شبکه های اجتماعی

ستاره شناسان ادعا می کنند براق ترین سیاره را با ابرهای فلزی شناسایی کرده اند

ستاره شناسان ادعا می کنند براق ترین سیاره را با

ماموریت سیاره فراخورشیدی آژانس فضایی اروپا (ESA)، خئوپس، درخشان ترین سیاره تاکنون، سیاره LTT9779 b را پیدا کرده است که به دور ستاره میزبان خود، LTT9779 در فاصله 260 سال نوری از آن می چرخد. زمین.

اگرچه این سیاره برای اولین بار در سال 2020 کشف شد، اما اندازه‌گیری‌های دقیق جدید فضاپیمای خئوپس نشان می‌دهد که این سیاره حتی بیشتر از نوری که از ستاره میزبانش به آن تابیده شده است، بازتاب می‌کند تا اینکه درخشان‌ترین سیاره منظومه شمسی، زهره، نوری را که از ما به آن تابیده شده است، منعکس می‌کند. آفتاب.

زهره حدود 75 درصد از نور خورشید را در مقایسه با 30 درصد از نور خورشید منعکس می کند. مطالعه ای که در “Astronomy and Astrophysics” منتشر شده نشان می دهد در حالی که سیاره فراخورشیدی LTT9779 b، حدود 80 درصد از نور تابیده شده از ستاره میزبان خود را به لطف ابرهای فلزی که جو آن را پر می کنند، منعکس می کند.

Cheops چیست؟
خئوپس مشخصه ماهواره ExOPlanet ESA است – اولین ماموریت سیاره فراخورشیدی در نوع خود که توسط ESA در دسامبر 2019 پرتاب شد. سیاره فراخورشیدی سیاره ای است که به دور ستاره ای متفاوت از خورشید ما می چرخد.

طبق وب‌سایت ESA، این مأموریت «روی سیاراتی در محدوده اندازه‌ی ابرزمین تا نپتون تمرکز می‌کند، با داده‌های آن که امکان استخراج چگالی فله‌ای سیارات را فراهم می‌کند – اولین گام برای درک این جهان‌های بیگانه».

“سیاره آینه ای” که نباید وجود داشته باشد
به گفته محققان، سیاره ای مانند LTT9779 b نباید وجود داشته باشد نه تنها به این دلیل که با وجود شباهت به نپتون به ستاره میزبان خود بسیار نزدیک است، بلکه به این دلیل که سطح آن به اندازه 2000 درجه سانتیگراد گرم است. علاوه بر این، قبلاً فهمیده شده بود که سیاره ای که دمای آن بیش از 100 درجه سانتیگراد است برای داشتن ابرهای فلزی بسیار گرم است.

با این حال، مطالعه منتشر شده در “Astronomy and Astrophysics” دلایل وجود LTT9779 b و داشتن ابرهای فلزی را بیان می کند. LTT9779 b فضایی پر از سیلیکات و بخارات فلزی دارد. در دمای 2000 درجه سانتیگراد، این سیلیکات ها و بخارات فلزی بالا می روند و ابرهای فلزی را تشکیل می دهند.

در مورد اینکه چرا سیاره ای شبیه به چهارمین سیاره بزرگ منظومه شمسی خودمان می تواند آنقدر به ستاره میزبان خود نزدیک باشد که روزهای طولانی 19 ساعت داشته باشد، بدون اینکه یک سیاره گازی باشد و اتمسفر آن به معنای واقعی کلمه از بین برود. دانشمندان بر این باورند که ابرهای فلزی LTT9779 b به‌عنوان آینه‌هایی عمل می‌کنند که نوری را که از ستاره میزبانش می‌آید منعکس می‌کنند و در نتیجه سیاره را از داغ شدن بیش از حد و تبخیر شدن آن به یک سنگ لخت محافظت می‌کنند.

فیس بوکتوییترلینکدین



پایان مقاله

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا