تکنیک های تست نرم افزار: انواع و بهترین روش ها

Summarize this content to 400 words in Persian Lang هنگام توسعه نرم افزارهای کاربردی، مهم است که اطمینان حاصل شود که عملکرد و عملکرد آنها نیازهای کاربر نهایی را برآورده می کند. این امر مستلزم ارزیابی نرم افزار قوی از طریق آزمایش نرم افزار است. برای رسیدن به این هدف، آزمایشکنندگان از تکنیکهای مختلف تست نرمافزار برای یافتن مشکلات یا باگها در برنامههای نرمافزاری استفاده میکنند.
بسته به نیاز نرم افزار، می توان از تکنیک های مختلف تست نرم افزار استفاده کرد. از این رو، شما باید تکنیک های تست نرم افزار مناسب را انتخاب کنید تا مطمئن شوید که نیازهای کاربران نهایی را برآورده می کند.
در این وبلاگ، شما را با تکنیک های مختلف تست نرم افزار آشنا می کنیم.
تکنیک های تست نرم افزار چیست؟
تکنیکهای تست نرمافزار شامل انواع روشهای تست برای تأیید عملکرد نرمافزار بهصورت مورد نظر است. از نظر فنی، این تکنیکها برای آزمایش برنامه نرمافزاری در برابر الزامات عملکردی یا غیرعملکردی جمعآوریشده از ذینفعان تجاری استفاده میشوند.
هدف هر تکنیک تست تشخیص انواع خاصی از عیوب است. برای مثال، در حالی که تکنیکهای خاصی ممکن است عیوب ساختاری را آشکار کنند، ممکن است در شناسایی عیوب در جریان کسبوکار انتها به انتها مؤثر نباشند. در نتیجه، تکنیکهای آزمایشی متعدد معمولاً در پروژههای آزمایشی برای اطمینان از کیفیت مطلوب نرمافزار استفاده میشوند.
چرا تکنیک های تست نرم افزار مهم هستند؟
تکنیک های تست نرم افزار برای اهداف متعدد برای اطمینان از کیفیت و قابلیت اطمینان برنامه های کاربردی نرم افزار استفاده می شود. در اینجا دلیل مهم بودن تکنیک های تست است:
هر گونه باگ یا نقص موجود در برنامه نرم افزاری را شناسایی و کشف کنید. با آزمایش سیستماتیک جنبههای مختلف نرمافزار، آزمایشکنندهها میتوانند مناطقی را که برنامه آنطور که انتظار میرود عمل نمیکند یا خطاها رخ میدهد، مشخص کنند.
به طور قابل توجهی به فرآیند تضمین کیفیت کمک می کند. با تأیید اینکه نرم افزار مطابق با مشخصات مورد نیاز نرم افزار (SRS) عمل می کند، آزمایش کنندگان اطمینان حاصل می کنند که معیارهای مشخص شده را برآورده می کند و عملکردهای مورد نظر خود را به درستی انجام می دهد. این به حفظ کیفیت کلی نرم افزار کمک می کند و رضایت کاربر را افزایش می دهد.
عملکرد نرم افزار را از دیدگاه کاربران نهایی آزمایش می کند. این شامل آزمایش ویژگیها، رابط کاربری و تعاملات نرمافزار است تا اطمینان حاصل شود که انتظارات کاربر را برآورده میکنند و وظایف مورد نظر را به طور دقیق و کارآمد انجام میدهند.
به شناسایی و کاهش خطرات مرتبط با فرآیند توسعه و استقرار نرم افزار کمک می کند. با کشف مسائل بالقوه در اوایل چرخه عمر توسعه، آزمایشکنندگان میتوانند آنها را قبل از تبدیل شدن به مسائل مهمتری که میتواند بر موفقیت پروژه یا پایداری نرمافزار در محیطهای تولید تأثیر بگذارد، حل کنند.
به آزمایشکنندگان در بهینهسازی تلاشهای آزمایشی خود با تمرکز بر اجزای برنامه نرمافزاری که احتمالاً دارای نقص هستند، کمک میکند. با اولویتبندی فعالیتهای آزمایشی بر اساس عوامل خطر، عملکردهای حیاتی و زمینههای تغییر مکرر، آزمایشکنندگان میتوانند منابع خود را به طور مؤثر تخصیص دهند و کارایی فرآیند آزمایش را به حداکثر برسانند.
مزایای استفاده از تکنیک های تست نرم افزار
تکنیک های تست نرم افزار چندین مزیت را ارائه می دهند که به موفقیت و کارایی کلی پروژه های توسعه نرم افزار کمک می کند:
انجام تست کامل نرم افزار، توسعه دهندگان و ذینفعان می تواند اطمینان حاصل کند که نرم افزار الزامات را برآورده می کند و همانطور که در نظر گرفته شده است کار می کند. این امر خطر انتشار محصولی با اشکالات مهم را کاهش می دهد که می تواند به اعتبار برند آسیب برساند.
شناسایی و رفع نقص در مراحل اولیه توسعه، نگهداری و به روز رسانی نرم افزار را در آینده آسان تر می کند. نرم افزاری که به خوبی آزمایش شده طراحی مدولارتری دارد و درک آن آسان تر است، که افزودن ویژگی های جدید یا رفع اشکالات در نسخه های بعدی را برای توسعه دهندگان ساده تر می کند.
استفاده از تکنیک هایی مانند تست قابلیت استفاده به شناسایی مشکلات قابلیت استفاده و بهبود تجربه کلی کاربر کمک می کند. تست قابلیت استفاده شامل تعامل کاربران واقعی با نرم افزار و ارائه بازخورد در مورد سهولت استفاده، یادگیری و کارایی آن است. این بازخورد به توسعهدهندگان کمک میکند تا مناطقی را که نرمافزار را میتوان برای کاربرپسندتر کردن آن بهبود بخشید، شناسایی کرد.
محدودیت های تکنیک های تست نرم افزار
علاوه بر مزایای تکنیک های تست نرم افزار، محدودیت هایی نیز وجود دارد. برخی از آنها عبارتند از:
ممکن است برای همیشه طول بکشد، به خصوص اگر هدفتان یافتن تک تک باگ ها باشد. این می تواند ضرب الاجل های شما را به عقب براند و توسعه را کند کند. بهعلاوه، آزمایشکنندگان ماهر و ابزارهای شیک ارزان نیستند و به هزینه پروژه میافزایند.
ممکن است ردیابی دقیقاً چه چیزی باعث این مشکل شده است دشوار باشد و منجر به جلسات طولانی اشکال زدایی شود. علاوه بر این، با نرمافزار پیچیده امروزی، پیشبینی اینکه چگونه همه چیز با هم کار میکند، میتواند یک مشکل واقعی باشد.
مهم نیست چقدر تست می کنید، همیشه این احتمال وجود دارد که یک باگ یواشکی از بین برود و بعد از انتشار شما را غافلگیر کند. نرم افزار پیچیده است، و گاهی اوقات، تعاملات غیرمنتظره کاربر یا موقعیت هایی که هرگز فکرش را نمی کردید می تواند مشکلات را آشکار کند.
تکنیک های تست نرم افزار بر اساس Codebase
تکنیک های تست نرم افزار به طور کلی بر اساس اجرای پایگاه کد به دو دسته اصلی طبقه بندی می شوند. آن ها به شرح زیر است:
تست استاتیک
تست دینامیک
تست استاتیک
تست استاتیک عمدتاً برای یافتن خطا یا نقص در برنامه نرم افزاری بدون اجرای واقعی کد استفاده می شود. به عبارت دیگر، تست استاتیک یک رویکرد تست نرم افزار است که شامل بررسی و تجزیه و تحلیل مستندات، طراحی یا کد نرم افزار بدون اجرای نرم افزار است. این روشی برای بررسی خطاها و نقص های نرم افزار با بازرسی آن در حالت ایستا و نه در حین عملیات فعال است.
این تکنیک در اوایل چرخه عمر توسعه نرم افزار (SDLC) پیاده سازی شده است. با شناسایی زودهنگام عیوب، تست استاتیک به افزایش کیفیت کلی و قابلیت اطمینان نرم افزار کمک می کند. علاوه بر این، قابلیت نگهداری را بهبود می بخشد و منجر به صرفه جویی طولانی مدت در زمان و هزینه می شود.
تست استاتیک شامل دو تکنیک است:
بررسی ها
تجزیه و تحلیل استاتیک
بررسی ها
بررسیها جنبهای حیاتی از تست استاتیک هستند، از بررسی غیررسمی همتایان بین توسعهدهندگان/تستکنندهها در مورد مصنوعات (کد/مورد آزمایش/دادههای آزمایش) تا بازرسیهای رسمی. آنها به آزمایشکنندگان اجازه میدهند تا عیوب و مسائل موجود در اسناد، مانند الزامات و طراحی را در مراحل اولیه شناسایی کنند. بررسی ها به صورت دستی توسط اعضای مختلف پروژه از جمله معماران، طراحان، مدیران، ناظران و داوران اجرا می شوند.
در زیر انواع مختلف بررسی وجود دارد:
بررسی های غیر رسمی: بررسی سریع و موثر کد یا اسناد توسط توسعه دهنده یا عضو تیم دیگر. بازخورد بدون ایجاد گزارش گرفته می شود و پیاده سازی های لازم انجام می شود.
راهپیمایی ها: نویسندگان و سایر همکاران گرد هم می آیند تا در مورد نقص های نرم افزار بحث کنند. پرسش ها، نظرات و پاسخ ها تا زمانی که همه اعضا راضی شوند رد و بدل می شود که منجر به نتیجه گیری می شود.
