HTTP (پروتکل انتقال ابرمتن) و HTTPS (پروتکل انتقال ابرمتن امن)
هر دو پروتکل هایی هستند که برای انتقال داده ها از طریق اینترنت استفاده می شوند. تفاوت اصلی بین آنها این است که HTTPS از رمزگذاری برای محافظت از داده های در حال انتقال استفاده می کند، در حالی که HTTP این کار را نمی کند.
HTTP برای انتقال داده ها بین سرور وب و کلاینت مانند مرورگر وب استفاده می شود. با این حال، از آنجا که HTTP رمزگذاری نشده است، هر داده ای که منتقل می شود می تواند توسط هر کسی که به شبکه دسترسی دارد، مانند هکرها یا نرم افزارهای مخرب، رهگیری و خوانده شود.
از سوی دیگر، HTTPS از رمزگذاری برای محافظت از داده های در حال انتقال استفاده می کند. این رمزگذاری با استفاده از پروتکل های SSL/TLS (Secure Sockets Layer/Transport Layer Security) به دست می آید. هنگامی که یک وب سایت از HTTPS استفاده می کند، داده هایی که بین مشتری و سرور منتقل می شود رمزگذاری شده است و فقط توسط گیرنده مورد نظر قابل خواندن است.
برای نشان دادن این تفاوت، تصور کنید که از طریق یک کارت پستال برای شخصی پیام ارسال می کنید. هر کسی که کارت پستال را ببیند می تواند پیام را بخواند. این شبیه به استفاده از HTTP است که در آن هر کسی که به شبکه دسترسی دارد می تواند داده های در حال انتقال را ببیند. حال تصور کنید همان پیام را در پاکتی که با قفل بسته شده است ارسال کنید. فقط گیرنده مورد نظر می تواند پاکت نامه را باز کند و پیام را بخواند. این شبیه به استفاده از HTTPS است، که در آن داده های منتقل شده رمزگذاری شده است و فقط توسط گیرنده مورد نظر قابل خواندن است.
استفاده از HTTPS برای وب سایت هایی که اطلاعات حساسی مانند اعتبار ورود یا اطلاعات پرداخت را انتقال می دهند، مهم است. بدون HTTPS، این اطلاعات به راحتی قابل رهگیری و سرقت است. علاوه بر این، HTTPS به تأیید اینکه وب‌سایتی که به آن دسترسی دارید قانونی است و دستکاری نشده است کمک می‌کند.
به عنوان مثال، هنگامی که از وب سایتی بازدید می کنید که از HTTPS استفاده می کند، نماد قفل را در نوار آدرس مرورگر وب خود خواهید دید. این نشان می دهد که اتصال امن است و داده های در حال انتقال رمزگذاری شده است. همچنین ممکن است نام دامنه وب سایت را با رنگ سبز مشخص کنید که نشان می دهد توسط یک مرجع گواهی معتبر تأیید شده است. این کمک می کند تا مطمئن شوید که از وب سایت قانونی بازدید می کنید و نه یک وب سایت تقلبی.
HTTPS چگونه کار می کند
HTTPS یا Hypertext Transfer Protocol Secure، پروتکلی برای ارتباط امن از طریق اینترنت است. این پروتکل در اصل همان پروتکل HTTP است که برای ارتباطات استاندارد وب استفاده می شود، اما با یک لایه رمزگذاری اضافه شده برای محافظت از داده های در حال انتقال.
در اینجا یک نمای کلی از نحوه عملکرد HTTPS در سطح بالا آورده شده است:
کلاینت یک اتصال را راه اندازی می کند: هنگامی که یک سرویس گیرنده، مانند یک مرورگر وب، می خواهد به وب سایتی دسترسی پیدا کند که از HTTPS استفاده می کند، با استفاده از پروتکل HTTPS اتصال به سرور را آغاز می کند.
سرور گواهی SSL/TLS خود را ارسال می کند: پس از برقراری ارتباط، سرور گواهی SSL/TLS خود را برای مشتری ارسال می کند. این گواهی حاوی کلید عمومی سرور است که برای رمزگذاری داده های ارسال شده به سرور استفاده می شود.
کلاینت گواهی را تأیید می کند: مشتری با بررسی امضای دیجیتال آن در برابر یک مرجع گواهی معتبر (CA) معتبر بودن گواهی را تأیید می کند. اگر گواهی معتبر باشد، مشتری یک کلید جلسه متقارن برای رمزگذاری داده ها برای مدت جلسه ایجاد می کند.
سرور کلید عمومی خود را ارسال می کند: سرور کلید عمومی خود را برای مشتری ارسال می کند که برای رمزگذاری داده های ارسال شده از مشتری به سرور استفاده می شود.
داده ها رمزگذاری و ارسال می شوند: هنگامی که کلید جلسه و کلید عمومی مبادله شدند، تمام داده های ارسال شده بین مشتری و سرور با استفاده از کلید جلسه رمزگذاری می شوند.
Session ends: هنگامی که جلسه به پایان می رسد، کلید جلسه کنار گذاشته می شود و یک کلید جدید برای جلسه بعدی ایجاد می شود.
به طور کلی، HTTPS تضمین می‌کند که داده‌هایی که بین مشتری و سرور منتقل می‌شوند، رمزگذاری شده و از رهگیری یا دستکاری توسط اشخاص غیرمجاز محافظت می‌شوند.
HTTPS چگونه API ها را ایمن می کند؟
HTTPS یک راه امن برای انتقال داده ها بین یک کلاینت و یک سرور، از جمله API ها را فراهم می کند. با استفاده از HTTPS برای ایمن سازی درخواست های API، می توانید از رهگیری یا دستکاری داده های ارسالی توسط مهاجمان جلوگیری کنید.
وقتی مشتری از طریق HTTPS به یک API درخواست می‌کند، درخواست با استفاده از پروتکل‌های SSL/TLS رمزگذاری می‌شود. این بدان معنی است که حتی اگر یک مهاجم درخواست را رهگیری کند، نمی تواند داده های ارسال شده را بخواند. علاوه بر این، HTTPS بررسی های یکپارچگی را فراهم می کند که به اطمینان از عدم دستکاری داده ها در طول انتقال کمک می کند.
یکی دیگر از جنبه های مهم امنیت API، احراز هویت و مجوز است. HTTPS را می توان همراه با مکانیسم های امنیتی دیگر مانند OAuth 2.0 استفاده کرد تا اطمینان حاصل شود که فقط مشتریان مجاز می توانند به API دسترسی داشته باشند. برای مثال، ممکن است از یک کلاینت خواسته شود که یک نشانه دسترسی معتبر برای درخواست API ارائه دهد.
علاوه بر این، HTTPS می تواند به محافظت در برابر حملات man-in-the-middle کمک کند، جایی که مهاجم درخواست های API را رهگیری می کند و پاسخ های جعلی را برای مشتری ارسال می کند. با استفاده از HTTPS، مشتری می تواند صحت سرور را تأیید کند و اطمینان حاصل کند که پاسخ از منبع مورد نظر می آید.
به طور کلی، استفاده از HTTPS برای ایمن سازی API ها بخش مهمی از امنیت کلی API است. HTTPS با رمزگذاری داده ها، ارائه بررسی های یکپارچگی و تأیید اعتبار سرور، به اطمینان از ایمن بودن درخواست های API و محافظت از داده های حساس در برابر مهاجمان کمک می کند.
