راهنمای نهایی HTML: از اصول اولیه تا تکنیک های پیشرفته

HTML (زبان نشانه گذاری HyperText) زبان استانداردی است که برای ایجاد و طراحی وب سایت ها و برنامه های کاربردی وب استفاده می شود. محتوای موجود در وب را با استفاده از سیستمی از عناصر، برچسب ها و ویژگی ها ساختار می دهد.

1. تولد HTML
HTML توسط تیم برنرز لی، دانشمند کامپیوتر بریتانیایی، در سال 1989 زمانی که در CERN (سازمان اروپایی تحقیقات هسته ای) کار می کرد، اختراع شد. او ایده یک “سیستم فرامتن” را پیشنهاد کرد که به محققان اجازه می دهد اسناد را از طریق اینترنت به اشتراک بگذارند و به آنها دسترسی داشته باشند.

در سال 1991، برنرز لی اولین نسخه HTML را ایجاد کرد که شامل تنها 18 برچسب بود. این تگ‌ها امکان ایجاد اسناد ساده با لینک‌ها (به همین دلیل HyperText نامیده می‌شود) و قالب‌بندی اولیه را می‌دادند. این نشان دهنده تولد شبکه جهانی وب بود. تیم برنرز لی HTML را به عنوان راهی برای قالب‌بندی اسناد و لینک‌ها در وب معرفی کرد.

2.HTML 2.0 (1995)
همانطور که اینترنت به سرعت شروع به رشد کرد، نیاز به نسخه استاندارد HTML بوجود آمد. در سال 1995، کارگروه مهندسی اینترنت (IETF) یک گروه کاری برای استانداردسازی HTML تشکیل داد که منجر به انتشار HTML 2.0 شد. HTML 2.0 اولین نسخه ای بود که به طور رسمی استاندارد شد و شامل تمام عناصر اساسی لازم برای اسناد وب بود. از متن، تصاویر، جداول، فرم‌ها و پیوندها پشتیبانی می‌کرد، اما هنوز از نظر قالب‌بندی و قابلیت‌های چیدمان کاملاً محدود بود.

3.HTML 3.2 و HTML 4.0 (1997 – 1999)
در سال 1997، HTML بیشتر مورد استفاده قرار گرفت و کنسرسیوم جهانی وب (W3C) به رهبری تیم برنرز لی، توسعه و استانداردسازی HTML را بر عهده گرفت. HTML 3.2 (1997): این نسخه چیدمان مبتنی بر جدول، تگ و سایر عناصر ارائه را معرفی کرد. این یک گام بزرگ رو به جلو برای طراحی وب بود، اگرچه هنوز فاقد ویژگی های ظاهری پیشرفته است.

HTML 4.0 (1999): این نسخه یک ارتقاء قابل توجه بود که بر جداسازی محتوا و ارائه تأکید داشت. HTML 4.0 توسعه دهندگان وب را تشویق کرد تا از CSS (Cascading Style Sheets) برای چیدمان و طراحی استفاده کنند که دسترسی و قابلیت استفاده را بهبود بخشید. HTML 4.0 همچنین ویژگی هایی مانند:
عناصر معنایی جدید مانند