علی‌رغم سال‌ها تلاش برای حمایت از یک جامعه متحد، نیانتیک بالاخره تصمیم گرفت Remote Raid Passes را صادر کند. از این هفته، قیمت بسته‌های Remote Raid Pass از 300 (که قبلاً از 250 چند ماه پیش افزایش یافته است) به 525 افزایش می‌یابد، در حالی که قیمت پاس‌های تکی از 100 به 195 افزایش می‌یابد. علاوه بر این، بازیکنان به تعداد کل محدود خواهند شد. پنج حمله از راه دور در روز. این تغییر دسترسی به Pokemon Go را برای بازیکنان معلول، بازیکنان روستایی و کسانی که در مناطقی زندگی می‌کنند که برای قدم زدن در آنها امن نیست به‌طور قابل توجهی محدود می‌کند. چگونه Pokemon Go می تواند از این بازگردد.
در اعلامیه پست وبلاگ، Niantic می نویسد: “از زمان معرفی آنها در سال 2020، Remote Raid Pass بر تجربه بازی Pokemon Go به گونه ای که هرگز قصد نداشتیم تسلط پیدا کرد.” توسعه‌دهنده ادامه می‌دهد که اگرچه این تصمیم را ساده نمی‌گیرد، اما معتقد است که این یک “گام ضروری به سمت هدف ما برای حفظ و بهبود تجربه منحصر به فرد بازی Pokemon Go” است.
سال گذشته، زمانی که Niantic شروع به بازگرداندن پاداش‌هایی کرد که برای آسان‌تر کردن بازی در طول همه‌گیری همه‌گیر، کارگردان بازی زنده، Michael Steranka به Kotaku گفت که مهم است که Pokemon Go هویت خود را حفظ کند – به اصطلاح سه ستون اکتشاف، ورزش، و تعامل اجتماعی Remote Raid Pass همه این اهداف را دور می زند، بنابراین در حالی که برای مدتی هدفی را دنبال می کرد، Niantic احساس می کند لازم است این ویژگی را از بازی حذف کند.
من می‌توانم به تعهد Niantic برای وفادار ماندن به چیزی که Pokemon Go قرار است باشد احترام بگذارم، اما فکر می‌کنم ساده‌لوحانه است که این بهانه را در ارزش واقعی بدانیم. Niantic یک شرکت داده‌های موقعیت مکانی است و از مجموعه داده‌های بازیکن، ارزش بی‌شمار تولید می‌کند. آی تی نیاز دارد بازیکنان برای بیرون آمدن و حرکت در اطراف، بنابراین می تواند تمام آن داده های شیرین موقعیت مکانی شیرین را از آنها جمع آوری کند. از دست دادن درآمد ناشی از محدود کردن تعداد پاس‌های Remote Raids که بازیکنان می‌توانند بخرند و از خود بیگانگی جامعه باید ارزش مبادله با Niantic را داشته باشد، اما من فکر نمی‌کنم که واقعاً برای محافظت از یکپارچگی بازی باشد.
ارزش داده‌های مکان هر چه باشد، باید زیاد باشد، زیرا پایه بازیکن احساس می‌کند با این تصمیم کاملاً خیانت شده است و قابل درک است. اشتباه نکنید، این فقط حمله به کسانی نیست که ترجیح می دهند در خانه بنشینند و اهداف بازی را دور بزنند. این به بازیکنانی که به دلایل سلامتی یا محدودیت‌های فیزیکی نمی‌توانند فعال باشند آسیب می‌زند و به بازیکنانی که در مکان‌هایی زندگی می‌کنند که به اندازه کافی جمعیت برای تشکیل جوامع محلی زندگی نمی‌کنند آسیب می‌زند. Pokemon Go همیشه برای افرادی که در شهرهای بزرگ و قابل پیاده‌روی زندگی می‌کنند طراحی شده است و این تغییر بازی را برای بقیه سخت‌تر می‌کند.
من جزو بازیکنانی هستم که از Remote Raid Passes سود می‌برم، اما نه به این دلیل که خودم از آنها استفاده می‌کنم. در حومه جنوب کالیفرنیا، جایی که هیچ‌کس در جایی راه نمی‌رود، سال‌ها تلاش کردم تا حملات فعالی پیدا کنم که بازیکنان کافی برای شکست دادن رئیس حمله را داشته باشند. هنگامی که برنامه PokeRaid را کشف کردم، شروع به میزبانی حملات مجازی در منطقه خود کردم. من تمام کارهایی را که Niantic از من می‌خواهد انجام می‌دادم: ورزش می‌کردم، منطقه‌ام را کاوش می‌کردم و اجتماعی بودم – حداقل از طریق سیستم چت PokeRaid – اما با محدودیت در پاس‌های حمله روزانه، نمی‌توانم میزبانی کنم. به همان اندازه که من قبلاً انجام می دادم حمله می کند.
بازیکنان همیشه به طور انبوه بازی‌های سرویس زنده را ترک می‌کنند، و این به ندرت باقی می‌ماند. وقتی همه در نهایت آرام می‌شوند و یاد می‌گیرند با هر تغییری که به آن اعتراض دارند کنار بیایند، سخت است که عصبانیت و تحریم‌های گیمرها را جدی بگیریم. اگرچه این یک وضعیت متفاوت به نظر می رسد. Niantic وقتی Remote Raid Passes را معرفی کرد قوطی کرم را باز کرد و اکنون نمی‌تواند آنها را در قلع دندانه دار قدیمی قرار دهد. این به اندازه کافی برای یکسان کردن زمین بازی برای همه کسانی که نمی توانند به طور قابل اعتماد به روش معمولی حمله کنند، انجام نداده است، و اکنون به شدت تنها گزینه ای را که بسیاری از آنها دارند محدود کرده است (و قیمت را افزایش می دهد). بعد از تمام انرژی ای که جامعه برای گفتن این موضوع به Niantic که این ویژگی مهمی است که کیفیت بازی را بهبود می بخشد، صرف کرده است، تعجب نخواهم کرد اگر این آخرین چیزی باشد که باعث شود بسیاری از مردم برای همیشه از بازی Pokemon Go صرف نظر کنند. .
