مصاحبه فیل اسپنسر با Kinda Funny پس از انتقاد انتقادی از Redfall حرکت عجیب و غریبی از یک مدیر اجرایی بازی ویدیویی بود. معمولاً، ما آنها را تماشا می‌کنیم که پشت بیانیه‌های کنسروی و بیانیه‌های مطبوعاتی خفه‌کننده پنهان می‌شوند و به‌جای صادق بودن، بهانه‌های بی‌معنی برای شکست‌های بزرگ می‌آورند. رئیس ایکس‌باکس سال‌هاست که این روند را زیر پا گذاشته است و همیشه مشتاق است که اشتباهات را تصاحب کند و روشن کند که او نیز مانند ما، یک گیمر معتبر است.
او در مورد عدم پشتیبانی ارائه شده به Arkane به عنوان یک استودیوی شخص اول، تکیه بر نقدهای ساختگی که تصویری بسیار متفاوت را در مقایسه با واقعیت ترسیم می‌کرد، و اینکه چگونه به‌عنوان یک ثانویه دور در نسل قبلی کنسول ظاهر شد، ایکس‌باکس را به عقب انداخت. ممکن است هرگز بهبود نیابد. در حالی که من این بحث را نمی پذیرم که انحصاری های بزرگ کنسول ها را نمی فروشند، اما یک اعتماد صادقانه به چشم انداز بلندمدت این شرکت وجود دارد که پیشرو و آینده نگر است. اما مهم نیست که چقدر شخصیتی به نظر می رسد، ما نباید پیروزی های شرکتی مانند این را تشویق کنیم که مصمم است صنعت خود را بیشتر در انحصارات حریص مستحکم کند.
در طول مصاحبه، Kinda Funny در مورد خرید Activision توسط مایکروسافت صحبت کرد – معامله ای که در حال حاضر توسط CMA مسدود شده است – و اینکه چگونه طرفداران و نهادهای شرکتی آن را به عنوان یک مشکل ناخوشایند در جاده می بینند، و اینکه چگونه ما در نهایت خرید را قبل از دستیابی به انجام خواهیم رساند. پیروزی مثل این است که یک شرکت میلیاردها دلار برای شرکتی دیگر خرج می کند تا انحصار خود را در یک صنعت از قبل محدودتر افزایش دهد، چیزی نیست که ارزش نگرانی در مورد آن را داشته باشیم، بلکه یک پیروزی هواداران است که ما را برتر از دیگران نشان می دهد.
این خط فکری اساساً شکسته شده است و ذهنیت جنگ کنسولی را تقویت می کند که همچنان بازی های ویدیویی را از عظمتی که برای دستیابی به آن ناامید هستند باز می دارد. رسانه‌ها این روزها کمتر و کمتر به آن گرایش پیدا می‌کنند، اما اینفلوئنسرها به مراتب کمتر به همان استانداردها پایبند هستند. ما خودمان و شرکت‌های بزرگی مانند ایکس‌باکس و پلی‌استیشن را به‌عنوان یک مجموعه می‌بینیم، به‌جای اینکه یکی از آنها مصرف‌کنندگان پول باشند و دیگری تاجرانی که مشتاق خالی کردن جیب شما هستند. این حقیقت صریح در اینجاست، مهم نیست که چقدر برای گسترش یک روکش فرااجتماعی بر روی دادرسی انجام شده است.
فیل اسپنسر یک چهره انسانی نسبت به اولویت‌های شرکت است، در حالی که در پس‌زمینه هنوز با ادغام‌هایی پیش می‌رود که فکر نمی‌کنم برای هیچ‌کدام از ما مفید باشد. دیدن چهره‌های تاثیرگذار که موفقیت آن را تشویق می‌کنند، من را متعجب می‌کند و اینکه چگونه بازیکنان بزرگ را به روش‌های اشتباه نقد می‌کنیم.
اکثر گیمرها ایکس‌باکس را به خاطر شکست‌های Redfall مورد توجه قرار داده‌اند، اما به ندرت این نقد فراتر از خطوط «ایکس‌باکس به بازی‌های بیشتری نیاز دارد» انجام می‌شود و بنابراین حمایت از خرید نهایی Activision کار درستی به نظر می‌رسد. توسعه‌دهندگان بیشتر منجر به بازی‌ها و منابع بیشتر می‌شوند و طرفداران خشمگین کمتری که در انتخاب جعبه‌های پلاستیکی و اشتراک‌های خدماتشان چیزی برای بازی کردن می‌خواهند. با این حال، این استدلال قابل قبول نیست، یا حداقل ایکس باکس نتوانسته است لیست خریدهای فعلی خود را بدون مجموعه ای از مجموعه های انحصاری از برخی و چیزی برای نشان دادن برای دیگران انجام ندهد.
با این حال، خوشحالیم که معتقدیم وارد کردن Activision به بازار، ناگهان همه چیز را به سمت بهتر شدن تغییر می‌دهد و ما را راضی نگه می‌دارد. هنوز خیلی زود است که بگوییم، و تمایل ما به جانبداری به جای نشستن در حاشیه با نگاهی به بی طرفی، تنها به ایجاد شرایطی کمک می کند که در وهله اول این امکان را فراهم می کند. ایکس باکس در کنار ما نیست. هیچ‌کدام از این شرکت‌ها نیستند، و بهتر است به جای غذا دادن به هیولایی که آماده است در زمان مناسب ما را ببلعد، هنر آنها را مصرف کنیم و شیوه‌های آنها را نقد کنیم. اما گیمرها دوست دارند برنده شوند، یا هویت خود را به گونه‌ای به یک برند بچسبانند که به شکلی مرگبار شخصیت شوند. تا زمانی که این تغییر کند، ما به تشویق منافع شرکت‌هایی که کوچک‌ترین اهمیتی به ما ندارند، ادامه می‌دهیم.
