برنامه نویسی

درک شبکه های ابری: مقدمه ای بر AWS VPC

Summarize this content to 400 words in Persian Lang
در دنیای امروزی مبتنی بر داده، شبکه ابری نقش مهمی در نحوه عملکرد کسب‌وکارها و مقیاس‌بندی زیرساخت‌های خود ایفا می‌کند.

با استفاده از شبکه‌های ابری که انعطاف‌پذیر هستند، شرکت‌های ایمن و مقیاس‌پذیر برای سازگاری با تقاضاهای در حال تغییر دسترسی پیدا می‌کنند.

شبکه‌های سنتی در محل، اگرچه مؤثر هستند، اما اغلب در ارائه چابکی و انعطاف‌پذیری لازم برای رقابت در دنیایی پرسرعت کوتاهی می‌کنند.

شبکه‌های ابری با ارائه شبکه‌های مجازی‌سازی شده که می‌توانند به راحتی سفارشی‌سازی، مدیریت و گسترش داده شوند، این مشکل را با توسعه نیازهای کسب‌وکار حل می‌کند.

یکی از راه حل های پیشرو برای شبکه های ابری، سرویس های وب آمازون (AWS) Virtual Private Cloud (VPC) است. AWS VPC که به کسب و کارها اجازه می دهد تا شبکه های ایزوله و ایمن را در داخل سرویس های وب آمازون ایجاد کنند و کنترل کاملی را بر محیط شبکه مجازی خود ارائه دهند.

با AWS VPC، سازمان ها می توانند محدوده آدرس IP خود را تعریف کنند، زیرشبکه ها را ایجاد کنند و دروازه های شبکه را پیکربندی کنند.

این انعطاف‌پذیری آن‌ها را قادر می‌سازد تا معماری‌های شبکه‌ای بسازند که برای امنیت، انطباق و نیازهای عملکردی خاص مناسب باشد.

در این مقاله، به اصول AWS VPC می پردازیم، اجزای آن را تجزیه می کنیم و نحوه راه اندازی یک محیط VPC سفارشی را نشان می دهیم.

با درک AWS VPC، کسب‌وکارها می‌توانند از شبکه‌های ابری نهایت استفاده را ببرند، راه‌حل‌هایی را که نیازهای منحصربه‌فرد آن‌ها را برآورده می‌کنند و به آن‌ها قدرت می‌دهند تا به صورت ایمن در فضای ابری مقیاس شوند.

AWS VPC چیست؟

AWS Virtual Private Cloud (VPC) یک سرویس شبکه قدرتمند است که به کاربران اجازه می دهد تا محیط های شبکه ایزوله و قابل تنظیم را در فضای ابری AWS ایجاد کنند.

با AWS VPC، کاربران می توانند شبکه های مجازی خود را تعریف کنند، همه چیز را از محدوده آدرس IP گرفته تا زیر شبکه ها و دروازه های شبکه کنترل کنند.

این سطح از کنترل، کاربران را قادر می سازد تا پیکربندی های شبکه ای را ایجاد کنند که نیازهای امنیتی، انطباق و عملیاتی خاص آنها را برآورده کند.

در هسته خود، یک AWS VPC یک شبکه مجازی را ارائه می دهد که به طور منطقی از شبکه های دیگر در ابر AWS جدا شده است.

این جداسازی برای سازمان‌هایی که به محیط‌های اختصاصی و امن نیاز دارند، مانند محیط‌هایی که داده‌های حساس را مدیریت می‌کنند یا بارهای کاری تنظیم‌شده، ضروری است.

با ایجاد یک VPC، کاربران می توانند ساختارهای شبکه خصوصی، عمومی یا ترکیبی را طراحی کنند و انتخاب کنند که کدام منابع از اینترنت قابل دسترسی است و کدام یک کاملا خصوصی باقی می ماند.

علاوه بر جداسازی شبکه، AWS VPC به کاربران کنترل گسترده ای بر روی طرح و عملکرد شبکه خود ارائه می دهد.

کاربران می‌توانند VPC خود را به زیرشبکه‌ها تقسیم کنند تا منابع را سازماندهی کنند، از جدول‌های مسیر برای کنترل جریان ترافیک استفاده کنند، و دروازه‌هایی را برای دسترسی به اینترنت یا اتصالات امن به مراکز داده داخلی پیکربندی کنند.

این انعطاف‌پذیری، AWS VPC را به ابزاری ضروری برای کسب‌وکارهایی تبدیل می‌کند که به دنبال استقرار محیط‌های شبکه مقیاس‌پذیر، ایمن و بسیار سازگار در فضای ابری هستند.

اجزای کلیدی AWS VPC

AWS VPC شامل چندین مؤلفه ضروری است که با هم کار می کنند تا یک محیط شبکه انعطاف پذیر، امنیت و قابل تنظیم را فراهم کنند.

درک این مؤلفه‌ها برای طراحی و مدیریت یک VPC که با نیازهای سازمان شما مطابقت دارد، حیاتی است.

در زیر به تفکیک اجزای اولیه اشاره شده است:

زیر شبکه ها: زیرشبکه ها زیرشاخه هایی در یک VPC هستند که به سازماندهی و مدیریت موثرتر منابع کمک می کنند.

با تقسیم یک VPC به شبکه های منطقی کوچکتر، زیرشبکه ها راهی برای جداسازی منابع بر اساس عملکرد، امنیت یا سطح دسترسی آن فراهم می کنند.

AWS VPC از تنظیمات زیر شبکه عمومی و خصوصی پشتیبانی می کند.

زیرشبکه های عمومی دسترسی مستقیم به اینترنت دارند و برای منابعی مانند وب سرورهایی که نیاز به اتصال خارجی دارند، مناسب هستند.

