هفته گذشته ، من بازی Assassin's Creed Shadows را شروع کردم و در حالی که این یک بازی به اندازه کافی خوب است ، اما دیدم که مبارزه آن کمی کم عمق است. مطمئناً چشمک زن است اما احساس عدم دقت و شناور بودن دارد که باعث می شود شمشیر در همه جا احساس کند.
در حالی که من وارد گوشت دنیای فئودالی ژاپنی بازی می شدم ، بر من طلوع کرد که فکر نمی کنم مشکل من در مورد شمشیر بازی ، تقصیر Assassin's Creed دقیقاً باشد. من وقتی بازی کردم Ghost of Tsushima ، Dragon's Dogma 2 ، Stellar Blade و Jedi: Survivor – همه بازی هایی که به دلیل مکانیک جنگی جامد و اغلب آنها مورد ستایش قرار گرفته اند ، بازی کردم.
نارضایتی من از مبارزات مبتنی بر شمشیر در آن بازی ها کاملاً ناشی از مسائل مکانیکی با هر بازی جداگانه نیست بلکه به دلیل مقایسه است. از آنجا که من هر بازی را که دارای شمشیر مبارزه با Sekiro FromSoftware است مقایسه می کنم: سایه ها دو بار می میرند و هیچ چیز حتی نزدیک نمی شود.
بازی من در اتاق بعدی است ، بعضی اوقات آرزو می کنم تو بودی
Sekiro یک بازی با دقت شدید است. این یک عنوان سامورایی بسیار مجازات کننده است که بازیکنان را ملزم به توجه بیشتر به حرکات دشمن خود می کند در حالی که به شدت با توجه به اینکه حرکت بعدی آنها چه خواهد بود. Sekiro اغلب به عنوان یک بازی ریتم از انواع مختلف یاد می شود زیرا بازیکن نمی تواند به سادگی از طریق جنگ ساحل باشد ، آنها باید به طور فعال بخوانند و وضعیت را دنبال کنند و جریان ریتمیک هر برخورد را دنبال کنند.
من تلاش کردم تا یک بازی چالش برانگیزتر از Sekiro پیدا کنم زیرا از بازیکن خیلی سؤال می کند. Sekiro می گوید: “دقت سیستم شمشیر را انجام دهید ، یا بازی را کامل نمی کنید.” وقتی برای اولین بار آن را بازی کردم ، فکر کردم این بازی وحشتناک است زیرا نمی توانم دقت شدید زمان جنگ را پایین بیاورم. با این حال ، بعد از تمرین زیاد ، به این نتیجه رسیدم که Sekiro: Shadows Die Dience ممکن است بهترین شمشیر را که این رسانه تاکنون دیده است ، داشته باشند.
مشکلی که Sekiro در زندگی من معرفی کرده است این است که اکنون که من به سختی آن تسلط پیدا کرده ام و بر کوههایی که در مسیر من قرار داده است غلبه کرده ام ، هر بازی دیگری با شمشیر نبرد احساس نادرستی و شناور است. من ساعت ها را با بازی های عالی می گذرانم و آرزو می کنم که آنها بیشتر مجازات کنند و بیشتر از توجه بیشتر من بخواهند.
Sekiro چیزی را در مغز من نشان داد که هیچ بازی دیگری حتی به خراشیدن نزدیک نشده است. دومین موردی که شمشیرها در سایه های Creed Assassin و تیغه ستاره ای از بین می روند ، من از روی نیمکت بیرون می روم تا وقتی که می توانم از طریق هر برخورد خود را ببندم ، رها می شوم.
این تقصیر Assassin's Creed نیست
دشوارترین بخش در مورد این مشکل این است که معمولاً حتی تقصیر بازی های دیگر نیست. Assassin's Creed ، در حالی که سابقه مبارزه با شناور را داشت ، به دلیل عدم حضور Sekiro بد نیست ، و انتظار می رود که انتظار داشته باشد. این در تلاش نیست که یک بازی سامورایی مجازات در مورد تسلط مبارزه باشد ، این Assassin's Creed ، یک بازی اکشن-ماجراجویی است که مخاطبان بسیار گسترده ای را هدف قرار می دهد. همین مورد در مورد چیزی مانند Star Wars Jedi: Survivor نیز پیش می رود. حتی اگر سیستم های آن بسیار نزدیک به سیستم های موجود در Sekiro باشد ، بیشتر از یک شبیه ساز واقع بینانه LightsAber یک بازی ماجراجویی پاپ کورن است.
من فقط دومین موردی را که یک پیام آموزشی به من می گوید ، برای تسلط بر نبرد یک بازی خوب می گیرم ، زیرا Parrying یکی از بخش های مهم آهنگ و رقص Sekiro است. این روزها ، وقتی پیام ظاهر می شود ، من آموزش را تکمیل می کنم ، می بینم که پنجره پری بسیار زیاد است و به منفعلانه باز می گردم تا راه خود را از طریق جنگ انجام دهم.
ای کاش می دانستم در مورد این مشکل چه کنم. من امیدوار بودم که به موقع از بین برود ، اما اکنون بیش از شش سال از زمان بیرون آمدن Sekiro می گذرد و من هنوز منتظر چیزی برای خراش دادن همان خارش هستم. شاید من فقط باید منتظر Sekiro 2 باشم. یا شاید لازم باشد کار خود را روی یک MOD شروع کنم تا Assassin's Creed بسیار سخت تر شود.
Assassin's Creed Shadows
- عاری از
-
20 مارس 2025
- ESRB
-
بالغ 17+ // خون و گور ، خشونت شدید ، زبان
