هرگز فکر نمی‌کردم روی مانیتورم فریاد بزنم که یک فیل از روی دکمه پایین بیاید، اما بعد نمی‌دانستم از KarmaZoo Pastagames چه انتظاری داشته باشم. این یک پلتفرمر پیکسل عجیب و غریب است که دو تا ده بازیکن با هم کار می کنند تا مجموعه ای از سطوح به نام حلقه را تکمیل کنند. هر بازیکن به عنوان یک حباب کوچک شروع می‌کند که می‌تواند بپرد و بخواند، اما تکمیل سطوح با هم امتیاز کارما را برای خرید آواتارها و توانایی‌های بهتر به دست می‌آورد.
Pastagames وعده می دهد که هر مرحله بازی متفاوت خواهد بود زیرا سطوح با اندازه تیم شما و آواتارهای انتخابی سازگار می شوند. به عنوان مثال، اگر یک عنکبوت در تیم خود دارید، تارها در سراسر سطح ظاهر می شوند. بازیکنان همچنین در ابتدای هر سطح به کارت‌های Perk رأی می‌دهند، انتخابی تصادفی از علاقه‌مندان، که بر طراحی سطح نیز تأثیر می‌گذارد. برخی از کارت‌های Perk مفید هستند، مانند چسباندن دیوارها و آسان‌تر کردن آنها، برخی دیگر فقط خنده‌دار هستند، مانند ساختن هر شخصیت یک نهنگ، و برخی کاملاً بی‌فایده هستند. به معنای واقعی کلمه، یکی اظهار داشت که هیچ کاری انجام نداده است.
هر حلقه به طور تصادفی با بازیکنان دیگر با مهارت های مختلف یا سطوح کارما مطابقت دارد، و هیچ چت صوتی وجود ندارد، که ارتباط را به ویژه سخت می کند. شما با برخی از احساسات جهت دار اولیه شروع می کنید، اما تا حد زیادی نمی توانید دستورالعمل ها را به دیگران منتقل کنید. آواتارهای سطح بالایی برای باز کردن قفل با توانایی هایی وجود دارند که به معنای واقعی کلمه به دیگران اشاره می کنند که چه کاری انجام دهند.
برای پیش‌نمایش، من و دو روزنامه‌نگار دیگر کمی تقلب کردیم که می‌توانستیم به راحتی در یک اتاق با یکدیگر صحبت کنیم، اما همچنان مجبور بودیم با هوس‌های بقیه اعضای تیممان کنار بیاییم. اینجاست که آن فیل وارد بازی می شود.
ما به طیف وسیعی از آواتارها برای این نسخه نمایشی دسترسی داشتیم، البته نه راهنماها، و من نیازی به جستجوی دور برای یافتن گزینه عالی خود نداشتم – گرگ. هر حیوانی مهارت خاصی دارد، اما لزوماً فوراً نمی دانید چه مزیتی دارد. گرگ می توانست زوزه بکشد، اما من مطمئن نبودم که چه فایده ای دارد. بقیه سر میز من یک قوری را انتخاب کردند که می توانست نور بتابد و یک جوجه تیغی که می توانست خوشه هایی در دیوارها قرار دهد تا آنها را بالا برود.
ما آنقدر مشتاق بودیم که به راه بیفتیم و سهواً از آموزش غافل شدیم، که نه تنها هر کاری را که می توانستیم انجام دهیم به ما می گفت، بلکه بر اهمیت با هم ماندن این اولین اشتباه ما بود. گروه کوچک اشیاء و حیوانات شما همگی درون حبابی به نام هاله قرار دارند و هر سطح دارای یک تایمر است که تا زمانی که همه شما بمیرید شمارش معکوس می کند. اگر خیلی از یکدیگر دور شوید، به هاله‌های کوچک‌تر تبدیل می‌شوید و خیلی سریع‌تر می‌میرید.
ما این را به سختی فهمیدیم، زیرا هر سه ما با هیجان در سطح جلوتر می‌رفتیم، فقط برای اینکه حباب ما محو شود و همه ما را بکشد. خوشبختانه ما پایین بودیم اما بیرون نبودیم. هنگامی که بمیرید، به ارواح کوچکی تبدیل می شوید که نمی توانند با هیچ چیزی تعامل فیزیکی داشته باشند اما همچنان قابل مشاهده هستند. ما در اطراف اهرم‌ها، کلکسیون‌ها و دکمه‌ها معلق بودیم و به طور کلی تیم را در مسیر درست هدایت می‌کردیم. تا زمانی که حداقل یک بازیکن به پایان یک سطح برسد، همه احیا می شوند تا حلقه را با هم ادامه دهند.