از سوی دیگر، زیرشبکه‌های خصوصی از اینترنت جدا شده‌اند و برای پایگاه‌های داده و سرورهای کاربردی که نیاز به امنیت بیشتری دارند، ایده‌آل هستند.

جداول مسیر: جداول مسیر نقش مهمی در هدایت ترافیک شبکه در داخل یک VPC دارند.

هر زیر شبکه در یک VPC با یک جدول مسیر مرتبط است، که قوانین هدایت ترافیک به مقصد خود را، چه در داخل VPC و چه به شبکه های خارجی، تعریف می کند. به عنوان مثال، یک جدول مسیر می تواند ترافیک بین زیرشبکه ها را هدایت کند یا یک زیرشبکه را برای دسترسی خارجی به دروازه اینترنتی متصل کند.

سفارشی کردن جداول مسیر به کاربران اجازه می دهد تا محیط های ایزوله ایجاد کنند و اطمینان حاصل شود که ترافیک فقط در جایی که در نظر گرفته شده است جریان دارد.

دروازه اینترنت: دروازه اینترنتی مؤلفه ای است که ارتباط بین نمونه های داخل VPC و اینترنت را امکان پذیر می کند.

هنگامی که به VPC متصل می شود، دروازه اینترنت به منابع موجود در زیرشبکه های عمومی اجازه می دهد تا داده ها را از اینترنت ارسال و دریافت کنند.

این جزء برای برنامه‌ها و سرویس‌هایی که نیاز به دسترسی عمومی دارند، مانند سرورهای وب، مهم است.

دروازه اینترنت اطمینان حاصل می کند که فقط منابع پیکربندی شده برای دسترسی به اینترنت قابل دسترسی است و امنیت کلی شبکه را افزایش می دهد.

دروازه NAT: یک دروازه ترجمه آدرس شبکه (NAT) به نمونه هایی در زیرشبکه های خصوصی اجازه می دهد تا به اینترنت دسترسی داشته باشند بدون اینکه آنها را در معرض اتصالات ورودی قرار دهند.

این راه‌اندازی به‌ویژه برای منابعی مفید است که نیاز به اتصال به سرویس‌های خارجی یا دانلود به‌روزرسانی‌ها دارند، اما باید از تهدیدات مبتنی بر اینترنت جدا باقی بمانند.

با استفاده از دروازه NAT، نمونه‌هایی در زیرشبکه‌های خصوصی می‌توانند به طور ایمن به اینترنت دسترسی داشته باشند و در عین حال آدرس IP خود را خصوصی نگه می‌دارند و لایه‌ای از امنیت و کنترل را اضافه می‌کنند.

راه اندازی اولین AWS VPC شما

ایجاد یک AWS VPC شامل چندین مرحله کلیدی برای اطمینان از یک محیط شبکه کاربردی، ایمن و مقیاس پذیر است.

این راهنما روندی را از تعریف VPC شما تا راه‌اندازی دروازه‌های اتصال خارجی را طی می‌کند.

ایجاد VPC

وارد کنسول مدیریت AWS شوید و به داشبورد VPC بروید.

Create VPC را انتخاب کنید و یک نام برای VPC خود وارد کنید.

یک بلوک IPv4 CIDR را مشخص کنید (به عنوان مثال، 10.0.0.0/16). این محدوده IP، فضای آدرس داخلی را برای VPC شما تعریف می‌کند و به حداکثر 65536 آدرس IP اجازه می‌دهد.

در صورت نیاز به تنظیمات، IPv6 را فعال کنید.

روی Create VPC کلیک کنید.

VPC شما اکنون در داشبورد VPC ظاهر می شود و برای ایجاد زیرشبکه آماده است.

افزودن زیرشبکه ها

زیرشبکه ها VPC شما را به شبکه های کوچکتر تقسیم می کنند و به شما این امکان را می دهند که سطوح دسترسی را با پیکربندی عمومی یا خصوصی کنترل کنید.

زیرشبکه عمومی:

به بخش Subnets در داشبورد VPC بروید و روی Create Subnet کلیک کنید.

VPC خود را انتخاب کنید و یک نام برای زیر شبکه مشخص کنید.

یک منطقه در دسترس را برای بهبود افزونگی انتخاب کنید.

یک بلوک IPv4 CIDR برای زیرشبکه، مانند 10.0.1.0/24 (که 256 آدرس IP را ارائه می دهد) وارد کنید.

بررسی کنید که زیرشبکه برای منابع عمومی مانند سرورهای وب تعیین شده باشد.

زیرشبکه خصوصی:

مراحل بالا را برای ایجاد زیرشبکه دیگری در همان VPC تکرار کنید، اما بلوک IPv4 CIDR دیگری را انتخاب کنید (مثلاً 10.0.2.0/24).

این زیرشبکه میزبان منابع خصوصی مانند پایگاه های داده است که از دسترسی مستقیم به اینترنت جدا شده اند.

برای نهایی کردن روی Create Subnet کلیک کنید.

پیکربندی جداول مسیر

جداول مسیر، ترافیک را در VPC شما هدایت می کند و نحوه ارتباط منابع با یکدیگر و با شبکه های خارجی را کنترل می کند.

به قسمت Route Tables در داشبورد VPC بروید و جدول مسیر مرتبط با VPC خود را انتخاب کنید.

برای زیرشبکه عمومی:

با انتخاب Edit routes و کلیک کردن روی Add route، مسیری را به اینترنت اضافه کنید.

0.0.0.0/0 را به عنوان مقصد مشخص کنید و دروازه اینترنت (که در مرحله بعد ایجاد شد) را به عنوان هدف انتخاب کنید. این مسیر به هر آدرس IP اجازه می دهد تا به منابع درون زیرشبکه عمومی دسترسی پیدا کند.

برای فعال کردن دسترسی به اینترنت، این جدول مسیر را با زیرشبکه عمومی خود مرتبط کنید.

