شایعه ای وجود دارد مبنی بر اینکه نتفلیکس در تلاش است تا دیوید فینچر را به تولید و کارگردانی یک بازسازی آمریکایی از بازی Squid Game وادار کند. توئیتی توسط جف اسنایدر، گزارشگر The Ankler در 14 آوریل نشان داد که نتفلیکس «از او می‌خواهد که به طرز بدی با این پروژه مقابله کند». منطقی است که نتفلیکس می خواهد بازی Squid را با تمام ارزشش دوشیده باشد. به هر حال، سریال اصلی کره جنوبی یک موفقیت بزرگ بود و چندین جایزه گلدن گلوب و چهارده نامزدی امی را به دست آورد و شش برنده شد. این سریال مورد تحسین منتقدان جهانی قرار گرفت و همچنان پربیننده ترین سریال نتفلیکس در زمان عرضه است. بلومبرگ تخمین زده است که تا اکتبر 2021، تقریبا 900 میلیون دلار درآمد داشته است.
بازسازی آن یک اشتباه است. میراثی طولانی از رسانه‌های آمریکایی وجود دارد که فیلم‌های آسیایی را در تلاش برای تکرار موفقیت خود برای مخاطبان داخلی بازسازی می‌کنند، و این بد است. من مدت‌هاست که از بازسازی فیلم‌های آسیایی به‌طور وحشتناکی دلخور بوده‌ام – حلقه، کینه، پسر اولد و شاتر همگی بازسازی شدند، و علیرغم موفقیت‌آمیز بودن مواد اولیه‌شان، همه آنها شکست خوردند. بازسازی ها به خوبی نسخه های اصلی نبودند. این مورد در مورد اکثر بازسازی های آمریکایی است. آنها به خوبی نسخه اصلی نیستند، در زمینه منبع خلاقانه نیستند، و چیز جدیدی به میراث اصلی اضافه نمی کنند.
فقط نسخه اصلی را تماشا کنید. بونگ جون هو، در سخنرانی خود برای دریافت جایزه اسکار برای فیلم Parasite در سال 2020، گفت: «هنگامی که بر سد یک اینچی زیرنویس‌ها غلبه کنید، با فیلم‌های شگفت‌انگیز بسیار بیشتری آشنا خواهید شد.» موافقم، اما همچنین فکر می کنم کمی احمقانه است که مخاطبان آمریکایی را مانند استودیوهای آمریکایی دست کم بگیریم. البته آمریکایی ها قادر به خواندن زیرنویس ها و درک زمینه های خارجی با کمی تحقیق هستند. مادر من کره ای نیست، اما او هر شب درام های کره ای را تماشا می کند. من بخشی از جامعه عالی بریتانیا نیستم، اما بریجرتون را تماشا کردم. همان چیز – بازی Squid دارای مضامین نابرابری اقتصادی است و وحشت‌های سرمایه‌داری را بررسی می‌کند، که من مطمئن هستم که مردم در سراسر جهان می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. در لایه ای دیگر از طنز، Parasite نیز به زودی بازسازی ایالات متحده را دریافت می کند، نسخه ای که در همان جهان اتفاق می افتد اما داستان متفاوتی را روایت می کند.
خنده دار است که هالیوود می خواهد این سریال را درباره سرمایه داری بازسازی کند، با توجه به اینکه سرمایه داری است که میل به بازسازی نمایش های محبوب آسیایی را برمی انگیزد. آمریکایی کردن آن چیزی به آن اضافه نمی کند. چه چیزی را می توان در این سریال تغییر داد که بتواند آن را بهتر از نسخه اصلی کند؟ نسخه اصلی آن را برای مخاطبان آمریکایی ناخوشایند می کند؟ جدا از کره ای بودنش هیچی به ذهنم نمیرسه و زیرنویسش هم راحت روشن میشه. آیا ارجاعات خاصی به هنجارهای اجتماعی کره ای وجود دارد که مخاطبان خارجی آن را نخواهند دید؟ مطمئناً، بازی‌ها بر اساس بازی‌های دوران کودکی کره‌ای ساخته شده‌اند، اما پیام نمایش هنوز در بین غیر کره‌ای‌ها طنین‌انداز است. این نمایش فقط دو سال پیش منتشر شد، همه قبلاً آن را دیده‌اند و همه ما از طرح داستان مطلع هستیم. برای من مهم نیست که آنیا تیلور جوی، اسکار آیزاک و تیموتی شالامه را در آن قرار دهید، من هنوز علاقه ای ندارم.
در واقع، من فکر می‌کنم کره‌ای بودن سریال دلیل بزرگی است که چرا نباید آمریکایی‌سازی شود. RPG های ژاپنی مانند Yakuza به دلیل پیوندهای فرهنگی و میراث خود موفق هستند. حذف آنها از این موضوع، زمینه بازی ها و همچنین آنچه مردم در مورد آنها دوست دارند را کاملاً تغییر می دهد. در مورد فیلم‌ها هم همین‌طور است، و من فکر می‌کنم تماشاگران می‌توانند این را احساس کنند – به همین دلیل است که بازسازی‌های آمریکایی همچنان شکست می‌خورند. هالیوود به جای راه‌اندازی بی‌پایان فرنچایزهای قدیمی، بازسازی فیلم‌هایی از کشورهای دیگر و سفید کردن آنها در این فرآیند، باید ایده‌های اصلی را ارائه دهد. دیوید فینچر، اگر در حال خواندن این مطلب هستید، این کار را نکنید. به جای آن فصل سوم Mindhunter را انجام دهید.