ما که تازه تناسخ یافته بودیم و از اشتباهات گذشته درس می گرفتیم، مایل بودیم مانترای «ایمنی در اعداد» را برای سطح بعدی حفظ کنیم. با پیشروی در حلقه، دشواری افزایش می‌یابد، بنابراین ما ناگهان مجبور شدیم پازل‌هایی را حل کنیم که شامل کلیدها و درهای قفل شده بود، پازل‌های موسیقی که در آنها می‌خوانید تا درها باز شوند یا سکوها حرکت کنند، و صفحات فشار. شکاف‌های کوچکی برای عبور آواتارهای کوچک‌تر وجود دارد، یا حتی می‌توانید با فشار دادن یک دکمه به یک لجن برگردید تا از طریق گذرگاه‌های باریک عبور کنید.
تا زمانی که هاله شما دست نخورده باشد، می توانید بدون مجازات بمیرید، و از مرگ حتمی خود می توانید برای کمک به دیگران استفاده کنید. اگر خود را روی چند میخ پرتاب کنید، سنگ قبری در جایی که مرده‌اید ظاهر می‌شود – یک بلوک محکم – که به آواتارهای همکارتان اجازه می‌دهد راحت‌تر از خطرات عبور کنند و برای انجام این کار شما کارما را به دست آورند.
می‌تواند همزمان اتفاقات زیادی بیفتد، و شما باید مراقب چیزهایی باشید که می‌توانند به شما آسیب بزنند یا بکشند، همه در حالی که سعی می‌کنید پازل‌ها را حل کنید، آیتم‌ها را جمع‌آوری کنید، با هم کار کنید و با موفقیت به پایان برسید. بدون اینکه بتوانید به درستی ارتباط برقرار کنید، گاهی اوقات ممکن است ناامید کننده باشد.
در یک سطح بسیار طاقت‌فرسا که در آن تلاش می‌کردیم بدون ارتباط مناسب پشت سر هم کار کنیم، هاله ما به‌طور خطرناکی کوچک شده بود و صفحه نمایش کم‌رنگ می‌شد. خیلی به پایان نزدیک شده بودیم. ما فقط باید روی یک سکو قرار می گرفتیم، دکمه ای را که آن را فشار می داد لمس نکنیم و به سمت پیروزی شیرین و شیرین حرکت کنیم.
اما این هرگز اتفاق نیفتاد، زیرا فیل از دکمه پایین نمی آمد. ما نمی‌توانستیم به فیل بگوییم که چه کار می‌کند، و هیچ مقداری از پریدن، زوزه کشیدن و آواز خواندن نمی‌توانست فیل را متقاعد کند که حرکت کند. همه ما هلاک شدیم و حلقه ما به پایان رسید. هرگز نبخش، هرگز فراموش نکن.
این حالت حلقه فقط آنلاین است، اما یک حالت رقابتی محلی نیز وجود دارد که ما آن را بررسی کردیم که دارای بازی‌های مختلف مهمانی کوچک بود. در موردی که ما امتحان کردیم، همه بازیکنان آواتار یکسانی بودند که برای مسابقه در سطح پلتفرمی که به طور مداوم در حال پیمایش است، رقابت می‌کردند. اگر خیلی آهسته پیش بروید یا گیر کنید و صفحه به شما برسد، مرده اید. من هیچ کدام از اینها را نبردم. من این حقیقت را که هنوز تلفنم را آویزان کرده بودند به فیل خائن سرزنش خواهم کرد.
در حالی که بازی رقابتی محلی لمس خوبی است، جذابیت واقعی KarmaZoo بازی مشارکتی آنلاین است. می‌توانید سرورهای خصوصی را برای بازی‌ها انتخاب کنید، بنابراین من از قبل تصور می‌کنم که این یک انتخاب عالی برای یک شب اجتماعی TheGamer باشد و روی آواتاری که هر ویرایشگر انتخاب می‌کند شرط‌بندی کنم (ویرایشگر خاصی که وسواس زیادی به چیزهای خزدار بزرگ دارد، قطعا شیر را انتخاب می‌کند). اگرچه فقدان ارتباط می تواند چالش برانگیز باشد، اما با استفاده از چت صوتی کنسول بومی یا Discord، به اندازه کافی آسان است.
حال سوال اصلی این است که آیا رئیس ما می تواند با موفقیت 9 نفر از تیم حیوانات و اشیاء عجیب و غریب خود را بدون اینکه همه آنها بمیرند، از طریق سطوح دشواری فزاینده دور کند؟ حدس می‌زنم ما متوجه خواهیم شد که KarmaZoo در تابستان امسال چه زمانی راه‌اندازی می‌شود.
