Summarize this content to 400 words in Persian Lang **## ابتدا موارد بالا را تعریف کرده و سپس با هم مقایسه می کنیم
می دانیم که هم کامپایلرها و هم مفسرها به ترجمه کد و تبدیل کد منبع به کد قابل اجرا توسط ماشین کمک می کنند.
کدها در کامپایلرها سریعتر اجرا می شوند، اما کامپایلر ابتدا باید تمام کدهای منبع را به فایل های باینری تبدیل کند تا آنها را اجرا کند، و این وضعیت دشواری را زمانی ایجاد می کند که می خواهیم کدی را اشکال زدایی کنیم.
از سوی دیگر، مفسرها می توانند به طور مستقیم کد را به عنوان زمان اجرا اجرا کنند، و این بدان معنی است که اگر مشکلی پیش بیاید، می تواند چارچوبی را که در زمان فراخوانی وجود داشت حفظ کند.
با این حال، مفسر باید کد را چندین بار ترجمه کند، که باعث می شود آن را متلاطم و کارآمدتر کند
JIT (به موقع)
برای شروع توضیح این مفهوم باید بگوییم که Jit مانند یکی از والدین خود عمل می کند، مثلاً به عنوان مفسر عمل می کند و هنگام فراخوانی کد را اجرا می کند. با این حال، اگر کدی تولید کند که به طور مکرر فراخوانی شود، مانند یک کامپایلر عمل می کند
همانطور که JIT کد را تفسیر می کند، به طور همزمان آن را نظارت می کند. وقتی متوجه یک کار تکراری می شود، با خود فکر می کند: “تکرار این کارها بارها و بارها احمقانه است و من باید سعی کنم این کد را هوشمندانه اجرا کنم.”
AOT (پیش از زمان)
کامپایل پیش از زمان (AOT) فرآیند تبدیل کدهای زبان برنامه نویسی (کلاً یا جزئی) به کد زبان ماشین قبل از اجرای برنامه است. این فرآیند که معمولا در حین ساخت برنامه اتفاق می افتد، کد زبان ماشین را قبل از اجرا آماده می کند تا در حین اجرا نیازی به تبدیل نباشد. استفاده از کامپایل AOT معمولاً عملکرد برنامه را بهبود می بخشد و زمان بارگذاری آن را کاهش می دهد و همچنین به برنامه اجازه می دهد تا از زیرساخت سخت افزاری استفاده کامل کند. این رویکرد به ویژه برای برنامه هایی که نیاز به اجرای سریع دارند مفید است.
نتیجه گیری و خلاصه
انتخاب بین کامپایلرهای AOT و JIT ساده نیست. هر رویکرد مزایا و معایب متمایزی را ارائه می‌کند و آنها را برای موارد و کاربردهای خاص مناسب‌تر می‌کند.
توسعه دهندگان باید نیازهای برنامه های خود را به دقت ارزیابی کنند و عواملی مانند عملکرد، فرآیند توسعه، محدودیت های سخت افزاری، امنیت و سازگاری زبان را در نظر بگیرند. با انتخاب کامپایلر مناسب، توسعه دهندگان می توانند به طور موثر کد خود را بهینه کرده و عملکرد برنامه های خود را به حداکثر برسانند.
انتخاب بین JIT و AOT
انتخاب بین JIT و AOT به نیازهای پروژه شما بستگی دارد. اگر اولویت شما سرعت توسعه و انعطاف پذیری است، JIT انتخاب مناسبی است. اما اگر عملکرد و اندازه فایل برای شما مهمتر است، AOT انتخاب بهتری خواهد بود. در برخی موارد ممکن است ترکیبی از این دو روش استفاده شود.
مثال: در فریم ورک Angular، از هر دو روش JIT و AOT می توان برای کامپایل کامپوننت ها استفاده کرد. به طور معمول، در یک محیط توسعه، JIT برای سرعت بخشیدن به فرآیند توسعه و در محیط تولید، AOT برای بهبود عملکرد و کاهش حجم فایل استفاده می شود.
خلاصه:
درک تفاوت بین JIT و AOT به شما کمک می کند تا انتخاب مناسبی برای پروژه خود داشته باشید و بهترین عملکرد را از برنامه خود بگیرید.
