درک JUnit: راهنمای جامع با مثال

JUnit یکی از پرکاربردترین فریم ورک های تست برنامه نویسی جاوا است. این یک روش ساده و در عین حال قدرتمند برای نوشتن و اجرای آزمایش‌های تکرارپذیر ارائه می‌کند و آن را به ابزاری ضروری برای توسعه‌دهندگان تبدیل می‌کند تا از قابلیت اطمینان و صحت کد خود اطمینان حاصل کنند. در این وبلاگ، JUnit را با جزئیات بررسی خواهیم کرد، ویژگی‌های آن، نحوه راه‌اندازی و نحوه استفاده مؤثر از آن را با مثال‌هایی پوشش خواهیم داد.

JUnit چیست؟

JUnit یک چارچوب تست واحد برای زبان برنامه نویسی جاوا است. نقش مهمی در توسعه آزمایش محور (TDD) ایفا می کند و به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا برای واحدهای جداگانه کد منبع آزمایش بنویسند. JUnit ایجاد تست های ساده و قابل تکرار را ترویج می کند و به شناسایی اشکالات در مراحل اولیه توسعه کمک می کند.

ویژگی های کلیدی JUnit

1. حاشیه نویسی ها: JUnit از حاشیه نویسی برای شناسایی روش های تست و کنترل اجرای موارد تست استفاده می کند.
2. ادعاها: روش هایی را برای بررسی درست بودن یک شرط ارائه می دهد.
3. دوندگان تست: روش های تست را اجرا می کند.
4. وسایل: روش‌های متداول تنظیم و حذف داده‌های تست.
5. مجموعه های تست: گروه بندی چند مورد تست برای اجرا با هم.

راه اندازی JUnit

قبل از اینکه به مثال‌ها بپردازیم، اجازه دهید JUnit را در یک پروژه جاوا راه‌اندازی کنیم. راه های مختلفی برای انجام این کار وجود دارد، از جمله استفاده از ابزارهای ساخت مانند Maven یا Gradle.

با استفاده از Maven

وابستگی زیر را به خود اضافه کنید pom.xml فایل:

    junit
    junit
    4.13.2
    test

با استفاده از Gradle

موارد زیر را به خود اضافه کنید build.gradle فایل:

testImplementation 'junit:junit:4.13.2'

نوشتن تست با JUnit

بیایید با یک مثال اساسی شروع کنیم. یک کلاس ساده را در نظر بگیرید Calculator با روش های جمع و تفریق

public class Calculator {
    public int add(int a, int b) {
        return a + b;
    }

    public int subtract(int a, int b) {
        return a - b;
    }
}

مورد آزمون پایه

در اینجا نحوه نوشتن یک مورد آزمایشی برای آن آورده شده است Calculator کلاس با استفاده از JUnit:

import static org.junit.Assert.assertEquals;
import org.junit.Test;

public class CalculatorTest {

    @Test
    public void testAdd() {
        Calculator calculator = new Calculator();
        int result = calculator.add(2, 3);
        assertEquals(5, result);
    }

    @Test
    public void testSubtract() {
        Calculator calculator = new Calculator();
        int result = calculator.subtract(5, 3);
        assertEquals(2, result);
    }
}

حاشیه نویسی JUnit

JUnit از حاشیه نویسی های مختلفی برای تعریف و کنترل روش های تست استفاده می کند. برخی از نکات کلیدی عبارتند از:

• @Test: یک روش را به عنوان روش تست علامت گذاری می کند.
• @Before: قبل از هر آزمون اجرا می شود. برای تنظیم داده های تست استفاده می شود.
• @After: بعد از هر آزمون اجرا می شود. برای پاکسازی استفاده می شود.
• @BeforeClass: قبل از هر آزمونی در کلاس یک بار اجرا می شود. برای راه اندازی گران قیمت استفاده می شود.
• @AfterClass: بعد از تمام تست های کلاس یک بار اجرا می شود. برای پاکسازی استفاده می شود.
• @Ignore: روش تست را نادیده می گیرد.

استفاده كردن @Before و @After

import static org.junit.Assert.assertEquals;
import org.junit.Before;
import org.junit.After;
import org.junit.Test;

public class CalculatorTest {

    private Calculator calculator;

    @Before
    public void setUp() {
        calculator = new Calculator();
    }

    @After
    public void tearDown() {
        calculator = null;
    }

    @Test
    public void testAdd() {
        int result = calculator.add(2, 3);
        assertEquals(5, result);
    }

    @Test
    public void testSubtract() {
        int result = calculator.subtract(5, 3);
        assertEquals(2, result);
    }
}

اظهارات در JUnit

JUnit روش های مختلفی را برای تأیید نتایج آزمون ارائه می دهد. برخی از اظهارات رایج عبارتند از:

• assertEquals(expected, actual): بررسی می کند که آیا دو مقدار برابر هستند یا خیر.
• assertTrue(condition): بررسی می کند که آیا شرط درست است.
• assertFalse(condition): بررسی می کند که آیا شرط نادرست است.
• assertNull(object): بررسی می کند که آیا شی تهی است.
• assertNotNull(object): بررسی می کند که آیا شی تهی نیست.

تست برای استثناها

JUnit امکان تست استثناها را با استفاده از expected ویژگی از @Test حاشیه نویسی

import static org.junit.Assert.assertThrows;
import org.junit.Test;

public class CalculatorTest {

    @Test(expected = ArithmeticException.class)
    public void testDivideByZero() {
        Calculator calculator = new Calculator();
        calculator.divide(1, 0);
    }
}

به طور متناوب، می توانید از assertThrows روش در JUnit 4.13 به بعد:

import static org.junit.Assert.assertThrows;
import org.junit.Test;

public class CalculatorTest {

    @Test
    public void testDivideByZero() {
        Calculator calculator = new Calculator();
        assertThrows(ArithmeticException.class, () -> {
            calculator.divide(1, 0);
        });
    }
}

در حال اجرا تست ها

تست های JUnit را می توان به روش های مختلفی اجرا کرد:

• محیط توسعه یکپارچه (IDE): اکثر IDE های جاوا مدرن (به عنوان مثال، IntelliJ IDEA، Eclipse) از اجرای مستقیم تست های JUnit پشتیبانی می کنند.
• خط فرمان: استفاده از ابزارهای ساخت مانند Maven یا Gradle.
• یکپارچه سازی پیوسته (CI): سیستم های ساخت خودکار مانند جنکینز، تراویس CI و غیره.

نتیجه

JUnit یک چارچوب قدرتمند برای نوشتن و اجرای تست ها در جاوا است. این روش‌های تست خوب را ترویج می‌کند و به اطمینان از قابلیت اطمینان و صحت کد کمک می‌کند. با ادغام JUnit در گردش کار توسعه خود، می توانید اشکالات را زودتر شناسایی کنید، کیفیت کد را بهبود بخشید و یک پایگاه کد قوی حفظ کنید.

در اینجا خلاصه ای سریع از آنچه پوشش دادیم آورده شده است:

• JUnit چیست و ویژگی های کلیدی آن
• راه اندازی JUnit با استفاده از Maven یا Gradle.
• نوشتن موارد تست اولیه
• استفاده از حاشیه نویسی مانند @Test، @Before، @After، @BeforeClass، @AfterClass.
• استفاده از ادعاها برای اعتبارسنجی نتایج آزمون.
• تست برای استثناها

با پیروی از این روش ها و مثال ها، می توانید به طور موثر JUnit را در پروژه های جاوا خود وارد کنید.