بررسی های فنی: بررسی رسمی توسط یک مدیر آموزش دیده یا کارشناس فنی. پرسنل واجد شرایط برنامه نرم افزار را از نظر مغایرت با مشخصات و استانداردها بررسی می کنند و بر اصلاح مفهوم فنی تمرکز می کنند و در صورت لزوم گزینه های جایگزین را شناسایی می کنند.
بازرسی ها: نوع رسمی بازبینی که از یک فرآیند سختگیرانه برای تشخیص عیوب پیروی می کند. داوران از یک چک لیست برای بررسی محصول نرم افزاری استفاده می کنند و یک ناظر آموزش دیده جلسه را رهبری می کند. هر نقص ثبت می شود و به شرکت کنندگان اطلاع داده می شود تا خطاها را اصلاح کنند.
تجزیه و تحلیل استاتیک
تجزیه و تحلیل استاتیک، یک تکنیک تست نرم افزار، شامل بررسی کد بدون اجرای آن است. اساساً، این نوعی تجزیه و تحلیل کد است که برای درک ساختار کد و رعایت استانداردهای کدگذاری انجام می شود. عمدتاً به عنوان فرآیند اشکال زدایی در نظر گرفته می شود که هدف آن آزمایش کد منبع برای یافتن هرگونه خطای ساختاری در کد توسعه دهنده است:
متغیرهای استفاده نشده
نقض نحو
عدم رعایت استانداردهای کدگذاری
کد مرده
توسعه دهندگان معمولاً از ابزارهای تجزیه و تحلیل کد مانند PyCharm، Checkstyle و SourceMeter برای تجزیه و تحلیل کد و شناسایی مسائل استفاده می کنند که به شناسایی مشکلات ساختاری و پیاده سازی استانداردهای کدگذاری کمک می کند.
در زیر انواع مختلف تحت تحلیل استاتیکی وجود دارد:
تجزیه و تحلیل جریان داده ها: این تکنیک ساختارهای داده، تعاریف متغیرها و استفاده از آنها را بدون اجرای کد تأیید میکند، با تمرکز بر محل تعریف و استفاده از متغیرها برای شناسایی و حذف مسائل احتمالی که میتواند جریان دادهها را مختل کند و منجر به اختلال در عملکرد برنامه یا خروجیهای نادرست شود.
تجزیه و تحلیل جریان کنترل: این تکنیک جریان کنترل زبان برنامه نویسی را که در یک نمودار جریان کنترل تعریف شده است، تجزیه و تحلیل می کند تا توابع، ماژول ها و زیر روال ها را تأیید کند و از صحت جریان های فرآیند اطمینان حاصل کند.
**پیچیدگی چرخهای: **این تکنیک مشخص میکند که یک برنامه نرمافزاری چند جهت مختلف را میتواند طی کند، و موارد آزمایشی را برای بررسی مؤثر هر جهت ایجاد میکند. این باعث می شود آزمایش کارآمدتر و کامل تر شود.
تست دینامیک
تست پویا شامل تجزیه و تحلیل رفتار پویا کد در یک برنامه نرم افزاری است. در طول این فرآیند، ارائه مقادیر ورودی و خروجی همانطور که انتظار می رود هنگام اجرای یک مورد آزمایشی بسیار مهم است. این را می توان به صورت دستی یا از طریق اتوماسیون انجام داد. علاوه بر این، کامپایل و اجرای کد نرم افزار ضروری است.
هدف اصلی آزمایش پویا اعتبارسنجی نرمافزار است تا اطمینان حاصل شود که پس از نصب به درستی و بدون هیچ نقصی عمل میکند. اساساً، آزمایش پویا عملکرد کلی و عملکرد نرم افزار را تأیید می کند و هدف آن ثبات و سازگاری است.
تست دینامیک شامل سه تکنیک است:
تست جعبه سفید
تست جعبه سیاه
تست جعبه خاکستری
تست جعبه سفید
تست جعبه سفید شامل تایید ساختار داخلی و کد نرم افزار است. این امر به تخصص کدنویسی نیاز دارد زیرا شامل ارزیابی پیاده سازی کد داخلی و الگوریتم های برنامه های نرم افزاری است. آزمایشکنندگان به کد زیربنایی دسترسی دارند و از این دانش برای ایجاد موارد آزمایشی با هدف قرار دادن مسیرهای کد خاص، شاخههای منطقی و شرایط استفاده میکنند. در این رویکرد تست، کد خط به خط اجرا میشود تا خطاهای مرتبط را شناسایی کرده و عملکرد برنامههای نرمافزاری را بر اساس کد ارزیابی کند.
در زیر تکنیک های مختلف تست نرم افزار تحت تست جعبه سفید آورده شده است:
**پوشش بیانیه: **هدف اولیه آزمایش جعبه سفید داشتن حداکثر بخشی از کد منبع است. پوشش کد نشان می دهد که کد یک برنامه تا چه حد تحت آزمایش واحد قرار می گیرد که عملکرد آن را تأیید می کند.
**پوشش شاخه: **در برنامه نویسی، شاخه به نقطه ای از کد اطلاق می شود که جریان اجرای برنامه می تواند واگرا شود و بر اساس شرایط خاصی مسیرهای مختلفی را طی کند. در نتیجه، در پوشش شاخه، بررسی می کنیم که آیا هر شاخه حداقل یک بار اجرا شده است یا خیر.
**پوشش مسیر: **در این تکنیک تست نرم افزار، تمامی مسیرهای درون برنامه نرم افزاری به صراحت تست می شوند. این تکنیک تضمین می کند که هر مسیر برنامه بالقوه حداقل یک بار طی می شود و اثربخشی بیشتری را در مقایسه با پوشش شعب ارائه می دهد. به ویژه برای آزمایش برنامه های پیچیده ارزشمند است.
** پوشش تصمیم: ** تکنیکی است که نتایج درست یا نادرست هر عبارت بولی در کد منبع را تأیید می کند. هدف پوشش تصمیم، پوشش و اعتبارسنجی تمام کدهای منبع موجود با اطمینان از اینکه هر شاخه از هر نقطه تصمیم بالقوه حداقل یک بار بازدید شده است، است.
**پوشش شرایط: **این تکنیک تست نرم افزار به عنوان پوشش بیان نیز شناخته می شود. متغیرها یا عبارات فرعی را در یک عبارت شرطی ارزیابی می کند. هدف آن ارزیابی نتیجه هر شرط منطقی است. این پوشش تنها بر روی عباراتی با عملوندهای منطقی تمرکز می کند، جایی که یک عملوند درست یا نادرست را خروجی می دهد. با این حال، پوشش کامل تصمیم را تضمین نمی کند.
**پوشش شرایط چندگانه: **این روش تست تمام ترکیب های ممکن شرایط را برای هر تصمیم ارزیابی می کند.
به عنوان مثال، عبارت را در نظر بگیرید:
if (A||B)
then
print C
در این سناریو، موارد آزمایشی عبارتند از:
TEST CASE1: A=TRUE, B=TRUE
TEST CASE2: A=TRUE, B=FALSE
TEST CASE3: A=FALSE, B=TRUE
TEST CASE4: A=FALSE, B=FALSE
توجه داشته باشید که در این مثال با 2 عبارت A و B 4 مورد تست وجود دارد. به طور مشابه، برای 3 شرط، 8 مورد آزمایشی وجود خواهد داشت که از فرمول کلی پیروی می کند: برای n شرط، 2n مورد آزمایشی وجود خواهد داشت.
**پوشش ماشین حالت محدود: **دستیابی به ماشین حالت محدود به دلیل تمرکز آن بر عملکرد طراحی چالش برانگیز است. این رویکرد شامل محاسبه فراوانی بازدیدها یا انتقالهای حالت و تعیین تعداد دنبالهها در یک سیستم حالت محدود است. در یک ماشین حالت محدود، یک دنباله لیست مرتبی از ورودی ها یا خروجی ها را نشان می دهد.
**تست جریان کنترلی: **این تکنیک تست با هدف تعیین توالی اجرای برنامه با استفاده از ساختار کنترلی آن انجام می شود. موارد تست بر اساس ساختار کنترلی برنامه فرموله می شوند و بخش خاصی از برنامه برای ساخت مسیر تست انتخاب می شود.
تست جعبه سیاه
تست جعبه سیاه شامل اعتبارسنجی نرم افزار بدون دسترسی به ساختار داخلی، کد یا طراحی آن است. بنابراین، تخصص برنامه نویسی برای این روش تست مورد نیاز نیست. هدف آن تایید عملکرد نرم افزارهای تحت آزمایش و اجرای کل مجموعه آزمایشی بدون دانش برنامه نویسی با رعایت الزامات و مشخصات است.
در تست جعبه سیاه، نرم افزار به عنوان یک “جعبه سیاه” در نظر گرفته می شود، آزمایش صرفاً بر اساس ورودی ها و خروجی های مورد انتظار بدون در نظر گرفتن عملکردهای داخلی است. به عنوان مثال، وارد کردن مقادیر در یک سیستم، آن را به کلاس ها یا گروه های مختلف بر اساس نتایج مشابه با آن مقادیر طبقه بندی می کند. در نتیجه، یک مقدار را می توان برای آزمایش نتایج چندین گروه یا کلاس استفاده کرد، که به عنوان پارتیشن بندی کلاس هم ارز (ECP) شناخته می شود، که یک تکنیک تست جعبه سیاه است.
