من از قبل به قفل کردن و هک کردن مینی بازی ها توسط قانون شکنان جنگ ستارگان وسواس دارم

Summarize this content to 400 words in Persian Lang

نکات برجسته

Star Wars Outlaws تمرکز زیادی بر مخفی کاری و رذل بودن نسبت به مبارزه مستقیم دارد.
از آنجایی که کی شمشیر نوری ندارد، به این معنی است که باید از lockpicking و هک کردن برای دور زدن استفاده کند.
این مینی گیم ها به تنهایی عالی هستند، اما همچنین نشان می دهند که Outlaws چقدر متعهد به ارائه یک تجربه متفاوت از جنگ ستارگان است.

قانون شکنان جنگ ستارگان از بسیاری جهات مرا شگفت زده کردند. در حالی که به نظر می رسید همه به جز بدترین افراد اینترنتی از همان لحظه رونمایی هیجان زده شده باشند، من در مورد اولین بازی جهان باز Star Wars که از فرمول استاندارد Ubisoft که توسط Assassin's Creed و Far Cry محبوبیت یافته بود، احتیاط داشتم.

از آنچه من بازی کردم، آن الگو چیزی است که قانون شکنان جنگ ستارگان موفق می شوند از آن دوری کنند، زیرا در عوض مسیر سنگین اکتشاف خود را حک می کند. این به تغییر نظر من در مورد Outlaws کمک کرد، اما حتی آن تغییر ناگهانی از بازی احتمالاً پرش به بازی ضروری چیزی نبود که در پیش‌نمایش من بیشتر به چشم آمد.

6:09 مربوط پیش نمایش یاغیان جنگ ستارگان – کهکشان باز، دور، دور من در بازی Star Wars Outlaws فروخته نشدم، اما چهار ساعت با دنیای گسترده اش مرا به یک ایماندار تبدیل کرد.
این افتخار نصیب مینی‌گیمی‌های «جنگ ستارگان یاغی» می‌شود که با آن‌ها مواجه خواهید شد. مقدار زیادی همانطور که برای دزدی بزرگ کی وس تلاش می کنید. تقریباً هر مأموریتی که در طول پیش‌نمایش انجام می‌دادم یکی یا دیگری و گاهی چندین نمونه از هر دو را داشت. در حالی که مغز من که از تاکتیک ها متنفر است معمولاً از این ایده بی حس می شود، به سرعت متوجه شدم که مشتاقانه منتظر برخورد با آنها هستم.

Outlaws' Lockpicking اساسا یک بازی مینی ریتم است

اولین بازی کوچک دسترسی که احتمالاً در Outlaws با آن مواجه خواهید شد، نسخه lockpicking آن است که به آن Data Spiking گفته می شود. در حالی که بیشتر بازی‌ها فقط با قرار دادن قفل و منتظر صدا و کلیک کردن از روش Bethesda برای انجام کارها کپی می‌کنند، برداشت Outlaws یک بازی ریتم جالب‌تر است.

کی با استفاده از آن به عنوان یک گیره مو، که یک جزئیات شخصیت عالی است، اطلاعات خود را پنهان می کند.

هنگامی که دریچه یا دریچه ای را پیدا کردید که باید وارد آن شوید، به کی یک صفحه داده ارائه می شود که به طور ریتمیک صدای جیر جیر، بوق و چرخش به سمت او می آید. در ابتدا نمی‌دانستم چه کار کنم، اما در نهایت متوجه شدم که قرار است دکمه را همزمان با بیپ‌ها و چشمک‌ها فشار دهید تا قفل شکسته شود، بدون توجه به چرخش بی‌معنی. این ممکن است ساده به نظر برسد، اما حاشیه خطای بسیار کمی وجود دارد، که باعث شد در اولین تلاشم آرزوی دکمه پرش پازل را داشته باشم.

خوشحالم که این کار را نکردم، زیرا احساس پایین آمدن الگو بسیار رضایت بخش تر از شکستن قفل متخصص در Fallout یا Skyrim است. به جای اینکه من از پنهان کاری و تلاش برای ورود مخفیانه به موقعیت ها بترسم، کشف هر قفل ریتمیک آنقدر رضایت بخش بود که فعالانه سعی کردم همیشه رویکرد غیر خشونت آمیز را در پیش بگیرم. که خیلی چیزها را می گوید، زیرا من یک مرد تمام عیار هستم.

