شبکه ها: Pt. 1 – اتصال و شبکه

سوابق یادگیری من در مورد شبکه ها ، به دنبال مسیر سیسکو.

اینترنت

اینترنت شبکه ای از شبکه های به هم پیوسته است که امکان برقراری ارتباط بین بسیاری از افراد از هر جای دنیا را فراهم می کند. دسترسی به وب سایت ها ، وبلاگ ها ، بازی های آنلاین از طریق اینترنت است.

کاربران شبکه های محلی خود را دارند که در نهایت به اینترنت وصل می شوند. مسیر گرفته شده می تواند از طریق فیبر نوری ، سیم های مس ، ماهواره ها و غیره باشد.

این شبکه های محلی (شبکه LAN – شبکه محلی) می توانند اندازه های زیادی داشته باشند ، اگرچه متداول ترین آنها یک شبکه خانگی با فقط یک روتر است.

سوهو: معنی دفتر کوچک داخلی، که به شبکه های کوچک ، مشترک در دفاتر کوچک یا خانه ها ، دستگاه های اتصال مانند رایانه ، چاپگر و روترها ، امکان دسترسی به اینترنت و اشتراک منابع اشاره دارد.

WAN (شبکه گسترده): این یک شبکه گسترده تر است که چندین شبکه LAN را به هم وصل می کند.

گروه طولانی

باند پهن اجازه می دهد تا اینترنت پیوسته ، جایگزین اینترنت شماره گیری شود. مزایای پهنای باند شامل توانایی گشت و گذار در اینترنت سریعتر و قادر به انجام فعالیتهای مختلف همزمان بدون بسته به خطوط تلفنی است.

هرچه پهنای باند بالاتر باشد ، امکان انتقال داده ها بیشتر می شود. این انتقال داده از طریق: DSL ، اتصال کابل ، فیبر نوری ، ماهواره ، 4G/5G انجام می شود

داده ها و علائم

وقتی برخی از داده ها را در اینترنت به اشتراک می گذاریم ، این داده ها به روشی خطی به روشی که ما ارسال می کنیم به سرنوشت نمی رسند. داده هایی که منشاء ارسال می کند به بیت تبدیل می شود که به سیگنال تبدیل می شوند و این سیگنال ها توسط شبکه ارسال می شوند.

بیت: رایانه ها الگوهای بیتی را تفسیر می کنند ، جایی که این استانداردها در یک توالی 8bit (مانند استاندارد ASCII) بین اعداد 0 و 1 خلاصه می شوند. بایت 8 بیت است.

شبکه ای که از این علائم عبور می کند ، واسطه انتقال (مس/نوری/بی سیم) نامیده می شود. و این علائم را می توان به نوع میانی تبدیل کرد ، تا اینکه به مقصد برسد.

سیگنال ها می توانند از این نوع باشند: برقی ، نوری و بی سیم.

• سیگنال نوری: همچنین به عنوان پالس های نور شناخته می شود ، از لیزر/LED استفاده می کند که داده های دیجیتالی را به پالس های نور تبدیل می کند و یک مبدل وجود دارد که این سیگنال ها را به داده های دیجیتال ترجمه می کند (و برعکس).

• سیگنال برقی: این مربوط به سیم مسی است ، زیرا این کسی است که برای انتقال داده ها به صورت امواج الکترومغناطیسی برق را انجام می دهد.

کابل های همزمان و DSL از سیم های مس استفاده می کنند ، یعنی از سیگنال الکتریکی استفاده کنید.

اتصال شبکه

اتصال مورد استفاده در بیشتر شبکه های خانگی فیبر نوری نیست ، زیرا فیبر نوری برای علائمی که مسافت های طولانی را طی می کنند ایده آل است. در زمینه داخلی ، بیشترین استفاده از اتصال کابل یا DSL است.

• کابو: سیگنال اینترنت توسط همان کابل کواکسیال ارسال می شود که تلویزیون کابلی را ارائه می دهد.

کاربران باند پهن را از اینترنت به اشتراک می گذارند ، که باعث می شود ساعت اوج اتصال کندتر باشد ، اما حتی اتصال کابل سریعتر از DSL می شود.

• DSL: به معنای خط دیجیتال مشترک است. این اتصال اینترنت را همیشه فعال نگه می دارد و به مودم ویژه ای که از طریق سیم های تلفنی عبور می کند ، نیاز دارد.

در این حالت هیچ اشتراک بین کاربران وجود ندارد ، اما هرچه از ارائه دهنده دورتر باشد ، این اتصال کندتر به دلیل فاصله خواهد بود.

تأمین کنندگان خدمات – ISP

اینترنت موجود ، چه از طریق کابل ، DSL یا روش دیگر ، از طریق ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) است که این پیوند بین کاربر و اینترنت را فراهم می کند. یعنی ISP کل زیرساخت های شبکه را برای دسترسی به اینترنت ارائه می دهد و آنها در نهایت خدمات اضافی را ارائه می دهند.