در زیر تکنیک های مختلف تست نرم افزار تحت تست جعبه سیاه آورده شده است:
**تحلیل ارزش مرزی: **این تکنیک تست بر روی مقادیر در مرزهای محدوده ورودی تمرکز می کند تا بررسی کند که آیا یک سیستم مقادیر شدید را در محدوده قابل قبول به درستی مدیریت می کند یا خیر. با آزمایش مقادیری مانند حداقل، حداکثر و فقط فراتر از این مرزها، آزمایشکنندگان میتوانند مسائل بالقوه مربوط به شرایط مرزی را کشف کنند. زمانی که پیشبینی میشود ورودیها در محدودههای خاصی قرار گیرند، مانند محدودیتهای سنی یا محدودیتهای عددی، بهویژه سودمند است.
تست مرز داخلی: روی مقادیر ورودی فقط در داخل دامنه ورودی، از جمله حداقل و حداکثر مقادیر مجاز تمرکز می کند.
تست مرز بیرونی: روی مقادیر ورودی کمی خارج از دامنه ورودی تمرکز می کند، مانند مقادیر کمی بالاتر یا کمتر از حداقل و حداکثر مجاز.
** پارتیشن بندی کلاس هم ارزی: ** این تکنیک به عنوان روشی در تست نرم افزار برای تقسیم ورودی های بالقوه به مجموعه هایی از کلاس های هم ارزی عمل می کند، با هدف شناسایی و آزمایش انتخاب نماینده ای از ورودی ها از هر کلاس. هر عنصر در یک کلاس هم ارزی باید خروجی یکسانی تولید کند و آزمایش را به یک مقدار از هر مجموعه ساده می کند.
بدون مقدار (پارتیشن معتبر)
مقادیر بین 1 تا 10 (پارتیشن معتبر)
مقادیر کوچکتر از 1 (پارتیشن نامعتبر)
مقادیر بالاتر از 10 (پارتیشن نامعتبر)
**آزمایش مبتنی بر جدول تصمیم: **این تکنیک برای نشان دادن بصری ترکیبات مختلف ورودی و خروجی، با تمرکز بیشتر بر قوانین تجاری استفاده می شود. این در سناریوهایی به کار می رود که در آن ترکیبات متنوعی از شرایط ورودی آزمون خروجی های متفاوتی را به همراه دارد.
**آزمایش انتقال حالت: **این تکنیک تضمین میکند که برنامه نرمافزار همانطور که انتظار میرود در طول انتقال بین حالتهای مختلف سیستم عمل میکند. در ابتدا، مجموعه محدودی از حالتها را شناسایی میکند که برنامه نرمافزاری میتواند اشغال کند و سپس نحوه انتقال بین آنها را بر اساس شرایط ورودی متفاوت آزمایش میکند. این تکنیک برای سیستمهای مختلفی مانند ماشینهای فروش خودکار، چراغهای راهنمایی و برنامههای کاربردی وب اعمال میشود، مشروط بر اینکه رفتار آنها به عنوان یک ماشین حالت محدود تعریف شود.
** نمودار علت و معلولی: ** ترکیب های ورودی مختلف را که منجر به خروجی ها یا رویدادهای خاص می شود، شناسایی و آزمایش می کند.
جریان وضعیت: سیستمهای مبتنی بر حالت را مدلسازی و شبیهسازی میکند که برای توسعه و تأیید الگوریتمهای مبتنی بر حالت و منطق کنترل مفید هستند.
نمودار انتقال حالت: نمایشی گرافیکی از حالات سیستم و رویدادهایی است که باعث انتقال بین آنها می شود.
**جدول انتقال حالت: **نمایشی جدولی از حالات سیستم، رویدادهایی که منجر به انتقال حالت می شوند و اقدامات یا خروجی های حاصله.
**آزمایش زوجی: **این تکنیک در جایی استفاده می شود که تمام جفت های ممکن پارامترهای ورودی با هم آزمایش شوند. موارد آزمایشی را ایجاد می کند که هر جفت ترکیبی از مقادیر ورودی را برای مجموعه خاصی از پارامترها پوشش می دهد. هنگامی که تعداد زیادی ورودی وجود دارد استفاده می شود و آزمایش هر ترکیب ممکن به طور جداگانه چالش برانگیز است.
**حدس زدن خطا: **از این تکنیک در تست نرم افزاری برای کشف عیوب یا خطاهای احتمالی استفاده می شود. آزمایش کنندگان از تخصص، دانش حوزه و شهود خود برای پیش بینی و کشف ایرادات در برنامه های نرم افزاری استفاده می کنند. این روش فراتر از موارد تست رسمی و سناریوهای برنامه ریزی شده است و به آزمایش کنندگان اجازه می دهد نظرات کاربران را تقلید کرده و عملکرد نرم افزار را پیش بینی کنند. این نوع آزمایش یک عنصر انسانی را به فرآیند اضافه می کند و تفکر تحلیلی را ارتقا می دهد و کیفیت برنامه را با یافتن خطاهایی که ممکن است در غیر این صورت قابل تشخیص نباشد، بهبود می بخشد.
تست جعبه خاکستری
تست جعبه خاکستری شامل ادغام جنبه های تست جعبه سفید و جعبه سیاه است. در اینجا، آزمایشکنندگان در هر دو نوع روش آزمایشی شرکت میکنند، از این رو اصطلاح “جعبه خاکستری” نامیده میشود. در این رویکرد، آزمایشکنندگان دارای دید جزئی در کدگذاری داخلی هستند که شبیه یک جعبه خاکستری نیمه شفاف است.
یک مثال عملی از آزمایش جعبه خاکستری در آزمایش پایگاه داده مشهود است. در اینجا، ارزیابی شامل عناصر جلویی و بکاند پایگاه داده میشود. بخش جلویی شامل عملیات رابط کاربری (UI) مانند عملکردهای ورود به سیستم است. هیچ دانش برنامه نویسی در این زمینه مورد نیاز نیست، که با اصول تست جعبه سیاه هماهنگ است.
برعکس، back-end به معماری داخلی پایگاه داده مربوط می شود که نیاز به درک ساختارهای جدول دارد. با نوشتن و اجرای دستورات SQL، آزمایشکنندگان میتوانند تغییرات درون جداول را تأیید کنند، مشابه روشهای تست جعبه سفید. از طریق این رویکرد ترکیبی، آزمایش جعبه خاکستری به طور موثر انجام می شود.
در زیر تکنیک های مختلف تست نرم افزار تحت تست جعبه خاکستری آورده شده است:
** تست ماتریس: ** شامل ارزیابی ریسک های تجاری و فنی است که توسعه دهندگان در برنامه های نرم افزاری شناسایی می کنند. توسعه دهندگان همه متغیرهای برنامه را مشخص می کنند که هر کدام دارای ریسک های فنی و تجاری ذاتی هستند و به طور بالقوه با فرکانس های مختلف در طول چرخه عمر خود مورد استفاده قرار می گیرند.
** تست الگو: ** شامل تجزیه و تحلیل برای تعیین علل ریشه ای در کد است. الگوی تجزیه و تحلیل شامل دلایل نقص است که شناسایی پیشگیرانه خرابی های احتمالی را قبل از تولید تسهیل می کند.
**آزمایش آرایه متعامد: ** شامل جایگشت های متعدد و ترکیبی از داده های آزمایشی است. زمانی استفاده میشود که حداکثر پوشش با موارد آزمایشی کم و دادههای آزمایشی گسترده لازم باشد، که در ارزیابی برنامههای نرمافزاری پیچیده ارزشمند است.
**آزمایش رگرسیون: ** شامل ارزیابی برنامه های نرم افزاری پس از هر تغییر برای اطمینان از اینکه تغییرات یا عملکردهای جدید بر عملکرد برنامه های نرم افزار موجود تأثیر منفی نمی گذارد. همچنین تأیید می کند که اصلاح نقص ها باعث اختلال در سایر عملکردهای نرم افزار نمی شود.
** تست API: ** شامل تست رابط های در معرض نمایش برنامه های نرم افزاری است. هدف اصلی تأیید این است که API فرمت ها و عملکردهای ورودی مختلف را همانطور که در نظر گرفته شده می پذیرد.
تکنیک های تست نرم افزار بر اساس رویکرد
تکنیک های تست نرم افزار به طور کلی بر اساس رویکرد به دو دسته اصلی طبقه بندی می شوند. این موارد به شرح زیر است:
تست دستی
تست خودکار
تست دستی
تست دستی به فرآیند آزمایش برنامههای نرمافزاری توسط آزمایشکنندگان انسانی گفته میشود که بدون استفاده از ابزارهای تست، موارد آزمایش را با دقت اجرا میکنند. در آزمایش دستی، آزمایشکنندگان رفتار کاربر نهایی را شبیهسازی میکنند تا اطمینان حاصل کنند که نرمافزار به درستی کار میکند و نیازمندیهای مشخصشده را برآورده میکند.
در طول آزمایش دستی، آزمایشکنندگان موارد تست از پیش تعریفشده را دنبال میکنند و سناریوهای آزمایشی مختلفی را برای شناسایی باگها، نقصها یا ناسازگاریهای نرمافزار اجرا میکنند. آنها یافته های خود را مستند می کنند، از جمله هر گونه نقصی که در طول فرآیند آزمایش کشف شده است، تا ارتباط با توسعه دهندگان را برای رفع مشکل تسهیل کنند.
خصوصیات:
این به ویژه برای آزمایش رابط های کاربر و تجربه موثر است، زیرا آزمایش کنندگان می توانند مستقیماً با عناصر UI برای ارزیابی قابلیت استفاده، دسترسی و پاسخگویی تعامل داشته باشند.