برای زیرشبکه خصوصی:

شما نیازی به پیکربندی مسیر اینترنت ندارید. در عوض، یک Gateway NAT را برای دسترسی ایمن به اینترنت خروجی مرتبط کنید (در زیر بحث شده است).

تغییرات جدول مسیر را ذخیره کنید.

اتصال اینترنت و دروازه های NAT

دروازه ها منابع VPC را برای اتصال به شبکه های خارجی مانند اینترنت فعال می کنند.

دروازه اینترنت:

به قسمت Internet Gateways بروید و روی Create Internet Gateway کلیک کنید و یک نام برای آن تعیین کنید.

با انتخاب Actions > Attach to VPC و انتخاب VPC خود، دروازه اینترنت را به VPC خود متصل کنید.

اکنون، جدول مسیر زیرشبکه عمومی شما باید بتواند ترافیک را از طریق این دروازه اینترنتی هدایت کند و به نمونه هایی در زیرشبکه عمومی اجازه دسترسی به اینترنت را بدهد.

دروازه NAT:

به قسمت NAT Gateways رفته و روی Create NAT Gateway کلیک کنید.

زیرشبکه عمومی را برای دروازه NAT انتخاب کنید (برای اتصال به اینترنت باید در یک زیرشبکه عمومی باشد).

برای اطمینان از دسترسی مداوم به اینترنت، یک IP Elastic (یک آدرس IP ثابت و عمومی ارائه شده توسط AWS) به دروازه NAT اختصاص دهید.

پس از ایجاد، جدول مسیر را برای زیرشبکه خصوصی با افزودن مسیری به دروازه NAT به روز کنید. 0.0.0.0/0 را به عنوان مقصد و دروازه NAT را به عنوان هدف تنظیم کنید.

این مسیر به نمونه‌هایی در زیرشبکه خصوصی امکان می‌دهد به طور ایمن به اینترنت دسترسی داشته باشند، بدون اینکه در معرض ترافیک اینترنت ورودی قرار بگیرند.

AWS VPC شما اکنون با زیرشبکه های عمومی و خصوصی، جداول مسیر پیکربندی شده و دروازه هایی برای اتصال خارجی راه اندازی شده است.

با استفاده از این پایه، می توانید منابع را در یک محیط امن و کنترل شده متناسب با نیازهای شبکه خود استقرار دهید.

بهترین روش ها و موارد استفاده برای AWS VPC

پیاده‌سازی بهترین شیوه‌ها برای ایمن‌سازی و بهینه‌سازی AWS VPC شما برای اطمینان از عملکرد مؤثر و مطابقت با استانداردهای امنیتی سازمانی ضروری است.

علاوه بر این، درک موارد استفاده رایج به شما کمک می کند تا تنظیمات VPC را برای برنامه های خاص تنظیم کنید. در زیر بهترین شیوه ها و موارد استفاده برای AWS VPC آمده است.

بهترین روش ها برای ایمن سازی و بهینه سازی AWS VPC

از ACL های شبکه و گروه های امنیتی استفاده کنید: لیست های کنترل دسترسی شبکه (ACL) و گروه های امنیتی برای ایمن سازی ترافیک VPC اساسی هستند.

از شبکه ACL به عنوان یک لایه امنیتی اضافی در سطح زیرشبکه استفاده کنید و از قوانین ورودی و خروجی برای فیلتر کردن ترافیک استفاده کنید.

گروه‌های امنیتی، که در سطح نمونه کار می‌کنند، باید با اصل کمترین امتیاز پیکربندی شوند، که فقط اجازه ترافیک لازم را می‌دهد و به طور منظم قوانین را برای حذف دسترسی‌های غیرضروری مرور می‌کند.

مانیتورینگ را با آمازون CloudWatch فعال کنید: CloudWatch نظارت دقیقی برای منابع VPC شما فراهم می کند. معیارهای CloudWatch را فعال کنید و هشدارهای سفارشی را برای ردیابی فعالیت های حیاتی شبکه، مانند ترافیک غیرمعمول یا تغییرات در استفاده از منابع، تنظیم کنید.

برای بینش بیشتر، گزارش‌های CloudWatch را با VPC Flow Logs ادغام کنید تا داده‌های ترافیک IP را برای عیب‌یابی و ممیزی‌های امنیتی ضبط و تجزیه و تحلیل کنید.

از VPC Flow Logs استفاده کنید: VPC Flow Logs اطلاعات مربوط به ترافیک شبکه ورودی و خروجی VPC شما را جمع‌آوری می‌کند و داده‌های ارزشمندی را برای نظارت، عیب‌یابی و شناسایی خطرات امنیتی بالقوه فراهم می‌کند.

گزارش‌های جریان را برای تجزیه و تحلیل بعدی در Amazon S3 یا CloudWatch Logs ذخیره کنید و از آنها برای بهبود پیکربندی‌های شبکه و پاسخ سریع به ناهنجاری‌ها استفاده کنید.

پیاده سازی امنیت چند لایه با زیرشبکه ها: VPC خود را با ایجاد زیرشبکه های عمومی و خصوصی جداگانه تقسیم کنید. فقط منابع عمومی مانند وب سرورها را در زیرشبکه های عمومی قرار دهید و دسترسی به زیرشبکه های خصوصی را برای منابع حساس مانند پایگاه های داده محدود کنید.

از دروازه‌های NAT استفاده کنید تا به نمونه‌هایی در زیرشبکه‌های خصوصی اجازه دهید بدون اینکه در معرض ترافیک ورودی قرار گیرند، به خروجی متصل شوند.

ممیزی های منظم و بررسی های انطباق را ایجاد کنید: AWS ابزارهایی مانند AWS Config و AWS Trusted Advisor را برای کمک به اجرای انطباق و نظارت بر دریفت پیکربندی فراهم می کند.

