API های رسانه های اجتماعی توضیح داده شده (به عبارت ساده)

یک API رسانه اجتماعی با اتصال پلت فرم های رسانه های اجتماعی با ابزارها و برنامه های خارجی کار می کند. این به توسعه دهندگان خارجی امکان دسترسی به انواع خاصی از داده ها را می دهد که ابزارهای مرتبط با رسانه های اجتماعی برای کار کردن به آنها نیاز دارند.

همه شبکه های اجتماعی محبوب دارای API هایی هستند که توسعه دهندگان می توانند از آنها برای ایجاد ابزارهای مدیریت رسانه های اجتماعی استفاده کنند. می‌توانید جزئیات سایت هر شبکه را برای توسعه‌دهندگان بررسی کنید:

شبکه‌ها تصمیم می‌گیرند که APIهایشان به چه مقدار از داده‌های رسانه‌های اجتماعی به توسعه‌دهندگان دسترسی داشته باشند. این بدان معناست که برنامه‌ها و سایر ابزارهایی که به شما در مدیریت حساب‌های رسانه‌های اجتماعی کمک می‌کنند، باید طبق قوانین تعیین‌شده توسط پلتفرم‌های اجتماعی بازی کنند. به همین دلیل است که اتصال حساب‌های اجتماعی به ابزار شخص ثالث برای اولین بار می‌تواند دشوار باشد – پلتفرم‌های اجتماعی معمولاً از شما می‌خواهند قبل از دادن دسترسی اولیه از طریق API خود، رضایت خود را برای اشتراک‌گذاری داده‌ها تأیید کنید.

APIهای رسانه‌های اجتماعی همچنین تعیین می‌کنند که ابزارهای شخص ثالث چه ویژگی‌هایی را می‌توانند – و نمی‌توانند – ارائه دهند. آیا به نظر می رسد که ابزارهای مدیریت رسانه های اجتماعی شما را وادار می کند برای انجام یک کار از حلقه ها عبور کنید؟ احتمالاً به این دلیل است که آنها در حال کار بر روی محدودیت های API یک پلت فرم اجتماعی هستند.

به عنوان مثال، اینستاگرام دارای دو API اصلی است. Instagram Basic Display API به توسعه دهندگان این امکان را می دهد که برنامه های سطح مصرف کننده ایجاد کنند (مثلاً برنامه هایی که به کاربران اجازه می دهند فید اینستاگرام خود را در وب سایت خود نشان دهند). اینها فقط نیاز به دسترسی اولیه به حساب اینستاگرام دارند.

Instagram Graph API عملکرد بیشتری را ارائه می دهد. این برای برنامه‌هایی در نظر گرفته شده است که به حساب‌های اینستاگرام حرفه‌ای اجازه می‌دهند تا کل حضور اینستاگرام خود را مدیریت کنند – مانند ناب فالوور.

انواع مختلف API رسانه های اجتماعی چیست؟

منبع: Camwilliams96، CC BY-SA 4.0، از طریق Wikimedia Commons

API های باز رابط های عمومی در دسترس هستند. گاهی اوقات به اینها نیز گفته می شود API های عمومی یا الف API رسانه های اجتماعی رایگان.

به طور کلی، اینها دسترسی به داده های اختصاصی یا دارای حق نسخه برداری را فراهم نمی کنند. در عوض، آنها برای کمک به توسعه دهندگان طراحی شده اند تا از داده هایی که در دسترس عموم است استفاده کنند.

به عنوان مثال، Google Maps JavaScript API به هر کسی اجازه می‌دهد تا یک نقشه با یک نشانگر مکان خاص ایجاد کند و آن را در وب‌سایت خود جاسازی کند. این یک استفاده سفارشی از داده هایی است که قبلاً در Google Maps به صورت عمومی در دسترس است.

در اینجا کد برای یک صفحه وب اصلی با یک نقشه سفارشی ایجاد شده با استفاده از Maps JavaScript API به نظر می رسد:

منبع: پلتفرم نقشه های گوگل

توسعه دهندگان ممکن است برای استفاده از API های باز نیاز به ثبت نام برای دسترسی یا احراز هویت داشته باشند. در مثال بالا می توانید کلید API را ببینید که نوعی احراز هویت است. شکل دیگری از احراز هویت که گاهی اوقات برای APIهای باز مورد نیاز است، OAuth نامیده می شود.

به عنوان مثال، برای استفاده از APIهای فیس بوک، توسعه دهندگان باید یک حساب توسعه دهنده ایجاد کنند. قبل از اینکه برنامه‌ای که از APIهای فیسبوک استفاده می‌کند فعال شود، توسعه‌دهنده باید یک کسب‌وکار تأیید شده را به برنامه اضافه کند. آنها همچنین باید به سوالاتی در مورد شیوه های مدیریت داده خود پاسخ دهند. سپس برنامه وارد بررسی می شود.