این به شناسایی مسائل مربوط به قابلیت استفاده از قبیل مشکلات ناوبری، گردش کار گیج کننده و عناصر طراحی ناسازگار کمک می کند، که ممکن است به راحتی از طریق آزمایش خودکار به تنهایی قابل تشخیص نباشند.
بسیار انعطاف پذیر است و می تواند به سرعت با تغییرات در الزامات سازگار شود و برای پروژه های پویا و در حال تحول که در آن تست های خودکار ممکن است غیرعملی یا ناکارآمد باشند، مناسب است.
این میتواند ارزیابیهای ذهنی کیفیت نرمافزار را ارائه دهد و بینشهایی فراتر از آنچه تستهای خودکار میتوانند تشخیص دهند، ارائه دهد. آنها می توانند جنبه هایی مانند تجربه کاربر، زیبایی شناسی و شهود بودن را ارزیابی کنند.
تست خودکار
تست خودکار به فرآیند خودکارسازی موارد تست تکراری اشاره دارد تا اطمینان حاصل شود که نرم افزار قبل از انتشار الزامات را برآورده می کند و نیاز به آزمایش کننده های انسانی را از بین می برد. تست نرم افزار خودکار از توالی های اسکریپت شده استفاده می کند که توسط ابزارهای آزمایشی اجرا می شوند. این ابزارها نرم افزار را ارزیابی می کنند، نتایج را گزارش می دهند و نتایج را با آزمایش های قبلی مقایسه می کنند. پس از ایجاد، یک اسکریپت تست خودکار می تواند چندین بار مورد استفاده مجدد قرار گیرد.
خصوصیات:
این شامل ایجاد و اجرای اسکریپت ها یا سناریوهای آزمایشی با استفاده از ابزارها یا چارچوب های تخصصی است. این اسکریپت ها فرآیند تعامل با نرم افزار کاربردی و بررسی رفتار آن را خودکار می کنند.
می توان آن را به صورت موازی در چندین محیط اجرا کرد و کارایی تست و مقیاس پذیری را بیشتر افزایش داد. اجرای موازی زمان اجرای تست را کاهش می دهد و امکان تست اجزا یا ویژگی های مختلف را فراهم می کند.
با اجرای تعداد زیادی تست در سناریوها، پیکربندیها و محیطهای مختلف، پوشش تست جامع را ممکن میسازد. این به شناسایی عیوب در اوایل چرخه عمر توسعه و بهبود کیفیت کلی نرم افزار کمک می کند.
این می تواند زمان و تلاش مورد نیاز برای آزمایش را به طور قابل توجهی کاهش دهد، به خصوص برای کارهای تکراری، آزمایش های در مقیاس بزرگ، یا پروژه هایی با انتشار مکرر. تستهای خودکار میتوانند بسیار سریعتر از تستهای دستی اجرا شوند و روند تست را تسریع کنند.
از روشهای آزمایش مبتنی بر داده پشتیبانی میکند که در آن سناریوهای آزمایشی با مجموعههای مختلف دادههای ورودی اجرا میشوند تا موارد استفاده مختلف و شرایط لبه را تأیید کنند. این امر پوشش تست را افزایش میدهد و به شناسایی مشکلات بالقوه مدیریت و پردازش دادهها کمک میکند.
می توان آن را در خطوط لوله CI/CD ادغام کرد و امکان آزمایش مداوم و اعتبار سنجی تغییرات کد را در طول توسعه فراهم می کند. این ادغام به شناسایی و رفع مشکلات زودهنگام کمک می کند و منجر به تحویل سریعتر نرم افزار با کیفیت بالا می شود.
چه تست دستی و چه اتوماسیون، دو راه اصلی برای اجرای آنها وجود دارد: در محل و مبتنی بر ابر. تست در محل شامل اجرای برنامه های نرم افزاری بر روی ماشین های محلی است. این میتواند از نظر مقیاسپذیری فرآیند تست، نگهداری و نظارت بر همه چیز و نصب بهروزرسانیهای نرمافزاری دردسرساز باشد. همه این موارد نیاز به کار گروهی زیادی دارد و می تواند بسیار وقت گیر و گران باشد.
یک گزینه ایده آل در اینجا انتخاب پلتفرم های آزمایش مبتنی بر ابر مانند LambdaTest است. این یک پلتفرم ارکستراسیون و اجرای آزمایشی مبتنی بر هوش مصنوعی است که امکان تست دستی و اتوماسیون را در بیش از 3000 دستگاه واقعی، مرورگر و ترکیب سیستم عامل فراهم می کند. LambdaTest از چارچوبها و ابزارهای مختلف اتوماسیون تست پشتیبانی میکند و نیازهای تست وب و تست اپلیکیشن موبایل را فراهم میکند. این یکپارچه با سلنیوم، نمایشنامه نویس، سرو، اپیوم و موارد دیگر ادغام می شود.
انتخاب تکنیک های تست نرم افزار مناسب
تکنیک های مختلفی برای تست نرم افزار وجود دارد و بهترین روش معمولا ترکیبی از آنهاست. نکته کلیدی این است که در نظر بگیرید چه نوع اشکالاتی را دنبال میکنید و تکنیکهایی را انتخاب کنید که به شما کمک میکند آنها را به بهترین شکل بو کنید. انتخاب تکنیک های تست نرم افزار مستلزم در نظر گرفتن چندین فاکتور مختلف است. در اینجا برخی از موارد حیاتی ذکر شده است:
قبل از انتخاب تکنیک تست نرم افزار، الزامات خاص پروژه نرم افزار را در نظر بگیرید.
خطرات مربوط به برنامه نرم افزار مانند مشکلات عملکرد، مشکلات سازگاری و غیره را در نظر بگیرید.
انواع مختلف تست نرم افزار مانند تست عملکردی، تست غیرعملکردی و موارد دیگر را بررسی کنید.
سطح تست نرم افزار مانند تست واحد، تست یکپارچه سازی، تست سیستم و تست پذیرش را بررسی کنید.
ابزارهای تست نرم افزار را انتخاب کنید که به بهترین وجه با تکنیک تست نرم افزار مطابقت دارد.
محدودیت های پروژه نرم افزار مانند زمان، بودجه و منابع را در نظر بگیرید.
بهترین روش ها در هنگام استفاده از تکنیک های تست نرم افزار
مهم نیست که چه تکنیک های آزمایشی را برای پروژه خود انتخاب می کنید، برخی از بهترین روش ها می توانند تلاش های تیم شما را افزایش دهند. با پیروی از این روشها، احتمال بیشتری وجود دارد که آزمایشهای شما نتایج واضحی به شما بدهد. این پایه محکم سپس شما را در اتخاذ بهترین تصمیمات فنی و تجاری راهنمایی می کند.
برنامه ریزی آزمون را در اولویت قرار دهید. در حالی که غافلگیری در چرخه عمر توسعه نرم افزار اجتناب ناپذیر است، ایجاد یک برنامه رسمی با ورودی های همه ذینفعان به ایجاد یک نقشه راه آزمایشی واضح کمک می کند.
موارد آزمایشی را توسعه دهید که بر روی آزمایش یک ویژگی تمرکز دارند. استفاده مجدد و نگهداری از تست های جدا شده و مستقل آسان تر است.
از تست خودکار به طور گسترده استفاده کنید. اتوماسیون تست زمان لازم برای اجرای تست ها را کاهش می دهد و تاثیر خطای انسانی را به حداقل می رساند. علیرغم سرمایهگذاری اولیه مورد نیاز (مانند استخدام آزمایشکنندگان ماهر و دستیابی به ابزارهای مناسب)، میتوان بازده قابلتوجهی را از نظر بازگشت سرمایه اتوماسیون تست به دست آورد.
با انتقال آزمایشها به مراحل اولیه در خط لوله، آزمایش شیفت به چپ را اجرا کنید. این امکان شناسایی و رفع اشکالات در مراحل اولیه فرآیند توسعه را فراهم می کند، در نتیجه کیفیت نرم افزار را افزایش می دهد و زمان حل مشکل را کاهش می دهد.
معیارهای QA مناسب را برای ارزیابی دقیق مجموعه های آزمایشی خود ایجاد کنید. بدون معیارهای تعیین شده برای تعیین موفقیت یا شکست، حتی پیچیده ترین موتور QA نیز ناکارآمد خواهد بود.
پوشش تست را از نزدیک نظارت کنید. هر مجموعه آزمایشی باید بخش قابل توجهی از نرم افزار تحت آزمایش را پوشش دهد و نیاز به توسعه و اجرای مداوم تست های جدید با هر تکرار را کاهش دهد. هدف دستیابی به حداکثر پوشش تست است.
نتیجه گیری
در این وبلاگ، تکنیکهای مختلف تست نرمافزاری را که میتوان در SDLC برای اطمینان از کیفیت نرمافزار مورد استفاده قرار داد، مورد بحث قرار داد.
دو دسته اصلی از تکنیک های تست نرم افزار وجود دارد – استاتیک و پویا. شما می توانید هر یک از تکنیک های تست را انتخاب کنید که به بهترین وجه با نیازهای پروژه نرم افزاری مطابقت دارد. تکنیکهای تست نرمافزار به شما کمک میکند موارد تست بهتری طراحی کنید که شامل تمام ویژگیهای ضروری برنامه نرمافزاری باشد. با این حال، مهم است که به تعداد موارد آزمایشی توجه داشته باشید و اجرای موارد تست حیاتی را در اولویت قرار دهید.
