Summarize this content to 400 words in Persian Lang
در دنیای توسعه نرم افزار، پارادایم های برنامه نویسی را می توان مفاهیم اصلی در نظر گرفت که تعریف می کنند برنامه نویسان چگونه باید ساختار، سازماندهی و – به بیان دقیق – کد بنویسند.
دو مورد از تاثیرگذارترین و پرکاربردترین پارادایم ها، پارادایم رویه ای و پارادایم شی گرا هستند. هر کدام فلسفه ها، رویکردها و مزایای خاص خود را دارند و درک ویژگی های آنها ضروری است، چه برنامه نویس مبتدی باشید و چه مهندس که الزامات یک پروژه جدید را بالا می برد.
شی گرایی
پارادایم شی گرا شامل ایجاد است اشیاء، که می توان آن را به روشی ساده توصیف کرد نمونه ها از کلاس ها.
کلاس ها ویژگی ها (ویژگی ها) و رفتارها (روش ها) را تعریف می کنند که اشیا می توانند داشته باشند. ایده این است که بازنمایی های دنیای واقعی را بر حسب اشیایی که با یکدیگر تعامل دارند، مدل سازی کنیم.
عملکرد آن استفاده مجدد از کد را از طریق مفاهیمی مانند تزریق وابستگی ترویج می‌کند و امکان ایجاد سیستم‌های پیچیده را به روش مدولار فراهم می‌کند. کپسولاسیون، وراثت و چندشکلی از ارکان اساسی این پارادایم هستند.
رویه ای
در پارادایم رویه ای، ساختار برنامه حول محور می چرخد کارکرد ه رویه ها. در اینجا، نگرانی اصلی، توالی مراحلی است که برای رسیدن به یک نتیجه خاص باید طی شود.
کد به توابعی تقسیم می‌شود که می‌توانند داده‌های ورودی را بگیرند، پردازش یا تبدیل کنند و سپس نتیجه را برگردانند. استفاده مجدد از کد با ایجاد توابع عمومی به دست می آید.
این پارادایم ایجاد برنامه‌های ساده‌تر و ساده‌تر را برای کارهایی که می‌توانند به مراحل متوالی واضح تقسیم شوند، آسان‌تر می‌کند. با این حال، با رشد برنامه، مدیریت آن پیچیده و دشوار می شود، به خصوص در پروژه های بزرگتر که در آن ماژولار بودن و انتزاع ضروری است.
نتیجه
در نتیجه، هر دو پارادایم رویه ای و شی گرا دارای مزایا و محدودیت های خود هستند. انتخاب بین آنها باید بر اساس نیازهای خاص پروژه، آشنایی تیم و الزامات عملکرد و نگهداری باشد.
در دنیای توسعه نرم افزار، پارادایم های برنامه نویسی را می توان مفاهیم اصلی در نظر گرفت که تعریف می کنند برنامه نویسان چگونه باید ساختار، سازماندهی و – به بیان دقیق – کد بنویسند.
دو مورد از تاثیرگذارترین و پرکاربردترین پارادایم ها، پارادایم رویه ای و پارادایم شی گرا هستند. هر کدام فلسفه ها، رویکردها و مزایای خاص خود را دارند و درک ویژگی های آنها ضروری است، چه برنامه نویس مبتدی باشید و چه مهندس که الزامات یک پروژه جدید را بالا می برد.
شی گرایی
پارادایم شی گرا شامل ایجاد است اشیاء، که می توان آن را به روشی ساده توصیف کرد نمونه ها از کلاس ها.
کلاس ها ویژگی ها (ویژگی ها) و رفتارها (روش ها) را تعریف می کنند که اشیا می توانند داشته باشند. ایده این است که بازنمایی های دنیای واقعی را بر حسب اشیایی که با یکدیگر تعامل دارند، مدل سازی کنیم.
عملکرد آن استفاده مجدد از کد را از طریق مفاهیمی مانند تزریق وابستگی ترویج می‌کند و امکان ایجاد سیستم‌های پیچیده را به روش مدولار فراهم می‌کند. کپسولاسیون، وراثت و چندشکلی از ارکان اساسی این پارادایم هستند.
رویه ای
در پارادایم رویه ای، ساختار برنامه حول محور می چرخد کارکرد ه رویه ها. در اینجا، نگرانی اصلی، توالی مراحلی است که برای رسیدن به یک نتیجه خاص باید طی شود.
کد به توابعی تقسیم می‌شود که می‌توانند داده‌های ورودی را بگیرند، پردازش یا تبدیل کنند و سپس نتیجه را برگردانند. استفاده مجدد از کد با ایجاد توابع عمومی به دست می آید.
این پارادایم ایجاد برنامه‌های ساده‌تر و ساده‌تر را برای کارهایی که می‌توانند به مراحل متوالی واضح تقسیم شوند، آسان‌تر می‌کند. با این حال، با رشد برنامه، مدیریت آن پیچیده و دشوار می شود، به خصوص در پروژه های بزرگتر که در آن ماژولار بودن و انتزاع ضروری است.
نتیجه
در نتیجه، هر دو پارادایم رویه ای و شی گرا دارای مزایا و محدودیت های خود هستند. انتخاب بین آنها باید بر اساس نیازهای خاص پروژه، آشنایی تیم و الزامات عملکرد و نگهداری باشد.
