مقیاس پذیری عامل مهمی است که باید در هنگام توسعه برنامه های کاربردی وب مدرن در نظر گرفت. همانطور که برنامه شما رشد می کند، باید اطمینان حاصل کنید که می تواند با افزایش تعداد کاربران، داده ها و تراکنش ها و در عین حال عملکرد و پاسخگویی خود را حفظ کند.
به طور خاص، مقیاس‌پذیری یک برنامه جلویی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و توجه دقیق به جزئیات است. با ظهور برنامه‌های تک صفحه‌ای (SPA) و پیچیدگی روزافزون معماری‌های فرانت‌اند، توسعه‌دهندگان با چالش‌های مهمی در مقیاس‌سازی برنامه‌های خود مواجه می‌شوند.
در این مقاله، من برخی از بهترین روش‌ها را بررسی می‌کنم که به شما کمک می‌کند تا برنامه‌های frontend خود (مخصوصاً آن‌هایی که با React ساخته شده‌اند) را به طور کارآمد مقیاس‌بندی کنید و عملکرد و پاسخ‌دهی آنها را در حین رشد حفظ کنید.
سازمان کد
هنگامی که روی یک برنامه کوچک کار می کنید، به راحتی می توانید تمام کد خود را در چند فایل و پوشه نگه دارید. اما با رشد برنامه شما، پیگیری همه چیز سخت تر و سخت تر می شود. به همین دلیل مهم است که برنامه ای برای سازماندهی کد خود داشته باشید.
روش های مختلفی برای سازماندهی کد شما وجود دارد، اما دو مورد از پرکاربردترین آنها هستند سازماندهی بر اساس ویژگی و سازماندهی بر اساس نوع فایل.
سازماندهی بر اساس ویژگی به معنای گروه بندی تمام اجزا، سبک ها، ابزارها و منطقی است که به یک ویژگی خاص یا عملکرد کاربر در برنامه شما مرتبط هستند. به عنوان مثال، اگر در حال ساخت یک وب سایت تجارت الکترونیک هستید، ممکن است یک ویژگی برای مرور محصولات، یک ویژگی دیگر برای افزودن اقلام به سبد خرید و یک ویژگی سوم برای چک کردن داشته باشید.
سازماندهی بر اساس نوع فایل به معنای گروه بندی فایل ها بر اساس انواع آنها، مانند مؤلفه ها، سبک ها و ابزارهای کاربردی است. در هر نوع، می‌توانید فایل‌ها را براساس هدفشان سازماندهی کنید. به عنوان مثال، ممکن است یک پوشه برای اجزای هدر و یک پوشه دیگر برای اجزای فرم داشته باشید.
هر رویکردی را که انتخاب کنید، کلید ایجاد کنوانسیون ها و دستورالعمل های واضح برای نحوه سازماندهی کد است. به عنوان مثال، ممکن است در مورد یک قرارداد نامگذاری برای فایل ها و پوشه ها، مانند استفاده، تصمیم بگیرید کیسه کباب برای نام فایل ها و PascalCase برای نام قطعات همچنین ممکن است در مورد ساختار فایل و پوشه ای تصمیم بگیرید که پیمایش و درک آن آسان باشد.
به عنوان مثال، فرض کنید در حال توسعه یک پلتفرم رسانه اجتماعی با استفاده از React هستید. ممکن است تصمیم بگیرید کد خود را بر اساس ویژگی سازماندهی کنید، با یک ویژگی برای نمایه های کاربر، ویژگی دیگر برای ایجاد پست، و ویژگی سوم برای اظهار نظر روی پست ها. در هر ویژگی، می‌توانید فایل‌های خود را بر اساس انواع، مانند مؤلفه‌ها، سبک‌ها و برنامه‌های کاربردی سازماندهی کنید.
برای ویژگی نمایه های کاربر، ممکن است یک جزء User Profile که اطلاعات نمایه کاربر را نمایش می دهد، a جزء UserProfileHeader که تصویر پروفایل و هدر کاربر را نمایش می دهد و الف UserProfilePosts مؤلفه ای که پست های کاربر را نمایش می دهد. همچنین ممکن است یک پوشه styles با فایل های CSS برای استایل دادن به اجزای نمایه کاربر داشته باشید و الف کاربردها پوشه با توابع ابزار برای کار با داده های کاربر.