هنگام توسعه نرم افزارهای کاربردی، مهم است که اطمینان حاصل شود که عملکرد و عملکرد آنها نیازهای کاربر نهایی را برآورده می کند. این امر مستلزم ارزیابی نرم افزار قوی از طریق آزمایش نرم افزار است. برای رسیدن به این هدف، آزمایشکنندگان از تکنیکهای مختلف تست نرمافزار برای یافتن مشکلات یا باگها در برنامههای نرمافزاری استفاده میکنند.
بسته به نیاز نرم افزار، می توان از تکنیک های مختلف تست نرم افزار استفاده کرد. از این رو، شما باید تکنیک های تست نرم افزار مناسب را انتخاب کنید تا مطمئن شوید که نیازهای کاربران نهایی را برآورده می کند.
در این وبلاگ، شما را با تکنیک های مختلف تست نرم افزار آشنا می کنیم.
تکنیک های تست نرم افزار چیست؟
تکنیکهای تست نرمافزار شامل انواع روشهای تست برای تأیید عملکرد نرمافزار بهصورت مورد نظر است. از نظر فنی، این تکنیکها برای آزمایش برنامه نرمافزاری در برابر الزامات عملکردی یا غیرعملکردی جمعآوریشده از ذینفعان تجاری استفاده میشوند.
هدف هر تکنیک تست تشخیص انواع خاصی از عیوب است. برای مثال، در حالی که تکنیکهای خاصی ممکن است عیوب ساختاری را آشکار کنند، ممکن است در شناسایی عیوب در جریان کسبوکار انتها به انتها مؤثر نباشند. در نتیجه، تکنیکهای آزمایشی متعدد معمولاً در پروژههای آزمایشی برای اطمینان از کیفیت مطلوب نرمافزار استفاده میشوند.
چرا تکنیک های تست نرم افزار مهم هستند؟
تکنیک های تست نرم افزار برای اهداف متعدد برای اطمینان از کیفیت و قابلیت اطمینان برنامه های کاربردی نرم افزار استفاده می شود. در اینجا دلیل مهم بودن تکنیک های تست است:
-
هر گونه باگ یا نقص موجود در برنامه نرم افزاری را شناسایی و کشف کنید. با آزمایش سیستماتیک جنبههای مختلف نرمافزار، آزمایشکنندهها میتوانند مناطقی را که برنامه آنطور که انتظار میرود عمل نمیکند یا خطاها رخ میدهد، مشخص کنند.
-
به طور قابل توجهی به فرآیند تضمین کیفیت کمک می کند. با تأیید اینکه نرم افزار مطابق با مشخصات مورد نیاز نرم افزار (SRS) عمل می کند، آزمایش کنندگان اطمینان حاصل می کنند که معیارهای مشخص شده را برآورده می کند و عملکردهای مورد نظر خود را به درستی انجام می دهد. این به حفظ کیفیت کلی نرم افزار کمک می کند و رضایت کاربر را افزایش می دهد.
-
عملکرد نرم افزار را از دیدگاه کاربران نهایی آزمایش می کند. این شامل آزمایش ویژگیها، رابط کاربری و تعاملات نرمافزار است تا اطمینان حاصل شود که انتظارات کاربر را برآورده میکنند و وظایف مورد نظر را به طور دقیق و کارآمد انجام میدهند.
-
به شناسایی و کاهش خطرات مرتبط با فرآیند توسعه و استقرار نرم افزار کمک می کند. با کشف مسائل بالقوه در اوایل چرخه عمر توسعه، آزمایشکنندگان میتوانند آنها را قبل از تبدیل شدن به مسائل مهمتری که میتواند بر موفقیت پروژه یا پایداری نرمافزار در محیطهای تولید تأثیر بگذارد، حل کنند.
-
به آزمایشکنندگان در بهینهسازی تلاشهای آزمایشی خود با تمرکز بر اجزای برنامه نرمافزاری که احتمالاً دارای نقص هستند، کمک میکند. با اولویتبندی فعالیتهای آزمایشی بر اساس عوامل خطر، عملکردهای حیاتی و زمینههای تغییر مکرر، آزمایشکنندگان میتوانند منابع خود را به طور مؤثر تخصیص دهند و کارایی فرآیند آزمایش را به حداکثر برسانند.
مزایای استفاده از تکنیک های تست نرم افزار
تکنیک های تست نرم افزار چندین مزیت را ارائه می دهند که به موفقیت و کارایی کلی پروژه های توسعه نرم افزار کمک می کند:
-
انجام تست کامل نرم افزار، توسعه دهندگان و ذینفعان می تواند اطمینان حاصل کند که نرم افزار الزامات را برآورده می کند و همانطور که در نظر گرفته شده است کار می کند. این امر خطر انتشار محصولی با اشکالات مهم را کاهش می دهد که می تواند به اعتبار برند آسیب برساند.
-
شناسایی و رفع نقص در مراحل اولیه توسعه، نگهداری و به روز رسانی نرم افزار را در آینده آسان تر می کند. نرم افزاری که به خوبی آزمایش شده طراحی مدولارتری دارد و درک آن آسان تر است، که افزودن ویژگی های جدید یا رفع اشکالات در نسخه های بعدی را برای توسعه دهندگان ساده تر می کند.
-
استفاده از تکنیک هایی مانند تست قابلیت استفاده به شناسایی مشکلات قابلیت استفاده و بهبود تجربه کلی کاربر کمک می کند. تست قابلیت استفاده شامل تعامل کاربران واقعی با نرم افزار و ارائه بازخورد در مورد سهولت استفاده، یادگیری و کارایی آن است. این بازخورد به توسعهدهندگان کمک میکند تا مناطقی را که نرمافزار را میتوان برای کاربرپسندتر کردن آن بهبود بخشید، شناسایی کرد.
محدودیت های تکنیک های تست نرم افزار
علاوه بر مزایای تکنیک های تست نرم افزار، محدودیت هایی نیز وجود دارد. برخی از آنها عبارتند از:
-
ممکن است برای همیشه طول بکشد، به خصوص اگر هدفتان یافتن تک تک باگ ها باشد. این می تواند ضرب الاجل های شما را به عقب براند و توسعه را کند کند. بهعلاوه، آزمایشکنندگان ماهر و ابزارهای شیک ارزان نیستند و به هزینه پروژه میافزایند.
-
ممکن است ردیابی دقیقاً چه چیزی باعث این مشکل شده است دشوار باشد و منجر به جلسات طولانی اشکال زدایی شود. علاوه بر این، با نرمافزار پیچیده امروزی، پیشبینی اینکه چگونه همه چیز با هم کار میکند، میتواند یک مشکل واقعی باشد.
-
مهم نیست چقدر تست می کنید، همیشه این احتمال وجود دارد که یک باگ یواشکی از بین برود و بعد از انتشار شما را غافلگیر کند. نرم افزار پیچیده است، و گاهی اوقات، تعاملات غیرمنتظره کاربر یا موقعیت هایی که هرگز فکرش را نمی کردید می تواند مشکلات را آشکار کند.
تکنیک های تست نرم افزار بر اساس Codebase
تکنیک های تست نرم افزار به طور کلی بر اساس اجرای پایگاه کد به دو دسته اصلی طبقه بندی می شوند. آن ها به شرح زیر است:
-
تست استاتیک
-
تست دینامیک
تست استاتیک
تست استاتیک عمدتاً برای یافتن خطا یا نقص در برنامه نرم افزاری بدون اجرای واقعی کد استفاده می شود. به عبارت دیگر، تست استاتیک یک رویکرد تست نرم افزار است که شامل بررسی و تجزیه و تحلیل مستندات، طراحی یا کد نرم افزار بدون اجرای نرم افزار است. این روشی برای بررسی خطاها و نقص های نرم افزار با بازرسی آن در حالت ایستا و نه در حین عملیات فعال است.
این تکنیک در اوایل چرخه عمر توسعه نرم افزار (SDLC) پیاده سازی شده است. با شناسایی زودهنگام عیوب، تست استاتیک به افزایش کیفیت کلی و قابلیت اطمینان نرم افزار کمک می کند. علاوه بر این، قابلیت نگهداری را بهبود می بخشد و منجر به صرفه جویی طولانی مدت در زمان و هزینه می شود.
تست استاتیک شامل دو تکنیک است:
-
بررسی ها
-
تجزیه و تحلیل استاتیک
بررسی ها
بررسیها جنبهای حیاتی از تست استاتیک هستند، از بررسی غیررسمی همتایان بین توسعهدهندگان/تستکنندهها در مورد مصنوعات (کد/مورد آزمایش/دادههای آزمایش) تا بازرسیهای رسمی. آنها به آزمایشکنندگان اجازه میدهند تا عیوب و مسائل موجود در اسناد، مانند الزامات و طراحی را در مراحل اولیه شناسایی کنند. بررسی ها به صورت دستی توسط اعضای مختلف پروژه از جمله معماران، طراحان، مدیران، ناظران و داوران اجرا می شوند.
در زیر انواع مختلف بررسی وجود دارد:
-
بررسی های غیر رسمی: بررسی سریع و موثر کد یا اسناد توسط توسعه دهنده یا عضو تیم دیگر. بازخورد بدون ایجاد گزارش گرفته می شود و پیاده سازی های لازم انجام می شود.
-
راهپیمایی ها: نویسندگان و سایر همکاران گرد هم می آیند تا در مورد نقص های نرم افزار بحث کنند. پرسش ها، نظرات و پاسخ ها تا زمانی که همه اعضا راضی شوند رد و بدل می شود که منجر به نتیجه گیری می شود.
