Summarize this content to 400 words in Persian Lang

عملکرد واکنش سوپرشارژ با TypeScript: تقسیم کد و بارگذاری تنبل 🚀

در حوزه توسعه وب، عملکرد برتر است. کاربران میل به تجارب سریع رعد و برق دارند و زمان بارگذاری آهسته می تواند یک برنامه را ایجاد یا خراب کند. برای برنامه‌های React پیچیده و غنی، به‌ویژه برنامه‌هایی که با تایپ قوی TypeScript ساخته شده‌اند، بهینه‌سازی عملکرد بسیار مهم است. اینجاست که دوتایی پویا از تقسیم کد و بارگذاری تنبل برای صرفه جویی در روز به میدان می روند!

شناخت نیروگاه: تقسیم کد و بارگذاری تنبل

قبل از اینکه به «چگونه» بپردازیم، بیایید «چی» را ابهام کنیم.

تقسیم کدهمانطور که از نام آن پیداست، شامل تقسیم پایگاه کد برنامه شما به تکه های کوچکتر و قابل مدیریت تر است. به جای اینکه همه چیز را در یک فایل واحد و یکپارچه جمع کنید، به صورت استراتژیک آن را به چند بسته تقسیم می کنید.

بارگذاری تنبل با تقسیم کد همراه است. این به شما امکان می دهد بارگذاری منابع غیر مهم (مانند مؤلفه ها یا کتابخانه های خاص) را تا زمانی که واقعاً مورد نیاز کاربر باشند به تعویق بیندازید. به این فکر کنید که وسایل ضروری را از قبل بارگیری می کنید و بقیه را در صورت تقاضا می آورید.

چرا زحمت؟ مزایای رونمایی شد

ازدواج تقسیم کد و بارگذاری تنبل، مزایای فراوانی را به جدول می‌آورد:

بهبود زمان بارگذاری اولیه: با کوچک کردن اندازه اولیه بسته، زمان بارگذاری برنامه خود را به میزان قابل توجهی کاهش می دهید و منجر به تجربه کاربری روان تر از همان ابتدا می شود.
عملکرد پیشرفته: Lazy loading تضمین می کند که فقط اجزای ضروری در هر زمان بارگذاری و ارائه می شوند. این به رندر سریعتر، پاسخگویی بهبود یافته و سفر کاربر لذت بخش تر ترجمه می شود.
استفاده بهینه از منابع: دیگر از دانلودهای غیر ضروری خبری نیست! بارگذاری تنبل از واکشی منابعی که کاربر ممکن است هرگز با آنها ارتباط برقرار نکند از مرورگر جلوگیری می کند و باعث صرفه جویی در پهنای باند گرانبها و بهبود کارایی کلی برنامه می شود.
حافظه پنهان پیشرفته: با بسته‌های کوچک‌تر و قابل مدیریت‌تر، مرورگرها می‌توانند منابع را به طور مؤثرتری در حافظه پنهان ذخیره کنند و بارگذاری صفحات بعدی را تسریع کنند.
تجربه توسعه‌دهنده بهبود یافته: پیمایش، نگهداری و اشکال‌زدایی یک پایگاه کد با ساختار خوب با تقسیم کد منطقی آسان‌تر است که منجر به افزایش بهره‌وری توسعه‌دهنده می‌شود.

پیاده سازی تئوری در عمل: پیاده سازی تقسیم کد و بارگذاری تنبل

بیایید آستین ها را بالا بزنیم و نحوه استفاده از قدرت تقسیم کد و بارگذاری تنبل در برنامه های React TypeScript خود را بررسی کنیم.

React.lazy() و Suspense to the Rescue

React یک مکانیسم داخلی برای بارگذاری تنبل اجزا با استفاده از آن ارائه می‌کند React.lazy() و Suspense جزء

مثال

import React, { lazy, Suspense } from ‘react’;

const LazyComponent = lazy(() => import(‘./LazyComponent’));

const MyComponent = () => (
<div>
<Suspense fallback={<div>Loading…</div>}>
<LazyComponent />
</Suspense>
</div>
);

در این مثال:

React.lazy() تابعی را می گیرد که باید یک داینامیک را فراخوانی کند import(). این واردات پویا a را برمی گرداند Promise که به یک ماژول با یک صادرات پیش فرض حاوی مولفه React حل می شود.
این Suspense کامپوننت برای مدیریت وضعیت بارگذاری در حالی که مولفه تنبل در حال واکشی است، بسیار مهم است. این fallback prop به شما امکان می دهد تا زمانی که کامپوننت آماده شود، یک مکان نگهدار (مانند نشانگر بارگذاری) نمایش دهید.