از این ابزارها برای انجام ممیزی های منظم استفاده کنید و اطمینان حاصل کنید که VPC شما به سیاست های امنیتی و بهترین شیوه ها پایبند است. برای صنایع تحت نظارت، تنظیم بررسی های انطباق تضمین می کند که استانداردهایی مانند HIPAA یا PCI-DSS را رعایت کنید.

از Cases برای AWS VPC استفاده کنید

معماری های کاربردی چند لایه: AWS VPC برای میزبانی برنامه های چند لایه ایده آل است، جایی که معماری به لایه هایی مانند لایه های وب، برنامه و پایگاه داده تقسیم می شود.

شما می توانید هر لایه را به یک زیرشبکه جداگانه اختصاص دهید و امنیت را افزایش دهید و مدیریت ترافیک را ساده کنید.

به عنوان مثال، یک برنامه سه لایه ممکن است وب سرورها را در یک زیرشبکه عمومی قرار دهد و سرورهای برنامه و پایگاه های داده را در زیر شبکه های خصوصی نگه دارد.

*برنامه های کاربردی حساس به داده”: برای برنامه‌هایی که داده‌های حساس یا تنظیم‌شده را مدیریت می‌کنند، یک راه‌اندازی VPC سفارشی به شما این امکان را می‌دهد که محیط‌های خصوصی و بسیار امن را با کنترل دقیق بر ترافیک شبکه ایجاد کنید.

AWS VPC با جداسازی منابع، پیکربندی گروه‌های امنیتی و ACLهای شبکه و محدود کردن دسترسی عمومی، نیازهای امنیتی سخت‌گیرانه برنامه‌های کاربردی در بخش‌های مالی، بهداشت و درمان و بخش‌های دولتی را برآورده می‌کند.

استقرار ابرهای ترکیبی: AWS VPC از محیط‌های ابری ترکیبی پشتیبانی می‌کند و به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا مراکز داده داخلی خود را از طریق VPN یا AWS Direct Connect به ابر AWS متصل کنند.

این راه‌اندازی برای کسب‌وکارهایی که به دنبال گسترش زیرساخت‌های خود بدون انتقال همه داده‌ها و برنامه‌ها به فضای ابری هستند، یا برای کسانی که به دلیل تأخیر یا نیازهای انطباق به برنامه‌های خاص نیاز دارند در محل باقی بمانند، بسیار مهم است.

بازیابی بلایا و محیط های پشتیبان: AWS VPC بیشتر برای ساخت راه حل های بازیابی فاجعه مقرون به صرفه استفاده می شود.

با ایجاد یک VPC با زیرشبکه‌ها و فضای ذخیره‌سازی ایمن، کسب‌وکارها می‌توانند از داده‌های داخلی در AWS نسخه پشتیبان تهیه کنند و در صورت خرابی، به سرعت منابع را به چرخش درآورند. این راه‌اندازی زمان خرابی را به حداقل می‌رساند و یک محیط مقاوم و قابل اعتماد برای بازیابی بلایا فراهم می‌کند.

پیاده‌سازی این بهترین شیوه‌ها و بهره‌گیری از تطبیق پذیری AWS VPC در موارد استفاده مختلف به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا شبکه‌های ابری را به طور ایمن و مؤثر بهینه‌سازی کنند و اطمینان حاصل کنند که نیازهای عملیاتی و امنیتی را برآورده می‌کنند.

نتیجه گیری

AWS VPC پایه‌ای قدرتمند و انعطاف‌پذیر برای مدیریت شبکه‌های ابری ایجاد می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد محیط‌های ایزوله‌ای ایجاد کنند که الزامات امنیتی، مقیاس‌پذیری و انطباق خاصی را برآورده کند.

با درک اجزای اصلی AWS VPC، از جمله زیر شبکه‌ها، جدول‌های مسیر و دروازه‌ها، کسب‌وکارها می‌توانند شبکه‌های سفارشی متناسب با نیازهای خود بسازند.

راه‌اندازی زیرشبکه‌های عمومی و خصوصی، پیکربندی جدول‌های مسیر، و اتصال اینترنت و دروازه‌های NAT، مراحل ضروری در ایجاد یک VPC قوی هستند.

پیروی از بهترین روش‌ها، مانند استفاده از شبکه ACL، نظارت با CloudWatch، و اجرای امنیت چند لایه، قابلیت اطمینان و امنیت VPC شما را بیشتر افزایش می‌دهد.

تطبیق پذیری AWS VPC آن را برای طیف وسیعی از موارد استفاده، از برنامه های چند لایه گرفته تا بازیابی فاجعه، ایده آل می کند و راه حلی مقیاس پذیر برای بارهای کاری ابری پویا ارائه می دهد.

همانطور که به کاوش در ویژگی های AWS VPC ادامه می دهید، راه های جدیدی برای بهینه سازی و گسترش زیرساخت شبکه خود کشف خواهید کرد که به سازمان شما قدرت می دهد تا از رایانش ابری حداکثر استفاده را ببرد. با AWS VPC، ابزارهایی برای ایجاد یک محیط شبکه ایمن و مقیاس پذیر دارید که در کنار کسب و کار شما رشد می کند.

منابع/منابع اضافی برای خواندن ادامه مطلب

https://docs.aws.amazon.com/vpc/latest/userguide/how-it-works.html

https://media2.dev.to/cdn-cgi/image/width=800%2Cheight=%2Cfit=scale-down%2Cgravity=auto%2Cformat=auto/https%3A%2F%2Fdev-to-uploads.s3 .amazonaws.com%2آپلودها% 2Farticles%2Fq9snr0xknjw93ys061ye.png

https://www.bmc.com/blogs/aws-vpc-virtual-private-cloud/

ChatGPT Open AI 2024

در دنیای امروزی مبتنی بر داده، شبکه ابری نقش مهمی در نحوه عملکرد کسب‌وکارها و مقیاس‌بندی زیرساخت‌های خود ایفا می‌کند.

