در قسمت 1 و قسمت 2 این مقاله ، ما بررسی کردیم که چگونه UI های مبتنی بر زمینه می توانند با هدایت کاربران به دکمه های اکشن ، تجربه کاربر را تقویت کنند. ما همچنین یک نمونه در دنیای واقعی را مورد بررسی قرار دادیم که مزایای این رویکرد را از طریق LiveApi نشان می دهد.
در این مقاله ، ما به تصمیمات طراحی که در طول مسیر گرفته ایم و نحوه رسیدن به راه حل نهایی خود شیرجه خواهیم زد. درک این فرآیند می تواند به طراحی رابط های بهتر و کاربر پسند تر کمک کند.
گزینه طراحی شماره 1
در این گزینه ، ما در ابتدا قصد داشتیم یک قسمت ورودی را اضافه کنیم که به کاربران امکان ویرایش URL را می دهد.
حتی اگر این رویکرد ساده به نظر برسد ، اما دارای یک اشکال است. مکان واقعی که URL ها در آن نمایش داده می شوند در صفحه دیگری قرار دارد و باعث می شود این قسمت متن از جایی خارج شود.
برای بهبود این امر ، ما ادغام این قابلیت را در اسناد در نظر گرفتیم.
گزینه طراحی شماره 2
در این روش ، ما یک نماد تنظیمات را در بالای مستندات اضافه کردیم.
هر دو ویجت (جایی که URL ساکن است) و این دکمه در همان صفحه قرار دارد. با این حال ، هنوز هم موضوعاتی با این رویکرد وجود دارد. ویجت و نماد تنظیمات خیلی از هم فاصله دارند.
هنگامی که یک کاربر URL را می بیند که می خواهد در داخل ویجت تغییر کند ، حتی ممکن است متوجه نماد تنظیمات نشود و منجر به عدم اطمینان در مورد استفاده از دکمه شود.
برای پرداختن به این موضوع ، ما به یک راه حل نزدیک به ویجت نیاز داشتیم.
گزینه طراحی شماره 3
در این رویکرد ، ما تصمیم گرفتیم ویژگی ویرایش URL پایه را به کاربر نزدیک کنیم.
در اینجا ، ما یک دکمه بالاتر از ویجت را معرفی کردیم که به کاربران امکان تغییر URL را می دهد.
در حالی که این رویکرد یک پیشرفت است ، اما هنوز هم برخی از موارد را دارد:
- اگر کاربر به آن احتیاج نداشته باشد ، این دکمه فضای غیر ضروری را می گیرد.
- هنوز به اندازه کافی نزدیک نیست که کاربر فوراً روی آن کلیک کند.
برای حل این مسائل ، به راه حل نهایی خود رسیدیم.
گزینه طراحی شماره 4
در این روش ، ما دکمه را دقیقاً در جایی که کاربر به آن احتیاج دارد قرار دادیم –کنار URLبشر
مزایای این رویکرد عبارتند از:
- دکمه در متن کاربر باقی می ماند. از آنجا که کاربران وقتی می خواهند آن را تغییر دهند ، در اطراف URL حرکت می کنند ، تنظیمات COG به صورت خودکار ظاهر می شود.
- این امر به کاربران نشان می دهد که URL با استفاده از نماد تنظیمات قابل تغییر است و این روند را بصری و راحت تر می کند.
پایان
طراحی یک UI مبتنی بر متن ، فرایندی از تکرار و پالایش است. هر رویکرد دارای جوانب مثبت و منفی خود بود ، اما با ارزیابی مداوم قابلیت استفاده و رفتار کاربر ، به راه حلی رسیدیم که یکپارچه در گردش کار ادغام شود.
طراحی نهایی تضمین می کند که کاربران می توانند بدون زحمت URL ها را بدون حواس پرتی های غیر ضروری پیدا و اصلاح کنند ، هم کارآیی و هم تجربه کاربر را بهبود بخشند. این رویکرد تکراری برای طراحی می تواند در مورد چالش های مختلف UI اعمال شود. بنابراین از این فرآیند لذت ببرید و اجازه دهید طراحی با کاربر دوستانه ترین روش خود را شکل دهد!
