کدی که یک کار مشخص را انجام می دهد دستور گفته می شود. این یک دستور کامل است که اغلب با نقطه ویرگول (;) به پایان می رسد. به عنوان مثال می توان به حلقه ها، دستورات شرطی (مانند دستورات if یا switch) و اعلان های متغیر اشاره کرد.
این یک دستور جامع است که کامپیوتر قادر به اجرای آن است. هر عملی به منطق و عملکرد کلی برنامه اضافه می کند. اکثر زبان های کامپیوتری بر روی عبارات به صورت متوالی عمل می کنند. از آنجا که چیدمان خوب برای اجرای صحیح یک برنامه ضروری است، بنابراین توجه به ترتیب عبارات ضروری است.
انواع مختلفی از دستورات جاوا اسکریپت وجود دارد. در این قسمت به برخی از آنها پرداخته خواهد شد.
بیانیه های اعلامی:
بخش کدی که ایجاد متغیرها و توابع را اعلام می کند، عبارت اعلان نامیده می شود. نمونه هایی از بیانیه ها عبارتند از:
ط) اعلام متغیر
یک متغیر یک نام را به یک نقطه داده متصل می کند تا امکان استفاده مجدد از چنین داده هایی را در آینده فراهم کند.
نام var
در این مثال، متغیر اعلام شده است اما مقداری به آن اختصاص داده نمی شود و نوع آن در ابتدا تعریف نشده در نظر گرفته می شود.
اجازه دهید سن = 10; در اینجا سن اعلام می شود و مقدار 10 به آن اختصاص می یابد.
ii) اعلامیه عملکرد: اعلان تابع یک تابع را اعلام می کند. یک تابع وظیفه ای را انجام می دهد یا مقداری را محاسبه می کند. به عنوان مثال
تابع addNumbers(x, y){
بازگشت x + y;
};
iii) اعلام ثابت: ثابت ها در جاوا اسکریپت با استفاده از کلمه کلیدی const اعلان می شوند. ثابت‌هایی که با const اعلام شده‌اند، پس از تخصیص اولیه‌شان قابل تخصیص مجدد نیستند.
به عنوان مثال.
const x = 6;
2). عبارات بیانی:
یک عبارت ترکیبی از یک یا چند مقدار، متغیر، عملگر و توابع است که در صورت ارزیابی، یک مقدار واحد به دست می‌آید. به عنوان مثال،
مجموع = 3 + 5;
sum یک عبارت است زیرا مقادیر 3 + 5 را ترکیب می کند و یک مقدار منفرد یعنی 8 می دهد.
عبارات بیان عباراتی هستند که به تنهایی به عنوان عبارات استفاده می شوند. آنها معمولاً برای عمل (برای انجام کاری) استفاده می شوند و انتظار می رود که عوارض جانبی داشته باشند (مانند تغییر متغیرها، فراخوانی توابع، تغییر جریان کنترل، یا تعامل با سیستم های خارجی).
3). بیانیه های تکلیف
قبلاً بحث کردیم که متغیری را می‌توان اعلان کرد اما مقداری به آن اختصاص نداد. عبارات انتساب برای پیوست کردن مقادیر به متغیرها استفاده می شود. مثال؛
بگذار نام
نام = “آده اولا”;
4). اظهارات مشروط
برخی از کدها نیاز(هایی) دارند، که برآورده شدن آنها تعیین می کند که آیا کد اجرا می شود یا چگونه اجرا می شود. دو نوع عمده از دستورات شرطی وجود دارد، آنها عبارت “if” و “switch” هستند.
(i) بیانیه اگر
اگر شرط درست باشد، دستورات if اجرا خواهند شد. مثلا،
let name = “جیمز”;
if(name === “مایک”){
console.log (“سلام مایک”)
}
else if (نام === “پیتر”){
console.log (“سلام پیتر”)
}
دیگری {
console.log (“سلام شخص”)
}
دستور if را می توان به تنهایی بدون else و else if استفاده کرد. اما نمی تواند برعکس پیش برود. مثلا می توانید فقط بنویسید
اگر ( نام === “مایک”) {
console.log (“سلام مایک”)
}
و همینطور رهاش کن اگر نام مایک باشد “hello mike به کنسول وارد می شود، اما اگر نام مایک نباشد، هیچ اتفاقی نمی افتد. اما شما نمی توانید یک عبارت را فقط با عبارت else یا if other شروع کنید.
