شبیه سازی احساسات و روابط در هوش مصنوعی: الگویی برای رفتار اجتماعی مبتنی بر بازی پویا

مقدمه
بیشتر هوش مصنوعی در بازی ها کاربردی است – پیاده روی ، حملات یا معاملات. اما اگر AI می تواند کاری بیش از پاسخ دادن انجام دهد ، چه می شود؟ اگر احساس می کرد چه می شود؟

در آخرین پروژه شبیه سازی من ، من یک سیستم هوش مصنوعی عاطفی ایجاد کرده ام که شخصیت ها شادی روزانه ، خاطرات طولانی مدت و روابط در حال تحول را تجربه می کنند. اینها برشهای نوشته شده نیستند – آنها از صفات ، تعامل و تجربه زندگی هر شخصیت بیرون می آیند.

این نوع سیستم فقط برای بازی ها نوآورانه نیست-از پتانسیل بسیار زیادی در آموزش ، آموزش اجتماعی و الگوسازی دیجیتال انسانی برخوردار است. با ارائه شخصیت های AI توانایی به یاد آوردن ، تأمل و واکنش عاطفی ، می توانیم شروع به شبیه سازی پیچیدگی رفتار انسان کنیم.
حالت عاطفی روزانه و تفسیر مبتنی بر صفت

هر شخصیت هوش مصنوعی هر روز با نمره خوشبختی پایه شروع می شود. این نمره بر اساس وقایع تنظیم می شود: برخوردهای اجتماعی ، آب و هوا ، تهدیدها یا رضایت کار. اما نحوه تفسیر آنها این وقایع بستگی به ویژگی های شخصیتی آنها دارد.

به عنوان مثال:
• یک هوش مصنوعی “سخت کوش” ​​ممکن است بعد از یک روز تولیدی احساس رضایت کند.
• یک هوش مصنوعی “سرکش” ممکن است انجام همان کار را ناامید کند.
• یک هوش مصنوعی “حسود” ممکن است پس از دیدن یک موفقیت دیگر ، خوشبختی را از دست بدهد.
این به هر شخصیت یک قوس عاطفی منحصر به فرد می دهد ، حتی اگر در همان محیط زندگی کنند.

روابط حافظه محور
شخصیت های هوش مصنوعی همچنین با گذشت زمان خاطرات اجتماعی ایجاد می کنند:
• آنها به چه کسی کمک کرده اند
• چه کسی آنها را نادیده گرفت
• که به آنها خیانت کرده است
• به چه کسی اعتماد دارند

این خاطرات ذخیره ، ارجاع شده و به روز شده اند – بر نحوه صحبت ، عمل یا حتی تصمیم گیری در کجا زندگی می کنند. یک هوش مصنوعی ممکن است دوستی عمیق ایجاد کند. دیگری ممکن است بی سر و صدا از یک رقیب خشمگین شود.
این امر باعث می شود رفتار ظهور پویا باشد. کل روستاها تاریخ عاطفی را توسعه می دهند و نحوه عملکرد شهرک ها را تغییر می دهند.
فراتر از سرگرمی: موارد استفاده عملی

سیستم هایی از این دست می توانند کمک کنند:
• هوش هیجانی و پویایی اجتماعی را از طریق گیم پلی آموزش دهید
• مهارت های نرم را در تنظیمات رهبری یا آموزش آموزش دهید
• عوامل انسانی مانند انسان را در شبیه سازی جمعیت ، ابزارهای تحقیقاتی یا پشتیبانی از درمان مدل کنید

این رویکرد به جای برنامه نویسی هر تعامل احتمالی ، اجازه می دهد تا هوش مصنوعی بیاموزد و رشد کند ، و تقلید می کند که چگونه انسان ها با گذشت زمان احساسات را شکل می دهند.
پایان

احساسات و حافظه در هوش مصنوعی فقط مربوط به رئالیسم نیست ، بلکه در مورد معنی هستند. هنگامی که شخصیت های مجازی منعکس کننده تفاوت های روانی افراد واقعی هستند ، بازیکنان عمیق تر به هم وصل می شوند و سیستم ها قدرتمندتر می شوند.

این پروژه به من نشان داده است که سیستم های هوش مصنوعی مبتنی بر احساسات نه تنها در بازی ها بلکه به عنوان ابزاری برای الگوسازی ، آموزش و آموزش اجتماعی چقدر می توانند باشند. من با هدف ساختن سیستم های هوشمند و عاطفی آگاه که می تواند مردم را به روشهای کاملاً جدیدی آگاه ، به چالش بکشد ، به چالش بکشد ، به توسعه و گسترش این کار ادامه می دهم.