با سازماندهی کد خود به روشی سازگار و قابل نگهداری، درک و مشارکت سایر توسعه دهندگان در پایگاه کد شما را آسان تر می کنید.
بهینه سازی عملکرد
همانطور که برنامه شما از نظر اندازه و پیچیدگی رشد می کند، مهم است که عملکرد آن را بهینه کنید تا مطمئن شوید که سریع باقی می ماند. در اینجا چند نکته برای بهینه سازی عملکرد برنامه React آورده شده است:
1. رندرهای مجدد را به حداقل برسانید
React هر زمان که اجزا یا حالت آنها تغییر کند، مولفه ها را دوباره رندر می دهد. برای به حداقل رساندن تعداد رندرهای مجدد، می توانید از تکنیک هایی مانند حفظ کردن، باید ComponentUpdate، و PureComponent.
حافظه‌گذاری شامل ذخیره‌سازی نتایج فراخوانی‌های تابع گران‌قیمت است، به طوری که نیازی به محاسبه مجدد هر بار که یک مؤلفه دوباره ارائه می‌شود، نباشد. این باید ComponentUpdate متد به شما امکان می‌دهد از رندر مجدد یک مؤلفه در صورتی که ویژگی‌ها یا وضعیت آن تغییر نکرده باشد، جلوگیری کنید. این PureComponent کلاس یک پیاده سازی داخلی از shouldComponentUpdate را ارائه می دهد که به طور خودکار props و state را برای برابری کم عمق مقایسه می کند.
2. از مجازی سازی استفاده کنید
اگر برنامه React شما فهرست‌ها یا جداول طولانی دارد، ممکن است رندر همه موارد به‌طور همزمان کند باشد. برای رفع این مشکل، می‌توانید از ترفندهایی مانند پنجره‌سازی و اسکرول بی‌نهایت استفاده کنید.
پنجره به معنای نمایش تنها برخی از موارد در یک زمان، بسته به جایی که کاربر در حال پیمایش است. پیمایش بی‌نهایت به معنای بارگیری آیتم‌های بیشتری است که کاربر در فهرست پایین می‌رود.
3. تقسیم کد
تقسیم کد شامل تقسیم کد شما به تکه های کوچکتر است که می توانند بر حسب تقاضا بارگیری شوند، نه همه به یکباره. این می تواند زمان بارگذاری اولیه برنامه شما را بهبود بخشد و همچنین مقدار جاوا اسکریپتی را که باید تجزیه و اجرا شود کاهش دهد.
React پشتیبانی داخلی برای تقسیم کد از طریق خود ارائه می دهد تنبل و تعلیق امکانات. شما می توانید این ویژگی ها را برای به تعویق انداختن بارگذاری اجزای غیر ضروری و بهینه سازی بارگذاری بخش های حیاتی برنامه خود پیاده سازی کنید. در مقاله قبلی به تفصیل درباره این ویژگی ها صحبت کرده ام.
4. بهینه سازی تصاویر و دارایی ها
تصاویر بزرگ و سایر دارایی ها می توانند به طور قابل توجهی عملکرد برنامه React شما را کاهش دهند. برای بهینه سازی آن ها می توانید از تکنیک هایی مانند فشرده سازی، بارگذاری تنبل و کش استفاده کنید.
مدیریت دولتی
مدیریت وضعیت در یک برنامه در حال رشد React می تواند چالش برانگیز باشد. در اینجا چند نکته برای مدیریت مؤثر دولت در برنامه شما وجود دارد:
-
از راه حل مدیریت دولتی متمرکز استفاده کنید
همانطور که برنامه React شما رشد می کند، مدیریت وضعیت در چندین مؤلفه دشوار می شود. یکی از راه‌های حل این مشکل استفاده از راه‌حل‌های مدیریت دولتی متمرکز مانند Redux یا MobX است.