**## ابتدا موارد بالا را تعریف کرده و سپس با هم مقایسه می کنیم
می دانیم که هم کامپایلرها و هم مفسرها به ترجمه کد و تبدیل کد منبع به کد قابل اجرا توسط ماشین کمک می کنند.
کدها در کامپایلرها سریعتر اجرا می شوند، اما کامپایلر ابتدا باید تمام کدهای منبع را به فایل های باینری تبدیل کند تا آنها را اجرا کند، و این وضعیت دشواری را زمانی ایجاد می کند که می خواهیم کدی را اشکال زدایی کنیم.
از سوی دیگر، مفسرها می توانند به طور مستقیم کد را به عنوان زمان اجرا اجرا کنند، و این بدان معنی است که اگر مشکلی پیش بیاید، می تواند چارچوبی را که در زمان فراخوانی وجود داشت حفظ کند.
با این حال، مفسر باید کد را چندین بار ترجمه کند، که باعث می شود آن را متلاطم و کارآمدتر کند
JIT (به موقع)
برای شروع توضیح این مفهوم باید بگوییم که Jit مانند یکی از والدین خود عمل می کند، مثلاً به عنوان مفسر عمل می کند و هنگام فراخوانی کد را اجرا می کند. با این حال، اگر کدی تولید کند که به طور مکرر فراخوانی شود، مانند یک کامپایلر عمل می کند
همانطور که JIT کد را تفسیر می کند، به طور همزمان آن را نظارت می کند. وقتی متوجه یک کار تکراری می شود، با خود فکر می کند: “تکرار این کارها بارها و بارها احمقانه است و من باید سعی کنم این کد را هوشمندانه اجرا کنم.”
AOT (پیش از زمان)
کامپایل پیش از زمان (AOT) فرآیند تبدیل کدهای زبان برنامه نویسی (کلاً یا جزئی) به کد زبان ماشین قبل از اجرای برنامه است. این فرآیند که معمولا در حین ساخت برنامه اتفاق می افتد، کد زبان ماشین را قبل از اجرا آماده می کند تا در حین اجرا نیازی به تبدیل نباشد. استفاده از کامپایل AOT معمولاً عملکرد برنامه را بهبود می بخشد و زمان بارگذاری آن را کاهش می دهد و همچنین به برنامه اجازه می دهد تا از زیرساخت سخت افزاری استفاده کامل کند. این رویکرد به ویژه برای برنامه هایی که نیاز به اجرای سریع دارند مفید است.
نتیجه گیری و خلاصه
انتخاب بین کامپایلرهای AOT و JIT ساده نیست. هر رویکرد مزایا و معایب متمایزی را ارائه می‌کند و آنها را برای موارد و کاربردهای خاص مناسب‌تر می‌کند.
توسعه دهندگان باید نیازهای برنامه های خود را به دقت ارزیابی کنند و عواملی مانند عملکرد، فرآیند توسعه، محدودیت های سخت افزاری، امنیت و سازگاری زبان را در نظر بگیرند. با انتخاب کامپایلر مناسب، توسعه دهندگان می توانند به طور موثر کد خود را بهینه کرده و عملکرد برنامه های خود را به حداکثر برسانند.
انتخاب بین JIT و AOT
انتخاب بین JIT و AOT به نیازهای پروژه شما بستگی دارد. اگر اولویت شما سرعت توسعه و انعطاف پذیری است، JIT انتخاب مناسبی است. اما اگر عملکرد و اندازه فایل برای شما مهمتر است، AOT انتخاب بهتری خواهد بود. در برخی موارد ممکن است ترکیبی از این دو روش استفاده شود.
مثال: در فریم ورک Angular، از هر دو روش JIT و AOT می توان برای کامپایل کامپوننت ها استفاده کرد. به طور معمول، در یک محیط توسعه، JIT برای سرعت بخشیدن به فرآیند توسعه و در محیط تولید، AOT برای بهبود عملکرد و کاهش حجم فایل استفاده می شود.
خلاصه:
درک تفاوت بین JIT و AOT به شما کمک می کند تا انتخاب مناسبی برای پروژه خود داشته باشید و بهترین عملکرد را از برنامه خود بگیرید.
