دانشمندان ستاره کوتوله سفید “دو چهره” عجیب و غریب را شناسایی کردند، در اینجا جالب است

دانشمندان یک ستاره کوتوله سفید را در کهکشان راه شیری در فاصله 1300 سال نوری از کهکشان مشاهده کردند. زمین. این یک کشف بی‌نظیر است، زیرا جسم داغ باقیمانده متراکم، تمایز عجیبی دارد که از یک طرف از هیدروژن و در طرف دیگر از هلیوم تشکیل شده است. به آن ژانوس لقب داده اند.

ایلاریا کایازو، یکی از همکاران فوق دکتری در اخترفیزیک دانشگاه کالتک، گفت: “یانوس خدای رومی با دو صورت است، بنابراین ما فکر کردیم که بسیار مناسب است. علاوه بر این، یانوس خدای گذار است و کوتوله سفید ممکن است در حال حاضر از جوی ساخته شده از هیدروژن به اتمسفر ساخته شده از هلیوم در حال گذار باشد.”

گفته می شود ژانوس جرمی 20 درصد بزرگتر از خورشید ما دارد که در جسمی با قطر نیمی از زمین فشرده شده است. هر 15 دقیقه حول محور خود می چرخد، که اگر آن را با ستاره های دیگر مقایسه کنید که معمولا هر چند ساعت تا چند روز یکبار می چرخند، بسیار سریع است. چرخش زمین 24 ساعت طول می کشد.

کایازو، نویسنده اصلی این مطالعه که در مجله نیچر منتشر شده است، افزود: “کوتوله های سفید در پایان زندگی یک ستاره شکل می گیرند. حدود 97 درصد از تمام ستارگان پس از مرگ به کوتوله های سفید تبدیل می شوند.”

به عنوان مثال، خورشید ما در حال حاضر در هسته خود در حال سوزاندن هیدروژن به هلیوم است. هنگامی که هیدروژن در هسته کاهش می یابد، خورشید شروع به سوزاندن هلیوم به کربن و اکسیژن می کند. هنگامی که هلیوم نیز از مرکز خارج شد، خورشید لایه های بیرونی خود را در یک رویداد به نام سحابی سیاره ای به فضا پرتاب می کند و هسته به آهستگی منقبض می شود. انتظار نمی رود این اتفاق قبل از 5 میلیارد سال رخ دهد.

پس از تشکیل یک کوتوله سفید، تصور می‌شود که عناصر سنگین‌تر آن به هسته ستاره فرو می‌روند در حالی که عناصر سبک‌تر آن – هیدروژن سبک‌ترین و به دنبال آن هلیم – به سمت بالا شناور می‌شوند.

احتمال می رود که یک طرف آن هیدروژن باشد در حالی که طرف دیگر هلیوم است، گمان می رود ناشی از میدان مغناطیسی کوتوله باشد. کایازو گفت: «انتظار می‌رود که بسیاری از کوتوله‌های سفید این انتقال را پشت سر بگذارند، و ممکن است یکی از آنها را به دلیل پیکربندی میدان مغناطیسی آن دستگیر کنیم.»

فیس بوکتوییترلینکدین

پایان مقاله