پک وب برای باندلینگ جادو

در پشت صحنه، باندلر ماژول قابل اعتماد شما (به احتمال زیاد Webpack) جادوی خود را برای تقسیم کد شما و تولید بسته های جداگانه برای مؤلفه های بارگذاری شده با تنبلی انجام می دهد. Webpack به طور هوشمندانه پویا را مدیریت می کند import() بیانیه ها و تضمین می کند که تکه های مورد نیاز در صورت تقاضا واکشی می شوند.

بررسی موارد استفاده رایج

بیایید برخی از سناریوهای دنیای واقعی را بررسی کنیم که در آن تقسیم کد و بارگذاری تنبل می تواند به طور قابل توجهی عملکرد برنامه React شما را افزایش دهد:

1. تقسیم کد مبتنی بر مسیر:

یک نامزد عالی برای بارگذاری تنبل، تقسیم کد شما بر اساس مسیرهای برنامه است. اجزای مورد نیاز برای یک مسیر خاص را فقط زمانی بارگیری کنید که کاربر به آن مسیر حرکت کند.

مثال:

import { BrowserRouter as Router, Route, Routes } from ‘react-router-dom’;

const HomePage = lazy(() => import(‘./pages/HomePage’));
const AboutPage = lazy(() => import(‘./pages/AboutPage’));

const App = () => (
<Router>
<Suspense fallback={<div>Loading…</div>}>
<Routes>
<Route path=”/” element={<HomePage />} />
<Route path=”/about” element={<AboutPage />} />
</Routes>
</Suspense>
</Router>
);

2. بارگیری مؤلفه بر حسب تقاضا:

برای اجزایی که بلافاصله قابل مشاهده نیستند یا در بارگذاری اولیه مورد نیاز نیستند (به عنوان مثال، مدال، آکاردئون یا محتوایی که پس از تعامل کاربر ظاهر می شود)، بارگذاری تنبل می تواند عملکرد درک شده را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.

مثال:

import React, { lazy, Suspense, useState } from ‘react’;

const ModalContent = lazy(() => import(‘./ModalContent’));

const MyComponent = () => {
const [isModalOpen, setIsModalOpen] = useState(false);

return (
<div>
<button onClick={() => setIsModalOpen(true)}>Open Modal</button>
{isModalOpen && (
<Suspense fallback={<div>Loading Modal…</div>}>
<ModalContent onClose={() => setIsModalOpen(false)} />
</Suspense>
)}
</div>
);
};

3. بهینه سازی کتابخانه شخص ثالث:

اگر از کتابخانه‌های بزرگ شخص ثالث استفاده می‌کنید، بارگذاری تنبلی آن‌ها را فقط زمانی در نظر بگیرید که واقعاً برای کاهش اندازه اولیه بسته‌ها لازم است.

مثال:

import React, { lazy, Suspense } from ‘react’;

const ChartComponent = lazy(
() => import(/* webpackChunkName: “chart-library” */ ‘chart.js’)
);

const MyComponent = () => (
<div>
<Suspense fallback={<div>Loading Chart…</div>}>
<ChartComponent />
</Suspense>
</div>
);

4. بهینه سازی تصویر:

اگرچه به طور مستقیم با تقسیم کد مرتبط نیست، بارگذاری تنبل تصاویر می تواند عملکرد درک شده را به طور قابل توجهی بهبود بخشد، به خصوص برای برنامه های کاربردی سنگین. تکنیک هایی مانند استفاده از تصاویر نگهدارنده مکان یا کتابخانه هایی مانند react-lazyload می تواند به کار گرفته شود.

5. تقسیم کد بر اساس عملکرد:

برای برنامه‌های کاربردی بزرگ با ماژول‌ها یا قابلیت‌های متمایز، کد را بر اساس این مرزها تقسیم کنید. این می تواند منجر به سازماندهی بهتر و کنترل دقیق تری بر روی آنچه که در زمان بارگیری می شود، شود.

