من دور یک آتش نشسته ام که موسیقی آسان گوشم را پر می کند. من متذکر می شوم که این راحت ترین مصاحبه آنلاینی است که تا به حال انجام داده ام، و توسعه دهندگانی که با من نشسته اند می گویند این بدان معناست که آنها کار خود را به خوبی انجام داده اند. این کمپ مرکز اجتماعی Tray Racers را تشکیل می‌دهد و من در آرامش قبل از طوفان لذت می‌برم. می‌توانید کنار آتش بنشینید، آلات موسیقی خود را بنوازی – طبل‌های بانگو و تابه‌های تابه‌ای تا کنون وجود دارد، اما تیم می‌خواهد در آینده چیزهای بیشتری اضافه کند – از صخره‌ها بالا بروید، روی سر یکدیگر بایستید یا، همانطور که عملاً اجباری است. برای بازی های 2023، سگ را نوازش کنید.
Tray Racers به عنوان یک شوخی شروع شد، همان شوخی که می خواستم در تیتر این ویژگی انجام دهم. «ردیابی پرتو را فراموش کنید، مسابقه سینی چطور؟» و از آن نمونه اولیه ساخته شد. توسعه‌دهنده Bit Loom از موفقیت‌های قبلی با Phogs برخوردار بود، اما بازی‌های آنلاین اجباری در طول همه‌گیری باعث شد آنها در مورد چند نفره دوباره فکر کنند. آنها می‌دانستند که به‌جای پلتفرم‌سازی مشارکتی، باید چیزی متفاوت بسازند. آنها فضایی خنک را برای معاشرت می خواستند، اما با رقابت دوستانه. آنها می‌خواستند معمولی باشد، اما رقابتی. چیزهای زیادی برای تعادل وجود داشت.
ما می‌خواستیم چیز دیگری بسازیم که مردم بتوانند با دوستانشان انجام دهند، اما بیشتر به سبک برخی از بازی‌های مهمانی آنلاین که انجام می‌دادیم. [during the pandemic]داگلاس فلیندرز، هنرمند و طراح Bit Loom می گوید. “و ما می‌خواستیم این چیزی واقعاً سریع و سریع باشد.”
ممکن است آنچه تا کنون توضیح داده‌ام سریع و تند به نظر نرسد، اما ایده‌های پاتوق آتش کمپ بعداً به وجود آمدند، دوباره با الهام از فضاهای آنلاینی که در همه‌گیری شکل گرفتند.
ما در روزهای اول آنقدر سرگرم بودیم، حتی فقط سه نفری که سعی می‌کردیم با هم مسابقه بدهیم و ضربات همدیگر را شکست دهیم که همچنان با آن حرکت می‌کردیم. و سپس جنبه اردویی آن برای تقویت آن احساس اولیه تمایل به معاشرت با دوستان بسیار مهم شد. ممکن است سگ‌هایی با پایان دوتایی نداشته باشد، اما ما می‌خواهیم این حس را حفظ کند که این یک دنیای دنج است که در آن می‌توانید اوقات خوشی داشته باشید و لزوماً یک نوع بازی رقابتی سخت‌کوه نیست.»
بیایید به مسابقه برسیم. بعد از اینکه پاتوق کردید، آهنگ‌هایی را نواختید، یک برج انسانی درست کردید، و بقیه آن، به شیب‌های تولید شده رویه‌ای برخورد می‌کنید. من در مورد استفاده از نسل رویه ای برای مسیرهای مسابقه مطمئن نبودم، اما پس از چند دور فروخته شدم. توسعه دهندگان توضیح می دهند که این ایده زمین بازی را هموار می کند، و در حالی که من در مقابل افرادی که بازی را ساخته اند برنده نشدم، در برخی از مسیرها بهتر از بقیه کار کردم.
هنری پولان، برنامه نویس، آهنگساز و طراح، می خندد: «هیچکس دیگر با من ماریو کارت بازی نمی کند.