-
بررسی های فنی: بررسی رسمی توسط یک مدیر آموزش دیده یا کارشناس فنی. پرسنل واجد شرایط برنامه نرم افزار را از نظر مغایرت با مشخصات و استانداردها بررسی می کنند و بر اصلاح مفهوم فنی تمرکز می کنند و در صورت لزوم گزینه های جایگزین را شناسایی می کنند.
-
بازرسی ها: نوع رسمی بازبینی که از یک فرآیند سختگیرانه برای تشخیص عیوب پیروی می کند. داوران از یک چک لیست برای بررسی محصول نرم افزاری استفاده می کنند و یک ناظر آموزش دیده جلسه را رهبری می کند. هر نقص ثبت می شود و به شرکت کنندگان اطلاع داده می شود تا خطاها را اصلاح کنند.
تجزیه و تحلیل استاتیک
تجزیه و تحلیل استاتیک، یک تکنیک تست نرم افزار، شامل بررسی کد بدون اجرای آن است. اساساً، این نوعی تجزیه و تحلیل کد است که برای درک ساختار کد و رعایت استانداردهای کدگذاری انجام می شود. عمدتاً به عنوان فرآیند اشکال زدایی در نظر گرفته می شود که هدف آن آزمایش کد منبع برای یافتن هرگونه خطای ساختاری در کد توسعه دهنده است:
-
متغیرهای استفاده نشده
-
نقض نحو
-
عدم رعایت استانداردهای کدگذاری
-
کد مرده
توسعه دهندگان معمولاً از ابزارهای تجزیه و تحلیل کد مانند PyCharm، Checkstyle و SourceMeter برای تجزیه و تحلیل کد و شناسایی مسائل استفاده می کنند که به شناسایی مشکلات ساختاری و پیاده سازی استانداردهای کدگذاری کمک می کند.
در زیر انواع مختلف تحت تحلیل استاتیکی وجود دارد:
-
تجزیه و تحلیل جریان داده ها: این تکنیک ساختارهای داده، تعاریف متغیرها و استفاده از آنها را بدون اجرای کد تأیید میکند، با تمرکز بر محل تعریف و استفاده از متغیرها برای شناسایی و حذف مسائل احتمالی که میتواند جریان دادهها را مختل کند و منجر به اختلال در عملکرد برنامه یا خروجیهای نادرست شود.
-
تجزیه و تحلیل جریان کنترل: این تکنیک جریان کنترل زبان برنامه نویسی را که در یک نمودار جریان کنترل تعریف شده است، تجزیه و تحلیل می کند تا توابع، ماژول ها و زیر روال ها را تأیید کند و از صحت جریان های فرآیند اطمینان حاصل کند.
-
**پیچیدگی چرخهای: **این تکنیک مشخص میکند که یک برنامه نرمافزاری چند جهت مختلف را میتواند طی کند، و موارد آزمایشی را برای بررسی مؤثر هر جهت ایجاد میکند. این باعث می شود آزمایش کارآمدتر و کامل تر شود.
تست دینامیک
تست پویا شامل تجزیه و تحلیل رفتار پویا کد در یک برنامه نرم افزاری است. در طول این فرآیند، ارائه مقادیر ورودی و خروجی همانطور که انتظار می رود هنگام اجرای یک مورد آزمایشی بسیار مهم است. این را می توان به صورت دستی یا از طریق اتوماسیون انجام داد. علاوه بر این، کامپایل و اجرای کد نرم افزار ضروری است.
هدف اصلی آزمایش پویا اعتبارسنجی نرمافزار است تا اطمینان حاصل شود که پس از نصب به درستی و بدون هیچ نقصی عمل میکند. اساساً، آزمایش پویا عملکرد کلی و عملکرد نرم افزار را تأیید می کند و هدف آن ثبات و سازگاری است.
تست دینامیک شامل سه تکنیک است:
-
تست جعبه سفید
-
تست جعبه سیاه
-
تست جعبه خاکستری
تست جعبه سفید
تست جعبه سفید شامل تایید ساختار داخلی و کد نرم افزار است. این امر به تخصص کدنویسی نیاز دارد زیرا شامل ارزیابی پیاده سازی کد داخلی و الگوریتم های برنامه های نرم افزاری است. آزمایشکنندگان به کد زیربنایی دسترسی دارند و از این دانش برای ایجاد موارد آزمایشی با هدف قرار دادن مسیرهای کد خاص، شاخههای منطقی و شرایط استفاده میکنند. در این رویکرد تست، کد خط به خط اجرا میشود تا خطاهای مرتبط را شناسایی کرده و عملکرد برنامههای نرمافزاری را بر اساس کد ارزیابی کند.
در زیر تکنیک های مختلف تست نرم افزار تحت تست جعبه سفید آورده شده است:
-
**پوشش بیانیه: **هدف اولیه آزمایش جعبه سفید داشتن حداکثر بخشی از کد منبع است. پوشش کد نشان می دهد که کد یک برنامه تا چه حد تحت آزمایش واحد قرار می گیرد که عملکرد آن را تأیید می کند.
-
**پوشش شاخه: **در برنامه نویسی، شاخه به نقطه ای از کد اطلاق می شود که جریان اجرای برنامه می تواند واگرا شود و بر اساس شرایط خاصی مسیرهای مختلفی را طی کند. در نتیجه، در پوشش شاخه، بررسی می کنیم که آیا هر شاخه حداقل یک بار اجرا شده است یا خیر.
-
**پوشش مسیر: **در این تکنیک تست نرم افزار، تمامی مسیرهای درون برنامه نرم افزاری به صراحت تست می شوند. این تکنیک تضمین می کند که هر مسیر برنامه بالقوه حداقل یک بار طی می شود و اثربخشی بیشتری را در مقایسه با پوشش شعب ارائه می دهد. به ویژه برای آزمایش برنامه های پیچیده ارزشمند است.
-
** پوشش تصمیم: ** تکنیکی است که نتایج درست یا نادرست هر عبارت بولی در کد منبع را تأیید می کند. هدف پوشش تصمیم، پوشش و اعتبارسنجی تمام کدهای منبع موجود با اطمینان از اینکه هر شاخه از هر نقطه تصمیم بالقوه حداقل یک بار بازدید شده است، است.
-
**پوشش شرایط: **این تکنیک تست نرم افزار به عنوان پوشش بیان نیز شناخته می شود. متغیرها یا عبارات فرعی را در یک عبارت شرطی ارزیابی می کند. هدف آن ارزیابی نتیجه هر شرط منطقی است. این پوشش تنها بر روی عباراتی با عملوندهای منطقی تمرکز می کند، جایی که یک عملوند درست یا نادرست را خروجی می دهد. با این حال، پوشش کامل تصمیم را تضمین نمی کند.
-
**پوشش شرایط چندگانه: **این روش تست تمام ترکیب های ممکن شرایط را برای هر تصمیم ارزیابی می کند.
به عنوان مثال، عبارت را در نظر بگیرید:
if (A||B)
then
print C
در این سناریو، موارد آزمایشی عبارتند از:
TEST CASE1: A=TRUE, B=TRUE
TEST CASE2: A=TRUE, B=FALSE
TEST CASE3: A=FALSE, B=TRUE
TEST CASE4: A=FALSE, B=FALSE
توجه داشته باشید که در این مثال با 2 عبارت A و B 4 مورد تست وجود دارد. به طور مشابه، برای 3 شرط، 8 مورد آزمایشی وجود خواهد داشت که از فرمول کلی پیروی می کند: برای n شرط، 2n مورد آزمایشی وجود خواهد داشت.
-
**پوشش ماشین حالت محدود: **دستیابی به ماشین حالت محدود به دلیل تمرکز آن بر عملکرد طراحی چالش برانگیز است. این رویکرد شامل محاسبه فراوانی بازدیدها یا انتقالهای حالت و تعیین تعداد دنبالهها در یک سیستم حالت محدود است. در یک ماشین حالت محدود، یک دنباله لیست مرتبی از ورودی ها یا خروجی ها را نشان می دهد.
-
**تست جریان کنترلی: **این تکنیک تست با هدف تعیین توالی اجرای برنامه با استفاده از ساختار کنترلی آن انجام می شود. موارد تست بر اساس ساختار کنترلی برنامه فرموله می شوند و بخش خاصی از برنامه برای ساخت مسیر تست انتخاب می شود.
تست جعبه سیاه
تست جعبه سیاه شامل اعتبارسنجی نرم افزار بدون دسترسی به ساختار داخلی، کد یا طراحی آن است. بنابراین، تخصص برنامه نویسی برای این روش تست مورد نیاز نیست. هدف آن تایید عملکرد نرم افزارهای تحت آزمایش و اجرای کل مجموعه آزمایشی بدون دانش برنامه نویسی با رعایت الزامات و مشخصات است.
در تست جعبه سیاه، نرم افزار به عنوان یک “جعبه سیاه” در نظر گرفته می شود، آزمایش صرفاً بر اساس ورودی ها و خروجی های مورد انتظار بدون در نظر گرفتن عملکردهای داخلی است. به عنوان مثال، وارد کردن مقادیر در یک سیستم، آن را به کلاس ها یا گروه های مختلف بر اساس نتایج مشابه با آن مقادیر طبقه بندی می کند. در نتیجه، یک مقدار را می توان برای آزمایش نتایج چندین گروه یا کلاس استفاده کرد، که به عنوان پارتیشن بندی کلاس هم ارز (ECP) شناخته می شود، که یک تکنیک تست جعبه سیاه است.
در زیر تکنیک های مختلف تست نرم افزار تحت تست جعبه سیاه آورده شده است:
-
**تحلیل ارزش مرزی: **این تکنیک تست بر روی مقادیر در مرزهای محدوده ورودی تمرکز می کند تا بررسی کند که آیا یک سیستم مقادیر شدید را در محدوده قابل قبول به درستی مدیریت می کند یا خیر. با آزمایش مقادیری مانند حداقل، حداکثر و فقط فراتر از این مرزها، آزمایشکنندگان میتوانند مسائل بالقوه مربوط به شرایط مرزی را کشف کنند. زمانی که پیشبینی میشود ورودیها در محدودههای خاصی قرار گیرند، مانند محدودیتهای سنی یا محدودیتهای عددی، بهویژه سودمند است.
-
تست مرز داخلی: روی مقادیر ورودی فقط در داخل دامنه ورودی، از جمله حداقل و حداکثر مقادیر مجاز تمرکز می کند.
-
تست مرز بیرونی: روی مقادیر ورودی کمی خارج از دامنه ورودی تمرکز می کند، مانند مقادیر کمی بالاتر یا کمتر از حداقل و حداکثر مجاز.
-
** پارتیشن بندی کلاس هم ارزی: ** این تکنیک به عنوان روشی در تست نرم افزار برای تقسیم ورودی های بالقوه به مجموعه هایی از کلاس های هم ارزی عمل می کند، با هدف شناسایی و آزمایش انتخاب نماینده ای از ورودی ها از هر کلاس. هر عنصر در یک کلاس هم ارزی باید خروجی یکسانی تولید کند و آزمایش را به یک مقدار از هر مجموعه ساده می کند.
-
بدون مقدار (پارتیشن معتبر)
-
مقادیر بین 1 تا 10 (پارتیشن معتبر)
-
مقادیر کوچکتر از 1 (پارتیشن نامعتبر)
-
مقادیر بالاتر از 10 (پارتیشن نامعتبر)
-
**آزمایش مبتنی بر جدول تصمیم: **این تکنیک برای نشان دادن بصری ترکیبات مختلف ورودی و خروجی، با تمرکز بیشتر بر قوانین تجاری استفاده می شود. این در سناریوهایی به کار می رود که در آن ترکیبات متنوعی از شرایط ورودی آزمون خروجی های متفاوتی را به همراه دارد.
-
**آزمایش انتقال حالت: **این تکنیک تضمین میکند که برنامه نرمافزار همانطور که انتظار میرود در طول انتقال بین حالتهای مختلف سیستم عمل میکند. در ابتدا، مجموعه محدودی از حالتها را شناسایی میکند که برنامه نرمافزاری میتواند اشغال کند و سپس نحوه انتقال بین آنها را بر اساس شرایط ورودی متفاوت آزمایش میکند. این تکنیک برای سیستمهای مختلفی مانند ماشینهای فروش خودکار، چراغهای راهنمایی و برنامههای کاربردی وب اعمال میشود، مشروط بر اینکه رفتار آنها به عنوان یک ماشین حالت محدود تعریف شود.
-
** نمودار علت و معلولی: ** ترکیب های ورودی مختلف را که منجر به خروجی ها یا رویدادهای خاص می شود، شناسایی و آزمایش می کند.
-
جریان وضعیت: سیستمهای مبتنی بر حالت را مدلسازی و شبیهسازی میکند که برای توسعه و تأیید الگوریتمهای مبتنی بر حالت و منطق کنترل مفید هستند.
-
نمودار انتقال حالت: نمایشی گرافیکی از حالات سیستم و رویدادهایی است که باعث انتقال بین آنها می شود.
-
**جدول انتقال حالت: **نمایشی جدولی از حالات سیستم، رویدادهایی که منجر به انتقال حالت می شوند و اقدامات یا خروجی های حاصله.
-
**آزمایش زوجی: **این تکنیک در جایی استفاده می شود که تمام جفت های ممکن پارامترهای ورودی با هم آزمایش شوند. موارد آزمایشی را ایجاد می کند که هر جفت ترکیبی از مقادیر ورودی را برای مجموعه خاصی از پارامترها پوشش می دهد. هنگامی که تعداد زیادی ورودی وجود دارد استفاده می شود و آزمایش هر ترکیب ممکن به طور جداگانه چالش برانگیز است.
-
**حدس زدن خطا: **از این تکنیک در تست نرم افزاری برای کشف عیوب یا خطاهای احتمالی استفاده می شود. آزمایش کنندگان از تخصص، دانش حوزه و شهود خود برای پیش بینی و کشف ایرادات در برنامه های نرم افزاری استفاده می کنند. این روش فراتر از موارد تست رسمی و سناریوهای برنامه ریزی شده است و به آزمایش کنندگان اجازه می دهد نظرات کاربران را تقلید کرده و عملکرد نرم افزار را پیش بینی کنند. این نوع آزمایش یک عنصر انسانی را به فرآیند اضافه می کند و تفکر تحلیلی را ارتقا می دهد و کیفیت برنامه را با یافتن خطاهایی که ممکن است در غیر این صورت قابل تشخیص نباشد، بهبود می بخشد.
تست جعبه خاکستری
تست جعبه خاکستری شامل ادغام جنبه های تست جعبه سفید و جعبه سیاه است. در اینجا، آزمایشکنندگان در هر دو نوع روش آزمایشی شرکت میکنند، از این رو اصطلاح “جعبه خاکستری” نامیده میشود. در این رویکرد، آزمایشکنندگان دارای دید جزئی در کدگذاری داخلی هستند که شبیه یک جعبه خاکستری نیمه شفاف است.
یک مثال عملی از آزمایش جعبه خاکستری در آزمایش پایگاه داده مشهود است. در اینجا، ارزیابی شامل عناصر جلویی و بکاند پایگاه داده میشود. بخش جلویی شامل عملیات رابط کاربری (UI) مانند عملکردهای ورود به سیستم است. هیچ دانش برنامه نویسی در این زمینه مورد نیاز نیست، که با اصول تست جعبه سیاه هماهنگ است.
برعکس، back-end به معماری داخلی پایگاه داده مربوط می شود که نیاز به درک ساختارهای جدول دارد. با نوشتن و اجرای دستورات SQL، آزمایشکنندگان میتوانند تغییرات درون جداول را تأیید کنند، مشابه روشهای تست جعبه سفید. از طریق این رویکرد ترکیبی، آزمایش جعبه خاکستری به طور موثر انجام می شود.
در زیر تکنیک های مختلف تست نرم افزار تحت تست جعبه خاکستری آورده شده است:
-
** تست ماتریس: ** شامل ارزیابی ریسک های تجاری و فنی است که توسعه دهندگان در برنامه های نرم افزاری شناسایی می کنند. توسعه دهندگان همه متغیرهای برنامه را مشخص می کنند که هر کدام دارای ریسک های فنی و تجاری ذاتی هستند و به طور بالقوه با فرکانس های مختلف در طول چرخه عمر خود مورد استفاده قرار می گیرند.
-
** تست الگو: ** شامل تجزیه و تحلیل برای تعیین علل ریشه ای در کد است. الگوی تجزیه و تحلیل شامل دلایل نقص است که شناسایی پیشگیرانه خرابی های احتمالی را قبل از تولید تسهیل می کند.
-
**آزمایش آرایه متعامد: ** شامل جایگشت های متعدد و ترکیبی از داده های آزمایشی است. زمانی استفاده میشود که حداکثر پوشش با موارد آزمایشی کم و دادههای آزمایشی گسترده لازم باشد، که در ارزیابی برنامههای نرمافزاری پیچیده ارزشمند است.
-
**آزمایش رگرسیون: ** شامل ارزیابی برنامه های نرم افزاری پس از هر تغییر برای اطمینان از اینکه تغییرات یا عملکردهای جدید بر عملکرد برنامه های نرم افزار موجود تأثیر منفی نمی گذارد. همچنین تأیید می کند که اصلاح نقص ها باعث اختلال در سایر عملکردهای نرم افزار نمی شود.
-
** تست API: ** شامل تست رابط های در معرض نمایش برنامه های نرم افزاری است. هدف اصلی تأیید این است که API فرمت ها و عملکردهای ورودی مختلف را همانطور که در نظر گرفته شده می پذیرد.
تکنیک های تست نرم افزار بر اساس رویکرد
تکنیک های تست نرم افزار به طور کلی بر اساس رویکرد به دو دسته اصلی طبقه بندی می شوند. این موارد به شرح زیر است:
-
تست دستی
-
تست خودکار
تست دستی
تست دستی به فرآیند آزمایش برنامههای نرمافزاری توسط آزمایشکنندگان انسانی گفته میشود که بدون استفاده از ابزارهای تست، موارد آزمایش را با دقت اجرا میکنند. در آزمایش دستی، آزمایشکنندگان رفتار کاربر نهایی را شبیهسازی میکنند تا اطمینان حاصل کنند که نرمافزار به درستی کار میکند و نیازمندیهای مشخصشده را برآورده میکند.
در طول آزمایش دستی، آزمایشکنندگان موارد تست از پیش تعریفشده را دنبال میکنند و سناریوهای آزمایشی مختلفی را برای شناسایی باگها، نقصها یا ناسازگاریهای نرمافزار اجرا میکنند. آنها یافته های خود را مستند می کنند، از جمله هر گونه نقصی که در طول فرآیند آزمایش کشف شده است، تا ارتباط با توسعه دهندگان را برای رفع مشکل تسهیل کنند.
خصوصیات:
-
این به ویژه برای آزمایش رابط های کاربر و تجربه موثر است، زیرا آزمایش کنندگان می توانند مستقیماً با عناصر UI برای ارزیابی قابلیت استفاده، دسترسی و پاسخگویی تعامل داشته باشند.
-
این به شناسایی مسائل مربوط به قابلیت استفاده از قبیل مشکلات ناوبری، گردش کار گیج کننده و عناصر طراحی ناسازگار کمک می کند، که ممکن است به راحتی از طریق آزمایش خودکار به تنهایی قابل تشخیص نباشند.
-
بسیار انعطاف پذیر است و می تواند به سرعت با تغییرات در الزامات سازگار شود و برای پروژه های پویا و در حال تحول که در آن تست های خودکار ممکن است غیرعملی یا ناکارآمد باشند، مناسب است.
-
این میتواند ارزیابیهای ذهنی کیفیت نرمافزار را ارائه دهد و بینشهایی فراتر از آنچه تستهای خودکار میتوانند تشخیص دهند، ارائه دهد. آنها می توانند جنبه هایی مانند تجربه کاربر، زیبایی شناسی و شهود بودن را ارزیابی کنند.
تست خودکار
تست خودکار به فرآیند خودکارسازی موارد تست تکراری اشاره دارد تا اطمینان حاصل شود که نرم افزار قبل از انتشار الزامات را برآورده می کند و نیاز به آزمایش کننده های انسانی را از بین می برد. تست نرم افزار خودکار از توالی های اسکریپت شده استفاده می کند که توسط ابزارهای آزمایشی اجرا می شوند. این ابزارها نرم افزار را ارزیابی می کنند، نتایج را گزارش می دهند و نتایج را با آزمایش های قبلی مقایسه می کنند. پس از ایجاد، یک اسکریپت تست خودکار می تواند چندین بار مورد استفاده مجدد قرار گیرد.
خصوصیات:
-
این شامل ایجاد و اجرای اسکریپت ها یا سناریوهای آزمایشی با استفاده از ابزارها یا چارچوب های تخصصی است. این اسکریپت ها فرآیند تعامل با نرم افزار کاربردی و بررسی رفتار آن را خودکار می کنند.
-
می توان آن را به صورت موازی در چندین محیط اجرا کرد و کارایی تست و مقیاس پذیری را بیشتر افزایش داد. اجرای موازی زمان اجرای تست را کاهش می دهد و امکان تست اجزا یا ویژگی های مختلف را فراهم می کند.
-
با اجرای تعداد زیادی تست در سناریوها، پیکربندیها و محیطهای مختلف، پوشش تست جامع را ممکن میسازد. این به شناسایی عیوب در اوایل چرخه عمر توسعه و بهبود کیفیت کلی نرم افزار کمک می کند.
-
این می تواند زمان و تلاش مورد نیاز برای آزمایش را به طور قابل توجهی کاهش دهد، به خصوص برای کارهای تکراری، آزمایش های در مقیاس بزرگ، یا پروژه هایی با انتشار مکرر. تستهای خودکار میتوانند بسیار سریعتر از تستهای دستی اجرا شوند و روند تست را تسریع کنند.
-
از روشهای آزمایش مبتنی بر داده پشتیبانی میکند که در آن سناریوهای آزمایشی با مجموعههای مختلف دادههای ورودی اجرا میشوند تا موارد استفاده مختلف و شرایط لبه را تأیید کنند. این امر پوشش تست را افزایش میدهد و به شناسایی مشکلات بالقوه مدیریت و پردازش دادهها کمک میکند.
-
می توان آن را در خطوط لوله CI/CD ادغام کرد و امکان آزمایش مداوم و اعتبار سنجی تغییرات کد را در طول توسعه فراهم می کند. این ادغام به شناسایی و رفع مشکلات زودهنگام کمک می کند و منجر به تحویل سریعتر نرم افزار با کیفیت بالا می شود.
چه تست دستی و چه اتوماسیون، دو راه اصلی برای اجرای آنها وجود دارد: در محل و مبتنی بر ابر. تست در محل شامل اجرای برنامه های نرم افزاری بر روی ماشین های محلی است. این میتواند از نظر مقیاسپذیری فرآیند تست، نگهداری و نظارت بر همه چیز و نصب بهروزرسانیهای نرمافزاری دردسرساز باشد. همه این موارد نیاز به کار گروهی زیادی دارد و می تواند بسیار وقت گیر و گران باشد.
یک گزینه ایده آل در اینجا انتخاب پلتفرم های آزمایش مبتنی بر ابر مانند LambdaTest است. این یک پلتفرم ارکستراسیون و اجرای آزمایشی مبتنی بر هوش مصنوعی است که امکان تست دستی و اتوماسیون را در بیش از 3000 دستگاه واقعی، مرورگر و ترکیب سیستم عامل فراهم می کند. LambdaTest از چارچوبها و ابزارهای مختلف اتوماسیون تست پشتیبانی میکند و نیازهای تست وب و تست اپلیکیشن موبایل را فراهم میکند. این یکپارچه با سلنیوم، نمایشنامه نویس، سرو، اپیوم و موارد دیگر ادغام می شود.
انتخاب تکنیک های تست نرم افزار مناسب
تکنیک های مختلفی برای تست نرم افزار وجود دارد و بهترین روش معمولا ترکیبی از آنهاست. نکته کلیدی این است که در نظر بگیرید چه نوع اشکالاتی را دنبال میکنید و تکنیکهایی را انتخاب کنید که به شما کمک میکند آنها را به بهترین شکل بو کنید. انتخاب تکنیک های تست نرم افزار مستلزم در نظر گرفتن چندین فاکتور مختلف است. در اینجا برخی از موارد حیاتی ذکر شده است:
-
قبل از انتخاب تکنیک تست نرم افزار، الزامات خاص پروژه نرم افزار را در نظر بگیرید.
-
خطرات مربوط به برنامه نرم افزار مانند مشکلات عملکرد، مشکلات سازگاری و غیره را در نظر بگیرید.
-
انواع مختلف تست نرم افزار مانند تست عملکردی، تست غیرعملکردی و موارد دیگر را بررسی کنید.
-
سطح تست نرم افزار مانند تست واحد، تست یکپارچه سازی، تست سیستم و تست پذیرش را بررسی کنید.
-
ابزارهای تست نرم افزار را انتخاب کنید که به بهترین وجه با تکنیک تست نرم افزار مطابقت دارد.
-
محدودیت های پروژه نرم افزار مانند زمان، بودجه و منابع را در نظر بگیرید.
بهترین روش ها در هنگام استفاده از تکنیک های تست نرم افزار
مهم نیست که چه تکنیک های آزمایشی را برای پروژه خود انتخاب می کنید، برخی از بهترین روش ها می توانند تلاش های تیم شما را افزایش دهند. با پیروی از این روشها، احتمال بیشتری وجود دارد که آزمایشهای شما نتایج واضحی به شما بدهد. این پایه محکم سپس شما را در اتخاذ بهترین تصمیمات فنی و تجاری راهنمایی می کند.
-
برنامه ریزی آزمون را در اولویت قرار دهید. در حالی که غافلگیری در چرخه عمر توسعه نرم افزار اجتناب ناپذیر است، ایجاد یک برنامه رسمی با ورودی های همه ذینفعان به ایجاد یک نقشه راه آزمایشی واضح کمک می کند.
-
موارد آزمایشی را توسعه دهید که بر روی آزمایش یک ویژگی تمرکز دارند. استفاده مجدد و نگهداری از تست های جدا شده و مستقل آسان تر است.
-
از تست خودکار به طور گسترده استفاده کنید. اتوماسیون تست زمان لازم برای اجرای تست ها را کاهش می دهد و تاثیر خطای انسانی را به حداقل می رساند. علیرغم سرمایهگذاری اولیه مورد نیاز (مانند استخدام آزمایشکنندگان ماهر و دستیابی به ابزارهای مناسب)، میتوان بازده قابلتوجهی را از نظر بازگشت سرمایه اتوماسیون تست به دست آورد.
-
با انتقال آزمایشها به مراحل اولیه در خط لوله، آزمایش شیفت به چپ را اجرا کنید. این امکان شناسایی و رفع اشکالات در مراحل اولیه فرآیند توسعه را فراهم می کند، در نتیجه کیفیت نرم افزار را افزایش می دهد و زمان حل مشکل را کاهش می دهد.
-
معیارهای QA مناسب را برای ارزیابی دقیق مجموعه های آزمایشی خود ایجاد کنید. بدون معیارهای تعیین شده برای تعیین موفقیت یا شکست، حتی پیچیده ترین موتور QA نیز ناکارآمد خواهد بود.
-
پوشش تست را از نزدیک نظارت کنید. هر مجموعه آزمایشی باید بخش قابل توجهی از نرم افزار تحت آزمایش را پوشش دهد و نیاز به توسعه و اجرای مداوم تست های جدید با هر تکرار را کاهش دهد. هدف دستیابی به حداکثر پوشش تست است.
نتیجه گیری
در این وبلاگ، تکنیکهای مختلف تست نرمافزاری را که میتوان در SDLC برای اطمینان از کیفیت نرمافزار مورد استفاده قرار داد، مورد بحث قرار داد.
دو دسته اصلی از تکنیک های تست نرم افزار وجود دارد – استاتیک و پویا. شما می توانید هر یک از تکنیک های تست را انتخاب کنید که به بهترین وجه با نیازهای پروژه نرم افزاری مطابقت دارد. تکنیکهای تست نرمافزار به شما کمک میکند موارد تست بهتری طراحی کنید که شامل تمام ویژگیهای ضروری برنامه نرمافزاری باشد. با این حال، مهم است که به تعداد موارد آزمایشی توجه داشته باشید و اجرای موارد تست حیاتی را در اولویت قرار دهید.