جریان ISP را می توان به شرح زیر توصیف کرد:

1. دستگاه نهایی ممکن است به روتر وصل شود.
2. روتر داده ها را از دستگاه نهایی به مودم می فرستد.
3. مودم به سیگنال های آنالوگ تبدیل می شود و آنها را به ISP می فرستد.
4. ISP علائم را دریافت می کند ، آنها را پردازش می کند و آنها را به مقصد می فرستد.
5. مودم این داده ها را از ISP دریافت می کند و آن را به سیگنال های دیجیتال تبدیل می کند و به روتر منتقل می شود.
6. روتر بسته های داده را سازماندهی می کند و آن را به دستگاه نهایی می فرستد.
7. دستگاه مقصد نهایی اطلاعات مبدا را دریافت می کند.

مودم و روتر

مودم

مودم مستقیماً به ISP ها متصل است.

این اتصال از طریق کابل WAN است که مستقیماً به روتر یا رایانه متصل می شود.

مودم همچنین می تواند یک IP عمومی نسبت به ISP داشته باشد.

روتر

روتر هیچ ارتباط مستقیمی با ISP ها ندارد و به مودم برای آن نیاز دارد. عملکرد روتر مدیریت دستگاههای موجود در شبکه LAN است.

یعنی دستگاههای نهایی که به روتر وصل می شوند بخشی از شبکه LAN هستند. اتصال این دستگاه ها به روتر از طریق کابل های اترنت یا Wi-Fi انجام می شود.

روتر وظیفه دارد IP های خصوصی را در اختیار هر یک از مواد مخدر که بخشی از شبکه LAN شما هستند ، در دسترس قرار دهد.

مودم + روتر

روتر و مودم می توانند با هم کار کنند. مودم قادر به انتقال سیگنال های دیجیتال به روتر است و روتر قادر به سازماندهی بسته های داده و ارسال به دستگاه نهایی است.

روند معکوس نیز کار می کند. علاوه بر این ، روتر قادر به ترجمه ، با کمک NAT ، IP های خصوصی به یک IP عمومی واحد است که امکان برقراری ارتباط در اینترنت را فراهم می کند.

• NAT (ترجمه آدرس شبکه): این فناوری است که به چندین دستگاه اجازه می دهد تا IP عمومی را به اشتراک بگذارند. و در این فناوری انواع مختلفی مانند استاتیک ، پویا و اضافه بار وجود دارد.

مشتری سرور و معماری P2P

این معماری ها برخی از آنها هستند و درک تفاوت های آنها مهم است.

امروزه در اینترنت از استاندارد مشتری سرور استفاده می کنیم. مشتری دستگاه ما است و می تواند تلفن همراه ، نوت بوک ، رایانه لوحی و موارد مشابه باشد. به این ترتیب ، یک سرور اختصاصی (متمرکز) وجود دارد که به ارتباطات می پردازد و به این مشتریان هدایت می شود.

به عنوان مثال ، YouTube یا حتی Dev.to سرورهای خود را در جایی که محتوای خود را ذخیره می کنند ، دارد. هنگامی که ما بر اساس “YouTube” یا “dev.to” تایپ می کنیم ، جستجوی مرورگر به IP سرورهای خود می رود و به لیست ویدیو ، در YouTube و لیست پست ها ، در Dev.to باز می گردد.

در معماری P2P (همتا به همتا) چنین سرور متمرکز وجود ندارد. مشتری مستقیماً به IP مشتری دیگری متصل می شود. یعنی در مشتریان P2P فقط شبکه را به اشتراک می گذارند ، اما یک ساعت یک ساعت می تواند به عنوان مشتری خدمت کند و یک بار دیگر می تواند به عنوان سرور خدمت کند ، زیرا هیچ سرور ثابت وجود ندارد که این ارتباطات و تبادل منابع را مدیریت کند.

P2P ناامن است زیرا اصالت ندارد ، رمزگذاری. به عنوان مثال ، تورنت است که در آن فایلهای دزدان دریایی را از طریق دستگاه های دیگر که به عنوان سرور عمل می کنند ، وصل و بارگیری می کنید ، اما در واقع مشتری دیگری است ، زیرا هیچ سرور متمرکز وجود ندارد.

مثال دیگر ممکن است چت چت باشد. ممکن است چت هایی وجود داشته باشد که از مشتری سرور یا P2P استفاده کنند. در زمینه مشتری سرور ، مشتری پیامی را به مشتری B ارسال می کند ، و قبل از اینکه این پیام به مشتری B بیاید ، به سرور چت برخورد می کند و پس از آن پیام به مشتری B. هدایت می شود. بدون این مرحله از سرور تحویل داده شود.