با استفاده از شبکه‌های ابری که انعطاف‌پذیر هستند، شرکت‌های ایمن و مقیاس‌پذیر برای سازگاری با تقاضاهای در حال تغییر دسترسی پیدا می‌کنند.

شبکه‌های سنتی در محل، اگرچه مؤثر هستند، اما اغلب در ارائه چابکی و انعطاف‌پذیری لازم برای رقابت در دنیایی پرسرعت کوتاهی می‌کنند.

شبکه‌های ابری با ارائه شبکه‌های مجازی‌سازی شده که می‌توانند به راحتی سفارشی‌سازی، مدیریت و گسترش داده شوند، این مشکل را با توسعه نیازهای کسب‌وکار حل می‌کند.

یکی از راه حل های پیشرو برای شبکه های ابری، سرویس های وب آمازون (AWS) Virtual Private Cloud (VPC) است. AWS VPC
که به کسب و کارها اجازه می دهد تا شبکه های ایزوله و ایمن را در داخل سرویس های وب آمازون ایجاد کنند و کنترل کاملی را بر محیط شبکه مجازی خود ارائه دهند.

با AWS VPC، سازمان ها می توانند محدوده آدرس IP خود را تعریف کنند، زیرشبکه ها را ایجاد کنند و دروازه های شبکه را پیکربندی کنند.

این انعطاف‌پذیری آن‌ها را قادر می‌سازد تا معماری‌های شبکه‌ای بسازند که برای امنیت، انطباق و نیازهای عملکردی خاص مناسب باشد.

در این مقاله، به اصول AWS VPC می پردازیم، اجزای آن را تجزیه می کنیم و نحوه راه اندازی یک محیط VPC سفارشی را نشان می دهیم.

با درک AWS VPC، کسب‌وکارها می‌توانند از شبکه‌های ابری نهایت استفاده را ببرند، راه‌حل‌هایی را که نیازهای منحصربه‌فرد آن‌ها را برآورده می‌کنند و به آن‌ها قدرت می‌دهند تا به صورت ایمن در فضای ابری مقیاس شوند.

AWS VPC چیست؟

AWS Virtual Private Cloud (VPC) یک سرویس شبکه قدرتمند است که به کاربران اجازه می دهد تا محیط های شبکه ایزوله و قابل تنظیم را در فضای ابری AWS ایجاد کنند.

با AWS VPC، کاربران می توانند شبکه های مجازی خود را تعریف کنند، همه چیز را از محدوده آدرس IP گرفته تا زیر شبکه ها و دروازه های شبکه کنترل کنند.

این سطح از کنترل، کاربران را قادر می سازد تا پیکربندی های شبکه ای را ایجاد کنند که نیازهای امنیتی، انطباق و عملیاتی خاص آنها را برآورده کند.

در هسته خود، یک AWS VPC یک شبکه مجازی را ارائه می دهد که به طور منطقی از شبکه های دیگر در ابر AWS جدا شده است.

این جداسازی برای سازمان‌هایی که به محیط‌های اختصاصی و امن نیاز دارند، مانند محیط‌هایی که داده‌های حساس را مدیریت می‌کنند یا بارهای کاری تنظیم‌شده، ضروری است.

با ایجاد یک VPC، کاربران می توانند ساختارهای شبکه خصوصی، عمومی یا ترکیبی را طراحی کنند و انتخاب کنند که کدام منابع از اینترنت قابل دسترسی است و کدام یک کاملا خصوصی باقی می ماند.

علاوه بر جداسازی شبکه، AWS VPC به کاربران کنترل گسترده ای بر روی طرح و عملکرد شبکه خود ارائه می دهد.

کاربران می‌توانند VPC خود را به زیرشبکه‌ها تقسیم کنند تا منابع را سازماندهی کنند، از جدول‌های مسیر برای کنترل جریان ترافیک استفاده کنند، و دروازه‌هایی را برای دسترسی به اینترنت یا اتصالات امن به مراکز داده داخلی پیکربندی کنند.

این انعطاف‌پذیری، AWS VPC را به ابزاری ضروری برای کسب‌وکارهایی تبدیل می‌کند که به دنبال استقرار محیط‌های شبکه مقیاس‌پذیر، ایمن و بسیار سازگار در فضای ابری هستند.

اجزای کلیدی AWS VPC

AWS VPC شامل چندین مؤلفه ضروری است که با هم کار می کنند تا یک محیط شبکه انعطاف پذیر، امنیت و قابل تنظیم را فراهم کنند.

درک این مؤلفه‌ها برای طراحی و مدیریت یک VPC که با نیازهای سازمان شما مطابقت دارد، حیاتی است.

در زیر به تفکیک اجزای اولیه اشاره شده است:

زیر شبکه ها: زیرشبکه ها زیرشاخه هایی در یک VPC هستند که به سازماندهی و مدیریت موثرتر منابع کمک می کنند.

با تقسیم یک VPC به شبکه های منطقی کوچکتر، زیرشبکه ها راهی برای جداسازی منابع بر اساس عملکرد، امنیت یا سطح دسترسی آن فراهم می کنند.

AWS VPC از تنظیمات زیر شبکه عمومی و خصوصی پشتیبانی می کند.

زیرشبکه های عمومی دسترسی مستقیم به اینترنت دارند و برای منابعی مانند وب سرورهایی که نیاز به اتصال خارجی دارند، مناسب هستند.

از سوی دیگر، زیرشبکه‌های خصوصی از اینترنت جدا شده‌اند و برای پایگاه‌های داده و سرورهای کاربردی که نیاز به امنیت بیشتری دارند، ایده‌آل هستند.

