این مقاله حاوی اسپویل برای Guardians of the Galaxy Vol. 3.
من احساسات متفاوتی نسبت به جیمز گان به عنوان یک سوزن‌انداز داشتم. The Guardians of the Galaxy Holiday Special، همانطور که در زمان انتشار نوشتم، آهنگ های بسیار زیادی داشت، با 11 آهنگ در زمان اجرای سریع 44 دقیقه ای خود. آهنگ‌ها عموماً بسیار خوب بودند – The Pogues’ Fairytale of New York یک انتخاب عالی برای نگهبانان سرسخت بود – اما با این تعداد زیاد در مدت کوتاهی، آنها شروع به از دست دادن تأثیر خود کردند. از سوی دیگر، اولین فیلم Guardians of the Galaxy زمانی که من در کالج بودم اکران شد و تاثیر زیادی داشت و افراد هم سن و سال من را با یک تن موسیقی عالی آشنا کرد که در غیر این صورت نمی شنیدیم. گان ذوق زیادی در آهنگ ها دارد، اما برای برقراری ارتباط با ضربات احساسی، کمی به کوتاه نویسی موسیقی تکیه می کند.
من واقعاً این مشکل را با Guardians of the Galaxy Vol نداشتم. 3، به خصوص به این دلیل که سه سکانس دو بهترین قطره سوزن خود را برای پایان فیلم ذخیره می کند. پس از اینکه محافظان تصمیم به جدایی گرفتند، راکت پخش کننده MP3 خود را بیرون می آورد، دهه ها را مرور می کند و دهه 2000 را انتخاب می کند. فیلم اول از آهنگ های دهه 70 استفاده می کرد، فیلم دوم دهه 80 را بررسی می کرد و بیشتر فیلم سوم توسط موسیقی متن دهه 90 پشتیبانی می شود. با انتخاب Rocket در اینجا، شروع دوره جدیدی را نشان می دهد. سیم های آشنا شروع به نواختن می کنند. Dog Days به پایان می رسد و Rocket و Groot شروع به رقصیدن می کنند، همانطور که گان یک مونتاژ احساسی به ما ارائه می دهد که دیگر نگهبانان اکنون که تیم را منحل کرده اند به کجا می روند. پس از نه سال از نگهبانان، این تکان دهنده ترین لحظه فیلم است.
سپس، پس از اولین قسمت از تیتراژ، ما یک صحنه میان اعتباری دریافت می کنیم که نگهبانان باقی مانده/جدید درباره آهنگ های مورد علاقه خود بحث می کنند. وقتی می‌بینند که گله‌ای از جانوران خطرناک به آنها نزدیک می‌شوند (و مهم‌تر از آن، دهکده آسیب‌پذیر پشت سرشان)، راکت Redbone’s Come and Get Your Love را می‌گذارد که بازگشتی به اولین میکس عالی است.
از یک طرف، اینها فقط دو آهنگ بسیار خوب و پرانرژی هستند. آنها فیلم را با صدای بلند می فرستند. اما، آنها احساس شخصی بیشتری برای من دارند، و من شک دارم، برای بسیاری از اعضای هزاره از مخاطبان فیلم. Dog Days Are Over در ابتدا به عنوان یک تک آهنگ در اواخر سال 2008 منتشر شد، اما تا پاییز سال 2010 وارد چارت های ایالات متحده نشد. این بازی تعداد زیادی پخش رادیویی رایج را دریافت کرد، اما در 94.1 The Edge نیز محبوب بود. ایستگاه جایگزینی که هنگام رانندگی به دبیرستانم در جنوب مرکزی میشیگان به آن گوش دادم.
در همین حال، بیا و عشقت را بگیر، برای من به همین شکل نوستالژیک است، و من را به یاد یکی دو سال اول پس از انتشار فیلم Guardians می اندازد. در دانشگاه، به عنوان دستیار مقیم کار می کردم و هر هفته با مدیر مقیمم در آپارتمانش در خوابگاه ملاقات می کردم. یادم می‌آید که در حین پاتوق کردن، بازی Super Smash Bros یا صحبت کردن در مورد نحوه پیش رفتن کار، به وینیل Guardians of the Galaxy Awesome Mix در دستگاه پخش خود گوش می‌دادم. یکی دیگر از دوستان نزدیک آن زمان در حالی که ما هنوز در مدرسه بودیم ازدواج کرد و در جشن عروسی خود با اعضای خانواده اش رقص های رقص اجرا کرد. Hooked on a Feeling، آهنگ دیگری در آن آلبوم، یکی از آهنگ هایی بود که او با آن رقصید.
همان‌قدر که اولین باری که Guardians of the Galaxy را در سینما دیدم با علاقه به یاد می‌آورم، این آهنگ‌هایی هستند که بیشتر به اعماق احساسی حافظه من نفوذ می‌کنند. موسیقی این توانایی را دارد که عمیق‌تر در حافظه شما نقب بزند، تا به طور کامل با دوره‌های معنادار زندگی‌تان در هم تنیده شود. گان این را می داند. این بزرگترین قدرت اوست.
