مدیریت مداوم قرار گرفتن در معرض تهدید (CTEM) یک استراتژی امنیت سایبری فعال است که برای کمک به سازمانها به طور مداوم در شناسایی ، ارزیابی و کاهش تهدیدها طراحی شده است. اولین بار توسط گارتنر در سال 2022 معرفی شد ، CTEM از ارزیابی های سنتی و دوره ای فاصله می گیرد و در عوض بر نظارت مداوم و پاسخ در زمان واقعی تأکید می کند. با افزودن فن آوری های جدید ، کاربران و اتصالات ، زیرساخت های دیجیتالی به طور فزاینده ای پیچیده می شوند ، CTEM دید و کنترل مداوم بر شکافهای امنیتی بالقوه را تضمین می کند. این رویکرد مدرن ، مشاغل را قادر می سازد تا با تنظیم مداوم دفاع خود ، از تهدیدها در حال تحول باشند.
CTEM در مقابل مدیریت آسیب پذیری سنتی
CTEM بر خلاف مدیریت آسیب پذیری سنتی ، که به طور معمول شامل اسکن های برنامه ریزی شده ماهانه یا سه ماهه است ، بر ارزیابی مداوم تأکید می کند. این روشهای سنتی غالباً شکافهای خطرناکی را بین اسکن ها ایجاد می کنند ، که در طی آن آسیب پذیری های بحرانی می توانند کشف نشده و مورد سوء استفاده قرار بگیرند. CTEM این شکاف را با اسکن مداوم محیط ، شناسایی مسائل لحظه ای که ظاهر می شود ، می بندد و امکان اصلاح فوری را فراهم می کند.
به عنوان مثال ، اگر یک نقص امنیتی در یک دروازه پرداخت ظاهر شود ، ابزارهای CTEM می توانند آن را در زمان واقعی تشخیص دهند و قبل از بروز بهره برداری ، به کاهش خطر کمک کنند. علاوه بر این ، CTEM ناهنجاری های رفتاری را تشخیص می دهد ، و به شناسایی تهدیدهای خودی و سوء استفاده های نادرست کمک می کند ، بنابراین باعث تقویت وضعیت امنیتی کلی می شود.
پنج مرحله اصلی CTEM
عملکرد CTEM از طریق پنج مرحله در حال انجام و به هم پیوسته است. اولین مورد Scoping است ، جایی که تمام دارایی های دیجیتالی – که از خدمات ابری به برنامه های داخلی می روند – شناسایی و نقشه برداری می شوند. Discovery بعدی است ، جایی که هر یک از مؤلفه های IT به طور کامل برای کشف آسیب پذیری ها ، چه شناخته شده و چه ناشناخته ، مورد بررسی قرار می گیرد. اولویت بندی به شرح زیر است ، جایی که تهدیدها بر اساس احتمال و تأثیر بالقوه آنها در رتبه بندی قرار می گیرند ، و اطمینان می دهند که فوری ترین موضوعات توجه فوری را به خود جلب می کند.
در مرحله اعتبار سنجی ، حملات و آزمایش های شبیه سازی شده برای ارزیابی اینکه آیا از آسیب پذیری ها می توان مورد سوء استفاده قرار گرفت و چقدر دفاعی موجود در آن است ، انجام می شود. سرانجام ، بسیج شامل استفاده از رفع اصلاحات ، هماهنگی تلاشهای پاسخ و تعبیه اقدامات امنیتی در گردش کار روزانه است. با هم ، این مراحل یک چرخه مداوم را تشکیل می دهند که با چشم انداز تهدید سازگار و تکامل می یابد.
مزایای اصلی CTEM
CTEM طیف گسترده ای از مزایای استراتژیک را ارائه می دهد. این کار با شناسایی و کاهش آسیب پذیری ها قبل از سوءاستفاده از آنها ، مدیریت ریسک فعال را امکان پذیر می کند. با تشخیص در زمان واقعی ، سازمان ها می توانند تهدیدات را به عنوان ظهور انجام دهند ، نه پس از انجام آسیب.
این رویکرد با تمرکز منابع بر مهمترین خطرات از طریق اولویت بندی هوشمند ، کارآیی را بهبود می بخشد. CTEM همچنین با ارائه بینش در زمان واقعی و عملی در مورد قرار گرفتن در معرض سازمان ، باعث افزایش ریسک می شود. با گذشت زمان ، این می تواند با جلوگیری از نقض و کاهش خرابی منجر به صرفه جویی قابل توجهی در هزینه شود.
علاوه بر این ، نظارت و گزارش مداوم ، تلاش های مربوط به انطباق نظارتی را ساده می کند و رعایت استانداردهای در حال تحول را آسان تر می کند. CTEM با تشویق همکاری در بخش ها و تعبیه امنیت در فرآیندهای روزمره ، فرهنگ امنیتی داخلی قوی تری را نیز ترویج می کند. پاسخ حادثه سریعتر و هماهنگ تر می شود و تصمیمات توسط هوش دقیق و به روز تهدید هدایت می شود.
سخنان پایانی
با افزایش تهدیدهای سایبری پیشرفته تر ، سازمان ها دیگر نمی توانند به شیوه های امنیتی واکنش پذیر اعتماد کنند. به گفته گارتنر ، شرکت هایی که تا سال 2026 CTEM را اتخاذ می کنند ، سه برابر کمتر احتمال دارد که نقض داده را تجربه کنند. در دنیای دیجیتالی که خواستار هوشیاری مداوم است ، CTEM چابکی ، آگاهی و حمایت از مشاغل مدرن را فراهم می کند. با اتخاذ این رویکرد در حال حاضر ، شرکت ها می توانند یک قدم جلوتر از مهاجمان بمانند و مقاومت طولانی مدت را در چارچوب های امنیت سایبری خود بسازند.
