Jedi: Survivor در Jedi: Fallen Order از بسیاری جهات پیشرفت کرد. من از طرفداران پلتفرمینگ بسیار برتر آن هستم و Cal Kestis شخصیتی پیدا می کند و داستانی عمیقاً قانع کننده برای بوت شدن دارد. بسیاری از چیزهایی که من در Fallen Order نسبت به آنها دوجانبه احساس می کردم، در Survivor ساخته شده اند و به گونه ای تغییر شکل داده اند که بسیار قانع کننده باشند – و یکی از این موارد سفارشی سازی بازی است.
در Fallen Order، سفارشی‌سازی بسیار ساده بود. روی هر نقشه صندوق‌هایی وجود داشت که وقتی باز می‌شد، به کال یک پانچوی رنگی جدید، قطعات شمشیر نوری جدید و طرح‌های رنگ آمیزی برای BD-1 و Mantis، کشتی او و دوستانش در آن سفر می‌کرد. برای من اهمیت خاصی نداشت که کال پانچو چه رنگی دارد یا شمشیر نوری او چه شکلی است، بنابراین برای من خیلی مهم نبود که تمام سینه ها را در بازی شکار کنم.
با این حال، Survivor سرگرمی را به ارتفاعات جدیدی ارتقا می دهد. به طرز خنده‌داری، می‌توانید مدل‌های جدید مو و ریش را در ادامه انتخاب کنید – سینه‌ای را باز کنید و… یک کفال پیدا کنید! یا یک بزی، یا یک برش خدمه، یا یک جفت شلوار. همچنین ممکن است طرح‌های رنگی برای BD-1، شمشیر نوری و بلستر خود پیدا کنید و می‌توانید رنگ‌ها را از طرح‌های مختلف ترکیب و مطابقت دهید. شما همچنین می توانید ارزهای منحصر به فرد هر سیاره را انتخاب کنید و آنها را با بازرگانان خرج کنید تا ظاهر جدیدی پیدا کنید.
مردم از لباس پوشیدن کال های خود لذت برده اند، از جمله من. در طول بازی‌هایم نگاه‌های زیادی را مرور کردم، از جمله کابوی کال که شامل یک سبیل کاملاً مسخره، کفال، ژاکت و شلوار بود. در نهایت یک مانبون، یک پیراهن تمرینی، و بدون ژاکت گذاشتم، زیرا بازوان کال بسیار خوب است و از تماشای او که سرکوبگران فاشیست را سرنگون می‌کند در حالی که شبیه یک معلم یوگا سفید هیپستر به نظر می‌رسید، لذت می‌بردم. او به نظر می رسید که ما در یک مکان آبجوی صنایع دستی همدیگر را ملاقات خواهیم کرد و او مرا نادیده گرفت. من متأسفانه درگیر آن بودم.
فکر نمی‌کردم شخصی‌سازی چیزی در مورد Survivor باشد که خیلی دوستش داشتم. مطمئنم تنوع لباس‌هایی که به تنهایی می‌توانستم بسازم باعث شد به کامرون موناگان علاقه پیدا کنم، که برای من بسیار شرم‌آور است. من معمولاً از آن دسته افرادی نیستم که از صرف 20 دقیقه برای لباس پوشیدن یک شخصیت و بعد از آن نیم ساعت دیگر از کال عکس گرفتن از زوایای مختلف لذت می برم. وقتی The Sims را بازی می‌کنم، حتی به لباس‌های سیم‌هایم اهمیت زیادی نمی‌دهم.
فکر می‌کنم ممکن است این ایده شخصی‌سازی باشد که مرا درگیر کرده است – در Fallen Order، من بین تعداد محدودی پانچو با رنگ‌های متفاوت انتخاب می‌کردم، اما Survivor به من اجازه می‌دهد یک Cal از خودم بسازم. من موهایش، ریشش (یا نداشتن، در مورد من)، شلوارش، ژاکتش را انتخاب می کنم. او یک Cal نیست، او Cal من است، که به نظر من شخصیت او را جذاب‌تر می‌کند. برخی از مردم می‌خواهند که او شبیه عیسی باشد، برخی می‌خواهند او شبیه آناکین باشد، برخی می‌خواهند او شبیه یک گاوچران فضایی باشد. برای من، قوس شخصیتی او زمانی جالب است که کمی شبیه یک پسر لعنتی به نظر می رسد، به دلیل ناهماهنگی یا هر چیز دیگری، و همچنین به این دلیل که او بسیار داغ به نظر می رسد. من هرگز بازی با عروسک ها را دوست نداشتم، اما شاید وقتی فیلم باربی اکران شد، به Survivor برگردم و لباس جدیدی به کال بدهم.