Redux یک کتابخانه محبوب برای مدیریت وضعیت برنامه در React است. این یک فروشگاه واحد فراهم می کند که کل وضعیت برنامه را در خود نگه می دارد، و مجموعه ای از قوانین برای نحوه به روز رسانی حالت. با Redux، می توانید به راحتی حالت را بین اجزاء به اشتراک بگذارید و تعاملات پیچیده حالت را مدیریت کنید.
MobX یکی دیگر از کتابخانه های مدیریت حالت برای React است که از ساختارهای داده قابل مشاهده برای مدیریت وضعیت استفاده می کند. در مقایسه با Redux راه حل سبک تری ارائه می دهد و به ویژه برای مدیریت تعاملات پیچیده حالت در برنامه های کاربردی بزرگ مفید است. -
از React Context API برای مدیریت حالت ساده تر استفاده کنید
اگر برنامه React شما نسبتاً کوچک است، ممکن است به یک کتابخانه مدیریت دولتی کامل مانند Redux یا MobX نیاز نداشته باشید. در این مورد، می توانید از Context API داخلی React برای مدیریت وضعیت استفاده کنید.
Context API به شما این امکان را می دهد که حالت را بین اجزاء به اشتراک بگذارید بدون اینکه نیازی به ارسال props از طریق چندین سطح درخت جزء داشته باشید. این یک راه حل سبک وزن است که برای مدیریت تعاملات حالت ساده در برنامه های کوچکتر عالی است. -
از ذخیره سازی داده های غیر ضروری در حالت خودداری کنید
هنگامی که داده های بی اهمیتی را در حافظه (وضعیت) برنامه React خود ذخیره می کنید، می تواند برنامه شما را کندتر و مدیریت آن را دشوارتر کند. برای اینکه برنامه‌تان سریعتر اجرا شود، فقط باید داده‌های لازم را در حافظه نگه دارید. به عنوان مثال، اگر فهرستی از مواردی که در مؤلفه خود نمایش می دهید دارید، ممکن است نیازی به ذخیره کل لیست در حالت نداشته باشید. در عوض، می‌توانید فقط مورد انتخاب‌شده فعلی یا مواردی را که اصلاح شده‌اند ذخیره کنید. -
از تغییرناپذیری برای مدیریت به روز رسانی های حالت استفاده کنید
هنگام به‌روزرسانی وضعیت در برنامه React، مهم است که اطمینان حاصل کنید که شی حالت اصلی را تغییر نمی‌دهید. در عوض، باید یک کپی جدید از شی state با مقادیر به روز شده ایجاد کنید.
تغییرناپذیری مدیریت به روز رسانی های حالت را آسان تر می کند و تضمین می کند که به روز رسانی ها به شیوه ای قابل پیش بینی و ایمن انجام می شوند. کتابخانه هایی مانند Immutable.js مجموعه ای از توابع را ارائه می دهند که کار با داده های تغییرناپذیر را در برنامه های React ساده می کند.
آزمایش کردن
تست یکی از جنبه‌های ضروری مقیاس‌بندی هر برنامه است. این به شناسایی اشکالات و جلوگیری از مشکلات قبل از رسیدن به تولید کمک می کند. برای نوشتن کد قابل اعتماد و مقیاس پذیر، باید تکنیک های تست را پیاده سازی کنید.
یکی از راه‌های انجام این کار، نوشتن تست‌هایی برای اجزای React است. ابزارهایی مانند Jest و Enzyme آزمایش رفتار جزء، خروجی رندر و تغییرات حالت را آسان می کنند. با نوشتن تست برای اجزای خود، می توانید اطمینان حاصل کنید که آنها مطابق انتظار رفتار می کنند و از بروز مشکلات قبل از رسیدن به تولید جلوگیری می کنید.
روش دیگر برای آزمایش برنامه React، نوشتن تست های یکپارچه سازی است. این تست‌ها به شما کمک می‌کنند تا نحوه عملکرد بخش‌های مختلف اپلیکیشن خود را با هم بررسی کنید. ابزارهایی مانند Cypress و React Testing Library می توانند به شما کمک کنند تا تعاملات کاربر را شبیه سازی کنید، پاسخ های API را آزمایش کنید و بررسی کنید که برنامه شما به درستی عمل می کند.