جداول مسیر: جداول مسیر نقش مهمی در هدایت ترافیک شبکه در داخل یک VPC دارند.

هر زیر شبکه در یک VPC با یک جدول مسیر مرتبط است، که قوانین هدایت ترافیک به مقصد خود را، چه در داخل VPC و چه به شبکه های خارجی، تعریف می کند. به عنوان مثال، یک جدول مسیر می تواند ترافیک بین زیرشبکه ها را هدایت کند یا یک زیرشبکه را برای دسترسی خارجی به دروازه اینترنتی متصل کند.

سفارشی کردن جداول مسیر به کاربران اجازه می دهد تا محیط های ایزوله ایجاد کنند و اطمینان حاصل شود که ترافیک فقط در جایی که در نظر گرفته شده است جریان دارد.

دروازه اینترنت: دروازه اینترنتی مؤلفه ای است که ارتباط بین نمونه های داخل VPC و اینترنت را امکان پذیر می کند.

هنگامی که به VPC متصل می شود، دروازه اینترنت به منابع موجود در زیرشبکه های عمومی اجازه می دهد تا داده ها را از اینترنت ارسال و دریافت کنند.

این جزء برای برنامه‌ها و سرویس‌هایی که نیاز به دسترسی عمومی دارند، مانند سرورهای وب، مهم است.

دروازه اینترنت اطمینان حاصل می کند که فقط منابع پیکربندی شده برای دسترسی به اینترنت قابل دسترسی است و امنیت کلی شبکه را افزایش می دهد.

دروازه NAT: یک دروازه ترجمه آدرس شبکه (NAT) به نمونه هایی در زیرشبکه های خصوصی اجازه می دهد تا به اینترنت دسترسی داشته باشند بدون اینکه آنها را در معرض اتصالات ورودی قرار دهند.

این راه‌اندازی به‌ویژه برای منابعی مفید است که نیاز به اتصال به سرویس‌های خارجی یا دانلود به‌روزرسانی‌ها دارند، اما باید از تهدیدات مبتنی بر اینترنت جدا باقی بمانند.

با استفاده از دروازه NAT، نمونه‌هایی در زیرشبکه‌های خصوصی می‌توانند به طور ایمن به اینترنت دسترسی داشته باشند و در عین حال آدرس IP خود را خصوصی نگه می‌دارند و لایه‌ای از امنیت و کنترل را اضافه می‌کنند.

راه اندازی اولین AWS VPC شما

ایجاد یک AWS VPC شامل چندین مرحله کلیدی برای اطمینان از یک محیط شبکه کاربردی، ایمن و مقیاس پذیر است.

این راهنما روندی را از تعریف VPC شما تا راه‌اندازی دروازه‌های اتصال خارجی را طی می‌کند.

  1. ایجاد VPC

وارد کنسول مدیریت AWS شوید و به داشبورد VPC بروید.

Create VPC را انتخاب کنید و یک نام برای VPC خود وارد کنید.

یک بلوک IPv4 CIDR را مشخص کنید (به عنوان مثال، 10.0.0.0/16). این محدوده IP، فضای آدرس داخلی را برای VPC شما تعریف می‌کند و به حداکثر 65536 آدرس IP اجازه می‌دهد.

در صورت نیاز به تنظیمات، IPv6 را فعال کنید.

روی Create VPC کلیک کنید.

VPC شما اکنون در داشبورد VPC ظاهر می شود و برای ایجاد زیرشبکه آماده است.

  1. افزودن زیرشبکه ها

زیرشبکه ها VPC شما را به شبکه های کوچکتر تقسیم می کنند و به شما این امکان را می دهند که سطوح دسترسی را با پیکربندی عمومی یا خصوصی کنترل کنید.

زیرشبکه عمومی:

به بخش Subnets در داشبورد VPC بروید و روی Create Subnet کلیک کنید.

VPC خود را انتخاب کنید و یک نام برای زیر شبکه مشخص کنید.

یک منطقه در دسترس را برای بهبود افزونگی انتخاب کنید.

یک بلوک IPv4 CIDR برای زیرشبکه، مانند 10.0.1.0/24 (که 256 آدرس IP را ارائه می دهد) وارد کنید.

بررسی کنید که زیرشبکه برای منابع عمومی مانند سرورهای وب تعیین شده باشد.

زیرشبکه خصوصی:

مراحل بالا را برای ایجاد زیرشبکه دیگری در همان VPC تکرار کنید، اما بلوک IPv4 CIDR دیگری را انتخاب کنید (مثلاً 10.0.2.0/24).

این زیرشبکه میزبان منابع خصوصی مانند پایگاه های داده است که از دسترسی مستقیم به اینترنت جدا شده اند.

برای نهایی کردن روی Create Subnet کلیک کنید.

  1. پیکربندی جداول مسیر

جداول مسیر، ترافیک را در VPC شما هدایت می کند و نحوه ارتباط منابع با یکدیگر و با شبکه های خارجی را کنترل می کند.

به قسمت Route Tables در داشبورد VPC بروید و جدول مسیر مرتبط با VPC خود را انتخاب کنید.

برای زیرشبکه عمومی:

با انتخاب Edit routes و کلیک کردن روی Add route، مسیری را به اینترنت اضافه کنید.

0.0.0.0/0 را به عنوان مقصد مشخص کنید و دروازه اینترنت (که در مرحله بعد ایجاد شد) را به عنوان هدف انتخاب کنید. این مسیر به هر آدرس IP اجازه می دهد تا به منابع درون زیرشبکه عمومی دسترسی پیدا کند.

برای فعال کردن دسترسی به اینترنت، این جدول مسیر را با زیرشبکه عمومی خود مرتبط کنید.

