کسی هست که بخواهد جوجه تیغی را به خانه بازگرداند؟
یک سال کامل از TailsTube می‌گذرد، نمایش یوتیوب اختصاصی Tails که در آن دستیار Sonic به انواع سؤالات داغ ما در سه دهه گذشته پاسخ داده است. در آخرین نسخه از برنامه، تیلز و مهمانش امی به یکی دیگر از این سؤالات پاسخ دادند و تأیید کردند که سونیک از نظر فنی بی خانمان است، اگرچه آنها اینطور به نظر می رسید که این یک معامله بزرگ نیست.
تیلز و امی چندین سوال از طرفداران سونیک مطرح کردند، از جمله سوالی که دقیقاً محل زندگی آبی بلور است. من فکر نمی کنم سونیک خانه ای داشته باشد. امی پاسخ داد: «من فکر می‌کنم او بدون توقف به دور دنیا سفر می‌کند و هر زمان که نیاز به استراحت داشته باشد، اردو می‌زند. تیلز اضافه کرد که سونیک در آزمایشگاهش زیاد تصادف می کند و ادعا می کند که به همین دلیل است که همیشه قوطی های فلفل قرمز و هات داگ ذخیره می کند.
علیرغم اینکه امی تایید می کند که سونیک خانه ندارد و جوجه تیغی ظاهراً هر از چند گاهی بدون اعلام قبلی برای خوابیدن در محل تیلز ظاهر می شود، به نظر نمی رسد که هیچ کدام از آنها ناراحت نبودند که دوست بسیار خوبشان از نظر فنی بی خانمان است. همچنین نمی‌توانم به یاد بیاورم که سونیک را با وسایل کمپینگ یا حتی کیسه خواب روی شخصش دیده باشم، بنابراین احتمالاً به این معنی است که وقتی او نیاز به استراحت دارد، فقط روی زمین دراز می‌کشد، باران می‌بارد یا می‌درخشد.
این که سونیک خانه ندارد، مطمئناً مطابق با کانن بازی ها است. بیش از 30 سال سرعت در سراسر جهان خود را طی کرده است و من نمی توانم به یاد بیاورم که یک بار سونیک برای بررسی و سوخت رسانی به خانه آمد. حالا می دانیم دلیل آن این است که او خانه ندارد. دنیای سینمایی سونیک کمی متفاوت است زیرا او اکنون با دونات لرد زندگی می‌کند، اگرچه از نظر فنی قبل از آن در یک سوراخ در زمین در جنگل زندگی می‌کرد.
افشای بی خانمانی بودن سونیک در جهان، اولین خبر بزرگی نیست که از طریق TailsTube منتشر می شود. هفته گذشته نمایش یوتیوب تایید کرد که Sonic Boom و Sonic Underground canon هستند. تیلز همچنین یک تئوری قدیمی طرفداران را در مورد اینکه همه انسان‌ها زمانی که در یک بازی سونیک قرار نمی‌گیرند به کجا می‌روند، رد کرد. معلوم شد که شخصیت‌های حیوانی سعی می‌کنند به جزایر کوچک‌تر بچسبند در حالی که انسان‌های جهان سونیک در جزایر بزرگ‌تر زندگی می‌کنند.