این یک چیز خوبی است که من از مینی بازی lockpicking خوشم آمد، زیرا چندین بار در طول پیش نمایش من وجود داشت که احساس می کردم پیشرفت اجباری است. من مطمئن هستم که راه‌های خشونت‌آمیزتری برای ادامه وجود دارد که من از آن‌ها غافل بودم تا با حالات مخفیانه‌ای که Outlaws شما را به سمت آن سوق می‌دهد، از دست دادم، اما انتخاب قفل‌ها برای نمایش پیش‌نمایش من بسیار مهم بود.

هک کردن مانند یک فضای محدود آدام جنسن
تصویر: GameSpot

مینی بازی دوم Outlaws به همان اندازه حیاتی است. وقتی کی سعی نمی کند به مناطق قفل شده نفوذ کند، سعی می کند با هک کردن رایانه ها به آنها دسترسی پیدا کند. این البته با یک مینی‌گیم دیگر که مشابه بازی‌های Deus Ex: Human Revolution است، به دست می‌آید.

به‌جای تلاش برای فشار دادن دکمه‌های زمان، مینی‌گیم هک‌کننده کی را می‌بیند که سعی می‌کند نمادهای جنگ ستارگان را به ترتیبی خاص ردیف کند. با حدس و گمان شروع می‌شود، اما وقتی نمادها را انتخاب می‌کنید، سرنخ‌هایی در مورد اینکه کجا می‌روند به شما داده می‌شود، برخی از آنها زرد می‌شوند تا نشان دهند که در نقطه درستی قرار دارند و برخی دیگر آبی می‌شوند تا نشان دهند که از آنها استفاده شده است اما نه در سفارش صحیح. این وردل کهکشانی است.

در صورت تمایل می توان نمادهای عجیب جنگ ستارگان را با اعداد جایگزین کرد، اما من متوجه شدم که در واقع آنطور که بود منطقی تر است. من فکر می کنم بیشتر یک یادگیرنده بصری هستم.

اگر کاملاً صادق باشم، اولین باری که این مینی بازی را امتحان کردم (که برای یک ماموریت داستانی اجباری بود)، هیچ ایده ای نداشتم که قرار است چه کار کنم و بیشتر با دکمه راهم را له کردم. این در نهایت کار کرد و نشان داد که آنها قرار نیست بیش از حد دشوار یا درگیر باشند، اما من زمان گذاشتم تا آن را برای پازل های بعدی یاد بگیرم و متوجه شدم که آنها بازی های فکری خوبی هستند.

من قطعاً بازی lockpicking را به دلیل تأثیرات ریتمیک آن ترجیح می‌دادم، اما هر دو مینی‌بازی تغییرات خوبی را نسبت به یورش‌های مخفیانه و تیراندازی ارائه کردند که فکر می‌کردم Outlaws بیش از حد پر شده است. فراتر از آن، آن‌ها نمایانگر چیزی هستند که در طول مدتی که بازی کردم واقعاً برای من برجسته بود – چقدر با Jedi: Fallen Order و Survivor متفاوت است.

در ماجراجویی‌های کال، همه پازل‌ها شامل پلتفرم کردن یا استفاده از نیرو به نحوی بود، اما دزدی‌های بدون شمشیر نوری کی، او را مجبور می‌کند تا بیشتر به زمین (یا توشارا، هر چه که باشد) باشد. این چیزی است که ما به ندرت در سریال هایی می بینیم که در آن همه چیز را می توان منفجر کرد یا از بین برد، اما با موقعیت کی به عنوان یک کاربر غیر فورس کاملاً مطابقت دارد.

کی جدای فوق‌العاده قدرتمند کال نیست، بنابراین منطقی‌تر است که گیم‌پلی او بیشتر روی مخفی کاری و به عنوان آخرین راه‌حل، تیراندازی متمرکز باشد. این باعث می‌شود هک کردن و انتخاب قفل‌ها به بخش کلیدی تجربه‌ی شرورانه‌ای که Outlaws می‌فروشد تبدیل شود – این فقط گیلاس بالای آن است که هر دو بسیار سرگرم‌کننده هستند.

