به گفته مت لوین، علیرغم اینکه کریپتو یک نیروی مخرب است که خود را در تقابل با امور مالی سنتی قرار می‌دهد، شاهد مجموعه‌ای از عملیات‌های بانکی خاص خود نیز بوده است، و برخی از ناظران بر این باورند که عملیات‌های آتی آنچه برخی «بانک‌های سایه‌ای کریپتو» می‌خوانند، می‌تواند مخرب‌تر شود. یک مقاله نویس عقاید برای بلومبرگ.
این تحلیلگر اظهار داشت، در حالی که ارزهای دیجیتال به عنوان نوعی واکنش به بانکداری ذخایر کسری و بحران بانکداری سایه در سال 2008 آغاز شد، تا سال 2022 صنعت کریپتو به حدی بالغ شد که توانست “هر دو بانک ذخیره کسری (اما بدون مقررات!) را بازسازی کند. و یک بحران بانکداری سایه به سبک سال 2008.”
“افراد در حوزه ارزهای دیجیتال به بانک‌ها اعتماد نداشتند، تا حدی به این دلیل خوب که بانک‌ها کاری انجام می‌دادند (تحول سررسید) که هم مخاطره‌آمیز و هم به نوعی عمیق فریبنده است. با کریپتو می‌خواستند آن را در مکانی امن پارک کنند، سود کسب کنند و هر زمان که بخواهند به آن دسترسی داشته باشند؛ افراد دیگر می‌خواستند کریپتو را وام بگیرند بدون اینکه مجبور به پس دادن زودهنگام آن شوند. بانک های سایه ارز دیجیتال، از جمله FTX، Celsius و Voyager، در میان دیگران.
او نتیجه گرفت که با محرومیت از اکثر مقررات، این شرکت ها قادر بودند خدمات خود را ارائه دهند و آنها را به طور تهاجمی به بازار عرضه کنند، اما در عین حال بیشتر پول مشتریان خود را جمع آوری کردند.
دو سناریو برای “بانک های سایه ارز دیجیتال”
لوین با ارائه دو سناریو احتمالی که ممکن است اتفاق بیفتد، گفت: “اگر نگرانی شما این است که بانک‌های سایه ارز دیجیتال با اقتصاد واقعی به هم پیوسته‌تر می‌شوند، و بنابراین اجرای آتی در آن بانک‌های سایه ممکن است مخرب‌تر باشد، دو راه وجود دارد.” .
در سناریوی اول، تحلیلگر گفت که تنظیم‌کننده‌های ایالات متحده می‌توانند با پوشش دادن بیمه سپرده و مقررات از بانک‌های سایه رمزنگاری، مانند موسسات مالی سنتی مانند بانک‌ها، محافظت کنند.
به گفته لوین، تنظیم‌کننده‌ها همچنین می‌توانند از اقتصاد واقعی در برابر قرار گرفتن در معرض بانک‌های سایه رمزنگاری محافظت کنند، و به گفته لوین، توسعه روابط مالی سنتی با شرکت‌های ارز دیجیتال واقعاً دشوار است.
“به نظر می رسد تنظیم کننده های ایالات متحده گزینه 2 را انتخاب می کنند، که … به نظر من … درست است … به عنوان یک موضوع ترجیحات نظارتی اما همچنین به عنوان یک موضوع ترجیحات ارزهای دیجیتال. فقط تصور کنید که گزینه 1 را اجرا کنید. جلسه بین شرکت بیمه سپرده فدرال ایالات متحده را تصور کنید. و مانند تتر درباره نظارت و بیمه سپرده صحبت کنیم.
این تحلیلگر نتیجه می گیرد که بانک های سایه کریپتو دارای بافر نقدینگی کافی نیستند، بنابراین باید تنظیم می شدند زیرا تنظیم کننده های بانکی ایالات متحده آنها را مجبور به اجرای بافرهای نقدینگی بالاتر می کردند.
توضیح احتمالی دوم این است که آن بانک‌های سایه‌ای ارزهای دیجیتال به دلیل این واقعیت که «تجارت وام دادن آنها در برابر وثیقه‌های بی‌ثبات به‌طور باورنکردنی مخاطره‌آمیز و مستعد بود، و اگر تنظیم‌کننده‌های بانکی ایالات متحده بر این پلتفرم‌ها نظارت می‌کردند، احتمالاً هنوز هم این کار را انجام می‌دادند، بافر نقدینگی ناکافی را اتخاذ کردند. فرار کرده بود و سقوط کرده بود (مانند چندین بانک واقعی اخیرا!)، اما آیا این تقصیر دولت است؟ لوین اضافه کرد.
