Summarize this content to 400 words in Persian Lang
Sims 4 در زمان عرضه بسیار ناامید کننده بود. دنیا نسبت به بازی‌های گذشته بسیار کمتر قابل شخصی‌سازی بود و علیرغم اینکه توسط خود Maxis ساخته شده بود، فاقد شخصیت غنی محله‌های قدیمی بود. همچنین هیچ ارواح، زیرزمین، شنا، ترس، سارق یا حتی کودکان نوپا وجود نداشت. بی ثمر بود و تمام ویژگی هایی را که ما دوست داشتیم از نسخه اصلی حذف می کرد.
مردم بیشتر از کمبود کودکان نوپا خشمگین بودند، اما به عنوان یک سازنده قبل از هر چیز، من هرگز از حذف چرخ رنگ The Sims 3 عبور نکردم.
جای تعجب نیست که من مدت زیادی با The Sims 4 دوام نیاوردم، تنها پس از چند ساعت به عناوین قدیمی‌تر بازگشتم و کارهای بسیار رضایت‌بخش‌تری برای انجام دادن پیدا کردم. سال 2014 زمانی بود که بالاخره اعلام شد که مدل Sims یک مدل غارتگر است و همان پایه های اولیه را دوباره بسته بندی کرد تا همان DLC بتواند با همان قیمت های اخاذی فروخته شود. من هیچ علاقه ای به آخرین ورودی این مجموعه نداشتم و در عوض با گوت ها در The Sims 2 راضی بودم.
اما یک سال بعد، Get to Work راه اندازی شد و ناگهان احساس کردم جرقه فتنه برگشت. Maxis به جای بازسازی ایده های قدیمی برای فروش دوباره آنها (در حالی که واقعاً باید در بازی پایه گنجانده می شد) کار تازه ای برای این سری 15 ساله انجام می داد.
بازجویی Sims 4 Get to Work
Get to Work به شما این امکان را می‌دهد تا در نهایت با سیم‌های خود در هنگام کارشان تعامل داشته باشید. در بازی‌های گذشته، آنها ناپدید می‌شدند و در بیشتر روز غیرقابل بازی می‌شدند، در حالی که شما یا با بقیه اعضای خانواده وقت می‌گذرانید یا فوروارد سریع می‌کردید، درآمد کسب می‌کردید. دست به کار بالاخره بینش جدیدی از زندگی سیمزهای ما ارائه کرد – به جای افزایش مهارت‌های آنها و انجام فعالیت‌های فوق برنامه برای تقویت آمار در منو. بعد از آنها به خانه رسیدند، ما می‌توانیم مستقیماً روی کارهای روزمره آنها تأثیر بگذاریم و صعود آنها از نردبان شغلی را تماشا کنیم.
این به شما کمک می کند که سه شغلی که به وجود آمدند همه جالب هستند – دکتر، کارآگاه و دانشمند. شگفت‌انگیز بود که در طی نه سال از زمان انتشار آن، با مشاغل بیشتری مانند فضانورد یا جنایتکار، شاهد این بودیم که این کار بیشتر شود، اما با این وجود این سه گزینه عالی هستند. این یکنواختی دنیوی انتظار برای پر شدن یک تایمر را به یک توسعه جذاب از مدل life sim تبدیل می کند، آنقدر طبیعی که به نظر می رسد از ابتدا باید وجود داشته باشد.
این گسترشی است که در میان برخی از بزرگترین های تاریخ این سری قرار دارد. هست همه چیز که من با یک بازی جدید امیدوار بودم، چیزی جسورانه و در عین حال تکراری که فرمول را به سطح بعدی می برد، دقیقاً همان کاری که The Sims 3 با زندگی پس از مرگ و دنیای باز پر رونق آن انجام داده بود. این سیمز 4 بود که سرانجام به جای اینکه دنباله‌ای کم‌عمق و خودسرانه باشد که نمی‌تواند روی پای خود بایستد، یک هویت جدید ایجاد کرد.
Sims 4 در سال‌های پس از آن گام‌های جسورانه‌ای برداشته است، مانند رمز و راز Strangerville به سبک X-Files و محیط شهری‌تر آن که در City Living معرفی شد. اینها دلایل بزرگی هستند که چرا من به بازگشتم ادامه می‌دهم، حتی اگر این روزها به احتمال زیاد من را در حال بازی سیمز 2 و 3 بیابید. اما متأسفانه، بسیاری از تلاش‌ها برای لایه‌برداری عمیق در زندگی سیم‌های ما به همان روشی که Get to Work انجام می‌شود، شکست خورده است.
فقط به سال‌های دبیرستانی بدنام و پر از کالسکه نگاه کنید، که سعی می‌کرد پیش‌فرض را به نوجوانان بیاورد، یا داستان‌های فاجعه‌بار My Wedding Stories، که در نهایت به دنبال عمق بیشتری به زندگی عاشقانه سیم‌های ما بود. حتی گربه‌ها و سگ‌های بسیار مورد توجه فقط EA DLC دهه‌های گذشته را در مایکروویو Wavescatter ارزان خود گرم می‌کند. ده سال بعد، هیچ توسعه‌ای مانند Get to Work به The Sims 4 هویت خاص خود را نداد.