بعد چرا معرفی Skyrim اینقدر بی پایان است؟ چه چیزی قسمت ابتدایی RPG فانتزی Bethesda را به memedom ارتقا داده است؟

فهرست مطالب

Toggle

نکات برجسته

• Star Wars Outlaws تمرکز زیادی بر مخفی کاری و رذل بودن نسبت به مبارزه مستقیم دارد.
• از آنجایی که کی شمشیر نوری ندارد، به این معنی است که باید از lockpicking و هک کردن برای دور زدن استفاده کند.
• این مینی گیم ها به تنهایی عالی هستند، اما همچنین نشان می دهند که Outlaws چقدر متعهد به ارائه یک تجربه متفاوت از جنگ ستارگان است.

قانون شکنان جنگ ستارگان از بسیاری جهات مرا شگفت زده کردند. در حالی که به نظر می رسید همه به جز بدترین افراد اینترنتی از همان لحظه رونمایی هیجان زده شده باشند، من در مورد اولین بازی جهان باز Star Wars که از فرمول استاندارد Ubisoft که توسط Assassin's Creed و Far Cry محبوبیت یافته بود، احتیاط داشتم.

از آنچه من بازی کردم، آن الگو چیزی است که قانون شکنان جنگ ستارگان موفق می شوند از آن دوری کنند، زیرا در عوض مسیر سنگین اکتشاف خود را حک می کند. این به تغییر نظر من در مورد Outlaws کمک کرد، اما حتی آن تغییر ناگهانی از بازی احتمالاً پرش به بازی ضروری چیزی نبود که در پیش‌نمایش من بیشتر به چشم آمد.

6:09

مربوط

پیش نمایش یاغیان جنگ ستارگان – کهکشان باز، دور، دور

من در بازی Star Wars Outlaws فروخته نشدم، اما چهار ساعت با دنیای گسترده اش مرا به یک ایماندار تبدیل کرد.

این افتخار نصیب مینی‌گیمی‌های «جنگ ستارگان یاغی» می‌شود که با آن‌ها مواجه خواهید شد. مقدار زیادی همانطور که برای دزدی بزرگ کی وس تلاش می کنید. تقریباً هر مأموریتی که در طول پیش‌نمایش انجام می‌دادم یکی یا دیگری و گاهی چندین نمونه از هر دو را داشت. در حالی که مغز من که از تاکتیک ها متنفر است معمولاً از این ایده بی حس می شود، به سرعت متوجه شدم که مشتاقانه منتظر برخورد با آنها هستم.

Outlaws' Lockpicking اساسا یک بازی مینی ریتم است

اولین بازی کوچک دسترسی که احتمالاً در Outlaws با آن مواجه خواهید شد، نسخه lockpicking آن است که به آن Data Spiking گفته می شود. در حالی که بیشتر بازی‌ها فقط با قرار دادن قفل و منتظر صدا و کلیک کردن از روش Bethesda برای انجام کارها کپی می‌کنند، برداشت Outlaws یک بازی ریتم جالب‌تر است.

کی با استفاده از آن به عنوان یک گیره مو، که یک جزئیات شخصیت عالی است، اطلاعات خود را پنهان می کند.

هنگامی که دریچه یا دریچه ای را پیدا کردید که باید وارد آن شوید، به کی یک صفحه داده ارائه می شود که به طور ریتمیک صدای جیر جیر، بوق و چرخش به سمت او می آید. در ابتدا نمی‌دانستم چه کار کنم، اما در نهایت متوجه شدم که قرار است دکمه را همزمان با بیپ‌ها و چشمک‌ها فشار دهید تا قفل شکسته شود، بدون توجه به چرخش بی‌معنی. این ممکن است ساده به نظر برسد، اما حاشیه خطای بسیار کمی وجود دارد، که باعث شد در اولین تلاشم آرزوی دکمه پرش پازل را داشته باشم.

خوشحالم که این کار را نکردم، زیرا احساس پایین آمدن الگو بسیار رضایت بخش تر از شکستن قفل متخصص در Fallout یا Skyrim است. به جای اینکه من از پنهان کاری و تلاش برای ورود مخفیانه به موقعیت ها بترسم، کشف هر قفل ریتمیک آنقدر رضایت بخش بود که فعالانه سعی کردم همیشه رویکرد غیر خشونت آمیز را در پیش بگیرم. که خیلی چیزها را می گوید، زیرا من یک مرد تمام عیار هستم.

