اگر ریزتراکنش ها ابتدا آن را از بین نبرند، Peridot می تواند برای Niantic بسیار بزرگ باشد.
در دنیای بازی های موبایل، یک استراتژی رایج وجود دارد که بسیاری از توسعه دهندگان کوچک از آن برای موفقیت سریع استفاده می کنند. اگر یک شرکت بتواند یک بازی موبایل موفق را منتشر کند، گاهی اوقات از این موفقیت برای توسعه سریع یک سری بازی استفاده می‌کند، سپس زمانی که به موفقیتی دست نمی‌یابد به همان سرعت آنها را رها می‌کند. آنها در حال تلاش برای یافتن بازی موفق بعدی خود هستند در حالی که آخرین موفقیت آنها هنوز درآمد دارد، بنابراین سال بعد چهار یا پنج بازی را منتشر می کنند به امید اینکه چیز دیگری مطرح شود. وقتی آن بازی‌ها فوراً شروع نمی‌شوند، تا جایی که می‌توانند به سراغ چیز بعدی می‌روند.
Niantic یک استودیوی بزرگتر و معتبرتر از بسیاری است، اما شما می توانید الگوهای مشابهی را از زمان انتشار Pokemon Go مشاهده کنید. Wizards Unite کمتر از سه سال پس از عرضه بسته شد، در حالی که تعداد معدودی از بازی‌ها مانند Catan: World Explorers حتی قبل از اینکه عرضه جهانی دریافت کنند، تعطیل شدند. سال گذشته استودیو 85 نفر را اخراج کرد و چهار بازی آینده از جمله Transformers: Heavy Metal را لغو کرد و بلافاصله NBA All-World و Marvel World of Heroes را معرفی کرد. تنها در سال جاری، Niantic سه بازی جدید NBA All-World، Peridot و Monster Hunter Now و همچنین اپلیکیشن اجتماعی یکپارچه Campfire را راه اندازی کرده است. Niantic به سرعت در حال توسعه است و قبل از اینکه Pokemon Go به ناچار از دست بدهد، به دنبال موفقیت بزرگ بعدی خود است و اگر چیزی کار نکرد، ترسی ندارد که ضررهای خود را کاهش دهد و ادامه دهد.
این نگرانی ای است که بازیکنان باید هنگام نزدیک شدن به Peridot، سیم کارت جدید بازی موبایل مبتنی بر واقعیت افزوده نیانتیک که این هفته راه اندازی شد، داشته باشند، اما از بین تمام بازی های فعلی و آینده نیانتیک، Peridot احساس می کند بهترین موقعیت برای شروع به کار است. در حالی که برخی از تلاش‌های مجاز Niantic شبیه پوسته‌های Pokemon Go هستند، Peridot به‌عنوان یک سیم‌کارت حیوان خانگی کاملاً واقعیت افزوده و به سبک تاماگوچی متمایز است. ارزش‌های اصلی طراحی Niantics برای تشویق به کاوش، ورزش و تجربیات اجتماعی را حفظ می‌کند، اما به دلایلی که بلافاصله به محض شروع بازی آشکار می‌شوند، قطعاً با دیگر بازی‌های استودیو متفاوت است.
یک کیفیت پوکمون بی‌نام تجاری در Peridot وجود دارد که باعث می‌شود برخی فوراً آن را رد کنند. اما پیاده‌سازی فناوری AR توسط Niantic در Peridot با هر چیزی که تا به حال در یک بازی موبایل دیده‌ایم متفاوت است. نحوه قرارگیری نقاط حیوان خانگی شما در دنیای واقعی و سطح تعاملی که می توانید با آنها داشته باشید بسیار قابل توجه است، و در حالی که گیم پلی سبک است، عملیات عکس در سطح بعدی قرار دارد. Niantic بسیار زیرکانه در حالت عکس و ایجاد کننده GIF ساخته است تا اشتراک گذاری نقاط شما را در رسانه های اجتماعی آسان کند و هر بازیکنی را تبدیل به یک بازوی واقعی از ماشین بازاریابی کند. مردم می خواهند تصاویر و ویدیوهایی از حیوانات خانگی مجازی بی نظیر و شایان ستایش خود را به اشتراک بگذارند، و من تعجب نمی کنم اگر Peridot در تابستان امسال لحظه مهم خود را داشته باشد. اینکه آیا می‌تواند به Pokemon Go بعدی تبدیل شود، همه حدس می‌زنند، اما چیزی که می‌توانم به طور قطع بگویم این است که طرح درآمدزایی فعلی Peridot را در معرض خطر جدی رها شدن زودهنگام قرار می‌دهد.
چند روز اول پریدوت با برکت است. من به محض بیرون آمدن آنها عاشق نقطه کوچک و شایان ستایش شوش شدم و از بزرگ کردن آنها، آموزش ترفندها و کشف تمام ویژگی های چشمگیر AR پریدوت بسیار لذت بردم. من از بیرون رفتن از خانه برای گشت و گذار در محله با شوش و آشنا کردن آنها با گل ها، درختان و گربه هایم لذت می برم و دائماً امتیاز تجربه برای خودم و امتیاز رشد برای شوش دریافت می کردم. همانطور که نقطه خود را از نوزاد به بزرگسال می رساندم، به طور مکرر از زیستگاه های اطراف بازدید می کردم تا نقاط دیگری را که روزی می تواند شریک مناسبی برای پرورش شوش باشد، پیدا کنم.
آن روز زودتر از حد انتظار فرا رسید. شوش به لطف دلتنگی های مکرر من روز سوم آماده جفت گیری بود. قبل از اینکه بفهمم کل فرآیند چقدر پیچیده و گران است، برای انتخاب شریک هیجان زده بودم. من در بررسی Peridot هزینه های پرورش را به طور مفصل توضیح دادم، اما اصل اصلی این است که پرورش نیاز به یک لانه دارد که هزینه آن 5 دلار است. هیچ اشتراک پرورش یا مجوز نبرد جفت گیری وجود ندارد – هر بار که می خواهید زاد و ولد کنید، حداقل 5 دلار است. لانه ها قابل کشاورزی نیستند و هیچ راهی برای به دست آوردن آنها از طریق پیشرفت وجود ندارد. شما یا آنها را از مغازه می خرید، یا نمی توانید در پرورش شرکت کنید.
قفل کردن یک ویژگی در پشت دیوار پرداخت یک چیز است، اما پرورش تنها کاری نیست که می‌توانید در Peridot انجام دهید، بلکه چیزی است که در حلقه گیم‌پلی گنجانده شده است. هنگامی که نقطه خود را به بزرگسالی برسانید، واقعاً کاری نمی توانید با آنها انجام دهید. شما هنوز هم می توانید با آنها بازی کنید، به آنها غذا دهید و سطح رشد آنها را بالا ببرید، اما آنها پس از بزرگسالی دوباره تکامل نمی یابند و هیچ پاداشی برای رشد بیشتر آنها وجود ندارد. تمام هدف پرورش آنها این است که در نهایت بتوانید با آنها زاد و ولد کنید، فرزندانی منحصر به فرد ایجاد کنید و این روند را دوباره شروع کنید. اگر هرگز نژاد نمی کنید، هرگز حلقه گیم پلی را نمی بندید. الزام بازیکنان به پرداخت پول واقعی برای تجربه یک مسیر بحرانی مانند یک اشتباه بزرگ است که افراد زیادی را از خود دور می کند.
علی‌رغم انتقادات اخیر درباره پاس‌های حمله از راه دور و Go Fest، Pokemon Go همیشه رویکردی کاملا معقول برای کسب درآمد داشته است – حداقل در مورد بازی‌های موبایل. دسترسی پذیری و مانع کم ورود آن بخش بزرگی از موفقیت آن در طول سال ها بوده است. وقتی بازیکنان برای خرج کردن پول احساس نمی کنند زیرا به صورت رایگان با بازی سرگرم می شوند، بازی را طولانی تر می کنند. این باعث می شود Pokemon Go سالم به نظر برسد و بازیکنان بیشتری را جذب کند و این باعث افزایش تعداد افرادی می شود که برای بازی پول خرج می کنند. هزینه پایین Pokemon Go بازی با شریک زندگی من را آسان تر کرده است. او خرج نمی‌کند، اما من می‌کنم، و از آنجایی که هنوز می‌توانیم با هم بازی کنیم، من بیشتر از آنچه در غیر این صورت می‌دادم بازی می‌کنم و پول می‌پردازم. کسب درآمد منصفانه Pokemon Go یکی از بهترین ویژگی های آن است و یکی از دلایل اصلی من برای مدت طولانی به آن چسبیده ام.
Niantic مدتی است که روی بازیکنان Pokemon Go سخت می‌چرخد، بنابراین شاید تعجب‌آور نباشد که Peridot چنین درآمدزایی بدی را در خارج از دروازه داشته باشد. فرآیند پرورش دارای متغیرهای تصادفی زیادی است، بنابراین اگر 5 دلار را بپردازید، هنوز تضمینی برای دریافت نقطه مورد نظر ندارید. اگر شبیه یک بازی گاچاپون به نظر می رسد، به این دلیل است که به نوعی اینطور است. شاید ساده لوحانه بود، اما من فقط انتظار نداشتم که IP جدید و اولین بازی بزرگ مبتنی بر واقعیت افزوده نیانتیک، یک دستگاه اسلات با مراحل اضافی باشد. به همان اندازه که تا به حال از آن لذت برده‌ام، احتمالاً پریدوت را قبل از اینکه انبوهی از پول را در آن فرو کنم، کنار می‌گذارم. Niantic به سختی می‌خواهد بفهمد بازیکنانش چقدر حاضرند برای چیزی که پوکمون در آن وجود ندارد، بپردازند، و اگر یک ایده خوب با هزینه‌های غیرضروری از بین برود، شرم‌آور خواهد بود.
