جنوب نیمه شب یک ویترین گرافیکی نیست ، اما این بهترین بازی است که من مدتی بازی کردم

جنوب نیمه شب ، تا آنجا که بازی های ویدیویی می رود ، بسیار استاندارد است. این بازی مانند شما انتظار می رود که یک اقدام خطی-ماجراجویی را انجام دهید. شما از طریق دنیای خطی تحت فشار قرار می گیرید ، و برخی از حل کردن پازل و پلتفرم را انجام می دهید تا به جایی که باید بروید برسید. شما در طول مسیر توانایی هایی به دست می آورید ، و اشیاء را در جایی که لازم است ، فشار می دهید و می کشید. شما در عرصه های تنظیم شده با دشمنان می جنگید و از طریق مبارزات نسبتاً متوسط ​​می توانید از آن استفاده کنید.

این فرمول ، حتی کسل کننده است. بعد از گذشت یک یا دو ساعت در دنیای خود ، فهمیدم که جذابیت داستان آن و زیبایی غیرقابل انکار جهان آن کافی نیست تا من را بخواهد که بخواهم از گیم پلی ستاره ای کمتر از آن استفاده کنم. در حالی که من به احتمال زیاد وقت بیشتری را برای آن صرف نمی کنم ، باید به آن اعتبار بدهم که در آن موعد مقرر باشد. این یکی از زیباترین بازی هایی است که من در مدت زمان طولانی بازی کرده ام و این کار را با جهت جسورانه هنری و سبک سازی انجام می دهد.

چه چیزی یک بازی را زیبا می کند؟

همانطور که به خوبی می دانید ، گیمر ، تعریف “گرافیک خوب” امروزه بسیار باریک است. برای اینکه یک بازی به این معنا چشمگیر باشد ، باید به همان اندازه نزدیک به واقعیت نگاه کند که ممکن است فناوری اجازه دهد. باید انیمیشن های بیش از حد واقع بینانه صورت وجود داشته باشند که با استفاده از بالای فناوری ضبط حرکت خط ، ردیابی ری برای شبیه سازی نحوه پرش نور در زندگی واقعی و انیمیشن های کامل وجود داشته باشد تا شما هرگز به شما یادآوری نکنید که نیستید در واقع تماشای یک فیلم.

جنوب نیمه شب بر خلاف بسیاری از بازی های مدرن ویترین گرافیکی نیست. به عنوان یک بازی Double-A با یک زمان نسبتاً سریع ، جنوب نیمه شب از وفاداری گرافیکی به سبک حماسه Senua: Hellblade 2 به نفع سبک سازی در رگ هارولد هالیبوت عبور می کند. احتمالاً قبلاً این را شنیده اید ، اما سبک هنری بازی مبتنی بر انیمیشن Stop Motion است و شخصیت های آن با ماکت های Clay ساخته شده اند.

همانطور که ممکن است تصور کنید ، این منجر به برخی از تصاویر واقعاً جالب توجه می شود. شخصیت های آن کارتون تر از واقع گرایانه هستند ، اما فوق العاده بیانگر هستند. جهان احساس ناقص ، زندگی کرده و به طرز عجیبی لمس می کند – مانند شما می توانید تصور کنید که چه احساسی برای دستیابی به بیرون و لمس خاک رس وجود دارد. نورپردازی زیبا است ، به خصوص در نحوه پخش سطوح ، مانند لبه های خشن یک درب ، مخمل یک نیمکت یا پوست درخت. اثر ترکیبی باعث می شود جنوب جهان نیمه شب سورئال باشد ، که کاملاً پرشور پری گوتیک جنوبی خود را ضبط می کند.

مربوط

جنوب نیمه شب یادآوری صنعت بازی است که ما هرگز برنگشتیم

جنوب نیمه شب نوعی بازی است که واقعاً دیگر وجود ندارد ، اما هنوز یک بازگشت کامل نیست.

سبک داستان پردازی است

بیش از این ، جنوب نیمه شب داستان خود را از طریق سبک سازی نیز روایت می کند. این بازی در یک کتاب داستان به فصل ها تقسیم می شود که هر فصل با یک سری تصاویر زرق و برق دار و روایت فوق العاده باز می شود. مطمئناً از این طریق منحصر به فرد نیست – بسیاری از بازی ها داستانهای خود را در فصل ها بیان می کنند ، اما به شما کمک می کند تا توهم واقع گرایی نه ، بلکه افسانه را به هم گره بزنند. این یک نمونه اصلی از فرم و محتوا است که با هم جمع می شوند و قصه گویی آن را به روشی جالب و جدید (HA) قاب می کنند.

جنوب نیمه شب به هیچ وجه یک بازی عالی نیست. این یکی نیست که من خودم را به پایان برسانم ، با وجود همه چیزهایی که در مورد آن دوست دارم. اما در یک صنعت که به طور فزاینده ای روی آوردن گرافیک ها تا حد امکان به واقعیت و فشار آوردن سخت افزار مصرف کننده تا آنجا که ممکن است ، در جنوب نیمه شب نفس هوای تازه است. زیبایی شناسی آن متمرکز است و به جای اینکه انتظارات فزاینده ای را از بازیکنانی که از گرافیک های کامل تصویر خراب شده اند ، به بازی خدمت می کنند. اگر فقط بازی های دو برابر و سه گانه تر در پله های خود دنبال شود ، به جای گرافیک ، جهت هنری را متحول می کند.

سیستم

عاری از

8 آوریل 2025

ESRB

RP

توسعه دهنده (ها)

بازی های اجباری

موتور

موتور غیر واقعی 5