این یک چیز خوبی است که من از مینی بازی lockpicking خوشم آمد، زیرا چندین بار در طول پیش نمایش من وجود داشت که احساس می کردم پیشرفت اجباری است. من مطمئن هستم که راه‌های خشونت‌آمیزتری برای ادامه وجود دارد که من از آن‌ها غافل بودم تا با حالات مخفیانه‌ای که Outlaws شما را به سمت آن سوق می‌دهد، از دست دادم، اما انتخاب قفل‌ها برای نمایش پیش‌نمایش من بسیار مهم بود.

هک کردن مانند یک فضای محدود آدام جنسن

مینی بازی دوم Outlaws به همان اندازه حیاتی است. وقتی کی سعی نمی کند به مناطق قفل شده نفوذ کند، سعی می کند با هک کردن رایانه ها به آنها دسترسی پیدا کند. این البته با یک مینی‌گیم دیگر که مشابه بازی‌های Deus Ex: Human Revolution است، به دست می‌آید.

به‌جای تلاش برای فشار دادن دکمه‌های زمان، مینی‌گیم هک‌کننده کی را می‌بیند که سعی می‌کند نمادهای جنگ ستارگان را به ترتیبی خاص ردیف کند. با حدس و گمان شروع می‌شود، اما وقتی نمادها را انتخاب می‌کنید، سرنخ‌هایی در مورد اینکه کجا می‌روند به شما داده می‌شود، برخی از آنها زرد می‌شوند تا نشان دهند که در نقطه درستی قرار دارند و برخی دیگر آبی می‌شوند تا نشان دهند که از آنها استفاده شده است اما نه در سفارش صحیح. این وردل کهکشانی است.

در صورت تمایل می توان نمادهای عجیب جنگ ستارگان را با اعداد جایگزین کرد، اما من متوجه شدم که در واقع آنطور که بود منطقی تر است. من فکر می کنم بیشتر یک یادگیرنده بصری هستم.

اگر کاملاً صادق باشم، اولین باری که این مینی بازی را امتحان کردم (که برای یک ماموریت داستانی اجباری بود)، هیچ ایده ای نداشتم که قرار است چه کار کنم و بیشتر با دکمه راهم را له کردم. این در نهایت کار کرد و نشان داد که آنها قرار نیست بیش از حد دشوار یا درگیر باشند، اما من زمان گذاشتم تا آن را برای پازل های بعدی یاد بگیرم و متوجه شدم که آنها بازی های فکری خوبی هستند.

من قطعاً بازی lockpicking را به دلیل تأثیرات ریتمیک آن ترجیح می‌دادم، اما هر دو مینی‌بازی تغییرات خوبی را نسبت به یورش‌های مخفیانه و تیراندازی ارائه کردند که فکر می‌کردم Outlaws بیش از حد پر شده است. فراتر از آن، آن‌ها نمایانگر چیزی هستند که در طول مدتی که بازی کردم واقعاً برای من برجسته بود – چقدر با Jedi: Fallen Order و Survivor متفاوت است.

در ماجراجویی‌های کال، همه پازل‌ها شامل پلتفرم کردن یا استفاده از نیرو به نحوی بود، اما دزدی‌های بدون شمشیر نوری کی، او را مجبور می‌کند تا بیشتر به زمین (یا توشارا، هر چه که باشد) باشد. این چیزی است که ما به ندرت در سریال هایی می بینیم که در آن همه چیز را می توان منفجر کرد یا از بین برد، اما با موقعیت کی به عنوان یک کاربر غیر فورس کاملاً مطابقت دارد.

کی جدای فوق‌العاده قدرتمند کال نیست، بنابراین منطقی‌تر است که گیم‌پلی او بیشتر روی مخفی کاری و به عنوان آخرین راه‌حل، تیراندازی متمرکز باشد. این باعث می‌شود هک کردن و انتخاب قفل‌ها به بخش کلیدی تجربه‌ی شرورانه‌ای که Outlaws می‌فروشد تبدیل شود – این فقط گیلاس بالای آن است که هر دو بسیار سرگرم‌کننده هستند.

بعد

چرا معرفی Skyrim اینقدر بی پایان است؟

چه چیزی قسمت ابتدایی RPG فانتزی Bethesda را به memedom ارتقا داده است؟