(ii) بیانیه سوئیچ
عبارت Switch برابری دقیق سناریو موردی را با متغیری که قصد مقایسه مقدار آن را داریم بررسی می کند. یک دستور switch معمولاً حاوی مقادیر case و مقادیر پیش فرض است. مقادیر موردی برای مقایسه با متغیر مقایسه می شوند، اگر هر یک از مقادیر با مقایسه مطابقت داشته باشد. کد آن مورد اجرا می شود. اگر هیچ یک از موارد با مقایسه مطابقت نداشته باشد، کد پیش فرض اجرا می شود.
نحو:
اجازه دهید سن = 6;
سوئیچ (سن) {
مورد 1:
console.log( ‘مراقبت روزانه’ );
زنگ تفريح؛
مورد 2:
console.log( ‘pre-nursery’ );
زنگ تفريح؛
مورد 3:
console.log( ‘nursery 1’ );
زنگ تفريح؛
مورد 4:
console.log( ‘nursery 2’ );
زنگ تفريح؛
پیش فرض:
console.log( “دبستان” );
}
هنگامی که یک مطابق پیدا شد و کد موجود در بلوک case مربوطه اجرا شد، break بلافاصله از کل دستور switch خارج می شود. هیچ مورد دیگری ارزیابی نمی شود.
(iii) عملگر سه تایی مشروط:
یک عملگر سه تایی سه عملوند می گیرد.
وضعیت ؟ بیان اگر درست : بیان اگر غلط;
این یک روش ساده برای نوشتن یک عبارت if/else است.
مثال؛
اجازه دهید سن = 6;
اجازه دهید مهد کودک = سن <= 2 ? "آوردن به مهد کودک" : "ارسال به مدرسه";
عبارات حلقه:
عبارات حلقه برای انجام کارهای تکراری، برای تکرار یک بلوک کد برای تعداد مشخصی بار استفاده می شود. برای مثال، چندین راه برای برنامه نویسی کارهای تکراری در جاوا اسکریپت وجود دارد
برای حلقه، برای هر حلقه، برای.. از حلقه، حلقه while، حلقه do..while و غیره.
ما فقط در مورد عبارات حلقه for و while در این مقاله بحث خواهیم کرد.
برای حلقه
نحو:
برای (InitialExpression; شرط; شمارنده) {
کد // برای اجرا اگر شرط بیان شده درست باشد
}
• عبارت اولیه: مقدار شاخص حلقه
• شرط: لازمه اجرای کد
• شمارنده: مقدار اولیه یا مقدار حاصل از هر تکرار را افزایش یا کاهش می دهد.
مثال
برای (بگذارید i = 0; i <= 5; i++) {
console.log(i);
}
در مثال بالا، index/ مقدار اولیه i است و i روی 0 تنظیم شده است. شرط این است که تا زمانی که i کمتر از 5 است، مقدار شاخص باید یک افزایش یابد.
i++ همانطور که در این مثال نشان داده شده است همان i = i + 1 است. از این رو، در اولین تکرار، 0 به کنسول وارد می شود. سپس برنامه دوباره اجرا می شود، بررسی می کند که آیا i هنوز <= 5 است. سپس 1 را چاپ می کند. برنامه با مقدار افزایش یافته برای هر بار به کار خود ادامه می دهد تا زمانی که به نقطه ای برسد که i بزرگتر از 5 باشد.
حلقه while:
حلقه در حالی که برای تکرار یک برنامه تا زمانی که یک شرط مشخص درست باقی بماند استفاده می شود.
نحو:
در حالی که (شرط) {
// کد باید بارها و بارها اجرا شود تا زمانی که شرط برآورده شود.