برای زیرشبکه خصوصی:

شما نیازی به پیکربندی مسیر اینترنت ندارید. در عوض، یک Gateway NAT را برای دسترسی ایمن به اینترنت خروجی مرتبط کنید (در زیر بحث شده است).

تغییرات جدول مسیر را ذخیره کنید.

  1. اتصال اینترنت و دروازه های NAT

دروازه ها منابع VPC را برای اتصال به شبکه های خارجی مانند اینترنت فعال می کنند.

دروازه اینترنت:

به قسمت Internet Gateways بروید و روی Create Internet Gateway کلیک کنید و یک نام برای آن تعیین کنید.

با انتخاب Actions > Attach to VPC و انتخاب VPC خود، دروازه اینترنت را به VPC خود متصل کنید.

اکنون، جدول مسیر زیرشبکه عمومی شما باید بتواند ترافیک را از طریق این دروازه اینترنتی هدایت کند و به نمونه هایی در زیرشبکه عمومی اجازه دسترسی به اینترنت را بدهد.

دروازه NAT:

به قسمت NAT Gateways رفته و روی Create NAT Gateway کلیک کنید.

زیرشبکه عمومی را برای دروازه NAT انتخاب کنید (برای اتصال به اینترنت باید در یک زیرشبکه عمومی باشد).

برای اطمینان از دسترسی مداوم به اینترنت، یک IP Elastic (یک آدرس IP ثابت و عمومی ارائه شده توسط AWS) به دروازه NAT اختصاص دهید.

پس از ایجاد، جدول مسیر را برای زیرشبکه خصوصی با افزودن مسیری به دروازه NAT به روز کنید. 0.0.0.0/0 را به عنوان مقصد و دروازه NAT را به عنوان هدف تنظیم کنید.

این مسیر به نمونه‌هایی در زیرشبکه خصوصی امکان می‌دهد به طور ایمن به اینترنت دسترسی داشته باشند، بدون اینکه در معرض ترافیک اینترنت ورودی قرار بگیرند.

AWS VPC شما اکنون با زیرشبکه های عمومی و خصوصی، جداول مسیر پیکربندی شده و دروازه هایی برای اتصال خارجی راه اندازی شده است.

با استفاده از این پایه، می توانید منابع را در یک محیط امن و کنترل شده متناسب با نیازهای شبکه خود استقرار دهید.

بهترین روش ها و موارد استفاده برای AWS VPC

پیاده‌سازی بهترین شیوه‌ها برای ایمن‌سازی و بهینه‌سازی AWS VPC شما برای اطمینان از عملکرد مؤثر و مطابقت با استانداردهای امنیتی سازمانی ضروری است.

علاوه بر این، درک موارد استفاده رایج به شما کمک می کند تا تنظیمات VPC را برای برنامه های خاص تنظیم کنید. در زیر بهترین شیوه ها و موارد استفاده برای AWS VPC آمده است.

بهترین روش ها برای ایمن سازی و بهینه سازی AWS VPC

از ACL های شبکه و گروه های امنیتی استفاده کنید: لیست های کنترل دسترسی شبکه (ACL) و گروه های امنیتی برای ایمن سازی ترافیک VPC اساسی هستند.

از شبکه ACL به عنوان یک لایه امنیتی اضافی در سطح زیرشبکه استفاده کنید و از قوانین ورودی و خروجی برای فیلتر کردن ترافیک استفاده کنید.

گروه‌های امنیتی، که در سطح نمونه کار می‌کنند، باید با اصل کمترین امتیاز پیکربندی شوند، که فقط اجازه ترافیک لازم را می‌دهد و به طور منظم قوانین را برای حذف دسترسی‌های غیرضروری مرور می‌کند.

مانیتورینگ را با آمازون CloudWatch فعال کنید: CloudWatch نظارت دقیقی برای منابع VPC شما فراهم می کند. معیارهای CloudWatch را فعال کنید و هشدارهای سفارشی را برای ردیابی فعالیت های حیاتی شبکه، مانند ترافیک غیرمعمول یا تغییرات در استفاده از منابع، تنظیم کنید.

برای بینش بیشتر، گزارش‌های CloudWatch را با VPC Flow Logs ادغام کنید تا داده‌های ترافیک IP را برای عیب‌یابی و ممیزی‌های امنیتی ضبط و تجزیه و تحلیل کنید.

از VPC Flow Logs استفاده کنید: VPC Flow Logs اطلاعات مربوط به ترافیک شبکه ورودی و خروجی VPC شما را جمع‌آوری می‌کند و داده‌های ارزشمندی را برای نظارت، عیب‌یابی و شناسایی خطرات امنیتی بالقوه فراهم می‌کند.

گزارش‌های جریان را برای تجزیه و تحلیل بعدی در Amazon S3 یا CloudWatch Logs ذخیره کنید و از آنها برای بهبود پیکربندی‌های شبکه و پاسخ سریع به ناهنجاری‌ها استفاده کنید.

پیاده سازی امنیت چند لایه با زیرشبکه ها: VPC خود را با ایجاد زیرشبکه های عمومی و خصوصی جداگانه تقسیم کنید. فقط منابع عمومی مانند وب سرورها را در زیرشبکه های عمومی قرار دهید و دسترسی به زیرشبکه های خصوصی را برای منابع حساس مانند پایگاه های داده محدود کنید.

از دروازه‌های NAT استفاده کنید تا به نمونه‌هایی در زیرشبکه‌های خصوصی اجازه دهید بدون اینکه در معرض ترافیک ورودی قرار گیرند، به خروجی متصل شوند.

ممیزی های منظم و بررسی های انطباق را ایجاد کنید: AWS ابزارهایی مانند AWS Config و AWS Trusted Advisor را برای کمک به اجرای انطباق و نظارت بر دریفت پیکربندی فراهم می کند.