جایگزین ها و ملاحظات

در حالی که React داخلی است React.lazy() و Suspense قدرتمند هستند، گزینه ها و کتابخانه های دیگری در دسترس هستند:

اجزای قابل بارگیری: یک کتابخانه محبوب که ویژگی‌های پیشرفته‌تری مانند بارگذاری پیش‌بارگیری مؤلفه‌ها و مدیریت وضعیت‌های بارگیری به صورت دقیق‌تر ارائه می‌کند (https://github.com/gregberge/loadable-components).
Dynamic import() با منطق سفارشی: برای کنترل دقیق تر، می توانید از پویا استفاده کنید import() به طور مستقیم و منطق بارگذاری خود را پیاده سازی کنید.

ملاحظات:

تجربه کاربری: با ارائه نشانگرهای بارگیری معنی دار و مدیریت با ظرافت خطاهای احتمالی، از تجربه کاربری روان اطمینان حاصل کنید.
استراتژی های ذخیره سازی: استراتژی کش کردن خود را برای استفاده موثر از کش مرورگر و بهبود بیشتر زمان بارگذاری بهینه کنید.
تجزیه و تحلیل باندل: به طور مرتب اندازه بسته‌های خود را با استفاده از ابزارهایی مانند Webpack Bundle Analyzer تجزیه و تحلیل کنید تا مناطقی را برای بهینه‌سازی بیشتر شناسایی کنید.

نتیجه گیری: در نظر گرفتن عملکرد به عنوان یک اولویت

در چشم انداز همیشه در حال تحول توسعه وب، عملکرد غیرقابل مذاکره است. تقسیم کد و بارگذاری تنبل، به ویژه زمانی که با دقت TypeScript در برنامه‌های React شما اعمال می‌شود، به شما این امکان را می‌دهد تا تجربه‌های فوق‌العاده سریع و کاربر محور ایجاد کنید. با تقسیم استراتژیک پایگاه کد خود و بارگیری فقط موارد ضروری، در مواقع ضروری، دنیایی از دستاوردهای عملکرد را باز می‌کنید و برنامه‌های وب را ارائه می‌دهید که واقعاً لذت می‌برند.

به یاد داشته باشید، هر میلی ثانیه ذخیره شده به کاربر شادتر تبدیل می شود، بنابراین این تکنیک ها را در آغوش بگیرید، بدون ترس آزمایش کنید و اجازه دهید برنامه های React شما به ارتفاعات جدیدی از عملکرد برسند!

معماری برای موارد استفاده پیشرفته: یک شیرجه عمیق 🏊‍♂️

بیایید اکنون دنده ها را تغییر دهیم و به جای یک معمار نرم افزار و معمار راه حل های AWS قدم بگذاریم. ما یک مورد استفاده پیشرفته تر را بررسی خواهیم کرد و چگونه می توانیم از خدمات AWS برای ایجاد یک راه حل قوی استفاده کنیم.

سناریو: داشبورد شخصی شده با بارگذاری ویژگی پویا

تصور کنید که یک داشبورد شخصی سازی شده برای کاربران بسازید، جایی که هر کاربر به مجموعه ای از ویژگی ها بر اساس نقش، مجوزها و الگوهای استفاده خود دسترسی داشته باشد. ما می خواهیم این ویژگی ها را به صورت پویا بارگذاری کنیم تا عملکرد را بهینه کنیم و تجربه کاربری یکپارچه را ارائه دهیم.

در اینجا یک نمای کلی معماری در سطح بالا آورده شده است:

احراز هویت و مجوز کاربر: می توانیم استفاده کنیم AWS Cognito برای رسیدگی به احراز هویت کاربر و تعریف خط مشی های مجوز دقیق بر اساس نقش ها و ویژگی های کاربر.

پیکربندی ویژگی پویا: ما تنظیمات ویژگی را در پایگاه داده ای مانند ذخیره می کنیم AWS DynamoDB. هر ویژگی دارای ابرداده هایی مانند:

نام ویژگی
مسیر کامپوننت (برای بارگذاری تنبل)
قوانین کنترل دسترسی (بر اساس ویژگی های کاربر)

توابع API Gateway و Lambda: ما ایجاد خواهیم کرد دروازه API نقطه پایانی که a را تحریک می کند تابع لامبدا. این تابع:

احراز هویت کاربر با استفاده از Cognito.
برای بازیابی ویژگی های مجاز برای کاربر، DynamoDB را پرس و جو کنید.
پیکربندی را به مشتری برگردانید.

React Application with Lazy Loading:

برنامه React پیکربندی ویژگی کاربر را از API Gateway دریافت می کند.
بر اساس پیکربندی، اجزای مورد نیاز را به صورت پویا وارد می‌کند و با استفاده از آن بارگذاری می‌کند React.lazy() و Suspense.

شبکه تحویل محتوا (CDN): برای افزایش بیشتر عملکرد، می توانیم از یک CDN مانند استفاده کنیم Amazon CloudFront ذخیره سازی و ارائه دارایی های ثابت (از جمله بسته های کد برای مؤلفه های بارگذاری شده تنبل ما) نزدیک به کاربرانمان.

مزایای این رویکرد:

عملکرد پیشرفته: بارگذاری تنبل تضمین می کند که ما فقط ویژگی های مورد نیاز کاربر را بارگیری می کنیم و زمان بارگذاری اولیه را کاهش می دهیم.
مقیاس پذیری و انعطاف پذیری: توابع DynamoDB و Lambda به طور یکپارچه بر اساس تقاضا مقیاس می شوند. افزودن ویژگی های جدید یا اصلاح کنترل دسترسی ساده و کارآمد است.
تجربیات شخصی سازی شده: ما می‌توانیم داشبورد را به‌صورت پویا با نیازها و مجوزهای هر کاربر تنظیم کنیم، که منجر به تجربه‌ای جذاب‌تر و سازنده‌تر می‌شود.

با ترکیب قدرت تقسیم کد، بارگذاری تنبل و سرویس‌های AWS بدون سرور، یک برنامه داشبورد بسیار کارآمد، مقیاس‌پذیر و شخصی‌سازی شده ایجاد می‌کنیم. این رویکرد به ما اجازه می‌دهد تا برنامه‌های کاربردی با ویژگی‌های غنی بسازیم که تجربیات کاربر استثنایی را در عین بهینه‌سازی استفاده از منابع و کارایی هزینه در ابر ارائه می‌کنند.

عملکرد واکنش سوپرشارژ با TypeScript: تقسیم کد و بارگذاری تنبل 🚀

در حوزه توسعه وب، عملکرد برتر است. کاربران میل به تجارب سریع رعد و برق دارند و زمان بارگذاری آهسته می تواند یک برنامه را ایجاد یا خراب کند. برای برنامه‌های React پیچیده و غنی، به‌ویژه برنامه‌هایی که با تایپ قوی TypeScript ساخته شده‌اند، بهینه‌سازی عملکرد بسیار مهم است. اینجاست که دوتایی پویا از تقسیم کد و بارگذاری تنبل برای صرفه جویی در روز به میدان می روند!

شناخت نیروگاه: تقسیم کد و بارگذاری تنبل

قبل از اینکه به «چگونه» بپردازیم، بیایید «چی» را ابهام کنیم.

تقسیم کدهمانطور که از نام آن پیداست، شامل تقسیم پایگاه کد برنامه شما به تکه های کوچکتر و قابل مدیریت تر است. به جای اینکه همه چیز را در یک فایل واحد و یکپارچه جمع کنید، به صورت استراتژیک آن را به چند بسته تقسیم می کنید.

بارگذاری تنبل با تقسیم کد همراه است. این به شما امکان می دهد بارگذاری منابع غیر مهم (مانند مؤلفه ها یا کتابخانه های خاص) را تا زمانی که واقعاً مورد نیاز کاربر باشند به تعویق بیندازید. به این فکر کنید که وسایل ضروری را از قبل بارگیری می کنید و بقیه را در صورت تقاضا می آورید.

چرا زحمت؟ مزایای رونمایی شد

ازدواج تقسیم کد و بارگذاری تنبل، مزایای فراوانی را به جدول می‌آورد:

1. بهبود زمان بارگذاری اولیه: با کوچک کردن اندازه اولیه بسته، زمان بارگذاری برنامه خود را به میزان قابل توجهی کاهش می دهید و منجر به تجربه کاربری روان تر از همان ابتدا می شود.

2. عملکرد پیشرفته: Lazy loading تضمین می کند که فقط اجزای ضروری در هر زمان بارگذاری و ارائه می شوند. این به رندر سریعتر، پاسخگویی بهبود یافته و سفر کاربر لذت بخش تر ترجمه می شود.

