“قاتل خاموش بهره وری توسعه دهندگان”
اگر بیش از پنج دقیقه در توسعه نرم افزار بوده اید، احتمالا قربانی شکار ابزار بزرگ شده اید. شما یکی را می شناسید — جستجو در اینترنت برای یافتن جدیدترین، بهترین IDE، چارچوب، خط لوله CI/CD، یا هر شیء درخشانی که نوید زندگی شما را آسان تر می کند. هشدار اسپویلر: به ندرت انجام می شود.
بیایید با آن روبرو شویم، توسعه دهندگان به ابزارها وسواس دارند. ما ساعت‌ها در مورد اینکه آیا VS Code بهتر از JetBrains است، بحث می‌کنیم، آیا Tailwind یک مکاشفه است یا یک نفرین، یا اینکه Docker هرگز به رویاهای ما دست نخواهد زد. و در حالی که بحث می‌کنیم، ابزارها را عوض می‌کنیم، و ساعت‌های بی‌شماری را برای پیکربندی مجدد تنظیماتمان تلف می‌کنیم، یک واقعیت خشن به ما خیره می‌شود: کد هنوز خودش در حال نوشتن نیست.
چرا ما وسواس داریم
نکته اینجاست که ابزارها اغوا کننده هستند. آنها قول می دهند در زمان ما صرفه جویی کنند، باگ ها را کاهش دهند و ما را به توسعه دهندگان 10 برابری تبدیل کنند. آنها به میل ذاتی ما برای کارآیی متوسل می شوند، اما اغلب منجر به کاهش بازدهی می شوند.
- جذابیت جدید: یک ابزار جدید مانند یک شروع تازه است. مثل این است که از همسر سابقی که قسم خورده بودی «همین» جدا شدی و با سر به یک رابطه جدید با یک بازگشت ناشناخته شیرجه زدی. اسپویلر: دوره ماه عسل به پایان می رسد، و شما با چیزهای عجیب و غریب و ناامیدی های جدید دست و پنجه نرم می کنید.
- ترس از دست دادن (FOMO): همه در مورد داغ بودن جدید در توییتر یا Stack Overflow صحبت می کنند. اگر از آن استفاده نمی کنید، آیا حتی یک توسعه دهنده واقعی هستید؟ (پاسخ: بله. اجازه ندهید توییتر شغل شما را تعریف کند.)
- توهم پیشرفت: تعویض ابزارها مولد به نظر می رسد. این یک برد آسان است. اما در نهایت، اگر اصول و نظم درستی نداشته باشید، هیچ ابزاری کد اسپاگتی شما را درست نمی کند.
هزینه ابزار پرش
هر بار که ابزارها را عوض می کنید، هزینه پنهانی وجود دارد. پیکربندی، منحنی‌های یادگیری و پذیرش تیم رایگان نیستند. آن را در هر ابزاری که در سال گذشته امتحان کرده‌اید ضرب کنید، و به یک سوراخ بهره‌وری خیره می‌شوید که هیچ مقدار قهوه نمی‌تواند شما را از آن نجات دهد.
1 زمان از دست رفته: راه اندازی یک ابزار جدید معادل مدرن چیدمان مجدد صندلی های عرشه در تایتانیک است. به نظر سازنده است، اما اگر واقعاً کد ننویسید، کشتی (پروژه شما) همچنان در حال غرق شدن است.
2 تیم شکسته: اگر هر یک از اعضای تیم اصرار دارند از ابزارهای مورد علاقه شخصی خود استفاده کنند، برای همکاری موفق باشید. سازگاری کارایی را افزایش می دهد و ابزار پرش نقطه مقابل سازگاری است.
3 پهنای باند ذهنی: فقط فضای زیادی در مغز شما وجود دارد. هدر دادن آن برای یادگیری چهل و هفتمین نحو YAML شغلی شما، استفاده عالی از آن ماده خاکستری گرانبها نیست.
مورد برای چسباندن آن
در اینجا یک ایده رادیکال وجود دارد: ابزاری را انتخاب کنید و مدتی با آن بمانید. می‌دانم، می‌دانم، به اندازه تعقیب چیزهای درخشان بعدی جذاب نیست، اما صدایم را بشنو.
- تسلط بر حد متوسط: هر چه بیشتر از یک ابزار استفاده کنید، در آن بهتر خواهید بود. به جای جهش به اطراف، زمان صرف کنید تا به درستی نکات و نکات یک ابزار را درک کنید. شما سریع‌تر، مؤثرتر و کمتر در دام «این ابزار می‌کشد» می‌افتید وقتی که به یک ناراحتی جزئی برخورد کنید.
- تمرکز بر آنچه مهم است: یک توسعه دهنده خوب برای نوشتن کدهای عالی به ابزارها متکی نیست. ابزارها توانمندساز هستند، نه نجات دهنده. روی تیز کردن اصول خود تمرکز کنید و متوجه خواهید شد که انتخاب ابزار شما کمتر از آنچه فکر می کنید اهمیت دارد.
- هارمونی تیم: تیم شما از شما تشکر خواهد کرد. استانداردسازی یک ابزار به معنای زمان کمتر بحث و ایجاد زمان بیشتر است. و بیایید صادق باشیم – هیچ یک از ما وارد توسعه نشدیم زیرا می خواستیم ساعت ها در جلسات بحث کنیم که از کدام ابزار استفاده کنیم.
خط پایین
تعویض ابزار حس خوبی دارد. برای پیشرفت آن خارش را خراش می دهد. اما در دراز مدت، قاتل بهره وری است. بهترین توسعه دهندگان آنهایی نیستند که مد روزترین پشته ابزار را دارند – آنها کسانی هستند که می دانند چگونه از آنچه در اختیار دارند برای ارائه ارزش استفاده کنند.
بنابراین، قبل از اینکه «دانلود» را بر روی یکی دیگر از ابزارهای فانتزی بزنید، از خود بپرسید: آیا واقعاً به این نیاز دارم یا فقط به تعویق می‌افتم؟ پاسخ ممکن است شما را شگفت زده کند.
حالا برو یه کد بنویس ابزار فعلی شما خوب است. احتمالا.
