در یک موضوع دبیرستانی به نام “مقدمه ای بر علوم کامپیوتر”، برای اولین بار یاد گرفتم که چگونه کدنویسی کنم. با این حال من واقعاً تصمیم به ثبت نام در این دوره نداشتم. من چاره ای نداشتم جز اینکه این دوره را طبق برنامه پیش ببرم. وقتی 18 ساله بودم، فکر می‌کردم «کامپیوتر» و «علم» یک دوره چالش‌برانگیز به نظر می‌رسد، بنابراین نگران بودم که آن را دوست نداشته باشم. البته من به شدت در اشتباه بودم.
برای من ساده بود که در حین توسعه پروژه‌های محوله، زمان را از دست بدهم، زیرا از یادگیری نحوه کدنویسی و هنر علوم کامپیوتر لذت می‌بردم. من معتقدم که توانایی درست کردن هر چیزی در نوک انگشتانم مرا مجذوب و معتاد کرده است.
قبل از اینکه بتوانم وارد صنعت فناوری شوم و موقعیت شغلی خود را پیدا کنم، مجبور شدم مسیر طولانی را طی کنم. اما من می توانم این کار را انجام دهم زیرا از حل مسئله و بهینه سازی مسائل، ارائه راه حل های تکنولوژیکی اصلی، کار با افراد برای نوآوری و توسعه، یادگیری در مورد فناوری های جدید و یافتن جوامع فناوری جدید لذت می برم.