3. استفاده بهینه از منابع: دیگر از دانلودهای غیر ضروری خبری نیست! بارگذاری تنبل از واکشی منابعی که کاربر ممکن است هرگز با آنها ارتباط برقرار نکند از مرورگر جلوگیری می کند و باعث صرفه جویی در پهنای باند گرانبها و بهبود کارایی کلی برنامه می شود.

4. حافظه پنهان پیشرفته: با بسته‌های کوچک‌تر و قابل مدیریت‌تر، مرورگرها می‌توانند منابع را به طور مؤثرتری در حافظه پنهان ذخیره کنند و بارگذاری صفحات بعدی را تسریع کنند.

5. تجربه توسعه‌دهنده بهبود یافته: پیمایش، نگهداری و اشکال‌زدایی یک پایگاه کد با ساختار خوب با تقسیم کد منطقی آسان‌تر است که منجر به افزایش بهره‌وری توسعه‌دهنده می‌شود.

پیاده سازی تئوری در عمل: پیاده سازی تقسیم کد و بارگذاری تنبل

بیایید آستین ها را بالا بزنیم و نحوه استفاده از قدرت تقسیم کد و بارگذاری تنبل در برنامه های React TypeScript خود را بررسی کنیم.

React.lazy() و Suspense to the Rescue

React یک مکانیسم داخلی برای بارگذاری تنبل اجزا با استفاده از آن ارائه می‌کند React.lazy() و Suspense جزء

مثال

import React, { lazy, Suspense } from 'react';

const LazyComponent = lazy(() => import('./LazyComponent')); 

const MyComponent = () => (
  <div>
    <Suspense fallback={<div>Loading...</div>}>
      <LazyComponent />
    </Suspense>
  </div>
);

در این مثال:

• React.lazy() تابعی را می گیرد که باید یک داینامیک را فراخوانی کند import(). این واردات پویا a را برمی گرداند Promise که به یک ماژول با یک صادرات پیش فرض حاوی مولفه React حل می شود.

• این Suspense کامپوننت برای مدیریت وضعیت بارگذاری در حالی که مولفه تنبل در حال واکشی است، بسیار مهم است. این fallback prop به شما امکان می دهد تا زمانی که کامپوننت آماده شود، یک مکان نگهدار (مانند نشانگر بارگذاری) نمایش دهید.

پک وب برای باندلینگ جادو

در پشت صحنه، باندلر ماژول قابل اعتماد شما (به احتمال زیاد Webpack) جادوی خود را برای تقسیم کد شما و تولید بسته های جداگانه برای مؤلفه های بارگذاری شده با تنبلی انجام می دهد. Webpack به طور هوشمندانه پویا را مدیریت می کند import() بیانیه ها و تضمین می کند که تکه های مورد نیاز در صورت تقاضا واکشی می شوند.

بررسی موارد استفاده رایج

بیایید برخی از سناریوهای دنیای واقعی را بررسی کنیم که در آن تقسیم کد و بارگذاری تنبل می تواند به طور قابل توجهی عملکرد برنامه React شما را افزایش دهد:

1. تقسیم کد مبتنی بر مسیر:

یک نامزد عالی برای بارگذاری تنبل، تقسیم کد شما بر اساس مسیرهای برنامه است. اجزای مورد نیاز برای یک مسیر خاص را فقط زمانی بارگیری کنید که کاربر به آن مسیر حرکت کند.

مثال:

import { BrowserRouter as Router, Route, Routes } from 'react-router-dom';

const HomePage = lazy(() => import('./pages/HomePage'));
const AboutPage = lazy(() => import('./pages/AboutPage'));

const App = () => (
  <Router>
    <Suspense fallback={<div>Loading...</div>}>
      <Routes>
        <Route path="/" element={<HomePage />} />
        <Route path="/about" element={<AboutPage />} />
      </Routes>
    </Suspense>
  </Router>
);

2. بارگیری مؤلفه بر حسب تقاضا:

برای اجزایی که بلافاصله قابل مشاهده نیستند یا در بارگذاری اولیه مورد نیاز نیستند (به عنوان مثال، مدال، آکاردئون یا محتوایی که پس از تعامل کاربر ظاهر می شود)، بارگذاری تنبل می تواند عملکرد درک شده را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.