جیمز موروود، برنامه نویس و طراح، توضیح می دهد: “این نشان دهنده اهداف تلاش برای کمی معمولی و سرگرم کننده تر است.” به جای اینکه بازیکنان بتوانند ده آهنگ سفارشی را به خاطر بسپارند و در مقابل کسی بازی کنند که صدها ساعت وقت داشته است، آنها این را از صمیم قلب می دانند و شما را در آن دود می کنند.
بخش مسابقه Tray Racers به دو بخش تقسیم می شود: تمرین و واقعی. شما پنج دقیقه فرصت دارید تا تمرین کنید، تا جایی که می توانید دویدن را کامل کنید و مسیرها و استراتژی های مختلف را امتحان کنید. مسیرها مانند آهنگ‌های Mario Kart نیستند، آنها عریض هستند و پر از کاکتوس‌هایی برای جاخالی دادن هستند، شکاف‌های چشم به سوزن که به شما کمک می‌کند و مسیرهای متفاوتی را طی کنید. پولان می‌گوید: «همیشه چیزی وجود دارد که مرا غافلگیر می‌کند، حتی اگر سال‌هاست که این بازی را انجام داده‌ام. وقتی می‌گویم آهنگ‌ها شلوغ است، این یک دست‌کم است.
تمرین شما فقط برای سرگرمی نیست، زیرا بهترین زمان شما در اینجا نیمی از امتیاز شما در پایان مسابقه را تشکیل می دهد. این بخش از بازی گیج کننده است، زیرا مردم برای کمک کردن فریاد می زنند یا با خوشحالی جیغ می کشند و گوشه ای دشوار را کامل می کنند. این به شدت اجتماعی نیز است، زیرا استراتژی‌ها و مسیرها را به اشتراک می‌گذارید – اگرچه، مانند هر بازی رقابتی دوستانه، باید مراقب باشید که به توصیه‌های چه کسی اعتماد دارید.
“چپ سریعتر است، به من اعتماد کنید.”
“نه، درست شما را برای پایان بهتر آماده می کند، به سمت راست بروید، به سمت راست بروید.”
هر مسیر به سه بخش مجزا تقسیم می شود که زیبایی شناسی و چالش های هر مسابقه را با هم مخلوط می کند. سوسک‌های سرگین روی توپ‌های غول‌پیکر، احتمالاً سرگین، در مسیر شما غلت می‌زنند، وزغ‌هایی که با زبان چسبناک‌شان شما را می‌گیرند و از دهانشان شلیک می‌کنند، و آن کاکتوس‌های مزاحم می‌توانند بهترین دوست شما باشند و صدها متر شما را به جلو پرتاب کنند. بدترین دشمن، شما را در مسیر مرگ متوقف می کند.
مانند بسیاری از بازی های مسابقه ای، Tray Racers در مورد شتاب است. ترفندهای بیرون زدن یا اشیایی که به سختی گم شده اند باعث افزایش سرعت شما می شود و مکانیک تکیه دادن کلید افزایش سرعت در تپه ها است. هنگام بالا رفتن به جلو خم شوید، هنگام پایین آمدن به عقب خم شوید. ساده به نظر می رسد، اما زمانی که سعی می کنید از خورده شدن توسط قورباغه ها جلوگیری کنید، مسیر اشتباه را طی کنید و در میدانی از آبفشان های در حال فوران حرکت کنید، بسیار دشوار است. با این حال، پس از چند دور، به طبیعت دوم تبدیل می شود.
Tray Racers یک بازی برای همه است. این شامل مسابقه‌های هاردکور می‌شود – برخی از کلیپ‌هایی که در TikTok دیده‌ام، نشان می‌دهند که سقف مهارت فوق‌العاده بالایی وجود دارد – اما مسیرهای ایجاد شده بر اساس رویه و منطقه سرد کمپ نشان می‌دهند که این یک بازی طراحی شده برای سرگرم کننده. من مطمئن هستم که شما می توانید به نحوی آن را کم یا حداکثر کنید، اما آیا با انجام این کار زمان بهتری خواهید داشت؟ شاید قضاوت در اختیار من نباشد. اما یک بازی رایگان برای بازی با مکانیک های شگفت آور عمیق و فضای عالی و سرگرم کننده؟ این در لیست شب اجتماعی TheGamer است، مطمئناً.
