سلام خواننده👋 امیدوارم حالتون خوب باشه😊
در آخرین پست ما شاهد معرفی OOP ها بودیم. در این پست قصد داریم با اشیاء در جاوا اسکریپت آشنا شویم، از خیلی ابتدایی شروع کرده و آن را به سطح پیشرفته برسانیم.
پس بیایید شروع کنیم🔥
اشیا چیست؟
در جاوا اسکریپت، یک شی مجموعه ای از ویژگی ها است، که در آن هر ویژگی با یک کلید (همچنین به عنوان نام یا شناسه شناخته می شود) و یک مقدار مرتبط است. اشیاء را می توان برای ذخیره داده ها و عملکردهای مرتبط با هم مورد استفاده قرار داد و به کدهای سازماندهی شده و مدولارتر اجازه می دهد.
مثال -:const man={
name:"John",
age:45,
nationality:"Indian",
country:"India"
}
بنابراین این یک است man شیئی که دارای نام، سن، ملیت و کشور باشد.
این ویژگی ها جفت کلید-مقدار هستند که موجودیت موجود در سمت چپ کولون کلید است و موجودیت سمت راست کولون مقدار است.
شیء می تواند متدهایی نیز داشته باشد.
اشیاء در طبیعت پویا هستند، یعنی خواص و روش ها را می توان در هر زمان اضافه یا حذف کرد.
اما ممکن است فکر کنید که قبلاً اشیاء را به عنوان نمونه کلاس ها تعریف کرده بودیم اما در اینجا به روش دیگری آن را تعریف می کنیم؟ 🤔
دلیل آن ساده است که ما به دلیل ماهیت انعطاف پذیر جاوا اسکریپت از اشیا به روش های مختلف استفاده می کنیم. جاوا اسکریپت OOP های مبتنی بر کلاس نیست، اما OOP های مبتنی بر کلاس را در ES6 پشتیبانی می کند.
ایجاد یک شی جاوا اسکریپت
استفاده كردن new()
شیء تحت اللفظی
با استفاده از Constructor
تابع سازنده برای مقداردهی اولیه خصوصیات یک کلاس یا تابع استفاده می شود.
بنابراین در اینجا برای ایجاد شی person1، تابع سازنده را با نام و سن به عنوان آرگومان فراخوانی می‌کنیم، کلید نام در تابع سازنده مقدار ارائه شده توسط ما را دریافت می‌کند.
با استفاده از تابع سازنده می توانیم اشیاء مختلف از یک نوع را تعریف کنیم.
اینها چهار روشی هستند که از طریق آنها می توانیم شی جاوا اسکریپت را ایجاد کنیم.
دسترسی و اصلاح خواص
ما می توانیم ویژگی Object را با استفاده از .(نقطه) علامت گذاری یا [](پرانتز) علامت گذاری.
تقریباً همه چیز در جاوا اسکریپت شی است، ما آرایه‌ها را به‌عنوان اشیا، نقشه‌ها را به‌عنوان آبجکت‌ها، تاریخ‌ها را به‌عنوان آبجکت‌ها و بسیاری موارد دیگر در آنجا داریم.
نمونه اولیه شی
به زبان ساده، نمونه اولیه شی در جاوا اسکریپت مانند یک طرح یا الگو است که ویژگی ها و روش هایی را تعریف می کند که همه اشیا به طور پیش فرض به ارث می برند. این راهی برای اشیا برای به اشتراک گذاشتن رفتار و عملکرد بدون تکرار کد است.
مثال-:
در اینجا می بینید که ما یک قالب برای حیوانات تعریف کرده ایم و بعداً از آن به عنوان نمونه اولیه استفاده کرده ایم و به کمک آن یک شی سگ ساخته ایم.
حالا ممکن است فکر کنید که ما تابع سازنده داریم که از طریق آن می توانیم اشیاء مختلفی از یک نوع ایجاد کنیم، پس چرا به این نمونه اولیه نیاز داریم؟🤔
بنابراین در اینجا چند دلیل وجود دارد:
-
نمونه های اولیه اجازه می دهند تا کدهای حافظه کارآمدتری را ارائه دهند. هنگامی که اشیاء را با استفاده از یک تابع سازنده ایجاد می کنید، هر نمونه کپی خود را از متدهای تعریف شده در سازنده دریافت می کند. در مقابل، روش‌های تعریف‌شده بر روی نمونه اولیه در بین تمام نمونه‌ها به اشتراک گذاشته می‌شوند و مصرف حافظه را کاهش می‌دهند.
در این حالت، person1 و person2 هر کدام متد sayHello خود را دارند که برای هر نمونه حافظه اضافی مصرف می‌کند.
در این مورد، person1 و person2 هر دو به همان روش sayHello که در نمونه اولیه تعریف شده است اشاره می کنند. این به این معنی است که این روش تنها یک بار در حافظه ذخیره می شود و در بین تمام نمونه ها به اشتراک گذاشته می شود که منجر به صرفه جویی در حافظه می شود. -
نمونه های اولیه شما را قادر می سازند تا خصوصیات و روش ها را به صورت پویا اضافه یا تغییر دهید، حتی پس از ایجاد اشیا.
-
می توانید اشیاء جاوا اسکریپت داخلی مانند Array، String و Object را با افزودن متدهای سفارشی به نمونه های اولیه آنها گسترش دهید. این به شما امکان می دهد تا عملکرد این اشیاء را متناسب با نیازهای خاص خود افزایش دهید.
این برای Objects است، امیدوارم آن را به خوبی درک کرده باشید. در وبلاگ های آینده بیشتر در مورد اشیاء خواهیم آموخت. در وبلاگ بعدی با این موضوع آشنا خواهیم شد this کلمه کلیدی. تا آن زمان در ارتباط باشید و فراموش نکنید که من را دنبال کنید.
ممنون 🤍