مثال:

import React, { lazy, Suspense, useState } from 'react';

const ModalContent = lazy(() => import('./ModalContent'));

const MyComponent = () => {
  const [isModalOpen, setIsModalOpen] = useState(false);

  return (
    <div>
      <button onClick={() => setIsModalOpen(true)}>Open Modal</button>
      {isModalOpen && (
        <Suspense fallback={<div>Loading Modal...</div>}>
          <ModalContent onClose={() => setIsModalOpen(false)} />
        </Suspense>
      )}
    </div>
  );
};

3. بهینه سازی کتابخانه شخص ثالث:

اگر از کتابخانه‌های بزرگ شخص ثالث استفاده می‌کنید، بارگذاری تنبلی آن‌ها را فقط زمانی در نظر بگیرید که واقعاً برای کاهش اندازه اولیه بسته‌ها لازم است.

مثال:

import React, { lazy, Suspense } from 'react';

const ChartComponent = lazy(
  () => import(/* webpackChunkName: "chart-library" */ 'chart.js')
);

const MyComponent = () => (
  <div>
    <Suspense fallback={<div>Loading Chart...</div>}>
      <ChartComponent />
    </Suspense>
  </div>
);

4. بهینه سازی تصویر:

اگرچه به طور مستقیم با تقسیم کد مرتبط نیست، بارگذاری تنبل تصاویر می تواند عملکرد درک شده را به طور قابل توجهی بهبود بخشد، به خصوص برای برنامه های کاربردی سنگین. تکنیک هایی مانند استفاده از تصاویر نگهدارنده مکان یا کتابخانه هایی مانند react-lazyload می تواند به کار گرفته شود.

5. تقسیم کد بر اساس عملکرد:

برای برنامه‌های کاربردی بزرگ با ماژول‌ها یا قابلیت‌های متمایز، کد را بر اساس این مرزها تقسیم کنید. این می تواند منجر به سازماندهی بهتر و کنترل دقیق تری بر روی آنچه که در زمان بارگیری می شود، شود.

جایگزین ها و ملاحظات

در حالی که React داخلی است React.lazy() و Suspense قدرتمند هستند، گزینه ها و کتابخانه های دیگری در دسترس هستند:

• اجزای قابل بارگیری: یک کتابخانه محبوب که ویژگی‌های پیشرفته‌تری مانند بارگذاری پیش‌بارگیری مؤلفه‌ها و مدیریت وضعیت‌های بارگیری به صورت دقیق‌تر ارائه می‌کند (https://github.com/gregberge/loadable-components).

• Dynamic import() با منطق سفارشی: برای کنترل دقیق تر، می توانید از پویا استفاده کنید import() به طور مستقیم و منطق بارگذاری خود را پیاده سازی کنید.

ملاحظات:

• تجربه کاربری: با ارائه نشانگرهای بارگیری معنی دار و مدیریت با ظرافت خطاهای احتمالی، از تجربه کاربری روان اطمینان حاصل کنید.

• استراتژی های ذخیره سازی: استراتژی کش کردن خود را برای استفاده موثر از کش مرورگر و بهبود بیشتر زمان بارگذاری بهینه کنید.

• تجزیه و تحلیل باندل: به طور مرتب اندازه بسته‌های خود را با استفاده از ابزارهایی مانند Webpack Bundle Analyzer تجزیه و تحلیل کنید تا مناطقی را برای بهینه‌سازی بیشتر شناسایی کنید.

نتیجه گیری: در نظر گرفتن عملکرد به عنوان یک اولویت

در چشم انداز همیشه در حال تحول توسعه وب، عملکرد غیرقابل مذاکره است. تقسیم کد و بارگذاری تنبل، به ویژه زمانی که با دقت TypeScript در برنامه‌های React شما اعمال می‌شود، به شما این امکان را می‌دهد تا تجربه‌های فوق‌العاده سریع و کاربر محور ایجاد کنید. با تقسیم استراتژیک پایگاه کد خود و بارگیری فقط موارد ضروری، در مواقع ضروری، دنیایی از دستاوردهای عملکرد را باز می‌کنید و برنامه‌های وب را ارائه می‌دهید که واقعاً لذت می‌برند.

به یاد داشته باشید، هر میلی ثانیه ذخیره شده به کاربر شادتر تبدیل می شود، بنابراین این تکنیک ها را در آغوش بگیرید، بدون ترس آزمایش کنید و اجازه دهید برنامه های React شما به ارتفاعات جدیدی از عملکرد برسند!

معماری برای موارد استفاده پیشرفته: یک شیرجه عمیق 🏊‍♂️

بیایید اکنون دنده ها را تغییر دهیم و به جای یک معمار نرم افزار و معمار راه حل های AWS قدم بگذاریم. ما یک مورد استفاده پیشرفته تر را بررسی خواهیم کرد و چگونه می توانیم از خدمات AWS برای ایجاد یک راه حل قوی استفاده کنیم.

سناریو: داشبورد شخصی شده با بارگذاری ویژگی پویا

تصور کنید که یک داشبورد شخصی سازی شده برای کاربران بسازید، جایی که هر کاربر به مجموعه ای از ویژگی ها بر اساس نقش، مجوزها و الگوهای استفاده خود دسترسی داشته باشد. ما می خواهیم این ویژگی ها را به صورت پویا بارگذاری کنیم تا عملکرد را بهینه کنیم و تجربه کاربری یکپارچه را ارائه دهیم.

در اینجا یک نمای کلی معماری در سطح بالا آورده شده است:

1. احراز هویت و مجوز کاربر: می توانیم استفاده کنیم AWS Cognito برای رسیدگی به احراز هویت کاربر و تعریف خط مشی های مجوز دقیق بر اساس نقش ها و ویژگی های کاربر.

2. پیکربندی ویژگی پویا: ما تنظیمات ویژگی را در پایگاه داده ای مانند ذخیره می کنیم AWS DynamoDB. هر ویژگی دارای ابرداده هایی مانند:

   • نام ویژگی
   • مسیر کامپوننت (برای بارگذاری تنبل)
   • قوانین کنترل دسترسی (بر اساس ویژگی های کاربر)

3. توابع API Gateway و Lambda: ما ایجاد خواهیم کرد دروازه API نقطه پایانی که a را تحریک می کند تابع لامبدا. این تابع:

   • احراز هویت کاربر با استفاده از Cognito.
   • برای بازیابی ویژگی های مجاز برای کاربر، DynamoDB را پرس و جو کنید.
   • پیکربندی را به مشتری برگردانید.

4. React Application with Lazy Loading:

   • برنامه React پیکربندی ویژگی کاربر را از API Gateway دریافت می کند.
   • بر اساس پیکربندی، اجزای مورد نیاز را به صورت پویا وارد می‌کند و با استفاده از آن بارگذاری می‌کند React.lazy() و Suspense.

5. شبکه تحویل محتوا (CDN): برای افزایش بیشتر عملکرد، می توانیم از یک CDN مانند استفاده کنیم Amazon CloudFront ذخیره سازی و ارائه دارایی های ثابت (از جمله بسته های کد برای مؤلفه های بارگذاری شده تنبل ما) نزدیک به کاربرانمان.

مزایای این رویکرد:

• عملکرد پیشرفته: بارگذاری تنبل تضمین می کند که ما فقط ویژگی های مورد نیاز کاربر را بارگیری می کنیم و زمان بارگذاری اولیه را کاهش می دهیم.

• مقیاس پذیری و انعطاف پذیری: توابع DynamoDB و Lambda به طور یکپارچه بر اساس تقاضا مقیاس می شوند. افزودن ویژگی های جدید یا اصلاح کنترل دسترسی ساده و کارآمد است.

• تجربیات شخصی سازی شده: ما می‌توانیم داشبورد را به‌صورت پویا با نیازها و مجوزهای هر کاربر تنظیم کنیم، که منجر به تجربه‌ای جذاب‌تر و سازنده‌تر می‌شود.

با ترکیب قدرت تقسیم کد، بارگذاری تنبل و سرویس‌های AWS بدون سرور، یک برنامه داشبورد بسیار کارآمد، مقیاس‌پذیر و شخصی‌سازی شده ایجاد می‌کنیم. این رویکرد به ما اجازه می‌دهد تا برنامه‌های کاربردی با ویژگی‌های غنی بسازیم که تجربیات کاربر استثنایی را در عین بهینه‌سازی استفاده از منابع و کارایی هزینه در ابر ارائه می‌کنند.