}
• شرط: این عبارت قبل از هر بار تکرار حلقه ارزیابی می شود. اگر درست ارزیابی شود، بلوک کد داخل حلقه اجرا می شود. اگر نادرست باشد، حلقه خاتمه می یابد.
مثال:
اجازه count = 0;
در حالی که (شمار < 5) {
console.log(count);
count++; // تعداد افزایش در حلقه
}
درست مانند مثال حلقه for، در حالی که تعداد کمتر از 5 باشد، برنامه به اجرای خود ادامه می دهد.
بیانیه رسیدگی به خطا
عبارات رسیدگی به خطا برای رسیدگی به مشکلات پیش بینی شده در کد ما نوشته شده اند. مدیریت خطا به آمادگی برای احتمالات در حین اجرای برنامه کمک می کند و به ما این فرصت را می دهد که چنین احتمالاتی را به زیبایی مدیریت کنیم. مشکلات بدون از کار افتادن کل برنامه قابل حل است. پیام های خطا را می توان سفارشی کرد و اگر خطاها به درستی مدیریت شوند، اشکال زدایی مؤثرتر خواهد بود.
در جاوا اسکریپت، چهار دستور مدیریت خطا وجود دارد.
بیانیه را امتحان کنید:
Try برای تست کد برای خطاها استفاده می شود.
بیانیه گرفتن:
Catch برای تعیین اینکه در صورت یافتن هر گونه خطایی در بلوک try چه اتفاقی می افتد استفاده می شود.
بیانیه پرتاب:
عبارت Throw برای ایجاد پیام خطای دلخواه/سفارشی استفاده می شود.
در نهایت بیانیه:
در نهایت دستور اجرا می شود بدون توجه به اینکه آیا با خطا مواجه شده است یا خیر.
مثال
تابع محاسبه مربع(عدد) {
if (نوع شماره !== “شماره”) {
throw new TypeError (“ورودی باید یک عدد باشد!”);
}
تلاش كردن {
نتیجه const = عدد * عدد;
نتیجه بازگشت؛
} catch (خطا) {
console.error(“خطا در محاسبه مربع:”، error.message);
بازگشت تهی // یا خطا را به گونه ای دیگر مدیریت کنید
} سرانجام {
console.log(“محاسبه مربع کامل شد (حتی اگر با خطا باشد).”);
}
}
مدیریت خطا، اشکال زدایی را برای برنامه نویسان بسیار آسان می کند. همچنین امکان ارسال پیام های خطای کاربرپسند را فراهم می کند. برخی از مواردی که از عبارات try, catch استفاده می شود عبارتند از:
• اعتبار سنجی ورودی های کاربر
• برای رسیدگی به خطاهای شبکه هنگام واکشی داده ها از یک api
• برای بهبود خوانایی کد
• برای جداسازی خطاها
• شامل خطاها در یک بلوک خاص از کد
خلاصه
دستور یک قطعه کد است که می تواند کاری را انجام دهد. این یک دستورالعمل کامل است که یک کامپیوتر می تواند اجرا کند. انواع مختلفی از دستورات در جاوا اسکریپت وجود دارد. بعضی از آنها … هستند
بیانیه های اعلامی: برای ایجاد متغیرها و توابع*.
عبارات بیانی:* برای ترکیب مقادیر برای ایجاد یک مقدار واحد.
بیانیه تکلیف: برای تخصیص مقادیر به متغیرها
بیانیه شرطی: کدی که در صورت برآورده شدن یک نیاز خاص اجرا می شود.
بیانیه حلقه: برای انجام کارهای تکراری استفاده می شود.
خطا در رسیدگی به عبارات: برای شناسایی و رسیدگی به خطاها قبل از از کار افتادن کل برنامه استفاده می شود.
با ترکیب و چیدمان این عبارات در توالی ها و الگوهای مختلف، می توانید طیف وسیعی از وظایف را انجام دهید. بیانیه ها بلوک های سازنده اساسی در جاوا اسکریپت هستند. آنها به عملکرد و عملکرد کلی برنامه ها کمک می کنند.
