در برنامه نویسی شی گرا در جاوا، روش ها نقش مهمی در تعریف رفتار کلاس ها و اشیاء دارند. آنها به شما اجازه انجام عملیات، دستکاری داده ها و تعامل با اشیاء دیگر را می دهند. آنها به شما اجازه انجام عملیات، دستکاری داده ها و تعامل با اشیاء دیگر را می دهند. در این مقاله به بررسی روش‌های جاوا، ویژگی‌های آنها و نحوه استفاده مؤثر از آنها می‌پردازیم.
روش ها چیست؟
متدها بلوک‌هایی از کد درون یک کلاس هستند که رفتار اشیا را تعریف می‌کنند. آنها می توانند محاسبات را انجام دهند، ویژگی ها را تغییر دهند و با روش ها و اشیاء دیگر تعامل داشته باشند.
ساختار یک روش
-
اصلاح کننده دسترسی: نمایان بودن روش را تنظیم می کند (به عنوان مثال 'عمومی“،”خصوصی').
-
نوع برگشت: نوع داده ای که روش برمی گرداند (به عنوان مثال، 'بین المللی“،”رشته') یا 'باطلاگر چیزی برنگرداند.
-
نام روش: شناسه روش
-
پارامترها: ارزش‌هایی که روش می‌تواند برای عملیات دریافت کند.
-
بدنه روش: بلوک کد با منطق روش.
مثال روش پایه
انواع روش ها
متر
روش های
روش های استاتیک
متدهای استاتیک متعلق به کلاس هستند، نه یک نمونه خاص. آنها نمی توانند مستقیماً به ویژگی های نمونه دسترسی داشته باشند.
روش های چکیده
متدهای انتزاعی در کلاس های انتزاعی اعلان می شوند و باید توسط زیر کلاس ها پیاده سازی شوند. آنها هیچ بدنی در کلاس انتزاعی ندارند.
اصلاح کننده ها
اصلاح‌کننده‌های دسترسی، رویت روش‌ها را کنترل می‌کنند:
- “عمومی”: این روش از هر جایی قابل دسترسی است.
- “محافظت شده”: این روش در همان بسته و از طریق زیر کلاس ها قابل دسترسی است.
- “خصوصی”: این متد فقط در خود کلاس قابل دسترسی است.
- بدون اصلاح کننده (یا “پیش فرض”): این روش فقط در همان بسته قابل دسترسی است.
روش Overloading و Overriding
اضافه بار پیدا شد
اضافه بار مجاز
با روش جایگزین شد
جایگزین شده توسط
نتیجه گیری
متدها بخش اساسی شی گرایی در جاوا هستند که به شما امکان می دهند رفتار اشیاء را به روشی سازمان یافته و کارآمد تعریف و دستکاری کنید. درک نحوه ایجاد، استفاده و مدیریت متدها برای نوشتن کدهای کاربردی و تمیز ضروری است.
امیدوارم این مقاله به روشن شدن مفهوم متدها در جاوا و نحوه استفاده از آنها در برنامه های کاربردی خود کمک کرده باشد.