از این ابزارها برای انجام ممیزی های منظم استفاده کنید و اطمینان حاصل کنید که VPC شما به سیاست های امنیتی و بهترین شیوه ها پایبند است. برای صنایع تحت نظارت، تنظیم بررسی های انطباق تضمین می کند که استانداردهایی مانند HIPAA یا PCI-DSS را رعایت کنید.

از Cases برای AWS VPC استفاده کنید

معماری های کاربردی چند لایه: AWS VPC برای میزبانی برنامه های چند لایه ایده آل است، جایی که معماری به لایه هایی مانند لایه های وب، برنامه و پایگاه داده تقسیم می شود.

شما می توانید هر لایه را به یک زیرشبکه جداگانه اختصاص دهید و امنیت را افزایش دهید و مدیریت ترافیک را ساده کنید.

به عنوان مثال، یک برنامه سه لایه ممکن است وب سرورها را در یک زیرشبکه عمومی قرار دهد و سرورهای برنامه و پایگاه های داده را در زیر شبکه های خصوصی نگه دارد.

*برنامه های کاربردی حساس به داده“: برای برنامه‌هایی که داده‌های حساس یا تنظیم‌شده را مدیریت می‌کنند، یک راه‌اندازی VPC سفارشی به شما این امکان را می‌دهد که محیط‌های خصوصی و بسیار امن را با کنترل دقیق بر ترافیک شبکه ایجاد کنید.

AWS VPC با جداسازی منابع، پیکربندی گروه‌های امنیتی و ACLهای شبکه و محدود کردن دسترسی عمومی، نیازهای امنیتی سخت‌گیرانه برنامه‌های کاربردی در بخش‌های مالی، بهداشت و درمان و بخش‌های دولتی را برآورده می‌کند.

استقرار ابرهای ترکیبی: AWS VPC از محیط‌های ابری ترکیبی پشتیبانی می‌کند و به سازمان‌ها اجازه می‌دهد تا مراکز داده داخلی خود را از طریق VPN یا AWS Direct Connect به ابر AWS متصل کنند.

این راه‌اندازی برای کسب‌وکارهایی که به دنبال گسترش زیرساخت‌های خود بدون انتقال همه داده‌ها و برنامه‌ها به فضای ابری هستند، یا برای کسانی که به دلیل تأخیر یا نیازهای انطباق به برنامه‌های خاص نیاز دارند در محل باقی بمانند، بسیار مهم است.

بازیابی بلایا و محیط های پشتیبان: AWS VPC بیشتر برای ساخت راه حل های بازیابی فاجعه مقرون به صرفه استفاده می شود.

با ایجاد یک VPC با زیرشبکه‌ها و فضای ذخیره‌سازی ایمن، کسب‌وکارها می‌توانند از داده‌های داخلی در AWS نسخه پشتیبان تهیه کنند و در صورت خرابی، به سرعت منابع را به چرخش درآورند. این راه‌اندازی زمان خرابی را به حداقل می‌رساند و یک محیط مقاوم و قابل اعتماد برای بازیابی بلایا فراهم می‌کند.

پیاده‌سازی این بهترین شیوه‌ها و بهره‌گیری از تطبیق پذیری AWS VPC در موارد استفاده مختلف به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا شبکه‌های ابری را به طور ایمن و مؤثر بهینه‌سازی کنند و اطمینان حاصل کنند که نیازهای عملیاتی و امنیتی را برآورده می‌کنند.

نتیجه گیری

AWS VPC پایه‌ای قدرتمند و انعطاف‌پذیر برای مدیریت شبکه‌های ابری ایجاد می‌کند و به کاربران اجازه می‌دهد محیط‌های ایزوله‌ای ایجاد کنند که الزامات امنیتی، مقیاس‌پذیری و انطباق خاصی را برآورده کند.

با درک اجزای اصلی AWS VPC، از جمله زیر شبکه‌ها، جدول‌های مسیر و دروازه‌ها، کسب‌وکارها می‌توانند شبکه‌های سفارشی متناسب با نیازهای خود بسازند.

راه‌اندازی زیرشبکه‌های عمومی و خصوصی، پیکربندی جدول‌های مسیر، و اتصال اینترنت و دروازه‌های NAT، مراحل ضروری در ایجاد یک VPC قوی هستند.

پیروی از بهترین روش‌ها، مانند استفاده از شبکه ACL، نظارت با CloudWatch، و اجرای امنیت چند لایه، قابلیت اطمینان و امنیت VPC شما را بیشتر افزایش می‌دهد.

تطبیق پذیری AWS VPC آن را برای طیف وسیعی از موارد استفاده، از برنامه های چند لایه گرفته تا بازیابی فاجعه، ایده آل می کند و راه حلی مقیاس پذیر برای بارهای کاری ابری پویا ارائه می دهد.

همانطور که به کاوش در ویژگی های AWS VPC ادامه می دهید، راه های جدیدی برای بهینه سازی و گسترش زیرساخت شبکه خود کشف خواهید کرد که به سازمان شما قدرت می دهد تا از رایانش ابری حداکثر استفاده را ببرد. با AWS VPC، ابزارهایی برای ایجاد یک محیط شبکه ایمن و مقیاس پذیر دارید که در کنار کسب و کار شما رشد می کند.

منابع/منابع اضافی برای خواندن ادامه مطلب

https://docs.aws.amazon.com/vpc/latest/userguide/how-it-works.html

https://media2.dev.to/cdn-cgi/image/width=800%2Cheight=%2Cfit=scale-down%2Cgravity=auto%2Cformat=auto/https%3A%2F%2Fdev-to-uploads.s3 .amazonaws.com%2آپلودها% 2Farticles%2Fq9snr0xknjw93ys061ye.png

https://www.bmc.com/blogs/aws-vpc-virtual-private-cloud/

ChatGPT Open AI 2024

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا