قلابی است، زیرا در دست راست آن ها وحشت هستند. مجیک این روند عجیب را دارد که برخی از بهترین موجوداتش را بچه‌دار می‌کند، و حالا که متوجه آن شدم، نمی‌توانم به چیز دیگری فکر کنم.
امسال برای مجیک سال بسیار سنگینی بود، بلومبرو مکانیک فرزندان را معرفی کرد تا نسخه‌های کوچک‌تری از موجوداتی که شما می‌فرستید بسازد. آنها خوب هستند، و کارت هایی مانند Iridescent Vinelasher یک تهدید بزرگ هستند، اما آنها نوزادانی نیستند که من به آنها فکر می کنم.
Scythecat's Territorial Out of Control Child، Scythecat Cub
در عوض، باید از Bloomburrow به Foundations Jumpstart که Scythecat Cub را معرفی کرد، برویم. به این عیار کوچولو نگاه کنید، با صورت کرکی و پنجه های بزرگ و احمقانه اش. بله، چشمانش می درخشند و بازوانش تیغه هایی روی آن ها دارند، اما وقتی چیزی آنقدر قابل بغل کردن باشد، خوب است. یعنی تا زمانی که شما دو زمین بازی کنید و تعداد شمارنده های +1/+1 را روی یک موجود دوبرابر کنید.
در هر عرشه ای که زمین های زیادی را بازی می کند، Scythecat Cub یک تهدید است. این کارت واقعاً به خوبی با سایر کارت‌های اخیر مانند Bristly Bill و Innkeeper's Talent هم‌افزایی می‌کند، و به عنوان یک پر جدید در کلاه بازیکن زمین‌فال مخصوصاً پرشور عمل می‌کند. این همچنین نسخه کودک کارت نسبتاً خوب Zendikar Rising، Territorial Scythecat است.
Scythecat سرزمینی خوب است. قابل سرویس است یادم می‌آید که در طول طلوع زندیکار آن را زیاد بازی می‌کردم و هنوز هم آن را در عرشه فرمانده نگهبان آرشینگ، حمزه، اجرا می‌کردم. این چیزی نیست که در مورد آن فریاد بزنیم، و با بهترین وضعیت فرزندش فاصله زیادی دارد. اما فکر می‌کنم این وظیفه والدین است که مطمئن شوند فرزندشان در زندگی بهتر از آن‌هاست.
Displacer Beast's Sproglet یک شیطان است
چند سال پیش، دو مجموعه با محوریت Dungeons & Dragons در Adventures in the Forgotten Realms و Commander Legends: Battle For Baldur's Gate داشتیم. هر کدام نیاز داشتند تا نام‌های بزرگ D&D را به تصویر بکشند، و دومی دارای شخصیت‌هایی مانند Astarion، Shadowheart، Karlach، و Gale بود که ماه‌ها قبل از اینکه با Baldur's Gate 3 به جایگاه سوپراستار برسند.
اما نمی‌توانست بسیاری از موجودات بزرگ D&D را نمایش دهد، زیرا Adventures in the Forgotten Realms ابتدا این کار را انجام داد. قابل ذکر است، این مجموعه شامل هر دو Displacer Beast و Owlbear، دو تا از محبوب ترین هیولاهای D&D بود. تنها مشکل این بود که هر دو کارت برای دو تا از نمادین ترین هیولای D&D در تاریخ، بوی بدی داشتند.
Displacer Beast به شما امکان می‌دهد وارد سیاه‌چال شوید، و اگر مانا کافی داشته باشید می‌تواند به شما کمک کند تا برای یک ترکیب برد بی‌نهایت از آنها استفاده کنید، اما جدا از آن، نوشتن در مورد آن زیاد نیست. Owlbear از این هم بدتر است، فقط برای اینکه بتوانید کارت بکشید پنج مانا هزینه دارد. نمادین، مطمئنا خوبه؟ نه اصلا.
Baldur's Gate که می‌خواست به این زودی از چاپ مجدد کارت‌ها جلوگیری کند، به جای آن نسخه‌های نوزادی هیولاها را معرفی کرد. و همان‌طور که انتظار داشتید، کارت‌ها به سرعت یکی از بهترین‌ها در کل مجموعه شدند و یک مایل از والدین خود را برتری دادند.
روی Displacer Beast حرکت کنید، زیرا Displacer Kitten به شما امکان می‌دهد هر زمان که طلسم غیرمخلقی می‌کنید، سوسو بزنید (تبعید، سپس به بازی بازگردید). از آن زمان به بعد تبدیل به پایه اصلی پلک‌های چشمک‌زن شده است، با اینکه چقدر آسان است که این افکت را چندین بار در یک نوبت ایجاد کنید. این همچنین یک کت و پنجه‌های مهیج کاملاً دوست‌داشتنی دارد و اوووو که گربه بیدمشک خوبی است.
Owlbear Cub در هر عرشه‌ای که دوست دارد موجودات بزرگ را به بیرون پرتاب کند، در حال انفجار است. آنلاین کردن آن با داشتن یک حریف با هشت یا بیشتر زمین می‌تواند دشوار باشد، اما پاداش این است که هر موجودی از هشت کارت برتر دسته خود را به صورت رایگان وارد بازی کنید. آن را غیرقابل انسداد یا تخریب ناپذیر کنید و Owlbear Cub می تواند تنها در چند چرخش از کنترل خارج شود.
برداشتن دستکش بچه
البته دلیل معقولی برای این روند وجود دارد. هر توله در واقع یک کارت دنباله است، کارت اصلی را می گیرد و آن را تنظیم می کند و در عین حال پایه مکانیکی مشابهی دارد، بنابراین منطقی است که کارت هایی مانند Displacer Beast نوعی شلوار باشند در حالی که Displacer Kitten ارزش خامی دارد.
اما عجیب است که آنها نوزاد هستند. آن را با مجموعه‌هایی مانند پوکمون مقایسه کنید، جایی که پوکمون‌های کوچک همیشه نسخه‌های ضعیف‌تر از اشکال بزرگسالان خود هستند، و روند Magic مبنی بر تبدیل موجودات ناز، مبهم و بچه‌دار به سلاح‌های کشتار جمعی کمی بی‌معنی به نظر می‌رسد. شاید ما می توانستیم به جای گاز گرفتن دم نوزاد، یک جانور گریزلد دیسپلاسر در اوج قدرتش داشته باشیم؟
نه اینکه شاکی باشم من همه این کارت‌ها را دوست دارم و با آنها بازی می‌کنم، و ایده ساختن یک عرشه کودک محور با آنها و فرزندان بلومبرو هر روز جذاب‌تر می‌شود. با ده ها هزار کارت، این روندهای کوچک عجیب و غریب اینجا و آنجا وجود خواهد داشت. اگر یک گربه تازه متولد شده نتواند تهدیدی بین سطحی مانند امراکول را به تنهایی انجام دهد، در جادو چه چیزی وجود دارد؟
جادو: گردهمایی
Magic: The Gathering (MTG) که توسط ریچارد گارفیلد در سال 1993 ساخته شد، به یکی از بزرگترین بازی های کارتی کلکسیونی رومیزی در جهان تبدیل شده است. بازیکنان با بر عهده گرفتن نقش یک هواپیمای راه‌انداز، دسته‌هایی از کارت می‌سازند و با بازیکنان دیگر به نبرد می‌پردازند. بیش از 100 مجموعه اضافی کارت‌های جدیدی را به کتابخانه اضافه کرده‌اند، در حالی که نام تجاری به بازی‌های ویدیویی، کمیک و موارد دیگر گسترش یافته است.
- حق امتیاز
-
جادو: گردهمایی
- تاریخ انتشار اصلی
-
5 آگوست 1993
- تعداد بازیکنان
-
2+
- توصیه سنی
-
13+
- طول هر بازی
-
متغیر