یکپارچه سازی و استقرار مداوم (CI/CD)
یکپارچه سازی و استقرار مداوم (CI/CD) یک فرآیند ضروری برای مقیاس بندی برنامه React شما است. این شامل خودکار کردن فرآیند ساخت، آزمایش و استقرار برنامه شما است که آن را سریعتر، کارآمدتر و کمتر مستعد خطا می کند.
در اینجا چندین ابزار و تکنیک برای کمک به پیاده سازی CI/CD در برنامه React وجود دارد:
- از سیستم کنترل نسخه استفاده کنید: یک سیستم کنترل نسخه مانند Git به شما امکان می دهد تغییرات را در پایگاه کد خود پیگیری کنید و با تیم خود به طور مؤثرتری همکاری کنید.
- از ابزار یکپارچه سازی مداوم استفاده کنید: می توانید ساخت و آزمایش برنامه خود را با ابزارهایی مانند جنکینز یا تراویس CI خودکار کنید.
- از ابزار استقرار مداوم استفاده کنید: یک ابزار استقرار پیوسته مانند AWS CodeDeploy یا Google Cloud Build می‌تواند فرآیند استقرار برنامه شما را به تولید خودکار کند و اطمینان حاصل کند که آخرین تغییرات در دسترس کاربران شما است.
- کانتینرسازی: Containerization شامل بسته بندی برنامه شما و وابستگی های آن در یک ظرف است. این فرآیند استقرار را ساده می کند و برنامه شما را در محیط های مختلف مقیاس می کند. با کمک Docker و Kubernetes می توان آن را بسیار ساده تر کرد.
کیفیت کد
حفظ کیفیت کد بالا برای مقیاس بندی هر برنامه بسیار مهم است. همانطور که برنامه شما رشد می کند، پیچیده می شود و اطمینان از اینکه کد شما تمیز، قابل نگهداری و ساختار مناسب است اهمیت فزاینده ای پیدا می کند.
با استفاده از بهترین روش های زیر می توانید از کیفیت کد در برنامه React خود اطمینان حاصل کنید:
- از استانداردهای کدنویسی پیروی کنید: پیروی مداوم از مجموعه ای از استانداردهای کدنویسی می تواند اطمینان حاصل شود که کد شما خواندن، درک و نگهداری آسان است. استانداردهایی مانند راهنمای سبک جاوا اسکریپت Airbnb یا راهنمای سبک جاوا اسکریپت گوگل می تواند نقطه شروع خوبی باشد.
- از ابزارهای تحلیل کد استاتیک استفاده کنید: ابزارهای تجزیه و تحلیل کد ایستا مانند ESLint یا Prettier می توانند به شناسایی مشکلات کد شما قبل از ایجاد مشکل، مانند خطاهای نحوی یا تداخل نام متغیرها کمک کنند.
- به طور منظم Refactor کنید: Refactoring شامل بازسازی کد شما برای کارآمدتر، قابل نگهداری و مقیاس پذیرتر کردن آن است. بازسازی منظم می تواند به اطمینان حاصل شود که کد شما با کیفیت بالا باقی می ماند و بدهی فنی را کاهش می دهد.
خلاصه
در این مقاله، چندین استراتژی و بهترین روش برای مقیاس‌بندی برنامه‌های React، از جمله نکاتی برای حفظ کیفیت کد، بهینه‌سازی عملکرد، مدیریت وضعیت، آزمایش و موارد دیگر مورد بحث قرار گرفته‌ام. با پیاده‌سازی این تکنیک‌ها، می‌توانید برنامه‌های React مقیاس‌پذیر و قابل نگهداری ایجاد کنید که می‌توانند با نیازهای در حال تغییر سازگار شوند و تجربه کاربری عالی را در طول زمان ارائه دهند.
از شما برای خواندن متشکرم
امیدوارم این مقاله کوچک برای شما مفید بوده باشد. لطفا آن را با دوستان و همکاران خود به اشتراک بگذارید. اشتراک گذاری مراقبت است.
با من ارتباط برقرار کن توییتر یا لینکدین برای خواندن اطلاعات بیشتر در مورد جاوا اسکریپت، React، Node.js و موارد دیگر…!
می خواهید با هم کار کنید؟ با من در Upwork تماس بگیرید!