API های شریک

APIهای شریک فقط برای شرکای تجاری تأیید شده در دسترس هستند. قبل از اینکه توسعه دهندگان به API دسترسی پیدا کنند، باید برای تایید درخواست دهند. سپس، نوع خاصی از دسترسی در قالب مجوز یا قرارداد حقوق به آنها اعطا می شود.

از آنجایی که این API ها دسترسی به داده هایی را فراهم می کنند که در دسترس عموم نیستند، استفاده از آنها بسیار محدودتر است. آنها معمولاً محدود به انجام یک کار خاص هستند. احراز هویت معمولاً در قالب یک نشانه دسترسی مورد نیاز است.

API های داخلی برای کمک به سیستم های مختلف در یک شبکه اجتماعی استفاده می شود تا با هم بهتر کار کنند. آنها دسترسی به داده های پشتیبان را برای توسعه دهندگانی که یا برای شرکت کار می کنند یا با شرکت قرارداد بسته اند، فراهم می کنند. اینها برای توسعه دهندگان خارجی قابل دسترسی نیستند. گاهی اوقات به اینها نیز گفته می شود API های خصوصی.

یکی از مزایای اصلی API ها این است که از پروتکل های امنیتی مختلفی برای محافظت از اطلاعات هنگام انتقال بین برنامه ها استفاده می کنند.

به یاد داشته باشید، “I” در API مخفف “Interface” است. این رابط مانند یک واسطه بین برنامه ها و دستگاه های شما کار می کند. برنامه ها فقط اطلاعاتی را که برای انجام کارهای خاص نیاز دارند به اشتراک می گذارند.

API ها به کاربران امکان انتخاب داده هایی را می دهند که در دسترس ابزارهای شخص ثالث قرار می گیرند. به عنوان مثال، هنگامی که به برنامه یا ابزاری مانند ناب فالوور اجازه دسترسی به حساب LinkedIn خود می‌دهید، صفحه‌ای را مشاهده می‌کنید که از شما می‌پرسد کدام داده‌ها را می‌خواهید به اشتراک بگذارید. همچنین می‌توانید این دسترسی را در هر زمان از منوی تنظیمات و حریم خصوصی در نمایه LinkedIn خود ویرایش کنید.

هر شبکه اجتماعی API(های) خود را دارد. اما توسعه دهندگان می توانند از این API ها به صورت ترکیبی برای ایجاد ابزارهایی استفاده کنند که عملکردی برای چندین شبکه اجتماعی فراهم می کند. این امر زندگی را برای هر کسی که بیش از یک حساب رسانه اجتماعی دارد بسیار آسان تر می کند.

به عنوان مثال، هر پلتفرم اجتماعی اطلاعات تجزیه و تحلیل بومی خود را دارد. با ورود به حساب کاربری و پیمایش در تب تجزیه و تحلیل، می توانید به تجزیه و تحلیل هر یک از حساب های خود دسترسی داشته باشید. اما یک ابزار مدیریت مبتنی بر API مانند ناب فالوور از APIهای تحلیلی از چندین پلتفرم اجتماعی استفاده می کند. این یک ابزار تجزیه و تحلیل ارائه می دهد که نتایج را از چندین پلت فرم همه در یک صفحه نمایش می دهد.

APIهای رسانه‌های اجتماعی اطلاعات ارزشمندی را برای محققان فراهم می‌کنند که می‌تواند برای منافع عمومی مورد استفاده قرار گیرد – مانند پیشگیری از بیماری‌های مزمن یا دریافت هشدار اولیه در مورد بلایای طبیعی.

آخرین پیشنهاد توسعه سیستمی برای کمک به پیشگیری از بیماری های مزمن با شناسایی عوامل خطر بالقوه بر اساس اطلاعات جمع آوری شده از طریق API های رسانه های اجتماعی است.

منبع: دیانا براگا و همکاران / مجموعه مقالات علوم کامپیوتر 220 (2023) 820–825

محققان همچنین پیشنهاد کرده‌اند که داده‌های جمع‌آوری‌شده از APIهای رسانه‌های اجتماعی می‌تواند به دولت‌ها و سازمان‌های امدادی کمک کند تا آنچه را که در محل در مناطق فاجعه‌بار اتفاق می‌افتد بهتر درک کنند تا بتوانند واکنش خود را بهبود بخشند.

6. لینکدین رویکرد اول API را اتخاذ کرده است

به عنوان بخشی از این تغییر در پلتفرم API خود، آن‌ها تشخیص دادند که ویژگی‌های جدید همزمان با راه‌اندازی در رابط کاربری LinkedIn در API شریک راه‌اندازی می‌شوند. در برخی موارد، آنها در واقع ابتدا در API شریک راه اندازی می شوند.

با ناب فالوور در زمان مدیریت حضور خود در رسانه های اجتماعی صرفه جویی کنید. از یک داشبورد ایمن، می‌توانید پست‌ها را منتشر و زمان‌بندی کنید، تبدیل‌های مرتبط را پیدا کنید، مخاطبان را درگیر کنید، نتایج را اندازه‌گیری کنید، و موارد دیگر — در تمام شبکه‌های اصلی. امروز آن را رایگان امتحان کنید.

شروع کنید