برنامه نویسی شیفت به چپ (زنگ به عنوان مطالعه موردی)

Summarize this content to 400 words in Persian Lang
برنامه نویسی Shift-left تماماً در مورد کشف مسائل احتمالی در اسرع وقت در چرخه عمر توسعه نرم افزار است. اگر «تست شیفت چپ» به معنای نزدیک‌تر کردن آزمایش به شروع توسعه است، «برنامه‌نویسی شیفت چپ» به معنای انتخاب ابزارها و زبان‌هایی است که اشکالات را پیدا می‌کنند. در حالی که شما در حال نوشتن کد هستید- نه ساعت‌ها، روزها یا ماه‌ها بعد، وقتی خیلی دیر است و کد شما در حال تولید است، و همه را در ساعت 2 صبح وحشت زده می‌کند

زبان های پویا مانند 🐍 پایتون، 🐪 پرل، و ☕ جاوا اسکریپت فوق العاده انعطاف پذیر هستند اما با انعطاف پذیری زیاد، خطاهای زمان اجرا بسیار زیاد است. این زبان ها مثل آن دوستی هستند که می گوید حتماً از پسش بر می آیم! اما فقط اعتراف می کند که وقتی شما در نیمه راه فاجعه هستید، نمی دانند چه خبر است.

از طرفی زبان های کامپایل شده مانند 🇨 سی، C++، ☕ جاوا، و زنگ زدگی سختگیرتر هستند و بسیار کمتر بخشنده هستند. آنها والد هلیکوپتری زبان های برنامه نویسی هستند – حتی تا زمانی که اتاق (کد) شما تمیز نشود، شما را از در خارج نمی کنند. به عنوان مثال:

در پرل، می توانید اضافه کنید “42” (یک رشته) به 42 (یک عدد)، و شانه هایش را بالا می اندازد و می گوید: “هر چه باشد، ریاضی ریاضی است.”

در پایتون، باعث عصبانیت می شود، اما فقط در زمان اجرا وقتی متوجه می شود که شما در حال تلاش برای اضافه کردن سیب و پرتقال هستید.

در سی یا جاوا، کامپایلر حتی نمی کند اجازه دهید اگر بخواهید انواعی از این قبیل را مخلوط کنید، کد را اجرا می کنید.

و زنگ زدگی? زنگ در یک سطح کاملا متفاوت است. این استاد بسیار سختگیر است که قبل از اینکه بتوانید کد شما را تحویل دهید با یک خودکار قرمز رنگ را به شما تحویل می دهد.

Rust فقط عدم تطابق نوع را تشخیص نمی دهد، بلکه عملاً کل فرآیند مدیریت حافظه شما را نگه می دارد. اشاره گرهای آویزان یا شرایط مسابقه را فراموش کنید. زنگ حتی به شما اجازه نمی دهد کامپایل کردن کدی که دارای مشکلات احتمالی ایمنی حافظه است. در حالی که C++ ممکن است شما را با یک “موفق باشید!” موج، Rust آنجاست، می گوید: “صبر کن! شناورهایت را فراموش کردی.”

اما موضوع اینجاست: زنگ شما را از شر آن نجات نخواهد داد همه اشتباهات این شما را از اضافه کردن زمانی که می‌خواهید تفریق کنید یا نوشتن الگوریتمی که به طور کامل مشکل را حل می‌کند، باز نمی‌دارد. مشکل اشتباه. اما از شما در برابر بدنام ترین مقصران خرابی های فاجعه بار محافظت می کند – مانند عدم ارجاع اشاره گر تهی، سرریز بافر یا نشت حافظه.

بنابراین، چه چیزی Rust را به زبان برنامه نویسی نهایی شیفت چپ تبدیل می کند؟ به شما امکان می دهد کدهای سریع، کارآمد و سطح پایین بنویسید (مانند 🇨 و C++) در حالی که نرده های محافظی را ارائه می دهد که از انواع خطاها جلوگیری می کند که در غیر این صورت هفته ها برای شما هزینه اشکال زدایی خواهد داشت – یا بدتر از آن، قطع تولید در طول فروش تعطیلات. با Rust، زمان کمتری را برای اطفاء حریق و ویژگی‌های حمل و نقل بیشتر صرف می‌کنید.

و بهترین بخش؟ زنگ زدگی فقط ایمنی نیست. این در مورد اعتماد به نفس است. شما کدی را ارسال می کنید که شما دانستن به شما خیانت نمی کند مانند این است که یک سگ نگهبان برای مدیریت حافظه خود داشته باشید—دوستانه، محافظ، و آماده پارس کردن در برابر هر حشره ای که سعی دارد مخفیانه وارد شود.

به طور خلاصه: Rust فقط برنامه‌نویسی را به چپ نمی‌برد، بلکه آن را روی autobahn قرار می‌دهد.