بازی

حالت هاردکور رزیدنت اویل 4 کلافه نیست

من رزیدنت اویل 4 را چندین بار بازی کردم. نسخه PS2 زمانی که من 15 ساله بودم منتشر شد و آن کریسمس بارها و بارها آن را بازی کردم تا اینکه عملاً توانستم آن را با چشمان بسته بازی کنم. در آن زمان ما امروز مانند بچه‌ها بازی‌های سرویس زنده نداشتیم، و بازی آنلاینی که من برای PS2 داشتم Ratchet & Clank: Up Your Arsenal بود (به آن نگاه کنید)، بنابراین عجیب نبود که یک بازی تک نفره را مانند یک بازی انجام دهید. پاس نبرد فورتنایت. جایی بیرون یک کارت حافظه آبی شفاف 8 مگابایتی PS2 با یک فایل ذخیره Resident Evil 4 New Game ++++ روی آن وجود دارد.


بعداً دوباره آن را روی Wii با کنترل حرکت بازی کردم – هر بازی از آن دوره با کنترل حرکت بهتر بود – سپس برگشتم تا نسخه اصلی Gamecube را بازی کنم و پشیمان شدم. من Resident Evil 4 HD را روی PS4 بازی کردم، در سال 2019 وقتی به سوییچ آمد دوباره آن را بازی کردم، و سال گذشته آن را به صورت VR در Quest 2 بازی کردم. بنابراین وقتی نسخه بازسازی شده را بوت کردم و دیدم که حالت “هاردکور” در نظر گرفته شده است. برای افرادی که RE4 اصلی را بازی کرده بودند، دریغ نکردم. همه چیزهایی که باید بگوییم: می‌توانید آن را از دامپزشک Resident Evil 4 بگیرید، حالت هاردکور مشکلی ایجاد نمی‌کند.

گیمر ویدیوی روز

مطالب مرتبط: بازی های بیشتری باید واقع گرایی را پشت سر بگذارند

مدتی طول کشید تا متوجه شدم در چه چیزی افتاده ام. سکانس آغازین نسخه ای کمی توسعه یافته از مقدمه اصلی است، و در حالی که کشتن دشمنانی که در راه خود به سمت دهکده با آنها روبرو می شوید به طرز محسوسی سخت است، حافظه عضلانی بلافاصله شروع به کار کرد و من مشکلی نداشتم که روستاییان پراکنده را در خانه پایین بیاورم و در طول مسیر اول

وقتی به دهکده می‌رسید، تمام جهنم مانند آنچه در نسخه اصلی بود از بین می‌رود. این یک افتتاحیه مبتکرانه است که در طول سال ها بارها در مورد آن نوشته شده است، و بازسازی آن حس کلاستروفوبیا ناامیدکننده ای را حفظ می کند که وقتی یک دهکده کامل از مردم شما را جمع می کنند، احساس می کنید. هوش مصنوعی دشمن در اینجا واضح تر است. آنها در طفره رفتن، زمان بندی حملات خود و اطراف شما بهتر هستند. به نظر می‌رسید که تعداد اجساد بیش از حد معمول باشد، اما نمی‌توانم با اطمینان بگویم، زیرا این سکانس همیشه آشفته بوده است. یکی از چیزهایی که قطعا تغییر کرده است پنیر قدیمی برج مراقبت است. دیگر نمی‌توانید از نردبان بالا بروید و در آنجا پنهان شوید، زیرا به محض اینکه به بالا رسیدید، طبقه از زیر شما بیرون می‌افتد. این یک سکانس وحشتناک است که واقعاً سخت است، اما همیشه بوده است.

وقتی زنگ بالاخره به صدا درآمد و روستا پاک شد، به سمت منطقه بعدی، مزرعه، رفتم، جایی که ابتدا شروع به شک کردم که چیزی متفاوت است. در نسخه اصلی، گروه کوچکی از گانادوها، که بیش از پنج یا شش نفر نیستند، در داخل انبار و اطراف آن با شما روبرو خواهند شد. در بازسازی، این تعداد به راحتی دو برابر می شود، و آنها توسط یک دیوانه قد هفت پا که چکش به دست، سر خوک می پوشد، هدایت می شوند که به اندازه یک مرد اره برقی سلامتی دارد. من هر گلوله‌ای را که در حین جمع کردن روستا پیدا کرده بودم، در این مبارزه خرج کردم، و از آنجا رها نشد.

این بازسازی تعداد باورنکردنی بدن را در حالت هاردکور به سمت شما پرتاب می کند. حتی با 80 درصد دقت (این داده ها را در پایان هر فصل دریافت می کنید) به ندرت لحظه ای وجود داشت که من کاملاً از مهمات و گیاهان خلاص نشده باشم. این فقط بدون توقف است، تقریباً تا حد خستگی. زمانی که از دره عبور کردم، این منطقه از کلبه‌های کوچک و پل‌های متقاطع تشکیل شده بود که پس از ملاقات با لوئیس و آلوده شدن، از آن‌ها عبور می‌کنید – باید استراحت می‌کردم. فقط تعداد زیادی از روستاییان فقیر اسپانیایی وجود دارد که می توانم یکباره قتل عام کنم قبل از اینکه به اعصابم استراحت بدهم.

Resident Evil جدید کمی طولانی‌تر از نسخه اصلی است، اما فصل‌های شکست تقریباً در همان مکان‌ها هستند. فصل 2، که در نسخه اصلی 1-2 است، زمانی به پایان می رسد که به خانه روستای رئیس می رسید و با آدا روبرو می شوید که برای نجات شما به مندز شلیک می کند. من یک ویدیوی یوتیوب از چند سال پیش پیدا کردم که در آن مردی سعی کرد 1000 دشمن را در RE4 بکشد – چالشی که اگر از چند مکان تخم‌گذاری بی‌نهایت استفاده نکنید، انجام آن در یک اجرا دشوار است. زمانی که او به مانور مندز رسید، 41 دشمن را کشته بود. من 107 نفر را کشته بودم. او به سختی به 1000 رسید تا زمانی که اعتبار را به دست آورد. با این سرعت، حتی قبل از اینکه به جزیره برسم، به 1000 می رسم.

بازی اصلی از یک کارگردان دشواری پویا استفاده می‌کرد تا اگر فکر می‌کرد همه چیز برای شما خیلی آسان می‌شود، تعداد دشمنان را افزایش می‌دهد، و من فرض می‌کنم که بازسازی نیز ویژگی مشابهی دارد. این امکان وجود دارد که اگر در مورد مهمات خود آزادتر باشید، دشمنان کمتری نسبت به من خواهید دید، یا اگر تیراندازی بهتری داشته باشید، احتمالاً بیشتر از آن. به نظر می‌رسد می‌خواهد اطمینان حاصل کند که شما همیشه به اندازه کافی برای زنده ماندن منابع دارید، اما هرگز به اندازه‌ای نیست که احساس راحتی کنید، و من از این بابت عصبانی نیستم. خیلی خوب است که بعد از این همه سال تسلط بر بازی دوباره چالشی داشته باشیم، حتی اگر به من استرس وارد کند. آنها فقط نگاه داشتن می آیند… آنها فقط به آمدن ادامه می دهند.

بعدی: این یک چیز خوب است که بهترین بازی های سال بازسازی هستند

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا