اگر یک کار وجود داشته باشد که Oblivion بهتر از هر بازی Scrolls Elder بهتر عمل می کند ، این جناح ها است. من خاطرات دلپذیری از برانگیختن Deadlands برای خنثی کردن Mehrunes Dagon ندارم. من خاطرات دوست داشتنی از بازی کردن با قاتل در یک رمز و راز قتل و پرده برداری از یک نقشه نکرومیسی که قرن ها به عقب کشیده می شود.
بنابراین ، هنگامی که نوبت به بازی Remaster رسید ، من بسیار جالب بودم که دوباره به انجمن صنفی سارقان گیر افتادم و آنچه را که مدتها فکر می کردم یکی از بهترین خط های Bethesda است ، زنده کردم. اما شاید من باید آن را به عنوان یک خاطره ترک می کردم.
داستان عالی است ، اما کارهای بسیار زیادی وجود دارد
یکی از مشکلات مهم Skyrim این است که شما می توانید با سهولت مسئولیت هر جناح را بر عهده بگیرید. شما هیچ کار ناخوشایندی انجام نمی دهید: شما وارد می شوید و مهمترین فردی هستید که تا به حال وجود داشته اید ، زیرا همه چیز را در یک بشقاب نقره تحویل داده اید.
پیشرفت در فراموشی بیشتر فرومایه است. شما باید از هر Guildhall توصیه هایی کسب کنید تا به انجمن صنفی Mage بپیوندید ، اهداف کافی را بکشید تا توجه قسمتهای فوقانی اخوان تاریک ، دست سیاه را جلب کنید و در انجمن صنفی سارقان ، با حصارکشی کالاهای کافی ، توانایی های خود را اثبات کنید. این یک ایده مناسب در اصل است ، اما پوشش مفاصل و سرقت خانه ها فقط سرگرم کننده نیست.
به خصوص هنگامی که نرده ها بسیار مهربان هستند ، فقط در ساعات خاصی کار می کنند.
سیستم غارت بازی فوق العاده ضعیف است. شما قفسه سینه ها را قفل می کنید تا تانک های ارزان قیمت و تعداد انگشت شماری از طلا یا گلدان های گاه به گاه دریافت کنید. اشیاء با ارزش بین خارج از کوشش های دست ساز بسیار اندک هستند. بهترین شرط بندی شما سرقت فروشگاه ها در شهر امپریال است ، اما این فقط به بازیگران یک طلسم نامرئی و گرفتن همه چیز از نظر ارزش است. NPC ها به اندازه کافی هوشمند نیستند که مخفیگاه را به یک مکانیک جالب تبدیل کنند ، بنابراین کار Legwork برای به دست آوردن شهرت شما در صنفی ، کسل کننده ترین رشته Fetch Quests در تاریخچه های Elder Scrolls است.
این شرم آور است ، زیرا هیست ها باورنکردنی هستند. سرقت سوابق مالیاتی برای آبشار ، خود را کاملاً به الهام بخش های رابین هود می بخشد ، و داشتن Hieronymus Lex مجدداً منصوب شد تا او را از پشت صنف خارج کند ، روشی مبتکرانه برای برجسته کردن اختلافات بین انجمن صنفی و اخوان تاریک است. مسئله این است که حرکت دائماً توسط مشغول کار متوقف می شود.
Skyrim درست بود که اصناف سارقان را ساده تر کند
The Mage's Guild و Dark Brothers quests بیشتر درگیر هستند و مناظر زیادی را برای جویدن به شما می دهند. داستانهای دست ساز شما را به عنوان یک انجمن اصیل یا قاتل معمولی قرار می دهند و به سالن های محلی در مشکلات خود کمک می کنند یا قراردادهای مأموریت خود را برای به دست آوردن رتبه خود به دست می آورند ، اما اینها هنوز روایت های به یاد ماندنی و خودمختاری هستند. شما وظیفه ندارید ده طلسم جدید را تهیه کنید یا شش نفر تصادفی را برای باز کردن قفل Quests کشتید. انجمن صنفی سارقان دائماً تحت تأثیر این موانع خودسرانه قرار می گیرند و بسیاری می گوید که به هر حال کل سیستم قابل تقلب است.
با داشتن یک مهارت تجاری به اندازه کافی ، گرفتن اشیاء با ارزش در وسط هیست ها آسان تر است و آنها را با قیمت های مسخره پیاده می کنید ، و این باعث می شود که در همان ابتدا به هر یک از نیازهای حصار ضربه بزنید. بیشتر ما این کار را انجام می دهیم زیرا شمشیربازی یک روش نازک کاغذی برای کنار گذاشتن خط Quest است. با این حال ، طرفداران همیشه از آن به عنوان نمونه ای از چگونگی فراموشی مکانیکی غنی در مقایسه با Skyrim استفاده می کنند. این طور نیست: به اصناف دیگر نزدیک نمی شود که چگونه آنها پیشرفت را به دست می آورند ، یا حتی رویکرد ساده تر دنباله آن ، که به مراتب بهتر است.
Skyrim از داشتن Dragonborn رنج می برد که یک تجارت همه چیز است ، خیلی سریع مسئولیت بسیار زیادی را به دست می آورد ، و در هر روز که مانند روزها احساس می شود ، به استاد هر اصناف تبدیل می شود ، اما فراموشی فرقی نمی کند. شما تبدیل به Archmage ، شما شنونده شوید ، شما روباه خاکستری شوید. کار شلوغ این مسئله را کمتر واقعیت نمی بخشد ، فقط به توقف های خسته کننده بین Quests اضافه می کند. به راحتی می توان فهمید که چرا بتسدا برای دنباله از شر آنها خلاص شد ، به همان اندازه که ممکن است بحث برانگیز باشد ، زیرا در ضمن ، بیضه بی نیاز برای تبدیل شدن به روباه خاکستری در نهایت باعث شد که سارقان صنفی را به یک شعار تبدیل کنند.