Sims 4 در زمان عرضه بسیار ناامید کننده بود. دنیا نسبت به بازی‌های گذشته بسیار کمتر قابل شخصی‌سازی بود و علیرغم اینکه توسط خود Maxis ساخته شده بود، فاقد شخصیت غنی محله‌های قدیمی بود. همچنین هیچ ارواح، زیرزمین، شنا، ترس، سارق یا حتی کودکان نوپا وجود نداشت. بی ثمر بود و تمام ویژگی هایی را که ما دوست داشتیم از نسخه اصلی حذف می کرد.
مردم بیشتر از کمبود کودکان نوپا خشمگین بودند، اما به عنوان یک سازنده قبل از هر چیز، من هرگز از حذف چرخ رنگ The Sims 3 عبور نکردم.
جای تعجب نیست که من مدت زیادی با The Sims 4 دوام نیاوردم، تنها پس از چند ساعت به عناوین قدیمی‌تر بازگشتم و کارهای بسیار رضایت‌بخش‌تری برای انجام دادن پیدا کردم. سال 2014 زمانی بود که بالاخره اعلام شد که مدل Sims یک مدل غارتگر است و همان پایه های اولیه را دوباره بسته بندی کرد تا همان DLC بتواند با همان قیمت های اخاذی فروخته شود. من هیچ علاقه ای به آخرین ورودی این مجموعه نداشتم و در عوض با گوت ها در The Sims 2 راضی بودم.
اما یک سال بعد، Get to Work راه اندازی شد و ناگهان احساس کردم جرقه فتنه برگشت. Maxis به جای بازسازی ایده های قدیمی برای فروش دوباره آنها (در حالی که واقعاً باید در بازی پایه گنجانده می شد) کار تازه ای برای این سری 15 ساله انجام می داد.
بازجویی Sims 4 Get to Work
Get to Work به شما این امکان را می‌دهد تا در نهایت با سیم‌های خود در هنگام کارشان تعامل داشته باشید. در بازی‌های گذشته، آنها ناپدید می‌شدند و در بیشتر روز غیرقابل بازی می‌شدند، در حالی که شما یا با بقیه اعضای خانواده وقت می‌گذرانید یا فوروارد سریع می‌کردید، درآمد کسب می‌کردید. دست به کار بالاخره بینش جدیدی از زندگی سیمزهای ما ارائه کرد – به جای افزایش مهارت‌های آنها و انجام فعالیت‌های فوق برنامه برای تقویت آمار در منو. بعد از آنها به خانه رسیدند، ما می‌توانیم مستقیماً روی کارهای روزمره آنها تأثیر بگذاریم و صعود آنها از نردبان شغلی را تماشا کنیم.
این به شما کمک می کند که سه شغلی که به وجود آمدند همه جالب هستند – دکتر، کارآگاه و دانشمند. شگفت‌انگیز بود که در طی نه سال از زمان انتشار آن، با مشاغل بیشتری مانند فضانورد یا جنایتکار، شاهد این بودیم که این کار بیشتر شود، اما با این وجود این سه گزینه عالی هستند. این یکنواختی دنیوی انتظار برای پر شدن یک تایمر را به یک توسعه جذاب از مدل life sim تبدیل می کند، آنقدر طبیعی که به نظر می رسد از ابتدا باید وجود داشته باشد.
این گسترشی است که در میان برخی از بزرگترین های تاریخ این سری قرار دارد. هست همه چیز که من با یک بازی جدید امیدوار بودم، چیزی جسورانه و در عین حال تکراری که فرمول را به سطح بعدی می برد، دقیقاً همان کاری که The Sims 3 با زندگی پس از مرگ و دنیای باز پر رونق آن انجام داده بود. این سیمز 4 بود که سرانجام به جای اینکه دنباله‌ای کم‌عمق و خودسرانه باشد که نمی‌تواند روی پای خود بایستد، یک هویت جدید ایجاد کرد.
Sims 4 در سال‌های پس از آن گام‌های جسورانه‌ای برداشته است، مانند رمز و راز Strangerville به سبک X-Files و محیط شهری‌تر آن که در City Living معرفی شد. اینها دلایل بزرگی هستند که چرا من به بازگشتم ادامه می‌دهم، حتی اگر این روزها به احتمال زیاد من را در حال بازی سیمز 2 و 3 بیابید. اما متأسفانه، بسیاری از تلاش‌ها برای لایه‌برداری عمیق در زندگی سیم‌های ما به همان روشی که Get to Work انجام می‌شود، شکست خورده است.
فقط به سال‌های دبیرستانی بدنام و پر از کالسکه نگاه کنید، که سعی می‌کرد پیش‌فرض را به نوجوانان بیاورد، یا داستان‌های فاجعه‌بار My Wedding Stories، که در نهایت به دنبال عمق بیشتری به زندگی عاشقانه سیم‌های ما بود. حتی گربه‌ها و سگ‌های بسیار مورد توجه فقط EA DLC دهه‌های گذشته را در مایکروویو Wavescatter ارزان خود گرم می‌کند. ده سال بعد، هیچ توسعه‌ای مانند Get to Work به The Sims 4 هویت خاص خود را نداد.
