قبل از اینکه TikTok، میم‌ها یا حتی ایمیل داشته باشیم، ARPANET وجود داشت – پدربزرگ و مادربزرگ اینترنت که امروز می‌شناسیم. و در قلب عملیات ARPANET چیز کوچکی به نام پروتکل کنترل شبکه (NCP) وجود داشت. ممکن است قدرت ستاره TCP/IP را نداشته باشد، اما بدون NCP، زمین بازی دیجیتالی را که امروز از آن لذت می بریم، نخواهیم داشت. بنابراین، بیایید یک قدم زدن سرگرم کننده در خط حافظه داشته باشیم و با پروتکل OG آشنا شویم که همه چیز را شروع کرد.
ARPANET چه بود؟
اواخر دهه 1960 را تصور کنید: دانشمندان علوم کامپیوتری، وودستاک، و… که رویای اتصال چند کامپیوتر عظیم برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات را دارند. وارد ARPANET شوید، زاییده افکار آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته وزارت دفاع ایالات متحده (ARPA). این شبکه برای پیمایش در ویدیوهای گربه ها (می دانم که یک تراژدی است) ساخته نشده است، بلکه برای همکاری تحقیقاتی جدی ساخته شده است. ARPANET یک آزمایش انقلابی بود که ثابت کرد ما می‌توانیم رایانه‌ها را در فواصل طولانی وصل کنیم، چیزهای شگفت‌انگیز در آن زمان.
اما اتصال کامپیوترها به سادگی وصل کردن آنها به روتر نیست. آنها نیاز داشتند صحبت کنید به یکدیگر. اینجا بود که NCP وارد شد.
NCP: اولین مترجم اینترنتی
NCP را به عنوان مترجم یک مهمانی چند ملیتی در نظر بگیرید. هر کامپیوتر “زبان” خود را برای ارسال و دریافت داده ها داشت. NCP به‌عنوان واسطه عمل می‌کرد و اطمینان می‌داد که پیام‌ها از یک سیستم به سیستم دیگر بدون گم شدن در ترجمه می‌رسند. وظایفی مانند برقراری اتصالات، مدیریت جریان داده و اطمینان از اینکه بسته های اطلاعاتی فقط در فضای خالی ناپدید نمی شوند را انجام می داد.
NCP ساده طراحی شده است. این تلاش برای حل هر مشکلی در زیر نور خورشید نبود – فقط اصول اولیه: دریافت داده ها از نقطه A به نقطه B. این سادگی یک نقطه قوت بود که به ARPANET اجازه می داد سریع و کارآمد رشد کند.
بزرگترین بازدیدهای NCP
در طول سلطنت خود در دهه 1970، NCP قهرمان گمنامی بود که برخی از دستاوردهای پیشگامانه ARPANET را ممکن کرد:
-
- اشتراک گذاری فایل: اولین “پوشه مشترک” را در تاریخ تصور کنید. دانشمندان در نهایت می‌توانند بدون ارسال قرقره‌های غول‌پیکر نوار مغناطیسی، داده‌ها را مبادله کنند.
-
- ورود از راه دور: آیا نیاز به دسترسی به رایانه در سراسر کشور دارید؟ مشکلی نیست. NCP اولین جلسات ترمینال از راه دور را فعال کرد، یک تغییر بازی برای محققان.
-
- ایمیل: درست است، NCP راه را برای اولین ایمیل‌ها هموار کرد – اجداد دیجیتالی درهم‌تنیدگی صندوق ورودی شما.
چرا NCP جایگزین شد؟
همانطور که NCP جالب بود، محدودیت های خود را داشت. این برای شبکه های بزرگ و پیچیده یا مدیریت موثر خطاها طراحی نشده است. همانطور که ARPANET رشد کرد و گره های بیشتری به حزب پیوستند، ترک ها شروع به نمایان کردند.
در اواخر دهه 1970، محققان شروع به توسعه TCP/IP کردند، یک پروتکل قوی‌تر که می‌توانست با شبکه رو به رشد مقیاس شود. در 1 ژانویه 1983 (معروف به “روز پرچم”)، ARPANET رسماً به TCP/IP تغییر مکان داد و NCP بازنشسته شد. اما برای NCP ناراحت نباشید. راه رفت تا TCP/IP بتواند اجرا شود.
چرا امروز باید به NCP اهمیت دهیم؟
داستان NCP به ما یادآوری می‌کند که حتی ساده‌ترین ابزارها نیز می‌توانند تأثیر زیادی داشته باشند. به راحتی می توان شبکه های مدرن را بدیهی دانست، اما همه چیز با پیشگامانی شروع شد که اصول اولیه نحوه ارتباط کامپیوترها را کشف کردند.
NCP همچنین به ما می آموزد که نوآوری یک ورزش تیمی است. این فقط یک شخص یا سازمان نبود که اینترنت را به وجود آورد – این یک تلاش مشترک بود، با هر قطعه از ساختمان پازل در آخر. بدون NCP، نه TCP/IP، نه وب، و قطعاً تماشای برنامه‌های موردعلاقه‌تان وجود ندارد.
نتیجه گیری:
بنابراین دفعه بعد که ایمیلی را ارسال می‌کنید یا ویدیویی را پخش می‌کنید، لحظاتی را برای قدردانی از NCP متواضع و ذهن‌های پشت سر ARPANET اختصاص دهید. آنها پایه و اساس هر کاری را که ما امروز به صورت آنلاین انجام می دهیم، یک بسته در یک زمان گذاشتند.
تاریخ فقط مربوط به پادشاهان، ملکه ها و جنگ ها نیست، بلکه درباره قهرمانان گمنام فناوری نیز می باشد. و NCP؟ این قهرمانی است که ارزش یادآوری را دارد.
نظر شما چیست؟ بیایید در نظرات در مورد آن صحبت کنیم!
