من چند سالی در برنامه نویسی هستم، و اغلب می بینم که برخی افراد طرفدار زبان/فریم ورک مورد علاقه خود هستند و فراموش می کنند که چگونه باید به مشکلی که می خواهند حل کنند نگاه کنند.
من یک طرفدار بزرگ بودم، جاوا اسکریپت نجات دهنده همه مشکلات دنیا برای من بود، اما این حقیقت نیست.
در آن روزگار، فکر می‌کردم که JS می‌تواند همه چیز را انجام دهد، از صفحات وب و بک‌اند گرفته تا یادگیری ماشینی، و درست می‌گفتم JS هنوز هم می‌تواند این کارها را انجام دهد، اما ابزار بهتری برای همه این کارها نیست.
اگر تنها چیزی که می دانید چگونه از آن استفاده کنید یک چکش است، هر مشکلی مانند یک میخ به نظر می رسد
درک این نکته ضروری است که هیچ راه حلی برای همه در برنامه نویسی وجود ندارد. هر زبان یا فریم ورک نقاط قوت و ضعف خود را دارد و انتخاب ابزار مناسب برای هر کار مهم است.
به عنوان مثال، Golang یک ابزار عالی برای پروژه های با تاخیر کم است، اما ممکن است بهترین انتخاب برای یادگیری ماشین نباشد. به طور مشابه، پایتون برای تجزیه و تحلیل داده ها و یادگیری ماشین عالی است، اما ممکن است بهترین گزینه برای توسعه موبایل نباشد.
نتیجه
ما باید ذهنی باز داشته باشیم تا از ابزارها و زبان های مختلف برای حل موثر مشکلات استفاده کنیم. و ما باید تمایل داشته باشیم که زبان‌ها و چارچوب‌های جدید را با ظهور آن‌ها یاد بگیریم، نه اینکه به آنچه قبلاً می‌دانیم پایبند باشیم.
به طور خلاصه، هیچ گلوله نقره ای در برنامه نویسی وجود ندارد. در عوض، ما باید یک جعبه ابزار متنوع و توانایی انتخاب ابزار مناسب برای هر شغل داشته باشیم.
